Wydanie Specjalne 03/17

“Hotaru” – bardzo ciekawy tekst, ciekawa wizja świata, aż się prosi o więcej opowieści w tym uniwersum (może o tej samej bohaterce, może o innych postaciach).

“Błazen” – fajny tekst.  Aż budzi wspomnienia o pierwszych sesjach RPG i graniu w stare, amigowe gry rpg-podobne :)

“Raj jest na planecie X” – niezła metafora ludzi XXI wieku. Niby humoreska, a jednak wymowna opowieść.

“Diazepina” – odpadłem w połowie.

“Duże zmiany w Suidarnae” – niby sprawnie napisane, a jednak nie wciąga.

“Diazepina” – R E W E L A C J A !!! Przypomina troche Runningman z Arnoldem :)

“Hotaru” – Zgadzam sie z wilk-zimowy

:-)

O czym jest “Diazepina”? Bo, jako chemika, zaciekawił mnie tytuł.

Popełniłem komentarz i usunąłem, uznając, że był niesprawiedliwy ( dla Michała). Jednak lektura Diazepiny, według Mrozina Rewelacjiaaa! , maskara co za gniot. Naprawdę Jaś okręcał Małgosią tak pięknie, że ta rozwaliła swymi drobnymi stópkami laski z mieczami, lotem koszącym, jak jakiś niewidzialny Ninja? Dalej nie czytałem.

Bo tu chodzi o przesłanie (głębszą myśl) a nie o jakieś trywialne potyczki. To taka manga, która jednocześnie daje do myślenia. Głównym bohaterem jest korporacja.

Mnie chyba nie wciągnęła Diazepina, bo przeczytałem do połowy, przerwałem, a potem zapomniałem doczytać ;) Ale tam są świetne momenty, na przykład kiedy ta quasi-bogini jedzie przez Warszawę. No i ogólnie ładna karykatura rzeczywistości. Doczytam.

Total recognition is cliché; total surprise is alienating.