Taniec godowy motyli

Nie bardzo wiem, co sprawiło chęć wydostania się motyli – czy obecność Stefana, czy może zjedzone dania…

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Hm, może dlatego, że sama przechodzę przez etap randek online pod wpływem społecznej i familijnej presji, ale ten tekst mnie nieco zażenował. Nie wiem, czy dlatego, że młody bóg okazał się o głowę ode mnie niższy i wyobraziłam sobie, że w profilu zawyżył swój wzrost przynajmniej o te dziesięć centymetrów, czy może te motyle wydały mi się tak oderwane od rzeczywistości. Chciałabym wiedzieć ile bohaterka ma lat, bo jeśli jest dorosłą kobietą, to chciałabym też wiedzieć, jakim cudem zachowała tę niewinność, która pozwala jeszcze tym motylom na trzepotanie skrzydłami. 

Swoją drogą, o ile motyle dosłownie nie wyleciały jej z ust, to brakuje mi wątku fantastycznego. 

Możliwe, że tekst jest dobry, a ja zniechęcona doświadczeniami, nie potrafię go docenić, więc proszę nie przejmować się opinią frustratki, która zdążyła poznać dwóch osobników, którzy kolejno nie znali znaczenia słów: sceptyczny i apatyczny. Frustracja, albo histeria, trudno orzec. 

Tomorrow, and tomorrow, and tomorrow, Creeps in this petty pace from day to day, To the last syllable of recorded time; And all our yesterdays have lighted fools The way to dusty death.

Regulatorzy,

bardzo możliwe, że jedno i drugie ;-)

Rosebelle,

to trochę taka satyra z jednej strony na zderzenie wyobrażeń i rzeczywistości, z drugiej na oczekiwania społeczne odnośnie relacji damsko-męskich. A motyle, cóż, to miała być metafora. Bohaterce dosłownie zrobiło się na tej randce niedobrze…

It's ok not to.

No i tak mi się wydawało, Anonimie, tylko dlaczego zamiast o chęci wydostania się motyli, nie napisałeś o barwnym pawiu? ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

No to, ja nie zrozumiałam, bo motyle w brzuchu mają oznaczać rzekome zauroczenie, dlatego nie dotarło do mnie, co się faktycznie stało, a ma to dużo więcej sensu. 

Tomorrow, and tomorrow, and tomorrow, Creeps in this petty pace from day to day, To the last syllable of recorded time; And all our yesterdays have lighted fools The way to dusty death.

Bo nikt nie mówi, że czuje pawia w brzuchu, kiedy mowa o miłości :P

Edit. Wychodzi na to Rosebelle, że bohaterka była równie rozczarowana internetową randką ;-)

It's ok not to.

Tak, teraz się z nią utożsamiam. 

Tomorrow, and tomorrow, and tomorrow, Creeps in this petty pace from day to day, To the last syllable of recorded time; And all our yesterdays have lighted fools The way to dusty death.

;-D To nie pozostaje mi nic innego jak życzyć Ci żadnych więcej Stefanów na randkach ;-)

It's ok not to.

No dobra, a gdzie tu jest fantastyka?

Też nie załapałam metafory z motylami. Ja również mogę się utożsamiać z bohaterką, ale to dlatego, że według mojego organizmu każdy pretekst do mdłości jest dobry. I nigdy mi się to nie kojarzyło z motylami.

Babska logika rządzi!

No dobra, a gdzie tu jest fantastyka?

Tym razem brak.

Motyle jako takie też nie kojarzą mi się z mdłościami. Ale mówi się, że miłości/zakochaniu się/ randkowaniu towarzyszy uczucie motyli w brzuchu. A że rzeczywistość rządzi się swoimi prawami (szczególnie przy randkach w ciemno), to w szorcie to uczucie przybrało nieco inny wymiar ;-)

It's ok not to.

IMO pawie i motyle to całkiem różne gatunki zwierzątek. ;-)

Babska logika rządzi!

Jedno i drugie ma skrzydła ;-D

It's ok not to.

Ale tylko jedno – pokryte piórami. A już Rzymianie wiedzieli, jak człowiek reaguje na piórko w gardle…

Babska logika rządzi!

Załapałam o co chodzi. Kiedy przeczytałam imię bohaterki liczyłam na motyw mitologiczny, ale nie mogę powiedzieć, że się zawiodłam. Krótka historyjka, lekko napisana.

Moja koleżanka, która przerobiła mnóstwo randek z facetami poznanymi przez internet, kiedyś podzieliła się ze mną historiami. Może je wykorzystam pisząc czarną komedię. ;) Także opowiadanko mnie uśmiechnęło, bo byłam w stanie je sobie wyobrazić. ;) 

A dlaczego mitologiczny? Tam była jakaś Kora?

Mnie się z mózgiem skojarzyło…

Babska logika rządzi!

Była, w micie o Demeter i Korze. ;)

A, faktycznie!

Babska logika rządzi!

Rosso,

dzięki za wizytę :-) Fajnie, że czytało się lekko i że uśmiechnęło. Czarna komedia brzmi bardzo adekwatnie ;-)

Finklo,

A już Rzymianie wiedzieli, jak człowiek reaguje na piórko w gardle…

Ale że sprawdzali to jakoś specjalnie?

It's ok not to.

No, podobno jak robili imprezkę, to ucztowali do oporu. Jak poczuli opór, to wsadzali sobie piórko w gardło, a potem mogli jeść dalej.

Babska logika rządzi!

Dodam, że piórek nie używano przy stole, jeno w womitorium/ vomitorium. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Brrr… brzmi paskudnie nieapetycznie. A mówi się, że kultura Rzymian stała na wysokim poziomie ;-)

It's ok not to.

Może i paskudne, i nieapetyczne to było, ale jak poprawiało samopoczucie! ;D

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Że mogę więcej czy że na chwilę mi lżej? :P

It's ok not to.

Dwa w jednym! ;D

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Jak na szorcik, to zabrakło mi mocnej puenty, bo wydostanie się motyli z brzucha jest zabiegiem oczywistym od pierwszego zdania piątego akapitu. Sam pomysł też nie wydaje mi się jakoś specjalnie oryginalny i ciekawy. 

Przede mną ugnie się każdy smok, bo w moich żyłach pomarańczowy sok!

Jak dla mnie mocna puenta nie jest wymogiem przy pisaniu szortów ;-) W założeniu miał to być lekki i przyjemny tekścik, bez specjalnych fajerwerków. Co do zakończenia – dla jednych oczywiste, dla innych mniej, choć rozumiem, że tekst mógł nie trafić ani nie zainteresować. Dzięki za wizytę i pozostawienie śladu :-)

It's ok not to.

Czytało się nawet dobrze, ale nie zmienia to faktu, że rozumiem ten tekst na dwa różne sposoby:

1. Bohaterka była bardzo zdenerwowana randką i, chociaż tego po sobie nie pokazywała, to nie czuła się najlepiej i w kulminacyjnym momencie “motylki” opuściły jej ciało.
2. Bohaterka była zniesmaczona swoim partnerem ( metr sześćdziesiąt mi na to wskazuje) i starała się kontynuować randkę na siłę. Niestety, z obrzydzenia nie wytrzymała.

Tak przynajmniej odebrałem twój Szorcik, Anonimie ;)

Kiedyś dostanę Nobla.

Hmm, przeczytałem i w sumie tyle. Zrozumiałem metaforę, ale adresatem tego koncertu fajerwerków nie jestem. Natomiast w kwestii konstrukcji i puenty – tu wydaje mi się, że wszystko jest okej. Jest tempo, nie ma sztucznego przedłużania, wszystko zmierza ku wyraźnemu zakończeniu. Daję klika, bo od tej strony przyczepić się za bardo nie mogę :)

Won't somebody tell me, answer if you can; I want someone to tell me, what is the soul of a man?

…młody bóg metr sześćdziesiąt – Bóg krasnali? :P

Ładne napisane, ale chyba nie jestem grupa docelową, bo wyobraziłem sobie jak kolesia zjadają te uwolnione motyle.

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

Borowiku,

myślę, że bohaterka nie miała ochoty na dodatkowy deser ;-)

NoWhereManie,

cieszę się, że mimo iż treść to nie Twoje klimaty, uznałeś szorcik za przyzwoicie skonstruowany i warty klika :-) Dzięki!

Zalthie,

kto tam wie, skąd Stefan pochodził, może miał domieszkę krasnalej krwi :P A pożarcie przez motyle to chyba dość surowa kara za wirtualne kłamstwa odnośnie wzrostu ;-) Choć taki szorcik na pewno byłby intrygujący XD

It's ok not to.

Jak pisze NWM, od strony konstrukcyjnej trudno się do czegokolwiek przyczepić. Czy treść spowoduje, że szort zapadnie w pamięć… Zobaczymy.

Dziewczyna poczuła trzepot owadzich skrzydeł pod sercem. Usiedli. Zamówiła sałatę z jajkiem (lekarz kazał jej uzupełniać niedobory be-dwanaście), Stef wziął naleśniki z twarogiem. Może brakuje mu wapnia?, przemknęło jej przez głowę.

To jest dobre, takie rozkminianie posiłków współrandkowicza dużo mówi o bohaterce.

Ostatnie zdanie zabrzmiało mi cokolwiek horrorowo :-) Podobnie jak Zalth, wyobraziłem sobie prawdziwe motyle, wychodzące z jej ust. Tyle, że bardziej złowrogie, wyposażone w szczękoczułki i nogogłaszczki, zamiast tych trąbek, czy co tam motyle mają w charakterze narządów gębowych ;-) 

Ogólnie, udany szort. 

Dla podkreślenia wagi moich słów, Siłacz palnie pięścią w stół!

Thargone,

dzięki za wizytę. Fajnie, że uważasz szorcik za udany :-) Co do horrorowatości, w Pod skórą M. Fabera (dobra książka; fantastyczna) bohaterka poluje na autostopowiczów (tylko facetów) w celach konsumpcyjno-hodowlanych ;-) Myślę, że takie polowanie via portale randkowe też mogłoby mieć miejsce ;-)

It's ok not to.

Ciekawy szort, ale bez fajerwerków ;)

Należę do grupy, która spodziewała się, że z brzucha bohaterki wyfruną krwiożercze motyle lub inna szarańcza ;) A tu chodziło o takiego zwykłego, pospolitego pawia…

Napisane sprawnie, nic nie zgrzytało. W sam raz na jeden raz.

Szort zbudowany w całości na patencie dosłowności motyli w brzuchu – i dobrze. Sprawnie napisany, na tyle unikalny, by zapamiętać go na dłużej.

Takie szorty własnie powinny być :D

No nieźle.

Iluzjo,

dzięki za wizytę. Tekst miał być lekki, krótki i przyjemny, niekoniecznie wielorazowy ;-)

Skoneczny,

fajnie, że szorcik przypadł do gustu :-)

It's ok not to.

:D

Widzę, że to drugi (po Młynie do mumii) utwór literacki, który śmiało można otagować jako porno-gastro thriller. Niby styl nie ten sam co zwykle, ale po tematyce dało się rozpoznać Pierożka ;D

Skoro wspomniałem o stylu, to teraz reszta opinii w ten sam sposób, w jaki pisałaś “taniec godowy”:

W tym tekściku nie liczyła się historia. Ważny był przekaz. A ten wyszedł dobrze. Treściwie, z fajną, wyraźną nutą szyderstwa. Tak odnośnie Internetowego modelu randkowania, jak i wrażeń Kory podczas spotkania z “wybrankiem”. No i jajek. Widać, że podobnie jak motyle, pełnią ważną rolę w szorcie :P

Warsztatowo.Jest.Dziwnie.Te.Krótkie.Zdania.Wszędzie.Są.A.Najwięcej.Ich.Na.Początku.

:)

Tylko to mi zgrzytnęło:

Zamówiła sałatę z jajkiem (lekarz kazał jej uzupełniać niedobory be-dwanaście)

Oooooch, miałem Korę za bardziej doedukowaną…

Tyle ode mnie, Anonimko.

Tak mnie zszokowałaś tym wylewającym się z profilówki mrokiem, że aż bałem się zajrzeć pod Tytuł Roboczy. No ale szorcik pomógł się przełamać, więc wkrótce powrócę ;)

"Tam, gdzie nie ma echa, nie ma też opisu przestrzeni ani miłości. Jest tylko cisza."

Witaj, Hrabio,

miło mi, że wpadłeś. Dzięki za obszerny komentarz :-)

Porno-gastro-thriller – Nawet nie wiedziałam, że istnieje taki gatunek @_@

 

po tematyce dało się rozpoznać Pierożka ;D

Heh, a wydawało mi się, że mam tematycznie zróżnicowane teksty na profilu ;-) Co do warsztatu, nie ukrywam, że eksperymenty narracyjno-formalne pociągają mnie wielce :D

Oooooch, miałem Korę za bardziej doedukowaną…

Hmmm… Sama miałam niedobory. Nawet nie wiesz, ile razy słyszałam, że powinnam jeść jajka i czerwone mięso, grrrrr…..

Tak mnie zszokowałaś tym wylewającym się z profilówki mrokiem, że aż bałem się zajrzeć pod Tytuł Roboczy. No ale szorcik pomógł się przełamać, więc wkrótce powrócę ;)

I to mówi Autor horrorów :P Co do Anielki, zajrzyj, kiedy będziesz miał czas i chęć. Nie poganiam ;-) (jeszcze >:P)

It's ok not to.

Sama miałam niedobory. Nawet nie wiesz, ile razy słyszałam, że powinnam jeść jajka i czerwone mięso, grrrrr…..

Mięcho to rozumiem, ale jajka? Jeśli w jajkach jest czegoś mało, to chyba właśnie B12… A poza tym, to najlepszy produkt, jaki stworzyła natura :)

Oczywiście można jeszcze testować alternatywną suplementację. Stosowałem na studiach i muszę przyznać, że niedoborów nie było XD

Co do Anielki, zajrzyj, kiedy będziesz miał czas i chęć.

Problem w tym, że obiecałem Ci początek tygodnia… Więc komentowanie w czwartek nie byłoby chyba zbyt eleganckie, nieszczególnie hrabiowsko galanteryjne, eeeech ;/ Trudna sprawa.

;)

"Tam, gdzie nie ma echa, nie ma też opisu przestrzeni ani miłości. Jest tylko cisza."

Oczywiście można jeszcze testować alternatywną suplementację. Stosowałem na studiach i muszę przyznać, że niedoborów nie było XD

Cóż, ja dbałam o serduszko i suplementację antyoksydantów ;-)

 Więc komentowanie w czwartek nie byłoby chyba zbyt eleganckie, nieszczególnie hrabiowsko galanteryjne, eeeech ;/ Trudna sprawa.

;)

Problemy arystokracji ;D

It's ok not to.

Całkiem całkiem, przez tę Korę nie mogłam się opędzić od skojarzeń mitologicznych, na dodatek pada fraza “młody bóg”. Choć, dalibóg, nie jestem w stanie zrozumieć, dlaczego “metr sześćdziesiąt” – to nawet dla mnie (1,59, w papierach 1,60, a i tak to się zmienia w rytmie dobowym) jest niski mężczyzna…

Ale ponieważ chwilowo grzebię w poczekalni, to dodam klika, bo podoba mi się absurdalność tego językowego pomysłu z motylami.

http://altronapoleone.home.blog

O, jak fajnie, Drakaino, że dogrzebałaś się do tego tekstu. Miło jest przeczytać komentarz po takim czasie od wstawienia. Dzięki za opinię i klik :-D

It's ok not to.

Bardzo sympatyczny tekst. Chyba należę do grupy docelowej Twojego szorcika 

Tak, świat jest pełen młodych bogów metr sześćdziesiąt…

W kapeluszu.

Dzięki za wizytę. Fajnie, że tekścik przypadł do gustu. Kiedyś panowie mieli łatwiej – mogli nosić obcasy ;-)

It's ok not to.

Ogólnie fajny szort. Taki, w którym (znowu) nie potrzebujesz wiele znaków, by napisać wszystko, co potrzeba. Bierzesz na tapetę konkretny temat, bawisz się nim w fajny sposób, pilnując, by jednak była to zabawa odpowiednio literacka – czytaj: dostaję coś więcej niż dowcip, bo jest tu nieco absurdalna zabawa tematem “motyli w brzuchu”.

Trochę brakuje fantastyki. Odbiorowi nie pomaga niestety zakończenie, które jest nieco mylące. W każdym razie dopiero po lekturze komentarzy mogłem je docenić, bo załapałem o co dokładnie w nim chodzi (choć podejrzewam, że gdybym ruszył głową, to może po kilku chwilach domyśliłbym się i bez ściągania).

Tak czy inaczej jeśli spojrzeć na całość to jednak tekst wypada udanie i warto go docenić choćby za sam koncept tej “zabawy motylami” w przedstawianiu rzeczywistości w krzywym zwierciadle. Zwłaszcza, że napisany wyjątkowo sprawnie, a i na swój sposób “nieagresywnie”, jeśli chodzi o właściwy obraz sceny (zwłaszcza zakończenia, które wyrażone wprost trochę by jednak odrzucało, zamiast wywoływać uśmiech).

Wizyta w ramach akcji “podaj szortowi tlen w długiej drodze do biblioteki”.

Samozwańczy Lotny Dyżurny-Partyzant; Nieoficjalny członek stowarzyszenia Malkontentów i Hipochondryków

Jak miło, że jeszcze ktoś tu zagląda. Dzięki, CM-ie

Fajnie, że tekścik uważasz za warty klika. Tak, dosłowne zakończenie byłoby zdecydowanie niesmaczne ;-).

It's ok not to.

Ha, a moim zdaniem motyle mogły wylecieć tylko w jeden sposób. Co na pewno zakończyło randkę, chyba, że Stefan było wyrozumiały i wiedział, że po posiłku motyle czasem w niekontrolowany sposób wylatują i nic się na to nie poradzi :D. W moich stronach nie mówi się motyle tylko bąki ;) Chyba, że dziewczyny puszczają motylki to by było nawet słodkie :) Dorzucam ostatniego klika i pozdrawiam :)

"On jest dziwnym wirtuozem – Na organach ludzkich gra Budząc zachwyt albo grozę, Myli się, lecz bal wciąż trwa. Powiedz, kogo obchodzi gra, Z której żywy nie wychodzi nigdy nikt? Tam nic nie ma! To złudzenia! Na sobie testujemy Każdą prawdę i mit."

Ha, a moim zdaniem motyle mogły wylecieć tylko w jeden sposób.

Jak to powiedział Shrek – z dwojga złego lepiej tą stroną :P

Dzięki za wizytę i doklikanie :)

It's ok not to.

Uśmiechnęło. Zadziałała uruchomiona wyobraźnia i zobaczyłem dalszy ciąg po wylocie ‘motyli’. :)

Cześć, misiu :)

fajnie, że wpadłeś. Super, że uśmiechnęło :)

It's ok not to.

Dziwny tekst. Przeczytałem tylko dlatego, że mnie zachęcił początek.

Samotność służy tylko zamężnym.

Ciekawa teoria. Według mojej wiedzy, samotność służy również niezamężnym (nie wiem jak w przypadku mężczyzny się nazywa ten stan, chyba nieżonaty), ale pod warunkiem, że w końcu nadejdzie jej kres. Zamężnym na pewno jej bardzo brakuje. Jako, że nie byłem na randce milion lat, to nawet dobrze spędziłem czas z Twoim krótkim tekstem i te magiczne motyle mi latają. Jednak nie w brzuchu, a o dziwo w głowie. Napiszesz 40 randek?

Tak na marginesie. W serialu Peacemaker taki motyw się pojawił. Nie znam komiksu, więc nie wiem czy w komiksie były te motyle. W każdym razie, w jednym z odcinków motyl przejął ciało kobiety i przeanalizował jej romantyczne odniesienia do mężczyzny, z którym ów motyl rozmawiał (w jej ciele). Bardzo dobra scena, ale nie będę więcej pisał (wiadomo, spojlery).

Cześć, Vacterze :)

Przeczytałem tylko dlatego, że mnie zachęcił początek.

To chyba dobrze, że początek zachęca do czytania ;)

Ciekawa teoria. Według mojej wiedzy, samotność służy również niezamężnym

Myślę, że na dłuższą metę samotność mało komu służy, tak jak i nadmiar interakcji (choć to akurat pewnie w dużej mierze zależy od tego, czy się jest intro, czy ekstrawertykiem). Napisania 40 randek nie planuję – obawiam się, że szybko zabrakłoby mi wyobraźni i własnych doświadczeń do napisania aż tylu tekstów w tym temacie :>

Peacemakera nie znam – ani w wersji komiksowej, ani serialowej –  brzmi intrygująco.

Dzięki za wizytę i obszerne podzielenie się wrażeniami :)

It's ok not to.