Wiosenna wrzawa

Władek wyczekując wiosny

wrzuca wianki w wodorosty,

wodnik – wesrzod wiru wzdycha,

Władku… Wianki wpośród warkocze

włościanek weź wtykaj.

We wsi wiara wymyśliła,

wygonimy wymarznięte wrzemię

warcząc wokół wyzwiskami,

wen wyjące, wstrętne wichry,

wymachując wierzbowymi witkami.

Wtem wiatr wzburzył wiązy

wystraszywszy wrony, wróble.

Widzieliście?

Woła wściekła Walentyna,

wicher wpadł werandą

we włościanek wyra.

Witek widząc wrzawę,

wbiegł wkurzony wewnątrz

wyziębionej wilii, wykrzykując:

Wić wyłamał, witki wyśmiał?

Wiec widłami wnet wyproszę!

W wór wychwycił wiatrodymca,

wozem wywiózł we wzgórza.

Wypuścił, wrzasnoł – wynocha!

Wrócił, wygrzał włościankę,

wielce wdzięczna wioska.

Wzięty włodarz, wyborny wierszokleta,

wesoła wróżbitka, wymodlony wielebny,

wsród wielu wsiowych wyklaskują Witka,

wreszcie! Wreszcie wypoczniemy,

wolnego wacpan wzywa.

Wpierw w wiadra wlejcie wina,

wyszykujcie wonne wędliny,

wznieście wiktuały, wieczerze wyborną

witeziowi wyprawimy.

Wówczas wiosna wytańczy walczyka,

wietrzykiem wzburzy wiatraki,

we wrzeciono wkręci włosy

wyszywając wytęsknione włości,

wstęgami wielobarwnych wernisaży.

Koniec

Mam wrażenie, Wierszowyjcu, że jedynym przyświecającym Ci celem było zgromadzenie słów, zaczynających się literką w.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Taka ciekawostka, tautogram w/g mnie z sensem.

Zabawny tekst, wymagający sporego nakładu pracy. Przed kilkunastoma laty czytałem podobny tekst na literę– “z”, w młodzieżowym czasopiśmie. W tym tekście bohaterami były zajączki o imionach – Zbytnik, Zadrapek, Zagapek. Takie ćwiczenia stylistyczne bardzo rozwijają warsztat literacki i są jak najbardziej polecane młodym autorom jako ćwiczenie stylu i poszerzanie słownictwa. Ciekawym by było urządzenie konkursu na takie teksty. Pozdrawiam autora.