Oczarowany

Wchodząc, zobaczył cudnej urody dziewczę stąpające z wdziękiem po komnacie.

– Siadajcież, panie, pewnieście strudzeni drogą. – Skromnie spuściła wzrok.

Panicz oczu nie mógł oderwać od włosów, które smukłą dłonią odgarniała z czoła.

Napawał się dźwiękiem słów, ruchem warg. Wpatrywał w oczy, głębokie jak morze, bezkresne jak wszechświat.

Oczarowany rzucił się na kolana, o rękę prosząc.

– A może zupy z jaszczurki chce? Co? – wyskrzeczała baba. – Już ja cię podkarmię. Będziesz wyglądał, że ho ho, mój złoteńki – gadała, gapiąc się na niego lubieżnie.

Puściła oko, podrapała się znowu po wielkiej kurzajce na czole. Rechocząc pod nosem, kuśtykała przez chałupę w stronę wielkiego kotła.

Koniec

Komentarze

Skojarzyło mi się z wiedźmą z “Opowieści z Wilżyńskiej Doliny” Brzezińskiej. Miała podobny sposób działania :) Sympatyczny drabel.

Chyba chodziło o to, że miłość przesłania nam prawdę, a biedny, zakochany rycerzyk ulokował uczucie w jakimś wiedźmokruku :p Można to było trochę lepiej sklecić, nie kupiło mnie, takie ot, do przeczytania i zapomnienia.

Czy dobrze zrozumiałam, że panicz miał omamy?

Do setki brakuje dwóch słów.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

A może mu zaczarowanych truskawek dała jak moja Bemina? Tak mi się skojarzyło. Powtórzę za Jaredem – nie kupiło mnie.

"Czasem przypada nam rola gołębi, a czasem pomników." Hans Ch. Andersen ****************************************** 22.04.2016 r. zostałam babcią i jestem nią już na pełen etat.

Regulatorzy, o to mniej więcej chodziło.

Word mnie oszukał. Co za pierun tam słowa liczy?

Przeczytane i zrozumiane, ale mnie nie poruszyło.

Miłość jest ślepa, albo czasami widzi na jedno oko:)

F.S

Mi się skojarzyło z ostatnim tekstem Thraina. Thrain – jesteś sławny.

Najlepiej pisałoby się wczoraj, a i to tylko dlatego, że jutra może nie być.

Stary temat, stary trick…

W pierwszej linijce, po pierwszym słowie powinien być przecinek. W drugiej linijce to samo. Drable trzeba dopieszczać, bo w ekstremalnie krótkiej formie lepiej widać błędy.

A wiele edytorów uznaje myślniki za słowa.

Babska logika rządzi!

Może i stare, dla mnie nie. Całkiem nowe doświadczenie, powiedziałabym.

Ja tam po wchodząc nie czuję przecinka. Może się nie znam. Czytam to na różne sposoby i nie nic. Nawet jakby tą scenę rozwinąć. Otworzył drzwi i wchodząc zobaczył… Nijak mi nie pasuje.

W drugiej linijce tak samo. Jak moja babcia mówiła do wchodzącej baby: siadajcie sąsiadko, pogadamy, tak dziewczę do chłopaka zagadało: siadajcież panie.

Przecinkom w tych miejscach moja dusza się buntuje.

Pokaż duszy słownik ortograficzny z regułami interpunkcji.

W zdaniach złożonych z imiesłowem (i współczesnym, i uprzednim) jest obowiązkowy. Idąc, pogwizdywał. Czasem zdanie bez przecinka jest wręcz niejasne: uśmiechnął się fałszywie podśpiewując. No i zgaduj, czytelniku, czy to uśmiech nieszczery, czy z słuchem coś nie bardzo.

Wołacze oddzielamy od reszty zdania przecinkami. To jak wtrącenie.

Babska logika rządzi!