Praktyczna porada

Tech­nicz­nie opo­wia­da­nie jest dobre. To, nie­ste­ty, wszyst­kie po­zy­ty­wy.

Głów­ne ne­ga­ty­wy, moim zda­niem, są dwa:

– po­ru­sza­ny przez Cie­bie temat (ku­sze­nie, nie uchodź­cy) jest mało ory­gi­nal­ny;

– za­koń­cze­nie tak ty­po­we, że aż przy­kro.

Po­nad­to po­sta­ci są zbu­do­wa­ne wy­jąt­ko­wo po­wierz­chow­nie, żeby nie po­wie­dzieć nie­zgrab­nie. Np: sza­tan w Twoim wy­ko­na­niu jest bar­dziej na­iw­ny niż moja dzie­się­cio­let­nia córka. Nawet nie wspo­mnę o pani Kanc­lerz.

Za­uwa­ży­łam rów­nież kilka li­te­ró­wek:

Bo­la­ło ich to tym bar­dziej, iż po­bi­ły ich ko­biet

chyba miało być ko­bie­ty?

Pnie wy­bacz ale nie ro­zu­miem

Panie

Hmm... Dla­cze­go?

Trosz­kę na­iw­ne, trosz­kę praw­dzi­we. 

Jedno bym zmie­nił albo dodał – takie za­sie­dle­nie przez mu­zuł­ma­nów  ob­ce­go te­ry­to­rium ra­czej na­zy­wa się hi­dżrą a nie dżi­ha­tem, choć nie­kie­dy hi­dżra przy­bie­ra formę bez­kr­wa­we­go dżi­ha­tu, tak jak to było w przy­pad­ku uciecz­ki Ma­ho­me­ta do Me­dy­ny (póź­niej­sze sury ko­ra­nu opo­wia­da­ją o woj­nie – wła­snie te spi­sa­ne w Me­dy­nie).

F.S

Nie lubię, kiedy po­li­ty­ka i fan­ta­sty­ka zo­sta­ją zmie­sza­ne w tak, de­li­kat­nie mó­wiąc, mało atrak­cyj­ny spo­sób. Mier­ne wy­ko­na­nie – li­te­rów­ki, po­wtó­rze­nia, źle za­pi­sa­ne dia­lo­gi, zlek­ce­wa­żo­na in­ter­punk­cja – do­peł­ni­ło nie naj­lep­sze­go wra­że­nia.

Skoń­czy się zwra­ca­nie dzie­więć­set dzie­więć­dzie­się­ciu ośmiu euro… – Skoń­czy się zwra­ca­nie dzie­więciuset dzie­więć­dzie­się­ciu ośmiu euro…

Gdyby się tak dało jakoś od­wró­cić ich uwagę, choć­by jesz­cze na kilka lat. – Po­wie­dzia­ła sama do sie­bie. – Gdyby się tak dało jakoś od­wró­cić ich uwagę, choć­by jesz­cze na kilka lat – po­wie­dzia­ła sama do sie­bie.

Nadal źle za­pi­su­jesz dia­lo­gi. :-(

W za biur­kiem w jej fo­te­lu sie­dział sma­gło­li­cy przy­stoj­ny męż­czy­zna… – Oso­bli­wie sie­dział.

Umysł An­ge­li mimo trosk, pra­co­wał spraw­nie. Ga­bi­net był za­mknię­ty i strze­żo­ny, mimo tego… – Po­wtó­rze­nie.

Tego dru­gie­go, nawet słowa nie od­wa­ży­ła się nawet w my­ślach do­koń­czyć. – Dwa grzyb­ki w barsz­czy­ku.

Nic nie szko­dzi, mi to zu­peł­nie nie prze­szka­dza. – Nic nie szko­dzi, mnie to zu­peł­nie nie prze­szka­dza.

Sto­su­je­my tą tech­ni­kę od dawna… – Sto­su­je­my tę tech­ni­kę od dawna…

…przy­go­to­wać dy­rek­ty­wę roz­dzie­la­ją­ca uchodź­ców… – Li­te­rów­ka.

…oświad­czam, że nie pod­pi­sze żad­ne­go cy­ro­gra­fu. – Li­te­rów­ka.

Po­gra­ni­cze sy­ryj­sko – tu­rec­kie… – Po­gra­ni­cze sy­ryj­sko-tu­rec­kie…

Trud­no ich za to winić. Wczo­raj sto­czy­li po­tycz­kę z Kur­da­mi i prze­gra­li. Bo­la­ło ich to tym bar­dziej, iż po­bi­ły ich ko­bie­ty. Dziś przez kilka go­dzin ata­ko­wa­ły ich sa­mo­lo­ty sy­ryj­skie, irań­skie, na­tow­skie. – Nad­miar za­im­ków.

Pod­czas jed­ne­go z na­lo­tów w ete­rze wy­ła­py­wa­li roz­mo­wy pi­lo­tów… – Czy na­lo­ty były w ete­rze?

…roz­mo­wy pi­lo­tów, któ­rzy non stop rzu­ca­li bla­dźia­mi. – …roz­mo­wy pi­lo­tów, któ­rzy non stop rzu­ca­li bla­dzia­mi.

Gdyby ci, któ­rzy źle o mnie myślą, wie­dzie­li co ja o nich myślę, my­śle­li­by o mnie jesz­cze go­rzej.

Wiele prze­cin­ków się po­gu­bi­ło i masa, masa li­te­ró­wek. Nawet Lu­cy­fer stał się nagle Lu­cy­ge­rem. Bar­dzo dużo jest do po­pra­wek.

I kwe­stie rze­czo­we:

– Jest tylko jeden bóg i to on pro­wa­dzi do szczę­ścia. – do­wód­ca od­dzia­łu zło­żył się do strza­łu.

– Je­stem jego sługą.

– Dla­cze­go więc przy­by­wasz do nas z ognia?

– Ogień na­le­ży do pana jak za­pi­sa­no w świę­tej księ­dze. – Bo­jow­ni­cy roz­luź­ni­li się, znali Koran na pa­mięć i przy­po­mnie­li sobie sto­sow­ny wers.

Gwa­ran­tu­ję, że nawet naj­mniej wy­kształ­co­ny mu­zuł­ma­nin, nie po­szedł­by za isto­tą, która wy­ska­ku­je mu z ogni­ska. Tak, to fik­cja li­te­rac­ka z sil­nym ele­men­tem fan­ta­stycz­nym, ale je­że­li pi­szesz o Bli­skim Wscho­dzie, trze­ba co nieco wie­dzieć o lo­kal­nym folk­lo­rze. Isto­ta wy­cho­dzą­ca z ognia jest ostat­nią za którą zwy­kły fun­da­men­ta­li­sta z pola bitwy, by po­szedł, bo:

a) może to być (a na pewno jest), ifrit, czyli bar­dzo zły djinn;

b) ogień w Ko­ra­nie jest przed­sta­wia­ny na różne spo­so­by – z ognia są djin­ny z któ­ry­mi le­piej nie gadać; czci­cie­le ognia – ko­ra­nicz­na nazwa dla zo­ro­astrian, któ­rzy po­sia­da­ją świą­ty­nie ognia i uwa­ża­ją ogień za naj­do­sko­nal­szy ży­wioł. 

O wiele bar­dziej au­ten­tycz­ne by było, gdyby Me­fi­sto­fe­les po­szedł do przy­wód­cy ta­kiej grupy i uda­wał anio­ła. Mówię teraz zu­peł­nie po­waż­nie, bo do Two­je­go za­bie­gu po­trze­ba kogoś po­sta­wio­ne­go wyżej, a nie paru ko­le­si nad ogni­skiem. 

Nie­ste­ty, bar­dzo dużo jest na nie dla Two­je­go tek­stu. Zga­dzam się zu­peł­nie z Dre­wian i Re­gu­la­tor­ką. Po­dej­rze­wam, że wcale nie po­świę­ci­łeś temu tek­sto­wi wy­star­cza­ją­cą dużo czasu, stąd dużo “nie­chluj­no­ści”. Ale nadal, treść dosyć na­iw­na i nie wiem, czy po­mysł miał za­chę­cać do re­flek­sji czy nie. Wy­da­je się ło­pa­to­lo­gicz­ny. Szko­da, bo przy­znam, że po Tobie ocze­ku­ję nieco wyż­sze­go po­zio­mu, bo już kilka razy mi to udo­wod­ni­łeś. Cze­kam na po­pra­wę ;)

Jedno bym zmie­nił albo dodał – takie za­sie­dle­nie przez mu­zuł­ma­nów  ob­ce­go te­ry­to­rium ra­czej na­zy­wa się hi­dżrą a nie dżi­ha­tem, choć nie­kie­dy hi­dżra przy­bie­ra formę bez­kr­wa­we­go dżi­ha­tu, tak jak to było w przy­pad­ku uciecz­ki Ma­ho­me­ta do Me­dy­ny (póź­niej­sze sury ko­ra­nu opo­wia­da­ją o woj­nie – wła­snie te spi­sa­ne w Me­dy­nie).

Hi­dżra to hi­dżra, a dżi­had to dżi­had. Hi­dżra we współ­cze­snym arab­skim, zgod­nie z hi­sto­rycz­ny­mi ko­rze­nia­mi, ozna­cza prze­pro­wadz­kę. Czyli kto­kol­wiek się prze­pro­wa­dza i jest użyt­kow­ni­kiem arab­skie­go – robi hi­dżrę. I nie musi być na obce te­ry­to­rium – w końcu Pro­rok Mu­ham­mad ucie­kał z Mekki do Me­dy­ny, a to nie było obce te­ry­to­rium. Mu­zuł­mań­skie da­to­wa­nie też jest “po hi­dżrze”. Nagle wśród Po­la­ków po­ja­wi­ła się “nowa fi­lo­zo­fia mu­zuł­mań­ska”. Nie wiem kto na to wpadł i ra­czej mało mnie to ob­cho­dzi. Tylko cze­kać, aż to pod­chwy­ci jakiś ra­dy­kal­ny “imam”. 

Od­po­wia­dam po kolei

Dre­wian

Frau kanc­lerz jest na­iw­na po­nie­waż ma syn­drom skre­ty­nie­nia stoł­ko­we­go. Naj­bar­dziej rzu­ca­ją­ce się w oczy jego przy­pad­ki to:

– nasza sie­rot­ka na sta­no­wi­sku pre­mie­ra, która za­błą­dzi­ła na czer­wo­nym dy­wa­nie,

– J. W. Bush py­ta­ją­cy Con­do­le­ez­za'e czy może wyjść zro­bić siu siu,

– Jean Clau­de Junc­ker bi­ją­cy Or­ba­na w twarz,

Roz­mo­wa Me­fi­sto­fe­le­sa ze swoim sze­fem tylko po­zor­nie jest na­iw­na.

Me­fi­sto zna przy­czy­ny swo­jej misji. Za­da­jąc Lu­cy­fe­ro­wi na­iw­ne py­ta­nie, chce się sze­fo­wi pod­li­zać, uru­cho­mia­jąc w jego psy­chi­ce pro­sty me­cha­nizm. Lu­bi­my ludzi, któ­rzy trak­tu­ją nas jako naj­le­piej po­in­for­mo­wa­nych.

Lu­cy­fer zna przy­czy­ny za­da­nia tego py­ta­nia, ale nie za­mie­rza w żaden spo­sób oka­zać swemu pod­wład­ne­mu, iż go roz­gryzł.

Fo­lo­in­Ste­pha­nus wiesz mam dziw­ne wra­że­nie, iż nikt tak na praw­dę nie trze­pie tego co ci lu­dzie niosą ze sobą. Nie mam też spe­cjal­nych co do tego kim jest część z nich. Jeśli in­ter­nau­ci po­rów­nu­jąc fotki po­tra­fi­li w tłu­mie uchodź­ców wy­szu­kać kilku bo­jow­ni­ków naj­róż­niej­szych frak­cji sy­ryj­skiej wojny do­mo­wej to na bank w Eu­ro­pie nie­dłu­go bę­dzie go­rą­co.

Przy­kro mi, nie na­pi­szę ni­cze­go po­chwal­ne­go. Od­nie­sie­nie się do wy­da­rzeń jak naj­bar­dziej ak­tu­al­nych, od­nie­sie­nie wprost, wy­ło­że­nie kawy na ławę, sy­tu­uje szor­ta na gra­ni­cy agit­ki, ubar­wio­nej jed­nym, me­ry­to­rycz­nie zbęd­nym ele­men­tem fan­ta­stycz­nym.

Ko­lej­ny raz w Twoim przy­pad­ku mam wra­że­nie in­spi­ra­cji opo­wia­da­nia­mi Pi­li­piu­ka. Po­dob­ny styl fa­bu­lar­ny i opi­so­wy. Treść szor­ta bez fa­jer­wer­ków, od­nio­słeś się do ak­tu­al­nej sy­tu­acji. Na­pi­sa­ne po­praw­nie, szyb­ko się czyta. I to naj­lep­sze co mogę na­pi­sać o tym tek­ście.

Przy­zna­je, że Pi­li­piu­ka lubię czy­tać. Sta­ram się być za­baw­ny w tym co pisze acz­kol­wiek nie za­wsze mi wy­cho­dzi.

Po­mysł z roz­pę­ta­niem wojny w Eu­ro­pie by lu­dzie stali się lepsi i mniej ich tra­fia­ło do pie­kła wy­da­wał mi się za­baw­ny. Zwłasz­cza jeśli o to będą sta­rać się re­pre­zen­tan­ci pie­kła. Wy­glą­da jed­nak na to, że chyba tylko mnie to bawi.

Jak dla mnie – prze­rost po­li­ty­ki nad fan­ta­sty­ką.

A teza, że pod­czas wojny lu­dzie stają się lepsi i mniej grze­szą wy­da­je mi się bar­dzo kar­ko­łom­na.

Bab­ska lo­gi­ka rzą­dzi!

De­ir­driu

Wi­dzisz bo­jow­ni­cy dżi­ha­du są spe­cy­ficz­ni, wy­bie­ra­ją z Ko­ra­nu co im pa­su­je, resz­tę po­mi­ja­ją albo in­ter­pre­tu­ją tak jak im wy­god­nie. (Prze­cież oni na­gry­wa­li fil­mi­ki z wy­ja­da­niem serca za­bi­te­go wroga)

Co do po­wsta­wa­nie z ognia. Koran wśród istot ży­ją­cych na ziemi wy­mie­nia dżiny. Coś mi świta, że mu­zuł­ma­nie wie­rzą, iż na­ro­dzi­ły się one z ognia i służą bogu oraz lu­dziom. Dla­te­go też Me­fi­sto w wer­sji Fadi Masud wy­szedł z ognia. Z tymi Ifry­ta­mi masz 100% racji ale po­staw się w miej­scu tych bo­jow­ni­ków. Do­sta­li łomot od ko­biet, ci­śnie ich lot­nic­two, kraj jest zruj­no­wa­ny pią­tym ro­kiem wojny. Nie mają łupów, sławy, od­po­czyn­ku. W naj­lep­szym przy­pad­ku zdo­bę­dą jakąś wio­skę lub wy­sa­dzą w po­wie­trze sta­ro­żyt­ną świą­ty­nię. Nota bene głów­nie po to, by utrud­nić iden­ty­fi­ka­cję tego co z niej ukra­dli i sprze­da­li na czar­nym rynku. Nor­mal­nie po ludz­ku po­win­ni mieć dość.

Co do kwe­stii or­to­gra­fi­czo-tech­nicz­nych wy­da­wa­ło mi się że bę­dzie już ok. Nie­ste­ty tylko wy­da­wa­ło.

 Wi­dzisz bo­jow­ni­cy dżi­ha­du są spe­cy­ficz­ni, wy­bie­ra­ją z Ko­ra­nu co im pa­su­je, resz­tę po­mi­ja­ją albo in­ter­pre­tu­ją tak jak im wy­god­nie. (Prze­cież oni na­gry­wa­li fil­mi­ki z wy­ja­da­niem serca za­bi­te­go wroga)

Nie bo­jow­nik wy­bie­ra z Ko­ra­nu, tylko to, co imam/przy­wód­ca im powie. Bo­jow­ni­cy wy­sy­ła­ni do kar­ko­łom­nej walki nie są ludź­mi umie­ją­cy­mi czy­tać Koran. Mimo, że Koran jest po arab­sku, wiele osób arab­sko­ję­zycz­nych nie ro­zu­mie tego co czyta. Jest to bar­dzo ar­cha­icz­ny język, z za­wi­łą gra­ma­ty­ką oraz sza­le­nie bo­ga­tym słow­nic­twem, z czego jedno słów­ko może być ro­zu­mia­ne na wiele spo­so­bów. Dla­te­go taki bo­jow­nik, żeby go od­po­wied­nio przy­go­to­wać – musi po­znać “je­dy­ną słusz­ną drogę”. Do tego po­trze­ba ludzi, któ­rzy stoją wyżej. A już nie mó­wiąc o tym, że nie wszy­scy są użyt­kow­ni­ka­mi ję­zy­ka arab­skie­go – są tacy co mówią urdu, po per­sku, dari itd. Arab­ski jest dru­gim ję­zy­kiem. O ile jest. Wśród ta­kich grup można zna­leźć wielu anal­fa­be­tów nie umie­ją­cych czy­tać w ogóle. Są chyba naj­ła­twiej­si do ma­ni­pu­la­cji. 

Poza tym, jeśli cho­dzi o ludzi z ISIS – sporo z nich po­szło na pie­nią­dze, a kwe­stie wiary i słusz­no­ści to jest gdzieś bar­dzo da­le­ko w ich my­ślach. Wiele z nich, zwłasz­cza na po­zy­cjach do­wód­czych, można by roz­pa­try­wać jako na­jem­ni­ków. A fil­mi­ki wszel­kiej maści – speł­nia­ją funk­cje pro­pa­gan­do­we, aż za do­brze, bo w wielu przy­pad­kach są au­ten­tycz­ne (ale też są tacy, co wąt­pią). 

Co do po­wsta­wa­nie z ognia. Koran wśród istot ży­ją­cych na ziemi wy­mie­nia dżiny. Coś mi świta, że mu­zuł­ma­nie wie­rzą, iż na­ro­dzi­ły się one z ognia i służą bogu oraz lu­dziom. 

 

 

Zo­sta­ły zro­dzo­ne z ognia długo przed ludź­mi, ale one lu­dziom nie służą. Tak jak my, po­sia­da­ją wolną wolę i żyją zgod­nie z wła­sny­mi wy­bo­ra­mi. Je­ste­śmy na równi przed Bo­giem, a zmu­sza­nie któ­rejś ze stron do in­te­rak­cji jest naj­czę­ściej nad­uży­ciem – np. na­ma­wia­nie do opo­wie­dze­nia przy­szło­ści (dżiny mają w to wgląd), zmu­sze­nie do zro­bie­nia krzyw­dy dru­gie­mu czło­wie­ko­wi. Dżiny też in­ge­ru­ją w nasz świat, opę­tu­ją itd. Ale na­tu­ral­na kolej rze­czy jest taka, że nie wcho­dzi­my sobie w drogę. A żeby nie być go­ło­słow­ną:

I stwo­rzy­łem dżiny i ludzi, tylko po to, by Mnie czci­li.

(Koran, 51: 56, tłum. J. Bie­law­ski)

Je­ste­śmy na równi, wiele frag­men­tów to po­ka­zu­je – w ostat­niej surze, “An Nas”, też jest po­wie­dzia­ne “dla dżi­nów i dla ludzi”. 

po­staw się w miej­scu tych bo­jow­ni­ków.

Pro­blem po­le­ga na tym, że się po­sta­wi­łam na ich miej­scu i dla­te­go na­pi­sa­łam, że scena jest nie­au­ten­tycz­na. Cała wy­mia­na zdań nie trzy­ma się kupy, o czym wspo­mnia­łam wcze­śniej. Po­rwa­łeś się do opi­sa­nia zu­peł­nie innej men­tal­no­ści i kul­tu­ry. Dla czy­tel­ni­ka eu­ro­pej­skie­go jest ok, kiedy wsta­wiasz osobę Me­fi­sta. A w de­mo­no­lo­gii mu­zuł­mań­skiej de­fi­ni­cja dia­bła jest zu­peł­nie inna. Jest tylko Sza­tan i złe dżiny, które są cza­sem na­zy­wa­ne sza­ta­na­mi. Nie­ste­ty, je­że­li chcesz Me­fi­sta, to musi być on spryt­ny i do­sto­so­wać się do wa­run­ków innej kul­tu­ry. Po­sze­dłeś na ła­twi­znę i wszyst­ko wrzu­ci­łeś do gara za­chod­nie­go po­strze­ga­nia. Mu­zuł­ma­nie, miesz­ka­ją­cy na Bli­skim Wscho­dzie, zu­peł­nie ina­czej pa­trzą na tego typu hi­sto­rie, niż np. zla­icy­zo­wa­ny Eu­ro­pej­czyk, a nawet zla­icy­zo­wa­ny mu­zuł­ma­nin miesz­ka­ją­cy od dwóch po­ko­leń w UK czy US. 

De­ir­driu ok pew­nie się nie wstrze­li­łem w ich men­tal­ność. Szcze­rze po­wie­dziaw­szy czy­ta­łem sporo li­te­ra­tu­ry wo­jen­nej od roz­wa­żań do­wód­ców, po wspo­mnie­nia żoł­nie­rzy. I WŚ, wojna roku 1920, II WŚ, Wiet­nam, Pu­styn­na Burza itp i to z róż­nych stron, Po­la­cy, Niem­cy, Ro­sja­nie, Ame­ry­ka­nie a nawet Ja­poń­czy­cy to aku­rat na wspo­mnie­nia żoł­nie­rzy z tego kręgu kul­tu­ro­we­go nie tra­fi­łem. Ci bo­jow­ni­cy są więc pew­nym uśred­nie­niem żoł­nie­rza z tych opo­wie­ści wzbo­ga­co­nym o pro­pa­gan­dę jaką można spo­tkać w necie.

Plot twist cie­ka­wy ale że tak po­wiem tro­chę okle­pa­ny. 

Uchodź­cy pły­ną­cy ty­sią­ca­mi do Gra­cji

“Gre­cji”

Umysł An­ge­li {+,}??? choć ob­cią­żo­ny tro­ska­mi, pra­co­wał spraw­nie.

– Gdzie moje ma­nie­ry. Pro­szę usiąść. – Tu wska­zał An­ge­li fotel na­prze­ciw.

Nie po­win­no być znaku za­py­ta­nia po pierw­szym zda­niu?

Co do pro­ble­mu uchodź­ców to ja je­stem za kom­pro­mi­sem. To zna­czy jak chcą to niech sobie przy­jeż­dża­ją, ale niech sami się utrzy­mu­ją jakąś pracą, ewen­tu­al­nie liczą na pomoc or­ga­ni­za­cji po­za­rzą­do­wych. Zero kasy z rządu, no może tro­chę na po­czą­tek z uwagi na trud­ną sy­tu­ację. Trze­ba by­ło­by też ich przy­pil­no­wać, agi­tu­jesz fun­da­men­ta­lizm, pró­bu­jesz na­rzu­cić sza­riat – wyp***da­lasz w pod­sko­kach albo kula w łeb. Po za­koń­cze­niu wojny wszy­scy grzecz­nie wra­ca­ją do sie­bie, chyba że chcą zo­stać i po­tra­fią przy­słu­żyć się czymś dla kraju.

Those who can ima­gi­ne any­thing, can cre­ate the im­pos­si­ble - A. Tu­ring

Do mnie też za bar­dzo nie tra­fi­ło. Fan­ta­sty­ka wy­da­je się tu tylko pre­tek­stem do po­ru­sze­nia te­ma­tu. OK, temat ważny, ale dało się to przed­sta­wić z więk­szym po­lo­tem.

Wic­ked, z za­uwa­żo­nych przez Cie­bie błę­dów po An­ge­li jak naj­bar­dziej prze­ci­nek, w tym trze­cim znak za­py­ta­nia może być, ale imo nie musi, bo in­to­na­cja nie jest py­ta­ją­ca.

Tekst, przy po­mo­cy fan­ta­sty­ki, kre­śli pewne ist­nie­ją­ce nie­po­ko­je w spo­łe­czeń­stwie. Tekst na cza­sie. Może i nie tra­fia czy­sto w punkt, ale lek­tu­ra była in­te­re­su­ją­ca.

Po­zdra­wiam! 

"Przy­sze­dłem ogień rzu­cić na zie­mię i jakże pra­gnę ażeby już roz­go­rzał" Łk 12,49

Prze­czy­ta­łem, ale rów­nież i dla mnie tekst sta­no­wi nieco ło­pa­to­lo­gicz­ne tłu­ma­cze­nie rze­czy­wi­sto­ści.  To zna­czy widać, że autor chciał po­ru­szyć jakiś ważny temat, na­to­miast z uwagi na – na­zwij­my to – płyt­kość ar­ty­stycz­ną tekst za bar­dzo wy­glą­da na po­li­tycz­ny pam­flet. Jak ktoś wyżej za­uwa­żył – po­sta­ci to kukły, pod wzglę­dem ję­zy­ka i opi­sów rów­nież szału nie ma, fa­bu­ła to w za­sa­dzie zle­pek scen, które zmie­rza­ją czym prę­dzej do fi­na­łu – który, nie­ste­ty, rów­nież nie za­ska­ku­je ; )

Skoro zaś temat wy­da­je się być ważny, to pew­nie warto by mu po­świę­cić do­pra­co­wa­ne, w jakiś spo­sób nie­jed­no­znacz­ne i zmu­sza­ją­ce do re­flek­sji opo­wia­da­nie. 

I po co to było?

Unia ode­tchnie[,] a jej miesz­kań­cy znów będą za­do­wo­le­ni.

W za biur­kiem, w jej fo­te­lu sie­dział sma­gło­li­cy[,] przy­stoj­ny męż­czy­zna o zie­lo­nych jakby ko­cich oczach.

Ozna­czać to może tylko dwie rze­czy[:] arab­ski ter­ro­ry­sta albo mo…

– Frau kanc­lerz[,] mogę za­pew­nić, iż nie je­stem z Mo­sa­du – [M]ęż­czy­zna zda­wał się czy­tać jej myśli[.]

– Pani rodak kie­dyś na­zwał mnie Me­fi­sto­fe­le­sem. – [M]ęż­czy­zna uśmiech­nął się uro­czo ni­czym w re­kla­mie pasty do zębów.

– Pfi[!/.] – Kanc­lerz prych­nę­ła po­gar­dli­wie.

– Je­stem otwar­ta na nowe po­my­sły.[SPACE]– An­ge­la po­ło­ży­ła na­cisk na słowo nowe.

– Moi współ­pra­cow­ni­cy, tu i tam szep­ną słowo, pusz­czą plot­ki i do Eu­ro­py z po­łu­dnia [-i] ruszy mi­lio­ny uchodź­ców, a może i wię­cej.

– Frau kanc­lerz[,] nie ośmie­lił­bym się za drob­ną pomoc sta­wiać ta­kich żądań.

Uchodź­cy pły­ną­cy ty­sią­ca­mi do Gra­cji

Tak[,] to zde­cy­do­wa­nie dobry po­mysł,

Nie­wie­le pa­mię­ta­ła z tego[,] co jej oj­ciec[,] peł­nią­cy funk­cję pa­sto­ra mówił o grze­chu.

– Jest tylko jeden bóg i to on pro­wa­dzi do szczę­ścia. – [D]owód­ca od­dzia­łu zło­żył się do strza­łu.

– Przy­by­wam z po­sła­niem. Pan rze­cze. Wojna tutaj nie da wam[-,] już więk­szych łupów i chwa­ły.

– Mu­si­cie wsiąść na ło­dzie, ukryć bro[ń] przed okiem nie­wier­nych, co bę­dzie łatwe[,] jeśli ruszą was tam ty­sią­ce.

Snopy iskier strze­li­ły znowu a Fadi Masud[-,] za­padł się w pło­mie­nie.

– Panie[,] ope­ra­cja jest w toku. – Me­fi­sto­fe­les stał na bacz­ność przed swoim sze­fem[.]

– Nie po­mi­ną­łeś ni­cze­go? – [K]siążę ciem­no­ści był do­cie­kli­wy[.]

Wizja za­pre­zen­to­wa­na w tym opo­wia­da­niu na pewno nie pre­ten­du­je do miana praw­dzi­wej. Ro­zu­miem po­trze­bę, czy misję dzie­le­nia się oba­wa­mi i spo­strze­że­nia­mi, ale każdy wie, że spra­wa nie jest czy­sta (nawet jeśli nie ma po­trze­by tego mówić, czy za­uwa­żać). Rzecz w tym, że le­piej by­ło­by, gdyby tekst mógł prze­ko­nać każ­de­go i nie za­kła­dał jako pew­ni­ków in­for­ma­cji nie­po­twier­dzo­nych. Kto uważa, że jest ko­lo­ro­wo i tak od­czy­ta to, jako bujdę na re­so­rach.