Miejskie legendy - wyniki

Udało nam się przeczytać i ocenić wszystko jeszcze w kwietniu, choć rzeczywiście trochę nam to zajęło, za co wszystkich zainteresowanych przepraszamy. A teraz do rzeczy.

Jury w postaci dwuosobowej (Ceterari i Kozajunior) nie miało problemu z wybraniem zwycięzcy, co bardzo dobrze świadczy o wysokim poziomie opowiadania pod względem tak językowym jak i fabularnym. Dalej niestety nasze upodobania trochę się rozeszły.

Na początek krótki komentarz do opowiadań, a potem wyniki.

Święto dywizji – pacia_p – sam pomysł fajny, podobał mi się nastrój tajemniczości i ostateczne pozostawienie czytelnika… z niczym? Jednakże opowiadanie wydaje się być pisane językiem i stylem zbyt chaotycznym. Rozumiem, że taki miał być zamysł, ale nie przemówił do mnie w tak znaczących ilościach. No i te cudzysłowy – dlaczego nie myślniki? Ten sam efekt, tak naprawdę.

Święto dywizji – pacia_p – wykonanie językowe w porządku, podoba mi się pomysł wykorzystania konkretnego i znanego miejsca, natomiast opowiadanie nie było specjalnie zaskakujące. Od początku dało się wyczuć zachwianie historyczno-czasowe, choć scenka w barze była całkiem interesująca.

Dziwny paradoks – Trybik – być może jako mikropowieść ten tekst mógłby się sprawdzić, jednak to mnie nie przekonało. Do pewnego momentu było całkiem, całkiem, ale kiedy bohater spotkał się z Karch Norizem, wszystko się, jak dla mnie, popsuło. Było trochę naiwnie (z tym wysłaniem go, żeby odbić kompanów) i za bardzo skrótowo. Rozumie, wymogi konkursy, ale… Średnio, jak dla mnie.

Dziwny paradoks – Trybik – W tym opowiadaniu najbardziej wciągnął mnie fragment „Drugi krzak idący za tym pierwszym chyba mnie zauważył, gdyż zatrzymał się w pół drogi i coś syknął.”. Co do reszty fabuły: Hmmm... chyba jestem na to za głupiutkim pingwinkiem, ale nie przemawia do mnie. Za dużo myślowych skrótów i chaosu.

Onfiner – Gordon Grey – tekst zapowiadał się dość ciekawie, ta cała historia z aplikacją, choć podana w dość niestrawnej formie, czyli wielgaśnych kolosów-akapitów składających się (często bardzo chaotycznie) z wielokrotnie złożonych zdań. Sama końcówka pozostawiła we mnie niedosyt, ale także taką, swego rodzaju, tajemniczości. Jednakże tekst jako całość prezentuje się bardziej średnio.

Onfiner – Gordon Grey – chyba najbardziej oryginalny z pomysłów i nawet według standardów miejskolegendowych da się go podciągnąć pod te wszystkie e-maile łańcuszki i straszenie aplikacjami, programami i wygaszaczami ekranów. Choć nie jest to mój ulubiony tekst.

Brudnopis znaleziony w Kuble – Mechaniszkin – Piękne! Po prostu piękne i klimatyczne! Świetna historia z świetnym pomysłem, do tego dobrze napisana. Naprawdę czuć było klimat całego tego „kubłowego kultu.” Cóż, ja jestem zauroczony. Super.

Brudnopis znaleziony w Kuble – Mechaniszkin – Najbardziej spodobało mi się nawiązanie do lokalnych kultów cargo. Mój człowiek – pomyślałam. Choć nie jestem pewna, czy kult śmietników na pewno jest miejską legendą. Opowiadanie oryginalne i z pewnością niespodziewane. Podoba mi się łączenie nowelek i sposób wykonania.

Autobus sylwestrowy – zygfryd89 – Zygfryd dał mocno do pieca. Opowiadanie tak absurdalne, tak straszne, że aż śmieszne. Ale dopiero po przeczytaniu. Trzymało mnie w napięciu przez cały czas. Naprawdę dobra historia, która może jako miejska legenda nie miałaby zbyt długiego życia, ale jako dobry horror i opowieść przy ognisku (albo sylwestrze) sprawdziłaby się wyśmienicie.

Autobus sylwestrowy – zygfryd89 – Kontrolerzy odgryzający palce wywołali gęsią skórkę na moich plecach :D

Fantastyczna, mroczna historia. Do samego końca trzyma w napięciu, a i jaka miejska legenda. Mam nadzieję, że kiedyś usłyszę ją na imprezie. A jak nie, to i sama sprzedam w najbliższego sylwestra… *śmiech szalonego naukowca, grzmoty, błyskawice*

PS. Przez kolejne 2 tygodnie po przeczytaniu opowiadania miałam stracha wsiadając do mojego tramwaju. Szczególnie wieczorem.

Lecznica dla zwierząt – tytoń – ciekawe opowiadanie, z klimatem, jednak nie poruszyło mnie za bardzo.

Lecznica dla zwierząt – tytoń – Fantastyczny, bajkowy początek nawiązujący do dzieciństwa – już w tym momencie dałam się wciągnąć. Plus za Łódź. Bardzo ładny, bogaty język, który sprawia wrażenie oniryczności całej opowieści.

A teraz.... WYNIKI!

Bezapelacyjnie dla nas obojga wygrywa miejska legenda...

1. zygfryd89 – „Autobus sylwestrowy”

I teraz zaczyna się problem. Przemyślałam sprawę, odczucia swoje i komentarze kozy i doszłam do wniosku, że na drugim miejscu (nieco zaskakująco dla nas obojga jak sądzę) powinien znaleźć się:

​2. Gordon Grey – „Onfiner”

Serio, nie jestem pewna, czy to nawet jest miejska legenda. I nie jest najlepiej napisane – w tym miejscu mogłyby się znaleźć opowiadania z niższego stopnia podium. Ale ciekawe i oryginalne podejście oraz wykorzystanie aktualnych tematów i trendów działa w ostatecznym rozrachunku na korzyść.

Trzecie miejsce zajmą w takim razie dwa opowiadania: 

3.pacia_p – „Święto dywizji”

oraz

tytoń – “Lecznica dla zwierząt”

Wyróżnieniem uhonorujemy “Brudnopis znaleziony w Kuble” Mechaniszkin.