Oczekiwanie jutra

Prze­czy­ta­łem scen­kę. Nie wiem o co w niej cho­dzi, bo to frag­ment i to tak fa­bu­lar­nie skąpy, że nie je­stem w sta­nie sen­sow­nie od­nieść się do tre­ści. Oznaj­miam więc je­dy­nie, że prze­czy­ta­łem, a Ty masz błęd­nie za­pi­sa­ne dia­lo­gi. Łap po­rad­nik.

Po­zdra­wiam

Q

Known some call is air am

Za­pew­ne inna forma za­pi­su wy­po­wie­dzi bo­ha­ter­ki ma ja­kieś zna­cze­nie. Cała scen­ka wy­glą­da mi na po­mysł spi­sa­ny na szyb­ko, żeby nie uciekł. Może warto roz­wi­nąć go na pełne opo­wia­da­nie?

Fa­tal­nie i nie­zbyt nie­czy­tel­nie na­pi­sa­na scen­ka. Po­zba­wio­na kon­tek­stu jest nie­zro­zu­mia­ła, skut­kiem czego nie umiem się do­my­ślić, jaki był cel za­pre­zen­to­wa­nia Ocze­ki­wa­nia jutra.

Ko­niecz­nie sko­rzy­staj z po­rad­ni­ka, do któ­re­go link podał Ci Outta Sewer.

– Znam Twoją duszę… ―> – Znam twoją duszę…

Za­im­ki pi­sze­my wiel­ka li­te­rą, kiedy zwra­ca­my się do kogoś li­stow­nie.

…wie­dzia­ła,że jej nie skrzyw­dzi. ―> Brak spa­cji po prze­cin­ku.

– Oho! I to nie jeden! ―> – Oho! I to nie­je­den!

-Ciiii…. ―> – Ciii…

Brak spa­cji po dy­wi­zie, za­miast któ­re­go po­win­na być pół­pau­za. Po wie­lo­krop­ku nie sta­wia się krop­ki.

– nie mogę Ci wię­cej zdra­dzić… ―> – nie mogę ci wię­cej zdra­dzić…

…je­stem Twoim men­to­rem… ―> …je­stem twoim men­to­rem…

…od­po­wie­dział jej czu­łym wzor­kiem i mil­cze­niem. ―> Jakim wzor­kiem i na czym po­le­ga­ła jego czu­łość? ;)

A może miało być: Od­po­wie­dział jej czu­łym wzro­kiem i mil­cze­niem.

Gdyby ci, któ­rzy źle o mnie myślą, wie­dzie­li co ja o nich myślę, my­śle­li­by o mnie jesz­cze go­rzej.

Cześć.

Jak wspo­mniał Outta, dia­lo­gi do po­pra­wy.

*Hej! – wstrzy­ma­ła od­dech – Nie po­wie­dzia­łeś mi cze­goś jesz­cze…

Nie wiem, czemu ma słu­żyć “*”. Jeśli chcesz za­pi­sać dia­log te­le­pa­tycz­ny, to też są na to kon­kret­ne spo­so­by.

-Cze­go? – za­nie­po­ko­jo­ny obej­rzał się wstecz.

Dywiz za­miast pół­pau­zy i brak spa­cji (i źle za­pi­sa­ny dia­log).

– Znam Twoją duszę…

“Twoją” po­win­no być za­pi­sa­ne małą li­te­rą.

wie­dzia­ła,że jej nie skrzyw­dzi

Brak spa­cji po prze­cin­ku.

-Ciiii…. – po­ło­żył palec na jej ustach – nie mogę Ci wię­cej zdra­dzić, nie dziś.

Dzi­siaj śpij spo­koj­nie i pa­mię­taj o mnie, bo zo­stał nam dany czas – teraz idzie­my wspól­ną drogą, je­stem Twoim men­to­rem, któ­re­go ze­sła­ły nie­bio­sa. Za­ufaj mi i bądź cier­pli­wa.

Tu za­czy­nasz wy­po­wiedź dy­wi­zem, bez spa­cji, ale póź­niej prze­ska­ku­jesz do na­stęp­ne­go aka­pi­tu (Dzi­siaj śpij…). To błąd.

Krót­ki tekst, a jest tro­chę po­pra­wek.

Na­to­miast o ca­ło­ści nie wiem nic.