Na szczęście już piąta

– Romeczku, proszę cię, zrób to dla mnie!

– Robert jestem.

– No właśnie. Romeczku, przecież już kiedyś latałeś, pamiętasz?

W sumie jak się tak zastanowić, to chyba rzeczywiście kiedyś coś takiego było. Tak! Pamiętam! Biegałem wieczorem po osiedlu w stroju Batmana. Trzymając pelerynę rozpostarłem ręce i kręciłem bączki wokół ławek i wieżowców. Ale żebym latał? Chyba tylko biegałem po trawie.

– To jak będzie Romeczku? Zabierzesz ją na przejażdżkę? Moja córka jeszcze nigdy nie fruwała, a co to dla ciebie.

– Dobra panie woźny, co mi tam, spróbujemy! Niech wpadnie.

– Świetnie! Ale się ucieszy! Przyślę ją wieczorem.

Wieczorem, hmmm. Niech będzie. Woźny wyszedł, a ja uśmiechałem się do swych myśli. Tylko w co ja się ubiorę? Otwarłem szafę.

– Może Spiderman? Nie, chyba lepiej Superman. Ten strój to klasyka.

Dziwna ta randka. Mieliśmy latać a jedziemy autobusem. Do tego wszyscy się na mnie gapią. Żałuję że wziąłem strój Supermana. Niby tak samo gejowski jak wszystkie inne – obcisłe kolorowe majtki i rajtuzki, ale pozostałe miały nad nim zasadniczą przewagę – posiadały maskę. Dobrze że do autobusu wsiadła podpita para, skupiając na sobie uwagę pasażerów. Pijana baba, wyglądająca jak Eskimos ze spuchniętymi oczami, zaczęła drzeć się po swoim partnerze.

– Czemuś nie kupił papierosów! Czemu!!! Kurwa czemu! Pytam się! Wiesz czemu?! Powiedzieć ci kurwa?! Bo do mądrych nie należysz! Bo jesteś głupi! I co teraz będziesz palił? Mogłeś się spytać, Halina, mam pieniądze, jest w domu coś do jedzenia? Jak tak, to może kupię papierosy? Ale nie!!! Tyś se musiał chuju kupić zupka! A przecież w doma mamy chleb, jest topiony. Czemu?! Czemu?! No czemuś nie kupił papierosów?!

– Halina, proszę cię, nie krzycz – wybełkotał pijak.

– A spierdalej! Nie kochom cię!

Nawet nie wiem kiedy wyszliśmy z autobusu i jak znaleźliśmy się u niej w mieszkaniu. Wiem tylko, że widywałem je już wielokrotnie. Takie miałem przynajmniej wrażenie. Pokój z dużym łóżkiem, starymi meblami i małymi lampkami na ścianach przypominał mi pokój mojej babci. Dziewczyna powiedziała, bym przygasił światła. Łatwo powiedzieć. Przy drzwiach było chyba z pięć przełączników i choć klikałem nimi w różnych kombinacjach, żarówki w ogóle nie gasły. W końcu jakoś udało mi się wygasić wielki żyrandol pod sufitem. Wskoczyliśmy do łóżka. W mojej towarzyszce zaszła zmiana, przypominała teraz moją byłą dziewczynę. Zaczęliśmy się całować a nasze ręce błądziły pod kołdrą.

– Co ty masz na brzuchu? – zapytałem czując pod palcami koronkę.

– To pas do pończoch.

– Mmmm. Nigdy cię nie widziałem w takich ciuszkach, mogę spojrzeć?

– Jak chcesz – uśmiechnęła się kusząco.

Odkryłem kołdrę. Miała na sobie seksowny koronkowy komplet bielizny. Rozchyliłem jej uda, mój wzrok spoczął na wzgórku łonowym. Fikuśne majtki opinały sterczącego członka i jądra.

Nie cierpię dźwięku budzika, ale tym razem ucieszył mnie jak nigdy.