"Nakarmić kruki" czyli Drakaina w Nowej Fantastyce 08/21

Gratulacje! Dobrze, że opowiadanie, mimo nie dostania się do “Gladiatorów”, znalazło swoje miejsce, tym bardziej, że bardzo mi się podobało :)

I ja gratuluję :) Będzie czytane.

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Szczere gratulacje!

Dzięki za miłe słowa :)

Dobrze, że opowiadanie, mimo nie dostania się do “Gladiatorów”, znalazło swoje miejsce, tym bardziej, że bardzo mi się podobało :)

W wersji konkursowej pewnie podobałoby się mniej, bo możliwość wydłużenia tekstu zdecydowanie dobrze mu zrobiła

http://altronapoleone.home.blog

Gratulacje! I aż chciałoby się dodać: w końcu! ;)

Gratulacje! :)

I aż chciałoby się dodać: w końcu! ;)

MrB Od surowego krytyka takie słowa to podwójna radość

http://altronapoleone.home.blog

Gratki, Drakaino :)

Chciałabym w końcu przeczytać coś optymistycznego!

Gratulacje, ja już lekturę mam za sobą :)

Gratulacje! Wiem, od czego zacznę lekturę (jak przyjdzie NF) :)

Won't somebody tell me, answer if you can; I want someone to tell me, what is the soul of a man?

Gratuluję. Czytałem ten tekst we wcześniejszej wersji, w wolnej chwili zerknę, co tam się zmieniło.

Po przeczytaniu spalić monitor.

Gratulacje! 

Spokojnie. Tak naprawdę mnie tu nie ma.

Gratki, Drakaino! Radam, że jesteś w NF!

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Hej, Drakaino!

Dołączam się do gratulacji i to podwójnie: za sam fakt debiutu w papierowej NF, jak i, będąc już po lekturze, za napisanie świetnego opowiadania!

Chylę czoła za posiadaną wiedzę i zbudowany klimat.

Nie ogarnąłem dwóch rzeczy: dlaczego Massimo, jako obcy, również widział zjawy i dlaczego w ogóle rzucił wszystko i wlazł w takie... hmm... za przeproszeniem gówno, z którego nie miał pewności, że wyjdzie.

W komentarzu wyżej widzę, że pisane było do “Gladiatorów”, a że mam tę lekturę za sobą, mogę stwierdzić, że jest lepsze niż niektóre zawarte tam teksty, w tym te okraszone “solidnymi” nazwiskami.

Pozdrawiam!

Nie zabijamy piesków w opowiadaniach. Nigdy.

Dziękuję, Krokusie :)

Co do pytań:

dlaczego Massimo, jako obcy, również widział zjawy

Są dwa wytłumaczenia, niewykluczające się wzajemnie, a nawet uzupełniające. W obrębie uniwersum i historii tego bohatera oraz jego rodziny Massimo po prostu ma taki dar, że widzi pewne rzeczy, niewidoczne dla innych (jego syn o podobnych zdolnościach jest bohaterem sporej liczby moich opowiadań). Natomiast w obrębie tego opowiadania bóstwa wybrały go, jak się zjawił w okolicy, na swojego “agenta” (w łacińskim sensie: działającego).

dlaczego w ogóle rzucił wszystko i wlazł w takie... hmm... za przeproszeniem gówno, z którego nie miał pewności, że wyjdzie

Bo on ma typowo włoski charakter i najpierw działa, potem myśli ;)

W komentarzu wyżej widzę, że pisane było do “Gladiatorów”, a że mam tę lekturę za sobą, mogę stwierdzić, że jest lepsze niż niektóre zawarte tam teksty, w tym te okraszone “solidnymi” nazwiskami.

Wersja konkursowa była sporo krótsza i niewątpliwie gorsza, bo pewne sprawy się niezbyt solidnie tłumaczyły w obrębie tekstu ;) W sumie dobrze wyszłam na tym, że w konkursie nic nie zwojowałam (nie żebym się czegokolwiek spodziewała, bo to nie tekst w stylu FS).

http://altronapoleone.home.blog

Dzięki za wytłumaczenia!

jego syn o podobnych zdolnościach jest bohaterem sporej liczby moich opowiadań

Właśnie wczoraj w drodze na zakupy przesłuchałem pierwszych kilka minut “Kobiety, która słyszała smoki” i mi ten Cardelli się zdublował :D Lubię, gdy opowiadania jednego autora się ze sobą łączą, a jednocześnie są osobnymi, niezależnymi historiami.

Bo on ma typowo włoski charakter i najpierw działa, potem myśli ;)

Tak go odebrałem na początku, ale potem nie dawało mi to spokoju :)

Pozdrawiam, trzymaj się!

Nie zabijamy piesków w opowiadaniach. Nigdy.

Adam to jest albo to "zapowiedziane" w Krukach dziecko, albo jeszcze młodsze. Ale chyba właśnie ten

http://altronapoleone.home.blog

Gratulacje!

ninedin.home.blog

Drakaina, po raz kolejny serdecznie gratuluję 

No wreszcie!

O swoich wrażeniach – wiadomo gdzie.

Ale wrażenia muszą być oczywiste :D.

Bo ja lubię takie pisanie!

Pierwsze prawo Starucha - literówki w cudzych tekstach są oczobijące, we własnych - niedostrzegalne.

Wybaczcie odświeżenie prastarego wątku, ale może tu autopromocja ma sens – nie robiłam osobnych wątków dla dwóch pozostałych opowiadań, może błąd, ale w związku z dyskusją tutaj pozwalam sobie jako przeciwwagę wrzucić screen z Lubimy Czytać o numerze 08/2021, bo, jak widać, zdarzają się też reakcje o dokładnie przeciwnym znaku.

http://altronapoleone.home.blog

Gratulacje, Bystrooka!

Nadrabiam numer 08/2021, więc chwytam za łopatę i wykopuję temat. Opowiadanie przeczytałem do końca i z zaciekawieniem (co nie zawsze się zdarza). Bardzo ciekawe realia, historia zaciekawia, kilka klimatycznych scen, nieźle językowo. Tak więc gratulacje.