Nowa Fantastyka 03/16
NOWA FANTASTYKA 03/2016
Maciej Bachorski
CZAS BOI SIĘ PIRAMID
Kraj faraonów fascynuje od pokoleń nie tylko naukowców i poszukiwaczy skarbów. Przeszło trzy tysiące lat historii zakopanej w pustynnych piaskach wywarło niebagatelny wpływ na kształt współczesnej cywilizacji, a wciąż owiane tajemnicą kultura i wierzenia na trwałe zadomowiły się w popkulturze, stając się tematem chętnie wykorzystywanym przez twórców, także tych specjalizujących się w fantastyce.
Andrzej Kaczmarczyk
PÓŁ ŻARTEM, PÓŁ STRASZNIE
W zamierzchłych czasach, gdy jaskiniowcy wracali ze zwycięskiej bitwy z dinozaurami pod Grunwaldem, zanim powstały „Igrzyska Śmierci” i „Zmierzch”, a nawet zanim z prasy Gutenberga wyszedł pierwszy egzemplarz „Harry’ego Pottera”, rząd dusz przez lata należał do innej serii książek dla młodzieży – „Gęsiej Skórki” R.L. Stine’a.
Tomasz Miecznikowski
DUCHY MARY E. WILKINS FREEMAN
Przekraczanie barier rzeczywistości, niezwykłe przygody detektywów od spraw nadnaturalnych, eksploracje, ekscytacje, kosmos – o tym pisali, tym żyli męscy klasycy opowieści niesamowitych. A o czym pisały panie?
Agnieszka Haska, Jerzy Stachowicz
JAK BYĆ NIEWIDZIALNYM
Jedna z pierwszych recept na niewidzialność pochodzi z końca XVII wieku. Składnikami sukcesu miały być: głowa samobójcy, siedem ziaren czarnej fasoli oraz dużo dobrej brandy. Głowę i fasolę należało zakopać w środę przed wschodem słońca, a następnie przez tydzień podlewać brandy, co skutkowałoby pojawieniem się ducha działającego jak nawóz – następnego dnia fasola byłaby wyrośnięta i dojrzała. Wtedy wystarczy przekonać małą dziewczynkę do zebrania strączków; jedno ziarno, włożone w usta, czyniłoby niewidzialnym.
Ponadto w numerze:
- konkurs na opowiadanie ze świata "Wiedźmina" Andrzeja Sapkowskiego
– pierwsza część wywiadu z laureatem Oskara, Zbigniewem Rybczyńskim
– opowiadania m.in. Kena Liu i Elizabeth Bear
– felietony i inne stałe atrakcje
=============================
Jerzy Rzymowski (JeRzy)
jerzyrzymowski@fantastyka.pl (praca)
). Bardzo podobały mi się opowiadania Elizabeth Bear – bardzo różne, ale każde z nich ciekawe z innych przyczyn. No i Ken Liu – klasa sama dla siebie! Świetne! Dodałbym jeszcze do komentarza “mz”, że opowiadanie porusza też temat “parametryzacji” ludzi. Do każdego można przypisać liczbę, która wszystko załatwia i wyjaśnia.
