Kot (15+)

Z po­ko­rą przy­zna­ję, że kot pana Mroż­ka ma się do­brze, ale……….. Pierw­szy raz Kra­ku­sa zła­pa­ła mnie za oko. Po­do­bu­je mi się pi­san­ka, zna­czy. Sam kon­kurs nie, ale pi­san­ka ta­aaaaaaaaaaaak.

Teraz po­czy­tam Cię uważ­niej Smoku Wa­wel­ski.

Fa­jow­skie li­ter­ki. 

Dzię­ku­ję, sha­do­ok… (tu pro­blem z od­mia­ną nicku) za od­wie­dzi­ny i cie­szę się, że były przy­jem­ne :) A mnie aż się cie­plut­ko robi na “Smoka Wa­wel­skie­go” :3

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

“Oskar­żo­ny Du­og­mir do­pro­wa­dził ofia­rę Du­og­mi­ra do ob­co­wa­nia płcio­we­go wbrew jego woli…” – jeśli do­pro­wa­dził ofia­rę, to ra­czej wbrew jej – ofia­ry – woli.

“– Nie można prze­ry­wać pierw­szej fazy roz­pra­wy! – Wie­dząc, że ma do czy­nie­nia z upo­śle­da­mi stop­nia cięż­kie­go, na­stęp­ne zda­nia wy­ar­ty­ku­ło­wał po­wo­li i do­no­śnie. – Do­pó­ki…“ – po “do­no­śnie” po­wi­nien być dwu­kro­pek, a nie krop­ka.

“– Mam takie samo prawo do do­wol­ne­go użyt­ko­wa­nia swo­imi ukła­da­mi“ – do dys­po­no­wa­nia ukła­da­mi, użyt­ko­wa­nia ukła­dów itp., ale “użyt­ko­wa­nia ukła­da­mi” jest nie­gra­ma­tycz­ne.

Z pew­no­ścią tekst jest ab­sur­dal­ny ;) Po­do­ba mi się po­mysł na wyż­szą formę ewo­lu­cji.

"Nigdy nie re­zy­gnuj z celu tylko dla­te­go, że osią­gnię­cie go wy­ma­ga czasu. Czas i tak upły­nie." - H. Jack­son Brown Jr

Po­pra­wio­ne. Dzię­ku­ję :)

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

Prze­czy­ta­łam 

"Cza­sem przy­pa­da nam rola go­łę­bi, a cza­sem po­mni­ków." Hans Ch. An­der­sen ****************************************** 22.04.2016 r. zo­sta­łam bab­cią i je­stem nią już na pełen etat.

Roz­pra­wa tyleż ab­sur­dal­na, co zaj­mu­ją­ca. Non­sen­su w sam raz i, ku mo­je­mu za­do­wo­le­niu, w cał­kiem nie­złym ga­tun­ku. ;-D

Gdyby ci, któ­rzy źle o mnie myślą, wie­dzie­li co ja o nich myślę, my­śle­li­by o mnie jesz­cze go­rzej.

Pi­sa­łem już przy be­to­wa­niu, że bar­dzo misię. Za­baw­ny ab­surd, dużo drob­nych smacz­ków i dobre wy­ko­na­nie. Gra­tu­lu­ję. B.

Ab­surd w do­brym stylu, bo in­te­li­gent­nie, sen­sow­nie (bo ab­surd po­wi­nien być sen­sow­ny) oraz za­baw­nie. Tylko chyba nie wszyst­ko zro­zu­mia­łem :) Bo po co na roz­pra­wie byli Niem­cy?

Dla pod­kre­śle­nia wagi moich słów, Si­łacz pal­nie pię­ścią w stół!

Dzię­ku­ję za opi­nie, punk­ty i od­wie­dzi­ny! thar­go­nie, Niem­cy po pro­stu brali udział w wy­ciecz­ce. Pa­so­wa­li mi jako kon­trast ;)

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

Bar­dzo fajny tekst. Re­we­la­cyj­na kon­cep­cja na po­mysł roz­pra­wy. Misie.

Bab­ska lo­gi­ka rzą­dzi!

Uba­wi­łem się, a po­in­ta, pod­su­mo­wu­ją­ca uro­czo na­ro­do­wą kłó­tli­wość jako gwa­ran­ta ucha­cha­nia Do­fle­ma – mi się bar­dzo.

I non­sen­su było sporo ;-)

"Świ­ryb" (Ba­ilo­ut) | "Fi­sho­lof." (Cień Burzy) | "Wiesz, je­steś jak brud i za­raz­ki dla ma­lu­cha... niby syf, ale jak dzie­cia­ka uod­par­nia... :D" (Emel­ka­li)

Fin­klo, Psy­cho­Fi­shu, cie­szę się nie­zmier­nie i dzię­ku­ję za kliki :)

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

W wy­mo­gi kon­kur­su wpi­su­je się zna­ko­mi­cie, ab­surd aż wy­le­wa się z ko­lej­nych zdań. Sam nie je­stem fanem kotów, ale prze­czy­ta­łem z za­in­te­re­so­wa­niem i parę razy się uśmia­łem. A chyba o to w tym tek­ście przede wszyst­kim cho­dzi­ło :)

Do­kład­nie o to, bel­ha­ju, cie­szę się z efek­tu :) Dzię­ku­ję za lek­tu­rę i opi­nię.

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

Klep­nął Cię ja pod ogon­kiem, Kotku (pro­ku­ra­tor­ski), boś ładn… y.

No.

Ogól­nie, naj­bar­dziej po­do­bał mi się po­mysł z “I co to za świat, gdzie naj­wy­żej roz­wi­nię­ta rasa musi stu­dio­wać? Na Her­ma­fro­dy­cie tylko zwie­rzę­ta pod­cią­ga­ją swoje zdol­no­ści in­te­lek­tu­al­ne w tak pry­mi­tyw­ny spo­sób.“. Dobra rzecz.

Sa­mo­gwałt oskar­żo­nej ofia­ry mo­men­tal­nie sko­ja­rzył mi się z epic­ką sceną z ele­na­ro­wej kawki, co jest jed­no­cze­śnie i dobre i złe. Dobre, bo fajna wa­ria­cja za­je­bi­ste­go (i wzo­ro­wo ab­sur­dal­ne­go) po­my­słu, a złe, bo nihil novi w sumie.

Na minus też te wszyst­kie De­imio­na, które kom­plet­nie mi się… no tak, po­kić­ka­ły.

Za to na­pi­sa­ne faj­nie, sa­ty­ra na Po­la­ków zu­peł­nie sen­sow­na, czy­ta­ło się do­brze. W sumie, wię­cej niż dość na bi­blio­te­kę.

Peace!

"Za­ko­chać się, mieć dwie lewe ręce, nie robić w życiu nic, cza­sem pisać wier­sze." /FNS – Su­per­mar­ket/

Po­tęż­ny ab­surd w szyb­kim tem­pie i bez chwi­li wy­tchnie­nia :) Sąd to świet­ne miej­sce na sur­re­ali­stycz­ną akcję – co ta­kie­go jest w tej in­sty­tu­cji, że tak do­brze łączy się z ab­sur­dem? 

Dzię­ku­ję, Cie­niu. Z tymi imio­na­mi było za­mie­rzo­ne, efekt jak np. z Azja­ta­mi – komuś spoza wy­da­je się, że wszy­scy są tacy sami… Co do “Bo­ha­te­ra…”, po­mysł na taki sa­mo­gwałt i roz­pra­wę mia­łam od dawna, ale do­pie­ro kon­kurs mnie spro­wo­ko­wał do jego spi­sa­nia. Nie­mniej pi­sząc sama po­my­śla­łam, że mo­ty­wy są nieco po­dob­ne, więc ro­zu­miem sko­ja­rze­nie.

Re­inee, dzię­ki za opi­nię. Ab­surd po­ja­wia się chyba dość czę­sto w zde­rze­niu prawa (idei) i życia (prak­ty­ki)… ;)

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

Prze­czy­ta­łam!

I ja prze­czy­ta­łem, Ty nasz por­ta­lo­wy straż­ni­ku szczę­śli­wo­ści ;D

Rze­czy­wi­ście, ab­sur­du cał­kiem dużo, choć po­rów­nu­jąc tekst z opo­wia­da­niem Psy­cho­fi­sha, które prze­czy­ta­łem bez­po­śred­nio wcze­śniej, daje się za­uwa­żyć, że Two­imi za­ło­że­nia­mi było ra­czej prze­ry­so­wa­nie rze­czy­wi­sto­ści, uwy­pu­kle­nie pew­nych przy­war oraz ste­reo­ty­pów i na­kre­śle­nie ich w ko­micz­nym świe­tle, za­miast opo­wie­dze­nie wy­peł­nio­nej ab­sur­dem hi­sto­rii.

(Patrz, jakie dłu­gie zda­nie wy­sma­ży­łem! Spe­cjal­nie dla Cie­bie! ;3 )

To oczy­wi­ście nie jest za­rzut, ino przed­sta­wie­nie toku mej kon­tem­pla­cji na temat po­jem­no­ści wora zwa­ne­go ab­sur­dem ;D

Opo­wia­da­nie bar­dzo mi się po­do­ba­ło, do­brze spra­wi­ła się zło­żo­na z Po­la­ków i Niem­ców loża szy­der­ców, któ­rzy nie po­zwo­li­li nie­szczę­sne­mu sę­dzie­mu po­rząd­nie, z sza­cun­kiem dla po­wa­gi in­sty­tu­cji, prze­pro­wa­dzić roz­pra­wy.

Świet­ny mo­ment, gdy oskar­żo­ny wcho­dzi na salę ze spię­ty­mi kaj­dan­ka­mi ręką i nogą :D

Z Cie­bie to jed­nak we­so­łek, Naz, choć kreu­jesz się na mrocz­ną ;P

Jesz­cze jedna uwaga na ko­niec (nie mogę Ci od­pu­ścić :P ):

Chciał­bym za­uwa­żyć, że ta­kie­go ze­zwo­le­nia nie ma nawet na pla­ne­tach o upo­śle­dzo­nym roz­wo­ju. Mylę się?

Uczest­ni­cy wy­ciecz­ki z Ziemi zgod­nie po­ki­wa­li gło­wa­mi,

Nie po­win­ni po­krę­cić gło­wa­mi? Gest w sumie od­no­si się do “mylę się”, a nie wcze­śniej­szej od­po­wie­dzi… Chyba, że chcia­łaś coby wy­szło na opak, gdyż jako upo­śle­dzo­ne isto­ty, Zie­mia­nie nie ogar­nę­li, ale zwró­ci­ło moją uwagę, to za­miesz­czam ;)

Ewen­tu­al­nie mo­gła­byś zmie­nić py­ta­nia na “Praw­da?”, to chyba roz­wią­za­ło­by ten dy­le­mat ;)

"Tam, gdzie nie ma echa, nie ma też opisu prze­strze­ni ani mi­ło­ści. Jest tylko cisza."

Jest za­baw­nie i bły­sko­tli­wie, ale cze­goś mi jakby za­bra­kło. Ja­kie­goś kopa, iskry, nie wiem. Ge­ne­ral­nie tekst mi się sko­ja­rzył z tum­bl­ro­wy­mi dra­ma­mi: co do­wo­dzi tylko, jak bar­dzo jest ab­sur­dal­ny ;)

three go­blins in a trench coat pre­ten­ding to be a human

Co­unt­Pri­ma­gen, ja nie kreu­ję się na mrocz­ną. Je­stem mrocz­na! Mój chło­pak twier­dzi, że sy­piam w trum­nie, je­stem lo­do­wa­tym, żywym tru­pem, cho­dzą­cą de­pre­sją i na­zy­wa mnie Kró­lo­wą Po­tę­pio­nych.

Stwo­rzy­łeś strasz­li­we zda­nie, aż krew w ży­łach za­mie­ra. Za to traf­nie wy­łu­ska­łeś nie­lo­gicz­ność. Dzię­ki za opi­nię :)

gra­vel, dzię­ku­ję za od­wie­dzi­ny. Ro­zu­miem do­sko­na­le, że cze­goś za­bra­kło. Co­dzien­nie mi cze­goś bra­ku­je w każ­dym ele­men­cie oto­cze­nia i mnie samej. Za­pew­ne po­sił­ku z krwi Co­unt­Pri­ma­ge­na… ;)

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

Cóż za part­ner… Żebyś tylko nie za­ru­mie­ni­ła się od tych wszyst­kich kom­ple­men­tów, bo czar wi­ze­run­ku pry­śnie ;P

Wi­dzia­łem kie­dyś stro­nę, na któ­rej sprze­da­wa­no bu­kie­ty ze­schłych kwia­tów i taką sym­pa­tycz­ną gar­de­ro­bę, jak na przy­kład za­ko­pa­na przez jakiś czas w wil­got­nej ziemi suk­nia ślub­na. By­ła­byś urze­czo­na! <3

Jeśli mógł­bym Cię pro­sić, to nie po­peł­niaj wię­cej TA­KICH nie­lo­gicz­no­ści, bo tekst staje się zu­peł­nie nie­zro­zu­mia­ły i znika ja­ka­kol­wiek przy­jem­ność z od­bio­ru. Cier­pia­łem męki jak czy­ta­łem! (choć uczci­wie przy­zna­ję, że nie­ba­ga­tel­ną rolę ode­grał w tym rów­nież tar­ga­ją­cy trze­wia­mi głód) ;*

A mojej krwi ra­czej nie by­ła­byś w sta­nie spo­żyć – przez wiele lat słu­cha­nia me­ta­lu na­gro­ma­dzi­ło się w niej tyle rtęci, że pew­nie sta­nę­ła­by w gar­dle ;/

Mogę się za to po­dzie­lić nerką, ręką, nogą, okiem i uchem – i tak mam po parce, a moim so­jusz­nicz­kom nie zwy­kłem ni­cze­go ża­ło­wać :)

"Tam, gdzie nie ma echa, nie ma też opisu prze­strze­ni ani mi­ło­ści. Jest tylko cisza."

Prze­czy­ta­łam.

"Myślę, że jak czło­wiek ma w sobie tyle nie­sa­mo­wi­tych po­my­słów, to musi zo­stać pi­sa­rzem, nie ma rady. Albo do czub­ków." - Jo­na­than Car­roll

Wie­lo­let­nie słu­cha­nie me­ta­lu? Moja ulu­bio­na krew! Mam duży sen­ty­ment do ta­kiej prze­siąk­nię­tej Cra­dle of Filth bądź Ana­the­mą.

Mel­du­nek przy­ję­ty, Mor­gia­no ;)

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

Na­sącz­cie krew My Dying Bride, byn­dzie za­gła­do­wy bu­kiet ;-) 

"Świ­ryb" (Ba­ilo­ut) | "Fi­sho­lof." (Cień Burzy) | "Wiesz, je­steś jak brud i za­raz­ki dla ma­lu­cha... niby syf, ale jak dzie­cia­ka uod­par­nia... :D" (Emel­ka­li)

Po­do­ba­ło mi się. Faj­nie wy­kre­owa­na ide­olo­gia tej wyż­szej rasy.

Życie ko­biet z tą pust­ką mię­dzy no­ga­mi, do­ma­ga­ją­cą się wy­peł­nie­nia, z tą ser­decz­no­ścią do świa­ta i tu­mul­tem emo­cji – Tutaj mi coś zgrzy­ta. Może brzmia­ło­by le­piej, gdyby po­dzie­lić to zda­nie na dwa? Bo w jed­nym ciągu to tro­chę tak, jakby pust­ka mię­dzy no­ga­mi miała w sobie ser­decz­ność do świa­ta i tu­mult emo­cji.

Ogól­nie miło, za­baw­nie i zmyśl­nie.

Po­la­cy na sali są­do­wej? Za­bra­kło mi tylko ja­kie­goś ce­bu­lo­we­go opisu, by pod­kre­ślić wpi­sa­ną w naszą toż­sa­mość na­ro­do­wą dumę.

Słod­ko wplo­tłaś w same za­lo­ty po­al­ko­ho­lo­we uwol­nie­nie ukry­tych głę­bo­ko pra­gnień. No i do tego temat “nie bar­dzo do po­śmia­nia się”, który jed­nak udało Ci się przed­sta­wić w taki spo­sób, że wła­ści­wie za­po­mnia­łem, że mowa o abor­cji po gwał­cie.

Też mi się mocno z tek­stem Ele­na­ra sko­ja­rzy­ło. Ogól­nie “Kot” ma swoje mo­men­ty, ale mimo wszyst­ko nie tak wiele i nie tak moc­nych bym była na tak. Bi­blio­te­kę klep­nę­ła­bym, ale w tym wzglę­dzie je­stem spóź­nio­na. Mogę tylko po­chwa­lić sur­re­ali­stycz­ne opisy (prze­tarł pa­pie­rem ścier­nym :P) i zga­nić za nad­miar hu­mo­ru klo­acz­ne­go.

Ni to Sza­tan, ni to Tęcza.

gru­cho, masz rację, coś pa­so­wa­ło­by tutaj prze­bu­do­wać. Zaraz się tym zajmę. Dzię­ku­ję bar­dzo za lek­tu­rę, ko­men­tarz i po­le­ce­nie :)

Ten­szo, przyj­mu­ję ga­nie­nie, ale ileż można tylko fi­lo­zo­fo­wać? Cza­sem “humor klo­acz­ny” (ge­nial­ne stwier­dze­nie) to je­dy­ny ra­tu­nek od­cią­ża­ją­cy. Dzię­ku­ję za opi­nię i teo­re­tycz­ną Bi­blio­te­kę ;)

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

Prze­czy­ta­łem z przy­jem­no­ścią i pew­nym nie­po­ko­jem, bo mam nie­od­par­te wra­że­nie, że z tyłu głowy Ena­zet, pod­czas pi­sa­nia tego tek­stu nie było tylko stro­je­nie sobie żar­tów. Z tek­stu wy­zie­ra kilka spraw, które są dla nas, ludzi, mało po­chleb­ne. I ce­lo­wo piszę ludzi, nie Po­la­ków. Bo frag­men­ty bę­dą­ce sa­ty­rą na nasze przy­wa­ry na­ro­do­we, to osob­na kwe­stia.

Wiesz, Ena­zet, im wię­cej czy­tam Two­ich tek­stów, tym bar­dziej do­cho­dzę do wnio­sku, że przy­zwy­cza­jam się do pew­ne­go spo­so­bu wy­bo­ru te­ma­ty­ki i na­świe­tla­nia pro­ble­mów. Efekt jest taki, że coraz mniej mnie nie­któ­re rze­czy uwie­ra­ją. To do­brze, bo to, co wy­cho­dzi spod Two­je­go pióra jest nie­tu­zin­ko­we.

Edyt­ka: mia­łem jesz­cze na­pi­sać, że czy­ta­jąc o tym co zda­rzy­ło się pod­sąd­ne­mu, mia­łem nie­od­par­te sko­ja­rze­nia z re­la­cja­mi z badań nad pa­cjen­ta­mi po kal­lo­to­mii.

"A jeden z synów - zresz­tą Cham - rzekł: Taką tacie radę dam: Róbmy swoje! Póki jesz­cze ciut się chce! Róbmy swoje!" - by Woj­ciech Mły­nar­ski

Dzię­ku­ję za wni­kli­wą lek­tu­rę i bar­dzo cie­ka­wą opi­nię, KPia­chu. (bar­dziej mnie cie­ka­wi nie dla­te­go, że ego po­łech­ta­ne, ale z po­wo­du myśli: eee, on chyba zgłu­piał…) ;)

Strasz­ne sko­ja­rze­nia! :o

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

eee, on chyba zgłu­piał…

To cał­kiem moż­li­we. Jako męż­czy­zna, po­dob­no roz­wi­ja­łem się tylko do 15 roku życia, póź­niej wszyst­ko po­szło w mię­śnie. A mnie się do­dat­ko­wo wy­da­je, że od ja­kie­goś czasu, jesz­cze się cofam ;-)

"A jeden z synów - zresz­tą Cham - rzekł: Taką tacie radę dam: Róbmy swoje! Póki jesz­cze ciut się chce! Róbmy swoje!" - by Woj­ciech Mły­nar­ski

Hej, cenię Twoją twór­czość. Nie wiem czy oglą­dasz cza­sem taki pro­gram You Can Dance na TVN. Tam czę­sto świet­ni tan­ce­rze muszą tań­czyć w nie swo­ich sty­lach, np. tan­cerz jaz­zo­wy od­twa­rza Hip-hop. Na koncu prze­wod­ni­czą­cy jury, Agu­stin Egur­ro­la, mówi: "cho­ciaż to nie twój styl, świet­nie od­tań­czy­łaś wszyst­ko, je­stem twoim fanem". Ja oczy­wi­ście nie mogę się wcie­lić w rolę ju­ro­ra, bo biorę udział w tym samym kon­kur­sie co Ty, ale mogę po­wie­dzieć tyle, że cenię Twoją twór­czość ;)

Do­ce­niam i cie­szę się, Nim­ro­dzie :) Ob­ra­zo­we po­rów­na­nie (zwłasz­cza, że całe życie tań­czę). Dzię­ku­ję za od­wie­dzi­ny!

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

Aż je­stem zdzi­wio­na, że nie ma tu mo­je­go ko­men­ta­rza… A prze­cież prze­czy­ta­łam już dawno, dawno temu. Cóż, nad­ra­biam więc.

Nie za­prze­czę, że tekst jest ab­sur­dal­ny, sur­re­ali­stycz­ny, gro­te­sko­wy i chyba za­baw­ny. Chyba, bo jed­nak nie do końca mnie roz­ba­wił, jakby po­czu­cia hu­mo­ru nam się gdzieś roz­je­cha­ły. Przez to nie do­tarł też do mnie w pełni, więc – wy­bacz – nie przy­łą­czę do po­chwal­ne­go chóru. Nie twier­dzę, że jest źle, ale stanę sobie tak tro­chę z boku, na neu­tral­nej po­zy­cji. 

Pi­sa­nie to la­ta­nie we śnie - N.G.

Być może zbyt ostroż­nie wy­ra­żam swoje myśli, ale cała ta me­ta­fo­ra o tan­ce­rzu tań­czą­cym nie­swo­je style miała wy­ra­zić to co na­pi­sa­ła Śnią­ca. Przy całym sza­cun­ku do twór­czo­ści au­tor­ki opo­wia­da­nia, do­łą­czam do chóru sto­ją­cych nieco z bocz­ku.

Zro­zu­mia­łam już za pierw­szy razem, Nim­ro­dzie! ;)

Śnią­ca, pierw­szy raz ab­surd pi­sa­łam, nie dzi­wię się, jeśli ide­al­nie nie wy­szło :) Wszyst­kich nie da się też za­do­wo­lić – kto by pró­bo­wał, pew­nie by zwa­rio­wał. Dzię­ku­ję za opi­nię.

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

Po­do­ba­ło mi się, ab­surd na­le­ży­cie ab­sur­dal­ny. Roz­gry­wa­nie na­ro­do­wych ste­reo­ty­pów mnie co praw­da nigdy nie ba­wi­ło, ale oprócz tego – cał­kiem udany żart.

Nie­ste­ty, nie tra­fił do mnie ten tekst. Trud­no mi po­wie­dzieć, dla­cze­go, bo i ab­surd, i koci pro­ku­ra­tor ow­szem, a już naj­bar­dziej róż­no­ko­lo­ro­we ga­la­ret­ki. Chyba sama przed­sta­wio­na hi­sto­ria się ze mną mi­nę­ła :(

Ocho, Lolu, dzię­ku­ję za lek­tu­rę i opi­nię. Lolu, też tak mie­wam, że żarty jakby prze­cho­dzą obok mnie i nie łapię, z czego inni mają ucie­chę ;)

"Po opa­no­wa­niu warsz­ta­tu na­le­ży go wy­rzu­cić przez okno". Vita i Vir­gi­nia

A mnie tekst przy­padł do gustu. Cie­ka­wie i z hu­mo­rem na­pi­sa­ny. Nawet Niem­cy mi nie prze­szka­dza­li i byli faj­nym od­bi­ciem. Ide­olo­gia wyż­szej rasy in­te­re­su­ją­ca i nieco prze­ra­ża­ją­ca. Ab­sur­du, jak dla mnie w sam raz. :)

"Myślę, że jak czło­wiek ma w sobie tyle nie­sa­mo­wi­tych po­my­słów, to musi zo­stać pi­sa­rzem, nie ma rady. Albo do czub­ków." - Jo­na­than Car­roll

Na­wią­zu­jąc do tek­stu – za­baw­ne, ale umiar­ko­wa­nie ;).

Mo­men­ta­mi bar­dziej, mo­men­ta­mi mniej, ale w osta­tecz­nym roz­ra­chun­ku wła­śnie tak.

Mor­gia­no, a dla­cze­go Niem­cy mie­li­by komuś prze­szka­dzać : > ?

I jesz­cze to:

http://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/sedzia-i-sedzina;2554.html

niby po­tocz­nie można, ale nie­któ­re po­tra­fią się wk….

Mogło być go­rzej, ale mogło być i znacz­nie le­piej - Gan­dalf Szary, Hob­bit, czyli tam i z po­wro­tem, Rdz IV, Górą i dołem