List Romea

Julio, jak ci na imię kochane blondwłose słoneczko?

Gdybyś mi piękna różo podpowiedziało deczko.

Czy może Kapuletich rodzina, woła cię Katarzyną?

Czy może Zofią cię zowią piękna dziewczyno?

Julio, twe włosy noc czarna, chronią imienia tajemnicę

Jam rycerz, co by je poznać całą zjeździłem okolicę.

Pytałem o nie lokaja, co jest z twej służby domowej

On mi na to, że chyba z kołyski wypadłem na głowę.

Nie mogąc liczyć na niego zmieniłem swoją taktykę

pluskwę założyłem w twego ojca czarną lektykę.

Liczyłem, że podróżując o tobie będzie rozmawiał

Niestety, całą drogę, on ród Montekich obmawiał

Julio, nie wiem, cóż począć mam nieszczęśliwy?

Twój kuzyn, prostak pod okiem nabił mi śliwy

Kochana, list pisze do ciebie, bo co mi zostało?

Gdyby epoka inna, to e-meilem by się go posłało

Niestety wiek nie ten. Gołębia więc listem objuczę,

najpierw szczegółowo go o twym adresie pouczę.

Niech ten ptasi posłaniec w służbie naszej miłości,

jak esemes w mig na twym balkonie zagości.

Jeśli też mnie kochasz, wyjdź o na balkon o północy

Znak rozpoznawczy, trąbił będę co w płucach mocy.

Julio jak mnie rozpoznasz, powiesz jak zowią ciebie

dzięki temu wreszcie w mym sercu będzie jak w niebie.

Uciekniemy wówczas z naszego miasta niecnego.

Prochowe rakiety przysposobiłem do zadania tego.

Ulecimy niczym ptaki w powietrzne przestworza

a za nami pozostanie wendeta rodów, dym i pożar.

Polecimy na wyspy do gdzie Londyn i królowa

tam w komputer shopie zaczniemy żyć od nowa

W tajemnicy, rzecz jasna, wywiad do tiwi zrobimy

żeby nas nie mogły znaleźć skłócone rodziny

Żyć będziemy skromnie jak Viktoria z Beckhamem

Kupimy na promocji w Szkocji jakiś mały zamek

Tak więc dziś o północy na balkonie spakowana stój

Podpisano zamaszyście Romeo ukochany twój.