Babyshower

O matulu, toż tego nie da się czytać!

Autorko przeformatuj tekst jak najszybciej. Bo zwykłych czytelników nie będzie, a jurorzy też w zachwyt nie wpadną…

Pisanie to latanie we śnie - N.G.

O, faktycznie coś dziwnego z nim się porobiło. To przez to, że kopiowane z open offica.

Edytuj i wklejaj jeszcze raz, bo faktycznie, w ten sposób czytać się nie da ;)

"Nigdy nie rezygnuj z celu tylko dlatego, że osiągnięcie go wymaga czasu. Czas i tak upłynie." - H. Jackson Brown Jr

Ok, poprawione. Dzięki za zwrócenie uwagi!

Tekst niestety roi się od błędów interpunkcyjnych oraz wadliwie zapisanych dialogów.

 

“– Nie wiem[+,] czego mu brakuje“

 

“Wszyscy mieli w dupie[+,] czego brakuje jej gulowi.“

 

“– Nie, nie[+spacja]– gorączkowo zaprzeczyła babcia[+spacja]– soli jest dosyć. Chodź tu[+,] Jerzyku“

 

“i zapierając się poręczy fotela podjął próbę wstania.“ – z pewnością nie zapierał się poręczy, co najwyżej o poręcze

 

“Usłyszałem[+,] jak jej ślina wędruje z cichym pacnięciem w garze z gulem.“ – Wędruje? Chyba ląduje?

 

“– Teraz spróbuj! Dziadek znowu siorbał.“ – Albo dziadka do nowego akapitu, albo chociaż półpauza przed nim.

 

“– Chodź tu ty[+,] Havi! – zwróciła się do mnie[+.] – Powiedz[+,] czego brakuje.“

 

“– Babciu[+,] nie mogę – odpowiedziałem grzecznie[+.+spacja]– mMam taki katar, że nie czuję smaku.“

 

“– Dobrze[+,] synek! Nauka najważniejsza![+spacja]– Kochany dziadek stanął w mojej obronie.[+spacja]– Ja bym dodał…“

 

“– Nic tylko chodzę i po was sprzątam! – wrzasnęła[+.] –“

 

“– Ile razy ci mówiłam, żebyś nie rozkładał swoich…[+spacja]– bBla[+,] bla[+,] bla…[+spacja]Wyłączyłem się“

 

“jak jedna wielka przepuklina. …“ – wielokropek ma trzy kropki, nie ma takiej konstrukcji jak “kropka-spacja-wielokropek”…

 

“– iI ciebie też się to tyczy! – mMama wskazała na mnie…“

 

“–[+spacja]Bueeeeeeeee! – wydarła się Pucka“

 

“– Masz ci los…[+spacja]– westchnęła mama. – Babit, nakarm proszę siostrę, bo za cokolwiek się zabiorę, to nie mogę dokończyć. Babit zostawił te swoje serwetki…“

I znowu: Albo zdanie zaczynające się od “Babit zostawił” powinno się znaleźć w nowym akapicie, albo powinno zostać oddzielone od kwestii dialogowej odpowiednim znakiem (–).

 

“Przez to, że mnie karmił tata[+,] miałem“

 

“lekarz nie pozwolił mi ćwiczyć na w-fie.“ → wf-ie, a nie w-fie.

 

“– Ale gul jest bardzo zdrowy – oponowała babcia.[+spacja]– Wrzuciłam tam tyle mleczu!“ – Jeśli mowa o mleczu w sensie rośliny, to “mlecza”, a nie “mleczu” powinno być.

 

“A wy jesteście tacy chudzi[+,] chłopcy.“

 

“– Nie[+,] babciu – odpowiedzieliśmy chórem.”

 

“– Naleję! W taką małą miseczkę.[+spacja]– Nie musiałem…”

 

“– To tobie[+,] Havi!“

 

“– Czego chcesz!? – gGłos mamy dobiegł z drugiego pokoju.“

 

“– Dzwoni Kara w sprawie jutra. I mówi, że ona zatrzyma co najmniej ze trzy. Babit teatralnie przewrócił oczami“

Ponownie mamy zdanie, które powinno być wyraźnie oddzielone od dialogu, a nie w jednym ciągu z nim…

 

“Na każdym był napis: „witamy na tym świecie Ochra”.“ – Na pewno “witamy” małą literą?

 

“– Kochanie[+,] co się dzieje?“

 

“– Kochanie[+,] ja wiem… – mówiła mama.[+spacja]– Ja wszystko wiem. Tak to już niestety w życiu jest… Nie… Kara…. Już o tym mówiłyśmy… Możesz zostawić tylko jedną samiczkę… Córuś[+,] wiem, że…“

 

“Jej zawartość przez nasze wyczyny uraczyła podłogę podłodze.“ – podłogę podłodze…?

 

‘Pamiętasz, co się przytrafiło cioci Vivi?.“ – zbędna kropka

 

“– O zmarłych źle się nie mówi – żachnęła się babcia[+,] zlizując gul z podłogi.“

 

“– Daj mi ją![+spacja]– Babcia bezparadonowo wyrwała mamie słuchawkę. – Kara[+,] tylko pilnuj temperatury! – zaskrzeczała[+.+spacja]– Pilnuj, bo…“

 

“– Pator! Bój się Ognia![+spacja]– mMama rozdziawiła usta w geście dezaprobaty.“ – Usta nie wykonują gestów…

 

“uznałem, ze może być ciekawie. Babcia wyszła z telefonem do łazienki. Od razu rozpoznałem, że tata był wyraźnie w stanie wskazującym, ale pozycja na czworaka tak skutecznie niwelowała zataczanie się, że mama chyba miała jakieś wątpliwości.“ – powtórzona trzykrotnie konstrukcja z “że”, a poza tym w pierwszym jest literówka (ze).

 

“– Nie wstyd ci? – mMama uderzyła w mocniejsze tony. – Wychodzisz do pracy nago, a wracasz w cudzej marynarce? Ile ty masz lat? 40 czy 137!?“ – liczby w podobnych przypadkach zapisujemy słownie; rzadko w tekstach beletrystycznych użycie cyfr jest uzasadnione.

 

“– Daj spokój[+,] Żabko. Ona nie jest pożyczona…[+spacja]– cCzknięcie i niestety przełknięcie cofającej się treści żołądkowej[+.] – Kupiłem ją“

 

“uderzył w parkiet[+,] miażdżąc walczącego o życie ślimaka.“

 

“– Co tu tak śmierdzi? – zmienił temat[+,] prawe oko zwracając“

 

“– Ona nie[+spacja]– zakomunikował.“

 

“Z łazienki wybiegła babcia[+,] po drodze rzucając telefon na kanapę.“

 

“– Czy to ta pieczeń[-spacja]!?[+spacja]– powtórzył tata.“

 

“Mamo[+,] co to są ssaki?“

 

“Taty język wysunął się z pyska i wylądował na podłodze jak kolejny podłużny ślimak. – Moja pieczeń z ogona![+spacja]– zawyła zrozpaczona babcia[+,] zeskrobując przypalone łuski z tatowego mięsa.“

I mamy do czynienia z sytuacją podobną, choć nieco inną niż poprzednio – tym razem to kwestia dialogowa jest doklejona do opisu, a powinna znaleźć się już w nowym akapicie.

 

Możliwe, oczywiście, a nawet pewne, że coś gdzieś przegapiłam, jeśli chodzi o te wszystkie spacje, kropki i przecinki.

 

Hm… Sama nie wiem. To absurdalna (i obrzydliwa… ;O) humoreska, ale czy alternatywa?

"Nigdy nie rezygnuj z celu tylko dlatego, że osiągnięcie go wymaga czasu. Czas i tak upłynie." - H. Jackson Brown Jr

Alternatywa interesująca. Końcówka przyjemnie zaskoczyła. Ale wydaje mi się, że trochę niepotrzebnie poszłaś w stronę bizarro. No, w każdym razie ja za tym nie przepadam. Bez szczegółów na temat gula spodobałoby mi się bardziej.

O usterkach warsztatowych już pisała Jose. Poprawiaj, poprawiaj…

Babska logika rządzi!

Joseheim, dzięki że chciało Ci się to wszystko sprawdzać. Rzeczywiście sporo tego się nazbierało, zwłaszcza, że tekst jest krótki. Poprawiłam błędy, które mi wskazałaś. W następnym będzie dużo mniej podobnych ;) Co do alternatywy, to jednak obstaję przy tym, że to jest swoistego rodzaju alternatywa historyczna: nikt przecież nie zabronił namieszać w biegu prehistorii :) 

Dobrze się czytało i zaciekawiło. Podoba mi się pomysł:)

Tekst w porządku, ale wolałbym się dowiedzieć, dlaczego domownicy nie chcieli zupki. Jeśli z powodu składników, to przekaz zostaje osłabiony, bo się nie dowiaduję, w czym gady gustują. Albo co im nie pasuje.

Lepiej brzydko pełznąć niż efektownie buksować

Uradowanczyk: z tą zupą wzorowałam się na tym, jak jest u mnie z zupami w domu: tzn. dla domowników płci męskiej zupa to nie jedzenie :) Bo prawdziwym jedzeniem jest mięso. W ogóle zamysł był taki, by na początku, wydawało się, że jest to scenka, która rozgrywa się w domu zwykłej rodziny. Stopniowo, przez elementy odbiegające od normy, reszta miała doprowadzić do wniosku, że nie tylko, nie mamy do czynienia ze zwykłą rodziną, ale nawet nie z ludźmi. Może mi się to nie udało, ale miałam frajdę, kiedy pisałam ten tekst :)

Ta zupka wygląda na dosyć zawiesistą. ;-)

Babska logika rządzi!

Wdam się zatem w dalsze wyjaśnienia : z puenty wynika, że całe opowiadanie jest kontrapunktem do obowiązującej wersji ewolucji. Za to kiedy wprowadzasz marudnych niejadków, to wygląda jak kontrapunkt do zwyczajów żywieniowych w innych gadzich rodzinach. Nie wiem, czy w innych gadzich rodzinach też się je takie paskudności, czy babcia jest wyjątkiem. 2 kontrapunkty  to za dużo na tak króki tekst, o ten 1 niuans za dużo. Ale poza tym spoko, lekkie pióro się przyda na przyszłość.

Lepiej brzydko pełznąć niż efektownie buksować

Zabrakło, jak dla mnie, interesującej historii ale ciekawa wizja. Dobrze się czytało.

 

Uradowanczyk: to nie jest kontrapunkt do zwyczajów żywieniowych w innych gadzich rodzinach, tylko marudzenie nastolatków, którym proponuje się zupę do jedzenia (przy założeniu, że ludzkie nastolatki (nie studenci :P ) również wybrzydzają przy zupach :) Ale chyba faktycznie, to nie jest takie oczywiste i nie wynika jednoznacznie z tekstu.

Dzięki wszystkim za komentarze.

Świetny pomysł. Czytało się gładko, uśmiechło tu i tam :)

​

... życie jest przypadkiem szaleństwa, wymysłem wariata. Istnienie nie jest logiczne. (Clarice Lispector)

Wybacz, ale w momencie, gdy babcia dodaje do gara plwocinę (fuj!), przestałam czytać. Nie na moje nerwy takie rzeczy. 

Pisanie to latanie we śnie - N.G.

Oj tam, oj tam. A ptaszki na przykład, to jak się karmią? ;)

​

... życie jest przypadkiem szaleństwa, wymysłem wariata. Istnienie nie jest logiczne. (Clarice Lispector)

Śniąca: jeśli masz wrażliwy żołądek, to była słuszna decyzja, bo reszta jest jeszcze mniej apetyczna ;) Fleur, dzięki za komentarze!

Ten początek to strasznie niedobry był, wulgarny i dziwny.

Potem – lepiej. Ale chyba nie na tyle, żeby wpaść w zachwyt. Podobno pierwsze wrażenie się liczy najbardziej i chyba tu też tak było.

Pomysł interesujący, choć już przy pluciu i muchach wiadomo, że to nie są ludzie (a przynajmniej nie do końca). Ale ach, dinozaury. Dinozaury zawsze są fajne :3

 

Do cholery, jak nie umiesz trafić, to sikaj na stojąco!

Chyba na siedząco? Jak sikają dinozaury?

 

Na każdym był napis: „Witamy na tym świecie Ochra”.

Ochra to imię nowego dinozaura? Już postanowione, mimo że jeszcze nie znają jego płci? PS. Brak przecinka przed imieniem.

www.facebook.com/mika.modrzynska

Kam_mod dzięki za komentarz!

 

Zgadzam się, że początek był dziwny – taki właśnie miał być, liczyłam, że wzbudzi zainteresowanie. Ale polemizowałabym czy był wulgarny – słowo “dupa” chyba już nikogo nie gorszy, a tekst nie był pisany na potrzeby podręcznika, więc nawet wulgaryzmy powinny ujść mi na sucho:) Na portalu trafiałam już na “brzydsze” słowa :)

 

Z sikaniem na stojąco się nie pomyliłam. To miał być swoisty paradoks. Ludzkim chłopcom też zwraca się w ten sposób uwagę, z tym, że rekomenduje im się sikanie na siedząco :) Zamysł był taki, by zapalić czerwoną lampkę w głowie czytelnikom, którzy do tego momentu łudzili się, że mają do czynienia z jakąś rodziną Adamsów. Ta kwestia mamy miała zasygnalizować, że to jednak nie są ludzie.

 

Co do płci dziecka – u gadów o płci młodego decyduje temperatura, w której spoczywają złożone jaja. Dlatego babcia upominała wnuczkę, by się nie pomyliła i pilnowała temperatury. W ten sposób Kara zaprogramowała sobie, że będzie miała córkę. Przecinek już poprawiam.

 

Szkoda, że nie wzbudza zachwytu, przy następnym przyłożę się bardziej :) Póki co zachęcam do przeczytania mojego drugiego opowiadania pt. “Koronki”. Jest napisane w zupełnie innym stylu i od początku do końca przemyślane. Poza tym poświęciłam mu więcej niż 2 godziny, więc mam nadzieję, że bardziej się spodoba niż “Babyshower” :)

 

 

Z sikaniem na stojąco się nie pomyliłam. To miał być swoisty paradoks. Ludzkim chłopcom też zwraca się w ten sposób uwagę, z tym, że rekomenduje im się sikanie na siedząco :) Zamysł był taki, by zapalić czerwoną lampkę w głowie czytelnikom

Czerwona lampka ok, ale gdzie w tym logika? W jaki sposób sikają dinozaury, że na stojąco mniej pryskają? Czy nie chodzi o pryskanie? Ja wiem, takie czepianie się nie jest zbyt istotne, ale korzystam z okazji, że jestem na forum i mogę sobie wyjaśnić wszystko, czego nie rozumiem. Więc korzystam ;)

 

Myślę, że każdy ma swoją miarę wulgarności. Mnie to wystarczyło, kogoś innego chuje w co drugim zdaniu mogą nie ruszać.

 

I żeby nie było, że mi się nie podobało. Pomysł był dobry (przynajmniej mi przypadł do gustu), ale wykonanie mniej.

 

Postaram się zajrzeć do Koronek niedługo :)

www.facebook.com/mika.modrzynska

Niech to, jak dinozaury sikają zostanie owiane tajemnicą :P Nasuwa mi się na myśl wątek z filmu “Człowiek demolka”, z Sylvestrem Stallone: akcja dzieje się w przyszłości. Głównemu bohaterowi wybudzonemu po iluśtam latach hibernacji, przychodzi żyć w świecie, gdzie już przestano używać papieru toaletowego. Zamiast tego używa się muszelek. Tylko, że on nie wie, w jaki sposób się z nich korzysta, nikt nie chce mu tego wytłumaczyć, a jego pytania wzbudzają ogólne rozbawienie. Do końca filmu widz nie dowiaduje się, jak do cholery działają te przeklęte muszelki.

W przypadku sikania przez dinozaury, również zostawiam ten wątek otwarty :D Liczy się to, żeby zdanie o sikaniu na stojąco wzbudziło zdziwienie, zaciekawienie, a być może rozbawienie. A jeśli to zdanie nie bawi, to trudno. Przynajmniej ja miałam niezły ubaw pisząc ten komentarz :D

Szczerze mówiąc, tekst nie przypadł mi do gustu, choć podoba mi się fakt, że alternatywa jest tu faktycznie alternatywna.

:) BartekS, dzięki za komentarz.

Masz “+” za dinozaury.

Na początku czytania zaczęło mi się kojarzyć ze starymi bajkami od Hansona (ten od Fraglesów – tak, stary jestem), potem poszło trochę w obrzydlistwa i entuzjazm spadł, który całe szczęście nadrobiła końcówka, bo przez całe opowiadanie tak naprawdę nie wiedziałem z kim/czym mam do czynienia.

W sumie szkoda, że to tylko scenka.

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

Wielkie dzięki Zalth!

zakomunikowała babcia(+,) mieszając gul w wielkim garze drewnianą łyżką.

 

– Nie, nie – gorączkowo zaprzeczyła babcia(+.)

 

 

– Chodź tu ty, Havi!- zwróciła się do mnie. – Powiedz czego brakuje.

– Babciu, nie mogę– odpowiedziałem grzecznie. ← co to za straszliwe kulfony, czemu po takim czasie od publikacji jeszcze takie rzeczy można znaleźć, jak brak spacji czy zły znak?

 

– Nie, nie chcę. – powiedziałem twardo(+,) licząc, że to utnie dyskusję.

 

Mama rozdziawiła usta(+,) wyrażając dezaprobatę.

 

Jakiś straszliwy chaos tu panuje, raz są błędy, raz ich nie ma, raz szwankuje zapis dialogu, raz nie, raz akcja pędzi, raz staje, krzyki, westchnięcia, bluzgi… Ja się w tym tekście nie odnalazłam.

"Po opanowaniu warsztatu należy go wyrzucić przez okno". Vita i Virginia

Zasiliłam grupę czytelników, którym opowiadanie, niestety, niespecjalnie się spodobało. :-(

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

C21h23…, regulatorzy: szkoda, mam nadzieję, że następne spodoba się bardziej. Dzięki za komentarze.