- Opowiadanie: witchola - V Positive? (DRAGONEZA)

V Positive? (DRAGONEZA)

Autorze! To opowiadanie ma status archiwalnego tekstu ze starej strony. Aby przywrócić go do głównego spisu, wystarczy dokonać edycji. Do tego czasu możliwość komentowania będzie wyłączona.

Oceny

V Positive? (DRAGONEZA)

'PC Lawson, make your way to Carntyne,' Chloe said, pressing the tip of her pen to her temple. 'Looks like it's another of those bizarre abduction cases.'

She handed me a crisp page with her neat handwriting on it. There was nothing else, apart from David McCluskie's request to summon me to locus followed by a big 'ASAP'. I guess it'll take a bit more effort than smiling and covering some of her shifts to get her private phone number.

 

'Lawson, when I request someone ASAP, it means flipping ASAP,' said McCluskie, pointing at my stained uniform. 'It doesn't mean stopping at blinking Starbucks on the way.' Pause. 'Understood?'

 

'So from what I can make out, you got a call from another alarmed family member and at the locus you find a scale and…'

 

'Blood splatters that don't seem to be classifiable,' the Inspector concluded with a somewhat concerned look.

 

I took my time and looked around. Everyone was there. CID – check, Greater Glasgow Crime Lab – check.

 

It's a tiny council flat. Nothing special. My head spun a bit once I inhaled the odour of life on the dole, cheap booze, nappies, tobacco and…

 

'Ms Stewart…'

 

'Call me Lindsey. Are you going to find my daughter?' Her eyes were pleading, though it was visible she also had other concerns.

 

'Ms Stewart, do you know if your daughter has been using any controlled substances,' I was trying to have another sniff.

 

She didn't answer right away. She sat down on the stained sofa and then shook herself out of the terrifying reverie. 'Sheila? No, she's a good lassie. Good grades at school. She isn't daft.' A weak attempt at a smile followed.

 

'Any pals?' I knew that parents were seldom aware of what their kids were up to. She thought for a while, looked at me, but before she could answer, a baby started crying. 'Oh my goodness, I forgot about Derek.'

 

Back at the station we all met to discuss what we found at Inveresk Street. I sat more to the side and started thinking of Chloe.

 

'So as you all see, we have that sick son of a bitch who has kidnapped fifteen lassies so far…'

 

'Sixteen to be precise,' added McKee.

 

'Aye, sixteen.' McCluskie patted his forehead as if he wanted to stamp something on it. 'We don't see any pattern.' He looked at us. 'We have lassies being taken from Kirkcudbright, Edinburgh, Inverness, Glasgow and Oban.'

 

'We also got info about the investigation from down south.' McKee lowered his head under the Inspector's frown and uttered silently, 'They have the same problem.'

 

The discussion lasted for ages, though McKee didn't dare prompt anything else.

 

Before I turned my head to say something, I saw Chloe getting into her shabby, but well polished Corsa. 'If I may add anything…' Each face glued its attention to me.

 

'At last Lawson. I thought you'd have something to say,' McCluskie showed a lopsided smile to McKee's horror. 'I didn't pull you away from your desk so you could go to Starbucks or to stop harassing Chloe.'

 

They all looked stunned that a desk boy had something to say. Worst of all, the Inspector wanted him on the job.

 

'We can't determine any pattern,' I began, when my gaze escaped towards the parking lot. 'All of them, as the Inspector said, are between sixteen and thirty odd years old. We've got lassies at school, a shop assistant, a legal secretary and so on. No pattern whatsoever. Family backgrounds too wide a scope,' trailing on with my findings, I noticed that the green Corsa had left. 'I didn't have much time to brood through everything, but I found what they have in common. All of them have Facebook accounts…' This caused a roar of laughter.

 

'Everyone is on Facebook, you plonker.' McKee almost choked on tears of laughter.

 

'Perhaps Lawson needs some coffee to continue. Others will too, to pay attention,' the Inspector gestured towards the door. 'McKee, as you are closest to the door, go and grab a cuppa for everyone.'

 

Many rounds of coffee and many packets of bourbons later, we established a flimsy connection, but a connection nonetheless, between the female victims. So we concentrated on discussing the physical evidence. Wilson from the lab was elaborating about the scales that were always found at the locus. 'So if I can come up with any substantial conclusion about this type of evidence, I can only say that it doesn't belong to any known species, whose DNA we have stored on the system. It may be the case that it's a rare and exotic reptile. Quite big, I assume, from the size of the scales. The genetic material from all of them is a match, so at least we know that it's the same perpetrator. There might be accomplices, but I base my theory on the evidence we actually possess,' he darted a look at the ceiling and continued with some difficulty, as if he was about to reveal heresy to the world. 'In my opinion it's either artificial, like a costume, but it's hard to believe, as it has DNA, or it belongs to a creature that doesn't normally step on our streets in broad daylight. So…'

 

'Do you mean like a fucking dragon or something?' I turned my head towards Audrey. She was livid. 'Are you out of your fucking mind? Or you are indulging too much on the substances handed for analysis.'

 

'All of them joined a Facebook group called The Lust of Innocent Ones. I just managed to scan through it. Thought it was a dating or porn group. However, the main interface picture shows a massive gangsta dragon grinning at a group of lassies.' Yet again I became the centre of their attention. This time they were ready to either fold in half, laughing their guts out, or form a bonfire of plastic cups and case files to burn the heretic alive. They chose the first option. I wonder what you would choose.

 

Next morning I found a Puff the Magic Dragon toy on my desk. Morons. I grabbed my papers and turned my PC on. Chloe came around at lunch time, peering over my shoulder, to see what was consuming my time. Then it clicked. She came to me, because I didn't look at her today at all. Ha! There you are. Smiles and flowers equals zilch. Stone faced ignorance was a different game. No wonder all the bloody medieval knights and machos, who pulled the ladies without their consent, were the most successful ones.

 

'I brought you lunch. Tuna softie and some coffee,' she actually flirted with me. 'You should stop skiving and think about work and lunch instead of luring young gals on Facebook. Wait a second,' her face got serious. 'What's that shit? A religious group or something?' Staring at the screen, she wrinkled her nose. I don't know why I fancied her. No hunting pain, no gain. Boring. I turned my eyes back to the screen which showed a website of The Lust of Innocent Ones and a red banner flew in front of my eyes. From left to right. It read: Are you V positive and over 16? If yes, then we are waiting for you!

 

Only 58 members so far. The link between the missing lassies? Hmmm. 'What the fuck is V positive?' I said to myself, louder than I thought.

 

'How would you know? It's a girly code name for virgins.' Chloe resumed playing with her hair.

 

'Perks of my job,' I was looking hungrily at the lunch she brought. 'Fucking virgins and dragons.'

 

'Lawson, line 3,' said Caldwell, third desk down to the left. 'McCluskie says it's urgent.'

 

I waved Chloe away from my desk.

 

'Lawson here,' I listened for a while and quickly clicked my mouse to get back to The Lust of Innocent Ones. 'Aye, let me guess, Cork, Dublin and Belfast.' I smirked to myself.

 

'IT'S NOT A FLIPPING TIME FOR JOKES. What do you know Lawson?'

 

It was around 14:56 when I arrived at Cafe Alba. McCluskie already had two coffees waiting on the table at the window. He looked at me from under his thick eyebrows. I could see that this investigation could be his last one. Though his brain was razor sharp, he's physically past it and ready for the Pension Scheme to pay off his service.

 

'Quid pro quo, chief.' Pointing at the coffee, I sat down, 'It's all circumstantial evidence I've got, but we have a lead.' His files were useless in comparison to the folded bit of paper I pulled out of my jacket pocket.

 

Listening to my findings and proposed plans of action, the Inspector didn't flinch – his eyes drilling the wooden ceiling.

 

'So you're asking me to find a lassie who is over sixteen and a virgin?' His hazel eyes started probing my face for either signs of a joke he didn't get, or streaks of madness. 'If I didn't know how you work and that you're not a bloody rookie or conspiracy theorist, I'd say you were out of your fucking mind Lawson!'

 

I didn't budge.

 

'Let's try with Chloe,' he searched my face. 'Are you two brewing anything together?'

 

'Not to my knowledge Inspector,' this switched his attention from the case to his coffee, then back to me. 'Tomorrow: you, Chloe and Davidson in my office. 8:01 sharp!'

 

'Good one Lawson,' she was pretty amused. 'You want me to pose as a chaste maiden?' She seemed OK with everything I was briefing her about, until I made my humble request. Well, not mine really.

 

'Whatever you want to call it.' I turned to grab another Tennent's and she kept typing. By the fourth one we had a reply.

 

Dear chaste maiden, I bid you a cheery hello. OK, that's enough of that Medieval shit.

 

We are all about… Well, come and see us. It's for a true maiden's ears only.

 

I'll find'ya;-)

 

Friday, Corruna Lane at 8pm.

 

Ta ta, Aiden the Dragon

 

We were already talking to McCluskie for a good half an hour, when Chloe – I mean undercover PC Carmichael – literally danced in.

 

'Chloe, you're meant to be a pure lassie, not a shelter belter,' I shot her with my mocking without even thinking.

 

'Are you going to pose as one now, Lawson?' the Inspector's tone was tinted with fury. 'Go and speak to her Davidson. No one else can know about the operation.'

 

'I'm going to talk to her,' I said, standing up. But I was glued to the spot by Wilson's energetic storm in.

 

'You won't fucking believe it!' Wilson was agitated by results he got and it showed in his report. 'All loci were tested…not much to gather from physical evidence…only the scales…' Wilson was out of breath with all the excitement.

 

'Sit down and give yourself a moment,' Davidson gave him his seat.

 

Stuart Wilson was a great forensic analyst, the best we had, but I never saw him so alive. Maybe after the same crimes of wilful fire-raising, rapes, gang attacks, robberies etc., he found something fascinating. He had that crazy look in his eyes – a passion for something.

 

'Cheers. As I was saying, nothing special from the physical evidence, but you remember Lawson, when you said it was reeking of something there,' he gave me an expectant look and I simply nodded. 'The thing is, I took samples of air from each place,' now he looked smug. 'They're all sulphur positive! But it's not an industrial sulphur. This one's got a reading of a mixture of exhaled breath traits….'

 

'Cut to the chase. What's the story?' McCluskie had his pen in hand, ready to scribble.

 

Wilson was wide-eyed. 'Oh spit it out, for heaven's sake!' Davidson was even more impatient.

 

'You see, someone's been impersonating a dragon. They are bloody good. Spielberg good, with all the fine details. I mean, I don't think dragons exist, do they?' He humbly stared at his boots while we stared at each other in turns.

 

After lunch I found Chloe sulking behind her computer screen. 'Come on, don't be like this. You know I didn't mean to be a bastard.'

 

'Aye, you are a bastard and I don't care if you meant it or not.' She spared me no look, and I noticed her mascara was slightly smudged.

 

'Chloe, get ready to go. Just…' I spun around. 'Just swap skirts with Elma Hunter.'

 

Corruna Lane was full of Friday night pub-crawlers. We put field agents in all possible nooks and crannies to keep an eye on Chloe. To my surprise, I have to say, she tidied herself up and wore perfectly ironed suit trousers and a knitted top.

 

Having scanned the area one last time, I headed to my vantage point. This was my first field operation, first in Glasgow anyway, as only McCluskie knew my past in my previous special missions squad, and why I ended up behind a desk. I didn't mind – I grew quite fond of it.

 

'Chloe, do you read me?' She answered with professionalism. Maybe she's like me, one of those ex-field agents whose lead finds were seen as mental.

 

I believed every word Wilson said about the DNA and sulphur. I was chucked out from my previous field ops unit because my investigation into alien fairy hookers, who wanted to sort the unfaithful husbands and boyfriends of humans, were, and I quote, A disturbing product of alcohol and drug abuse. These hallucinations are out of control in respect to ACC Kieran Lawson.

 

One day, every one of those socially blind idiots will stumble upon some form of evolved species. The kind that are good at camouflaging themselves amongst intolerant societies. One day…

 

'Davidson to Lawson, one o'clock,' he said in a somewhat astonished voice. Then it was my turn to be astonished as I saw the huge posture, at least 8 ft, of a dragon.

 

He was a greenish, yellowish type with a top hat and, I'm not kidding, a scarlet cape.

 

OK. Back to reality, it could be just a man in a fancy dress costume. Chloe noticed him and was rooted patiently where she was. Then heavy rain started and all the crowd started running for shelter. I only managed to swear once before I noticed that Chloe and the dapper dragon disappeared.

 

'Lawson, we have to go. Let the team work on the locus,' McCluskie put his arm on my slouched shoulder. I wanted to say something, but I couldn't remember what. 'I saw him lad, but we really have to go,' repeated McCluskie. 'Wilson's going to report everything to us at the office as soon as he has something.'

 

I traipsed behind the Inspector, thinking about Chloe, till I stumbled upon something on the ground. It was the top hat.

 

'Come on you stubborn,' the Inspector was becoming a bit edgy. 'You know, Kieran? I took you on board because you have a sharper perception than the blinking team of twenty or so. But stop it now and pull your act together.' Then he noticed what I had found.

 

Days passed by, and I worked like a robot, using as much of my grey cells as I could manage. We were at a dead end and back to square one, till Wilson surprised us again.

 

'I've finished it,' and he waved a little box with two probes sticking out in front of our eyes. He was all creased, unwashed and a bit hungover, but he had an air of certainty which got our attention.

 

'This little bastard of mine is going to lead us to the dragon's den,' he actually giggled. 'I programmed it to read and differentiate the readings of sulphur intake from loci and we can follow the routes till it sets off the alarm.

 

We were silent and didn't really know what to say. He continued. 'The alarm is a quiet vibration, so we don't wake the fucker,' he said, looking me in the eye. 'We're going to rescue your dragon-captured virgin princess,' unable to stop laughing, he collapsed on the chair, tears streaming down his scarred cheeks.

 

Having decided to give him a moment, we gathered one of the special units to be ready for the next phase of the operation – Innocent Fire. Wilson was in a deep sleep when we woke him up and handed him a steaming mug of strong coffee, a towel and a clean uniform. He took the hint, turned his head around, sipping the coffee and got up to leave. 'Excuse me men, I'll just sort myself out first.' We nodded, as tired hunting dogs.

 

That we were hunting a real dragon, we still didn't know.

 

The first few incident sites didn't provide any useful leads, so we carried on. On the eighth day of the follow up, we were back at Corruna Lane and the sight of it turned my stomach upside-down. They didn't loosen the slack on me today and I found it annoying, but also necessary.

 

Wilson's contraption was vibrating and we followed until I could smell the sulphur myself.

 

Cries over the radio put the whole operation on tracks. There were detonations, endless screams, orders and a crowd of bewildered field agents.

 

Personally, I don't know how long it lasted. Like a good hunting hound, I was tracking the smell of the bastard responsible for the grief of so many families, my colleagues' rage and my array of feelings.

 

Trudging through the endless buildings, corridors and basements ended with us being almost literally blown into… 'A fucking den?' Everyone looked at me and walked into a corridor of marble with famous paintings on the walls. Beautiful art deco surrounded us and classical music could be heard in the background. We knew we were at the right place. The stench was unbearable.

 

Storming into a huge drawing room gave us all the shock of a life time. The room was bright and cosy. We made the fluffy cream beige carpet messy with our filthy boots, but the real shock was that we found all the missing lassies staring at us with perplexed expressions. They seemed to be quite at home until we stormed in.

 

The huge creature walked past all the girls, and with a nonchalant tone, introduced himself. 'I'm Aiden,' he bowed his huge head with grace. 'It's a pleasure to see you all here. Perhaps you are all perched after such a chivalrous operation.'

 

We just gaped and panted with tiredness. 'Ladies, our guests are wearisome. We should welcome them with a decent meal. What do you say?'

 

All the girls were in shock too. They gaped back at us. 'Sheila, please make sure the dining room is prepared. I'm going to speak to the gentlemen in the study.'

 

Aiden the dragon sat himself in his big padded chair and all of us sat, as he indicated, on a chaise longue.

 

'I assume you traced me down here to chastise to me.' He indicated with a wave of his paw that we were to speak. McCluskie regained his composure. 'We're here to arrest you for numerous cases of abduction and imprisonment of your victims,' said the Inspector, before adding 'and possibly human trafficking.'

 

Aiden sat silently with his paws smoothing creases on his designer trousers. 'Gentlemen, don't be too hasty in your judgements.'

 

'You filthy old bastard!' Yelled Davidson. 'What did you do to them? Are they supposed to be your harem or some other fucking establishment of the sort?'

 

His snout made a funny expression. It looked like a smile and then Aiden roared with laughter till little flames started coming out of his mouth and smoke out of his nostrils.

 

'Gentlemen, with all due respect,' said Aiden trying to compose himself. 'Let's set things straight once and for all. Yes, I admit to abducting the young ladies. Thousands of them throughout the centuries.' Davidson flinched with a spasm of hatred and was ready to use his taser gun.

 

'That won't be necessary,' the dragon gave him an explanatory look. 'My intentions were always of a different sort than abduction for carnal pleasures. I help ladies of all ages to be who they want to be.'

 

'What do you mean? You abduct virgins! Isn't that a sort of coincidence?' I was raging.

 

'Yes, you're accurate in this,' he nodded. 'I started kidnapping virgins, as you know from legends, centuries ago. Humans always thought I was a perverted monster. No. I abduct the ladies who are virgins to show them the fun of life. Courtesans had their fun. Ladies from rich houses had their fun. What about the young ladies with no prospects? Too delicate to become ladies of their own pleasures. Too poor to stick their noses further than their villages. There was that ludicrous idea of restraining young ladies with the incarceration of virginity.'

 

He carried on with his story at the police station until the early hours. Having medically and psychologically assessed the girls and the dragon, all his words were accepted as true. We even learned where Joan D'Arc took her wits from. He told us a mesmerising story of fantasy entwined with our own human lives. I was right all along that we humans were not the only beings on the surface of the Earth. I was musing as I took part in the opening ceremony of the new Academy under patronage of Aiden the dragon, for ladies who have the passion to do something with their lives. Something that they, and only they, wanted for themselves.

Koniec

Komentarze

Przepraszam, że pytam --- kto mnie przeteleportował do Alice Springs? Ewentualnie do Seattle?
--------

Alice Springs, lub Seattle? Takiego zamiaru nie bylo;-)

Och, nie. Angielski. Zastnawiałem się przez chwilę, czy aby nie pomyliłem portali. Interesujące, jednak... Czemu właśnie po angielsku?

Administrator portalu Nowej Fantastyki. Masz jakieś pytania, uwagi, a może coś nie działa tak, jak powinno? Napisz do mnie! :)

Dlaczego po angielsku? Dlatego, ze czasami latwiej jest mi przedstawic dana idee w tym wlasnie jezyku. Poza tym chcialabym rowniez umieszczac opowiadania na tej wlasnie stronie. A, ze to opowiadanie tak wlasnie wyszlo, to tylko przypadek - jakos nie pasowalo mi inaczej. Postaram sie cos zamiescic po polsku tez. Moze inna koncepcje na Dragoneze. Zobaczymy. Poza tym, nie sadze, ze angielski jest obcy dla czytelnikow tego portalu.

Snobizm? Bo granic jeszcze nie poprzesuwano...

Dlaczego snobizm? Nie rozumiem...

To teraz czekam na tlumaczenie. A za wrzucenie niezrozumialego belkotu naturalnie pala.

witchola, ja bym jednak sugerował napisanie opowiadania po polsku. Nie ważne, czy znamy angielski i w jakim stopniu. To nie ma znaczenia. Żeby dać nam próbkę swoich pisarskich zdolności, wstaw coś napisanego w języku polskim. Po tym opowiadaniu nie jesteśmy w stanie niczego ocenić.
To nie portal dla uczących się, pasjonujących się angielskim, a do takiego właśnie by ten tekst pasował. Rozumiem, że chęć pisania tekstów fabularnych w obcym języku jest spora, bo sam kilka razy próbowałem się z takim czymś, tak, fajnie to potem wygląda. Jednak to bardziej była zabawa, no i przekonanie się o własnych zdolnościach językowych. Dlatego też rozumiem, że wrzucenie potem czegoś takiego tutaj, może być nazwane snobizmem.
No i masz u mnie minus za czasami latwiej jest mi przedstawic dana idee w tym wlasnie jezyku.

Czekam na opowiadanie w naszym języku!

Administrator portalu Nowej Fantastyki. Masz jakieś pytania, uwagi, a może coś nie działa tak, jak powinno? Napisz do mnie! :)

Snobizm dlatego, że nasila się moda na angielski. Och, jak tak można, nie doceniać, nie lubić światowego języka... Ano można, i, jak dla mnie i takich jak ja, koniec dyskusji. Koniec, bo zauważam z rosnącym przerażeniem, że im kto "lepszy" w angielskim, tym trudniej mu sensownie wypowiedzieć się w mowie i piśmie po polsku. Zachwaszczenie anglicyzmami chyba już zbliża się do punktu krytycznego, i żeby te zapożyczenia były poprawnie stosowane, rozumiane... Stąd moja niechęć. Nie do osób. Do mody.

czasami latwiej jest mi przedstawic dana idee w tym wlasnie jezyku.
To cytat. Błąd formatowania.

Administrator portalu Nowej Fantastyki. Masz jakieś pytania, uwagi, a może coś nie działa tak, jak powinno? Napisz do mnie! :)

Uh... wymiękam. Ogólnie radzę sobie z angielskim, ale jednak czytanie opowiadania w tym języku jest nieco poza moim zasięgiem. Prawdę powiedziawszy nie widzę sensu we wrzucaniu obcojęzycznych prac na ten serwis. Lepiej sprawdziłoby się zamieszczenie go na deviantarcie, albo na jakiejś zagranicznej stronie wyspecjalizowanej w zamieszczaniu tekstów.

P.S. Komentarz Beryla w pewnym sensie sprowokował mnie do przyznania się do czegoś podobnego. Z tą różnicą, że chodziło o język rosyjski. Szybko stanąłem przed koniecznością wyboru...

Podpisuję się oboma rękoma pod tym, co wcześniej napisał AdamKB.
Trochę to niepokojące. Jedni uczą się angielskiego, dochodzą do wysokiego stopnia jego znajomości, i potem zachowują się jak "towarzystwo w salonie" w III części Dziadów (tak też to wygląda w Twoim przypadku witchola, bo piszesz o tym, że łatwiej Ci wyrazić jakieś idee właśnie w tym języku). Drudzy, na siłę używają anglicyzmów, nie do końca nawet wiedząc co one znaczą. Jakby nie patrzeć, zjawisko (tj. moda na angielski) staje się szkodliwe.

Administrator portalu Nowej Fantastyki. Masz jakieś pytania, uwagi, a może coś nie działa tak, jak powinno? Napisz do mnie! :)

PS. Za to polski autorowi jest zdecydowanie obcy - swiadczy o tym na przyklad ostatnie zdanie jego komentarza.
Nie planowalam poki co wiecej nic dodawac do tej jedynki, ale chyba musze. Osobiscie szanuje uzytkownikow tego portalu tak, ze moim zdaniem przeczytali by z przyjemnoscia i bez problemow rowniez moje najnowsze opowiadanie napisane w sanskrycie, bo przeciez "nie sadze, ze sanskryt jest obcy dla czytelnikow tego portalu".
Moim zdaniem chodzi jednak, albo przede wszystkim, o tworzenie literatury fantastycznej polskiej.
I jakkolwiek zupelnym przypadkiem przeczytanie czegos w tym jezyku nie sprawia mi klopotow, tutaj czytania, rozumienia i oceniania opowiadania opublikowanego po angielsku odmawiam, traktujac je jak ciag bezsensownych znakow wlasnie.

Drobna korekta do mojego komentarza powyżej, zanim ktoś zwróci na to uwagę. Zasadniczo powinno pisać się "obiema rękami", jednak, co tu dużo gadać, to chyba regionalizm jakiś się wkradł w moją wypowiedź. I wcale się tego nie wstydzę.

Administrator portalu Nowej Fantastyki. Masz jakieś pytania, uwagi, a może coś nie działa tak, jak powinno? Napisz do mnie! :)

Moze wyjasnie, ze ja w Polsce nie mieszkam. Nie mialam zamiaru nikogo obrazic, ani przesuwac granic;-) Przeczytalam dokladnie regulaminy i nigdzie nie pisze, ze prace sa ograniczone do jezyka polskiego.
Opowiadan w jezyku polskim nie pisalam cale wieki i moze fakt, ze jest mi sie trudno do tego sie zabrac jest przeszkoda. Sprobuje.
Jezeli ktos nazywa to snobizmem, niech i tak bedzie, kazdy z nas ma w koncu jakies Ego nie? ;-D
Dziekuje za komentarze o niezrozumialym belkocie;-) Przyjete bez urazu. Pierwsza pala;-)
Fantastyke uwielbiam i chcialam sprobowac. Beryl i Ryan idzieki za info.
Od dawna umieszczam opowiadania na innych portalach, i tytulu snoba jeszcze nie otrzymalam - zawsze to cos:-D

niezgoda.b, ja jezeli widze cos napisane w innym jezyku, a sadze, ze bedzie to cos co mnie zainteresuje, np fantastyka, to np. sanskryt nie satanalby mi na drodze, zeby to przeczytac. Kazdy ma inne podejscie.
Przepraszam wszystkich urazonych moim 'snobizmem'.

Pas de problème, quand même, je pense que ce portail n'est point destiné a ce type de nouvelles - vie à l'étranger c'est pas une explication. Oui, naturallement, on a tjrs le traducteur google :P

Przeczytalam dokladnie regulaminy i nigdzie nie pisze, ze prace sa ograniczone do jezyka polskiego.

Nie pisze też, że w czasie korzystania z serwisu wolno wdychać tlen i wydychać dwutlenek węgla. 

 Witcholo.
Po pierwsze przepraszam za snobizm --- chyba ja pierwszy posądziłem Cię o to --- a po drugie połowę przykrości zawdzięczasz sobie. Że nie ma w regulaminie warunku? Nie musi go tam być. Strona miesięcznika wydawanego w Polsce i wszystko jasne; prawda?
Gdybyś od razu napisała: nie mieszkam w Polsce... Ale nic straconego. Pisz. Próbuj. Odnów dobrą znajomość z polszczyzną. Jakby co, na pewno ktoś Ci pomoże. Nie w formie prześmiechów, bezpardonowej krytyki, bo już wiadomo, co i dlaczego.
Tylko weź pod uwagę, że te nasze kochane ą, ę, rz i ż muszą być w tekstach obecne, gdyż potrafią zmieniać sens słów...

niezgoda.b, ja jezeli widze cos napisane w innym jezyku, a sadze, ze bedzie to cos co mnie zainteresuje, np fantastyka, to np. sanskryt nie satanalby mi na drodze, zeby to przeczytac. Kazdy ma inne podejscie.

 

Jak ja bym zobaczył sanskryt, to nie wiem co musiało by sprawić, bym się zainteresował. Słowa nie znam w tym małpim języku, więc nie wiem na jakiej zasadzie miałbym wyczuć, że to opowiadanie fantastyczno naukowe a nie lista zakupów Subrahmanyana Jakiegośtam . No chyba że byłyby ciekawe obrazki, np. gołe baby. Następnym razem wrzuć gołe baby, to ludziska z foruma przynajmniej wciepną to do guglowskiego tłumoka KaliByćKaliMieć v.1.0.3

Dziekuję wszystkim za komentarze. Nie sądzę, że ktokolwiek miał coś złego na myśli.
Jak używam word'a to używam polskich znaków, lub innych.
Czasami chce się czegoś spróbować i źle wychodzi. Trudno.
Człowiek się wygłupił i koniec. Została nauczka. A jak każdy to interpretuje to już od danej osoby zależy.
Amen

Je n'utilise pas le google traducteur. J'ai la passion pour des langues et je suis curieuse. Je parle d'autres langues, parce que je suis une traductrice. Mais j'ai choisi l'anglais pour écrire 'V Positive ?'. C'est tout.

@krisbaum, chyba znasz jednak słowo, mianowicie: "dva", które znaczy... "dwa" :) Kiedyś chciałem sprawdzić, czy niemieckie "zwei" i polskie "dwa" mają coś ze sobą wspólnego i to odkryłem. Taka ciekawostka :)

A co do pisania w obcym języku, to ja osobiście w tym nic złego nie widzę. Każdy język ma swój własny rytm i brzmienie i zupełnie inaczej czyta się opowiadanie o tej samej treści napisane po polsku i po angielsku. Jeśli ktoś chciałby napisać i opublikować opowiadanie nawet we wspomnianym sanskrycie, to czemu nie? Może chociaż jedna osoba zrozumie, a nawet jeśli nie, to przecież nikomu taki tekst nie szkodzi - po prostu jedno opowiadanie więcej. Ale właśnie tu się pojawia problem: wszyscy, jeśli nie piszą po polsku, to piszą po angielsku, który faktycznie jest wszechobecny i można mieć go dość. Więc może zamiast walczyć z pisaniem nie po polsku w ogóle, może lepiej próbować pisać w innym języku niż angielski czy polski? :) A że wtedy już nikt nie zrozumie? To nic - musimy się uczyć języków obcych, nie dla jakichś praktycznych korzyści, ale dla samego ich piękna ;]

I faktycznie, można trochę zapomnieć polskiego, ucząc się innego języka - ale nie wynika to z samego faktu przyswajania obcej mowy, ale z ograniczenia używania polszczyzny. Jeśli się nie mówi, czyta, myśli po polsku, to nic dziwnego, że coraz gorzej idzie wyrażanie myśli w tym języku. I nie dotyczy to tylko emigrantów. Tak więc nie chodzi o to, żeby się angielskiego nie uczyć, tylko o to, żeby nie zapomnieć przy tym mowy ojczystej :)

Jezyka ojczystego sie nigdy nie zapomina. Ludzie, ktorzy mowia, ze zapomnieli grzesza moim zdaniem. Ja jestem tlumaczem i uzywam innych jezykow kazdego dnia. Tak jak napisalam wczesniej, czasami jest mi lepiej wyrazic dany pomysl w danym jezyku, bo lepiej mi to brzmi. Mam tez opowiadania w innych jezykach i nie jest to snobizm (nie pije tu wcale do Adama) tylko ciagly zapal do tego, aby poznac jak najwiecej jezykow. Jestem typowym molem ksiazkowo-jezykowym i jak chce cos przeczytac w oryginale to to zrobie. Obecnie mysle o nauce szwedzkiego, zeby bardziej poznac literature tego kraju, bo strasznie mnie fascynuje, a tlumaczenia mi nie wystarczaja. Niektore portale/czasopisma wyrazaja jasno czy jest dane ograniczenie jezykowe. W innych sa nawet publikacje w wielu jezykach. To jest wspaniale jak ludzie maja cos czym sie fascynuja. Ja osobiscie nie znosze makaronizmow w zadnym jezyku. I mieszkajac w Wielkiej Brytanii nie potrafie pogodzic sie z tym, iz wiekszosc ludzi uwaza, ze tylko angielski jest im do szczescia potrzebny. Czytam po polsku, ale malo, poniewaz nie zawsze mam co;-) Uwielbiam zapal innych do nauki jezykow. Moj chlopak uczy sie polskiego i uwazam, ze ludzie w Szkocji maja swietny potencjal do nauki naszego jezyka, poniewaz swietnie wymawiaja nasze niektore trudne do wymowienia dzwieki.

Co do pisania, to jakos trudno mi sie czasami zabrac do pisania po polsku, bo zyje sie inna kultura i niekiedy to co chce napisac po polsku moze dla mnie bardzo dzwinie brzmiec i mnie to odpycha. Literature polska lubie, mam ulubionych pisarzy, ale ja glownie pisze po angielsku i francusku i nie widze w tym nic zlego.

Potraktuje to opowiadanie jako 'Ice Breaker' i moze kiedys napisze cos na wiecej niz 1. Pozdrawiam:-D

Mam tez opowiadania w innych jezykach i nie jest to snobizm

 

Pewnie że nie. Ale wrzucanie opowiadań w obcym języku już tak. Rozumiem wtrącenia, dialogi, jako coś co ma nadać realizmu, ale wrzucanie całego opowiadania w obcym języku to czysty snobizm. Przypomina mi to częste na śląsku odwiedziny "polskich niemców", co to trzy lata posiedzieli w reichu i już ci dzień dobry nie potrafią powiedzieć, tylko walą jakimiś gutentakami.

Cholera, brak funkcji edycji komentarza.

witchola, co byś pomyślała o kolesiu, co wpada na jakieś angielski portal i wrzuca tekst po łacinie? Dziwak? Czy się wywyższa, na zasadzie "hohoho, patrzcie co to ja nie umiem"?

Rozumiem wtrącenia, dialogi, jako coś co ma nadać realizmu
Oj, takie rzeczy są wg mnie po prostu okropne, albo pisze się całość w jednym języku albo w drugim. Np. opowiadanie napisane po polsku rozgrywające się w Niemczech, którego bohaterami są Niemcy mówiący po niemiecku należy traktować jako "przetłumaczone z niemieckiego na polski":), a więc albo wszystko po polsku, albo wszystko po szwabsku.

No to rozumiem, że takie arcydzieło literatury polskiej jak np. "Lalka" Prusa, ma u Ciebie przechlapane. "Farewell,miss Iza, farewell". Brrr... Okropność! W moim opowiadaniu o Lucku, Hitler miotający niemieckie przekleństwa też podpada. Może coś uściślijmy. Ja nie miałem na myśli sytuacji, w której pisze Polak o Niemcach i wszystkie ich dialogi pisze po niemiecku, tylko takie właśnie drobne wtrącenia, ważne dla narracji.

- Zegnaj Panno Izo! Żegnaj! - powiedział Wokulski po angielsku.

Gdyby tak to wyglądało w oryginale... To dopiero okropność.

 

Ty też mnie źle zrozumiałeś, akurat przykład z "Lalki" nie pasuje do tego, co chciałem powiedzieć, bo Wokulski na co dzień naprawdę mówi po polsku, a kiedy mówi po angielsku, to naprawdę mówi po angielsku :) A mi chodziło o na przykład coś takiego: załóżmy, że w jakiejś książce rozmawia sobie po niemiecku dwóch Niemców i ich dialog zapisany jest mniej więcej tak:
- Hallo Helmut, co słychać? - zapytał Hans.
- Ach, daj spokój, wczoraj jechałem sobie Autobahnem i zatrzymala mnie Polizei i dała mi mandat, verdammt!-odpowiedział Helmut.

Chodziło mi o coś takiego, sytuację, w której autor chcąc dodać wiarygodności czy klimatu używa kilku slów z języka, którym posługują się w tekście bohaterowie. A mnie się właśnie taki zabieg nie podoba i tylko to chciałem powiedzieć, w ogóle to przesadziłem z tą "okropnością", jest wiele świetnych książek w których taka stylizacja występuje, nie uważam tego za wielką zbrodnię :)  Aha, i wprawdzie twojego opowiadania jeszcze nie czytałem, ale przy humorystycznej konwencji taki zabieg wcale mi nie przeszkadza, nawet pasuje, chodziło mi o teksty, które w założeniach są poważne. W ogóle to skończmy ten głupi offtop :P

witchola, nie ustosunkuję się do tego opowiadania, bo w tej chwili nie mam czasu tłumaczyć dokładnie, ale w wolnej chwili potraktuję ten tekst jako ćwiczenie i na pewno do niego wrócę, a wtedy pewnie coś napiszę o fabule ;)

Natomiast zaciekawiło mnie to co piszesz o językach. Ile ich znasz tak biegle? Co do szweckiego to zgadzam się, że sagi w oryginalnym języku na pewno mają dużo lepszy klimat niż tłumaczenia. Mniej więcej jest to porównywalne z naszym stylizowanym językiem ludowym. Tłumaczenia czegoś takiego na pewno są uproszczone. Tłumaczenie  w dużej mierze zależy od osoby samego tłumacza. Widać to chociażby na przykładzie Władcy Pierścieni. Mamy obecnie dwie wersje. Jedna - strawna i łatwa, a druga to chyba próba tłumaczki, żeby zrobić z tej książki naszą rodzimą opowieść (np. Włość zamiast Shire, Radostek i tym podobne krzaty). Swoją drogą ciekawe jak tłumaczony jest na angielski Lem. Oryginalna wersja jest raczej trudna, a ku mojemu zaskoczeniu okazuje się, że Lem jest dosyć poczytnym pisarzem w USA, a po jego ksiązki sięgają nawet dzieci (Opowieści o pilocie Pirxie po polsku nie są wcale łatwe do czytania). Ok, nie zaśmiecam Ci już tematu dygresjami. W każdym razie życzę powodzenia w nauce szweckiego.

krisbaum to nie jest tak jak sobie to wyobrazasz. Zgodze sie z toba, ze ludzie, ktorzy na sile belkocza w innym jezyku po powrocie do ojczystego kraju przesadzaja. Teraz, jezeli chodzi o tych polskich Niemcach o ktorych slyszales lub osobiscie spotakales to moze i oni przesadzali, a moze poprostu byli pod kulturowo-lingwistycznym wplywem asymilacji. Sprobuj pomieszkac przez tylko minimum 10 lat w innym kraju (moze nawet mniej), to pogadamy. Jak mieszkasz w innym kraju otoczony inna kultura i ludzmi danej narodowosci to nie tylko mowisz na codzien ich jezykiem, ale rowniez myslisz w tym jezyku, snisz itd. Jezyk polski jest moim ojczystym jezykiem, ale nie jedynym, ktorego na codzien uzywam. Czasmi nawet kilka dni mija zanim mam sposobnosc znowu go uzyc. Ponownie zgodze sie z toba co do uzywania urywkow dialogu w innych jezykach. Amarok to dobrze przedstawil wiec nie bede sie rozwodzic. Niekiedy cos musi byc napisane w danym jezyku bo inaczej brzmi sztucznie. W moim opowaidaniu jest duzo slangu, tlumaczenie tego nie odzwierciedli. Nie w pelni. Tlumaczone dziela zawsze sa znieksztalcone, bo tlumacz duzo daje z siebie. Poezja jest najwieksza zmora tlumacza, bo nalezy przelozyc rowniez to co poeta myslal, a to on/a sam/a tylko wie. Przeczytalam kiedys ksiazke 'The Boy in the Striped Pyjamas' - John Boyne. Bylam zaskoczona jak autor uzyl slowotworstwa tak, aby oddac wizerunek tego co chcial przedstawic oczyma malego chlopca, Niemca. Np. 'Out-With' bylo dla tego chlopca Auschwitz itd. Pisal po angielsku o realiach Niemiec. Jest to trudne do przelozenia na inne jezyki, bo slowotworstwo jest dopasowane do brzmienia jezyka. Jak sie to przelozy to traci na tym co autor chcial przekazac. Dlatego pisanie w innym jezyku wyzwala cos innego w postaci zywego jezyka. Nie jest to juz jezyk ograniczony doborem slow tak, aby w innym jezyku mial odpowiednie znaczenie. Zupelnie to znieksztalca. Juz nie wspomne o czyms tak fascyujacym jak twory jezykowe. Tlumaczenie ich uwierz mi jest strasznie pasjonujace, ale i bardzo trudne.

Wiele czasopism i portali, jak juz wspomnialam, ma publkacje w wielu jezykach, a czasami jest tez tlumaczenie. Jezeli ktos opublikowalby opowiadanie po lacinie, to moze i pare osob cos by sobie pomyslalo, ale wiekszosc, jak i ja, potraktuje to jako znakomita powtorke z laciny. Sam fakt tego, ze Fantastyka jest wydawana po polsku i w Polsce nie ma znaczenia. Tu na portalu ludzie publikuja swoje opowiadania i obecni tu nie kazde opowiadanie czytaja i oceniaja. To jest wolny wybor czy sie chce poswiecic swoj czas na to, aby komus przekazac co sie o ich pracy uwaza. Tutaj dostalam ocene za to, ze moje opowiadanie jest po angielsku i ze ja jestem snobem. Zgodze sie, z AdamemKB, jestem sama sobie winna za 'przykrosci', ale dlaczego mam to pzyjmowac jako przykrosci, skoro ja tak tego nie odbieram. Przykre jest to, ze ludzie potrafia linczowac za cos zupelnie innego. nawet niezgoda.b I jakkolwiek zupelnym przypadkiem przeczytanie czegos w tym jezyku nie sprawia mi klopotow, tutaj czytania, rozumienia i oceniania opowiadania opublikowanego po angielsku odmawiam, traktujac je jak ciag bezsensownych znakow wlasnie.

Tak jak Amarok napisal, bylabym naprawde szczesliwa jak nawet jedna osoba przeczytalaby moje opowiadanie i powiedziala co o tym sadzi. Wtedy mozecie linczowac mnie za mojego smoka. W przeciwnym badz razie to to wszystko jest przykre jak ludzie do tego podchodza. Mozna to nazwac po imieniu, ale po co, skoro kazdy i tak wie o co chodzi i interpretuje to w inny sposob. krisbaum, sprobuj kiedys napisac cos w innym jezyku i zobacz jak brzmienie innego jezyka pochlania i jak tworzy zupelnie inny swiat. To jest bardzo wyzwalajace i cudowne.

Poza tym, moze kiedys Fantastyka bedzie miec dodatkowy suplement z opowiadaniami w oryginale, dla tych co sie tym pasjonuja. Jak wpiszesz 'Nowa Fantastyka' w wyszukiwarke to jak wyswietli sie glowny link to pod tym sa opcje m.in. 'Wszystkie Opowiadania' itd. Jest tam tez 'In English', wiec moze redakcja miala plany co do promowania strony dla tych w jezyku angielskim, ktory teraz na swiecie jest tym czym kiedys byla lacina. Moze w ten sposob kiedys te wspaniale opowiadania z tego wlasnie forum beda rozchwytywane i tlumaczone na inne jezyki. Dlaczego tylko ogranczac wasze pomysly do jednego jezyka?

Elleth, dzieki za chec przeczytania opowiadania, nawet kiedys jak znajdziesz czas. Co do jezykow to pasjonuje sie tym od malego, bo moj dziadek byl poliglota, ktory na slasku tyral na kopalni, ale mial do tego stopnia zamilowanie, ze znosil do domu ksiazki w innych jezykach i je czytal i uczyl sie nowych. On nauczyl mnie bardzo wiele.

Co do jezykow to uzywam angielskiego, francuskiego, wloskiego, hiszpanskiego, niemieckiego kiedy musze, jako, ze go nie lubie zbyt bardzo, finskiego i norweskiego, bo zaczelo sie od zainteresowania, potem pojawily sie zlecenia, chociaz i tak malo. A poza tym z jezykow malo stosowanych to lacina, staroangielski, starofrancuski i starozytna greka, bo potrzebuje do ukonczenia mojego doktoratu z literatury. Pasja moja jest islandzki, ale nie jestem na etapie uzywania go swobodnie; liznelam kiedys aramejski, bo znalazlam cos co w tym jezyku chcialam przeczytac. Fascynuje mnie rosyjski, ale jestem z na etapie mniej niz czwoaraki, bo czasu mam malo, ale bardzo chce sie go nauczyc. Zreszta kazdy jezyk jest niesamowity.

Nie czytalam Lema po angielsku jeszcze, ale mnie tym zaintrygowalas i wybiore sie do ksiegarni. Ja mam czasami kilkanascie wersji danej ksiazki i porownuje tlumaczenia - zboczenie zawodowe;-)

Slowotworstwo w Harrym Potterze, Wladcy Pierscieni jest niesamowicie wciagajace. Tlumacze w innych krajach maja zupelnie inne podejscie niz np. w Polsce. Jezyk Szekspira to studnia mozliwosci i interpretacji. I wlasnie to jest po czesci tematem mojej pracy.

Polecam artykul: http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2010/aug/15/michael-hofmann-learn-another-language

Pozdrawiam :-D

Sprobuj pomieszkac przez tylko minimum 10 lat w innym kraju (moze nawet mniej), to pogadamy.


Moja ciotka chajtnęła się z enerdusem, trzydzieści lat mieszka w małej wiosce w Saksonii. Jej jedyny kontakt z Polakami to telefon i odwiedziny rodziny. Ale mówić po naszemu nie zapomniała. Znam zaś takich, którzy po trzech miesiącach pobytu wpadają na tydzień i w kółko szwargocą "bo u nas w Niemcach", co chwilę wrzucając jakiś szwargot. To nie kwestia czasu, to raczej mentalność.

I ponownie sie z toba zgodze. Ci co na sile to robia i to po trzech miesiacach, jak piszesz, to jest to przesada. Co do twojej cioci, tez sie zgodze. Ja rowniez bede uzywac polskiego za 30, moze i 50 lat jak nadal tyle bede zyc. Nawet nie mysle, ze moglabym zapomniec, bo to okropne. Mentalnosc tez ma swoja role do odegrania. Mojej mamy przyjaciolka wyprowadzila sie do Niemiec dawno temu z dwojka dzieci, corka 10 i syn 7. Jej corka nadal mowi po polsku, bo chce, a jej syn juz nawet nie pamieta jak sie po polsku pisze i czyta. Straszne. Zapytaj twoja ciocie w jakim jezyku na codzien mysli. Moze sie zdziwisz, bo wcale nie stoi to na przeszkodzie temu, zeby nadal mowila piekna polszczyzna. Ja probuje tylko przedstawic argument taki, iz nie jest to snobizm, ani wyuzdane widzimisie. Ludzie beda pisali w roznych jezykach jak to uznaja za stosowne. Jest pewna grupa pisarzy i poetow na swiecie co wlasnie tak robia, bo poza pisaniem fascynuja ich jezyki obce. Wielu z nich jest tlumaczami z zamilowania. 
Jeszcze jedna moja obserwacja z doswiadczenia. Bardzo czesto tlumacze w instytucjach wymiaru sprawiedliwosci, poniewaz nawet jak ktos plynnie w miare mowi w danym jezyku, niekoniecznie jest w stanie poradzic sobie ze slownictewem i zawilosciami jezyka urzedowego. Trafiaja sie tacy co bronia sie rekami i nogami, zeby nie miec tlumacza, bo oni swietnie mowia po angielsku. I wiesz co oni tak naprawde potrafia powiedziec pare slow na krzyz i 'Nay bother, boss.' Ale oni pracuja ze Szkotami i znaja ten jezyk super. W takich sytuacjach i tak tlumacz musi tlumaczyc, ale przedstawia sie np. oskarzonemu klauzule, ze sluchac obowiazku nie maja, ale tlumacz musi byc. Rozprawa sie zaczyna, a oskarzony slucha tylko tlumacza. Snobizm jezykowy, ktory jest tu opisany dotyczy wielkorotnie ludzi co lizneli dany jezyk i juz nim wladaja jakby to byl ich jezyk ojczysty. Ja do nauki jezykow obcych podchodze z pokora, bo lata mijaja, zeby uznac, ze wlada sie danym jezykiem prawie jak jezykiem ojczystym. Niemniej jednak jest to duzy wysilek, bo kulture rowniez trzeba wchlonac wraz z jezykiem. Tak samo nie kazda osoba co zna plynnie jezyk, moze byc tlumaczem lub tworzyc dziela literackie. Nie kazdy ma takie predyspozycje. Dlatego ci co mieszkaja w innych krajach czasami jak naucza sie czegos nowego w danym obcym kraju, nie potrafia tego przelozyc na swoj ojczysty jezyk. Wielokrotnie nie chce im sie, bo zawsze to wyzsze sfery i to jest wlasnie snobizm jezykowy.

To ja sie jeszcze dopisze - Jedynka tutaj to nie lincz, tylko prywatna ocena, obrona jezyka polskiego i.. przed angielskim. Owszm, znam angielski, nawet lepiej, niz chcialabym przyznac, ale starym zwyczajem lingwisty i tlumacza powiem zawsze, ze znam go ledwo, ledwo. Druga sprawa, ze w ogole nie cenie sobie tego jezyka - ale to subiektywne odczucia.
Sama lubie uczyc sie jezykow i rozumiem, ze "cette nouvelle m'a fait chier" brzmi bardziej odpowiednio niz odpowiednik polski, ktorego staralabym sie nie uzywac ;)
Jako wielbicielka jednak ciesze sie, ze ktos pisze dobrze. Dobrze po polsku. Ciesze sie, ze nie kazdy, kto pisze, jest sLiTaSnIe skrzywiony. Stad moja postawa.

Krisbaum, gdzie boboki?

Amarok - polskie dwa na pewno, jak wiele innych slow [gl dot religii]  (jezyk naturalnie rozprzestrzenial sie i ewoluowal wraz z  uzytkownikami;)

PS A propos, to ja chetnie przeczytam cos po lacinie... Ale moze zaznaczcie w tytule opowiadania jezyk, w jakim jest napisane :P

Oooo, ja po łacinie również bardzo chętnie poczytam :) Piękny język.

Dragoneza to konkurs na opowiadanie w języku polskim. Myślałem, że to jasne, ale skoro trzeba takiego uzupełnienia w regulaminie konkursu to niniejszym uzupełniam. Oczywiście jak kto chce, może tu wrzucać teksty w innych językach, ale generalnie jest to, póki co, portal z opowiadaniami po polsku. 
Pozdrawiam. 

By God, but that's just absurd! I mean, to pull apart the author just for the reason she dared to write her short story in English. Insolent girl, I will smite thee with a negative comment without even bother reading your wretched tale in that incomprehensible dialect from far reaches of the Earth. Feel my wrath, ha ha! :-)

A tak na poważnie, uważam, że to co zrobiła niezgoda.b za nierozsądne, to say the least. Jej prawo, ale ocenianie opowiadania na jedynkę tylko za to, że jest napisane w obcym języku to moim zdaniem rażąca niesprawiedliwość. Angielskiego od dawna uczą w szkołach, więc umiejętności w tym zakresie (choćby marne i biernie) posiada gro "słitaśnych" nastolatków. Bez porównania choćby ze wspomnianym tu sanskrytem.

More to the point, oczywiście promocja polszczyzny jest jak najbardziej pochwały godnym przedsięwzięciem, ale nie popadajmy w skrajność - inaczej skończymy jako ksenofobiczni językowi puryści, żeby nie powiedzieć - faszyści.

That's all I have to say for now. For more tune in later. Bzzzzzz...

Bzzzz.... I'm back.

Przeczytałem uważnie i utwierdziłem się w przekonaniu, że to opowiadanie spotkała niezasłużona krytyka. Fabuła ma miejsce w Szkocji, a funkcjonariusze posługują się językiem angielskim z wyraźnymi naleciałościami dialektu szkockiego, który jest w zasadzie niemożliwy do oddania w języku polskim. Stawiam funty przeciw orzechom, że to opowiadanie nie brzmiałoby równie dobrze po naszemu.

Powiem więcej - to opowiadanie naprawdę bardzo dobre, klimatyczne i z wyrazistymi protagonistami. Widać tu zarówno pomysł, jak i pisarską biegłość, doprawione szczyptą angielskiego czarnego humoru. Zazdroszczę Ci znajomości języka, tak a wee bit.

Witchola, dobra rada - zrób sobie i czytelnikom dobrze, i przetłumacz to opowiadanie na polski, bo inaczej się zmarnuje. Niezasłużenie - zaprawdę powiadam wam. Zgłaszam się na ochotnika, by je zredagować, jakby co :-)

Gro naśtolatków może, ja nie. Nigdy nie miałam angielskiego w szkole. Dla mnie to bełkot etc etc, nie chce mi się tłumaczyć.
Naturalnie wy też możecie opowiadanie ocenić :>
Pozdrawiam autorkę.

KaEl, dzieki za przeczytanie opowiadania. Nie wiem czy zabiore sie za tlumaczenie, bo nie sadze, ze bedzie to z dobrym skutkiem, ale moze sprobuje.
Ja nie uwazam, ze niezgoda.b zrobila cokolwiek z zamiarem dowalenia komus. Zawsze cenie wolnosc slowa. Ona wybrala taka opinie, wiec trzeba to uszanowac. Chociaz, nie bede ukrywac, ze sadzilam, ze oceny wystawia sie za tresc, styl itd. A polecialy snoby i inne gady;-)
Popieram obrone jezyka polskiego, bo wiele ludzi probuje go stlamsic. Zwlaszcza poza granicami. Czasami spotyka sie ludzi, ktorym wydaj sie, ze sam fakt tego, ze mieszkaja w innym kraju jest dla nich zmiana tozsamosci i obywatelstwa [sic]. Na ta wlasnie strone trafilam, zeby wiecej czytac po polsku. Chocby opowiadanie na dzien. Wiem, ze moge kupic ksiazki przez internet itd. ale nie znam ludzi tutaj, ktorzy interesuja sie fantastyka, a ksiazek mnostwo. I co wybrac? Jak zarejestrowalam sie to natknelam sie na Dragoneze. Spodobal mi sie pomysl. I niestety wyszlo po angielsku. Tak naprawde to sprobuje napisac inne opowiadanie na dragoneze po polsku. Jak czas pozwoli. Jak nie pozwoli to tak poprostu do poczytania.
Moj debiut na portalu okazal sie totalnym niewypalem, ale polubilam mojego smoka jak o nim pisalam i bylo to zaskoczeniem, ze ludzie ot tak zareagowali. Biedny Aiden:-/ Oczywiscie uwazam, ze wszyscy mamy tutaj racje i jej nie mamy. Niemniej jednak, od tej pory bede, postaram sie, pisac regularnie po polsku. Bede tez dawac inne opowiadania moze w innych jezykach, jak takie sie trafia, ale juz nie na konkurs. Moja wina;-D
Moze napisze cos po francusku dla niezgody.b. Ciesze sie, ze sa tu obecni tez inni lingwisci. A moze kiedys rozpoczniemy watek i wspolnymi silami napiszemy sage po lacnie;-D Pozdrawiam wszystkich.

@ Niezgoda.b, odpowiedz sobie na pytanie: czy to wina autorki, że nie miałaś angielskiego w szkole? Witchola napisała ten tekst w języku, który jej zdaniem najlepiej by się sprawdził w tym przypadku i tyle. Nie jestem lingwistą z wykształcenia, tylko dziennikarzem, więc potrafię zrozumieć (i podziwiać) piękno języka polskiego. Ale nie odmawiam tej własności również i tekstom w innych językach. Tym bardziej, że ten powyższy naprawdę zasługuje na uznanie. Nie warto, powiadam, odrzucać go tylko dlatego, że autorka odważyła się bezczelnie popełnić go w innym języku ;-)

@Witchola, jeszcze raz zachęcam, byś jednak spróbowała go przetłumaczyć. Wiem, że to niełatwe (sam ostatnio przeżywam mały kryzys swej translatorskiej tożsamości), ale jestem przekonany, że nawet zubożony o elementy nieprzetłumaczalne, tekst z łatwością się obroni w oczach krytyki. Sam bym się tego podjął, tak po "społecznikowsku", celem promocji dobrego pióra, ale niestety terminy gonią, a czasu nie przybywa :-/

Kaelu, skoro tak dobrze wczuwasz się w rolę witcholy, poza tym, uznając tekst za warty uwagi... Może jednak wczujmy się w rolę niezgody? Oczywiście, to nie jest wina autorki powyższego tekstu, że niezgoda nie zna angielskiego, ale może należy na to spojrzeć z tej strony - będąc tutaj znać go nie musi. Jest użytkownikiem portalu literackiego, polskiego, dodajmy. Wchodzi tutaj z chęcią przeczytania konkursowego tekstu i widzi pełno jakiś niezrozumiałych słów. Skoro nie może ocenić jego zawartości merytorycznej, ani stylu, bo nie potrafi odczytać go nawet - to co jej pozostaje? ;)

Mnie się wydaje, że nic złego w tym co niezgoda zrobiła nie ma. A to autorka jest sama sobie winna - dodając tekst w innym języku należy liczyć się z tym, że ktoś go nie będzie w stanie zrozumieć. :)

Administrator portalu Nowej Fantastyki. Masz jakieś pytania, uwagi, a może coś nie działa tak, jak powinno? Napisz do mnie! :)

Berylu, jedna rzecz to prawo do oceny, którego niezgodzie.b nie odmawiam. Lecz celowość oceniana to rzecz zgoła odmienna. Nie rozumiem po prostu sensowności oceniania tekstu, którego się nie przeczytało. To tak, jakby zmieszać z błotem film, którego się nie widziało, patrząc na niego jedynie przez pryzmat języka, w którym powstał. Doprawdy dziwi mnie takie podejście. Jak nie rozumiem, to wstrzymuję się z oceną - i tyle. Ale cóż, każdy ma swoje zasady. Nie mnie oceniać.

Nie broniłbym jej postępowania, jeśli byłoby to opowiadanie napisane po polsku. To zaś jest po angielsku. A portal ten raczej nie jest przeznaczony dla pasjonatów-lingwistów, a dla ludzi interesujących się fantastyką. Nie zrozum mnie źle, bo ja jakbym się uparł to bym przez to całe opowiadanie przebrnął, i mógłbym je ocenić - jego fabułę, a może i nawet styl.
Jednak były już tutaj takie teksty, które dostawały po tyłku, z powodu trudnego języka (czego osobiście nie potrafiłem zrozumieć), co więc skoro teraz dostajemy coś dla niektórych niezrozumiałego w najmniejszym stopniu? Nie odzywałbym się już gdyby nie takie postawienie przez Ciebie sprawy, zacytuję:
@ Niezgoda.b, odpowiedz sobie na pytanie: czy to wina autorki, że nie miałaś angielskiego w szkole?
To było trochę "nie fair" :)

Administrator portalu Nowej Fantastyki. Masz jakieś pytania, uwagi, a może coś nie działa tak, jak powinno? Napisz do mnie! :)

Nie ma co się kłócić, ja mam swoje zdanie, niezgoda.b swoje, mogę więc tylko nawoływać, by nie skreślać tego opowiadania za względu na język. Bo literackości mu nie brakuje, zapewniam.

KaEl - Oczywiście, że nie wina autorki, że nie miałam w szkole angielskiego. Nie z tego powodu też postawiłam niską ocenę. Już gdzieś opisywałam, jakim trybem oceniam opowiadania. To dostało jeden punkt.
Nie jestem anglistką z wykształcenia, a jednak czytuję teksty anglojęzyczne. Owszem, "Lśnienie" Kinga np. po francusku w ogóle traci "ducha" powieści oryginalnej. Wina tłumacza. Zwykle jednak jest tak, że jeśli tekst jest dobry, jest dobry we wszystkich językach. I nie widzę nic złego w tym, żebyś np. ów tekst (oczywiście za zgodą autorki) przetłumaczył dla maluczkich, takich jak ja. Ale to oczywiście już sprawy dyskusyjne, o których tak sobie tylko wspominam.
Co nie zmienia faktu podstawowego - owszem, nigdzie w regulaminie nie ma informacji, że opowiadania muszą być w języku polskim. Z drugiej strony, jak wspomniałam, nie wiem, czy czytelnicy byliby równie zachwyceni wspaniałym opowiadaniem po ukraińsku, zapisanym cyrylicą. Programistom proponuję napisanie opowiadania w systemie zero-jedynkowym. Archeologom umieszczanie opowiadań zapisanych linearnym B.
Główną (jedną z głównych) funkcji języka jest...? Co jest? Aaa, komunikacja jest... Interesujący pomysł. Dziwaczny. Nienaturalny. Sama w zasadzie nie wiem, czemu w ogóle o tym wspominam.
Odrzucenie tekstu to napisanie komentarza niepochlebnego i zaznaczenie, że nie warte jest nawet jednego punktu.
I zrozumcie wszyscy, że to nie był atak (wyładowanie złości/pms/zemsta/cokolwiek bądź) na Bogu ducha winną autorkę.

Moi drodzy, bardzo prosze, zeby nie wyladowywac sie na niezgodzie.b, bo ja naprawde nie widze nic zlego w tym co zrobila. Poza tym, nie ona jedna postawila pale. Ona natomiast potrafila to umotywowac. Nikt tez nie jest malucki, bo nie wlada jakims tam jezykiem. Ja sama bede malucka dopoki nie zaczne wladac wszystkimi jezykami swiata, czyli bede malucka zawsze w oczach ludzi, ktorych jezykiem nie mowie i w moich wlasnych. Ale to nie o to chodzi.  
beryl, nikt tu nie jest winny. Ja nie czuje sie winna, bo zrobilam jak uwazalam za stosowne. Opowiadania mozna tu publikowac rozne. Oczywiscie, zgodze sie, ze powinnam zapewne pomyslec wiecej nad tym zanim opublikowalam je na konkurs. I na konkurs innych juz takich nie opublikuje. Jezeli kiedys bedziesz mial ochote beryl, to prosze o przeczytanie mojego opowiadania i powiedz mi co myslisz. Wiadomo poza konkursem, poniewaz ja ustosunkowuje sie rowniez do wypowiedzi Jakuba.
niezgoda.b, prosze nie tlumacz sie wiecej, bo nie musisz. Ja sama nie widze naprawde nic zlego w tym co zrobilas. Kazdy ma prawo do swojego zdania. Z pms roznie bywa, ale to pominiemy;-) zart oczywiscie.
Proponuje rozpoczac jeszcze raz. Tzn. KaEl jestem bardzo wdzieczna za twoja opinie o moim opowiadaniu.
Postaram sie, ale nie obiecuje, ze przetlumacze to opowiadanie i opublikuje jeszcze raz. Napewno nie bedzie takie jak chcialam, ale bedzie. KaEl bedziesz proszony o zredagowanie go, jako ze zglosiles sie - bez przymusu oczywiscie, ale moze bede potrzebowala pomcy, poniewaz malo jest czasu, a jak samemu sie cos napisze, i jeszcze to przetlumaczy to mozg czasami plata figle. Do tego trzeba wiecej czasu, a ja go nie mam. I Aiden bedzie zawiedziony;-)
Jedna jedyna rzecz z ktora zdecydowanie sie z niezgoda.b nie zgadzam to to, ze dobra literatura powinna byc wspaniala w kazdym jezyku po przelozeniu ze swietnym skutkiem na kazdy jezyk. Ale to mam nadzieje, ze razem omowimy kiedys przy wirtualnej kawie:-) 
Lsnienie Kinga po francusku jest paskudnie zrobione tak jak i wiele innych rzeczy, ktore sa przetlumaczone. Czesto ubolewam nad tlumaczeniami dziel Gabriel Garcia Marquez na angielski. Wole dziela rosyjskich pisarzy przetlumaczone na polski, niz inne jezyki itd. To jest wlasnie piekno innych jezykow. Kazdy ma swoje sekretne znaczenie, brzmienie itd.  
Pozdrawiam serdecznie:-D

No jest paskudne :) Gdyby nie to, że znałam je z innych wersji, nigdy nie sięgnęłabym więcej po Kinga. Marqueza uważam za straszliwego smęciarza i chociaż po hiszpańsku czytało się przyjemnie, po angielsku stracił - angielski jest bardziej dynamiczny od hiszpańskiego i to było, niestety, widać. A szkoda, bo lubię tzw. "realizm magiczny". No, ok, może nie u Marqueza ;).
Na wirtualną kawę chętnie zapraszam.
Nie tłumaczę się, bo wiem, że wiesz, o co mi chodzi. Staram się tylko hm... Wyjaśnić innym. Słabo operuję językiem, jeśli chodzi o wyrażanie opinii, dlatego niektóre sprawy tłumaczę na kilka sposóbów.

Nowa Fantastyka