Mega nad-komisarz Arnold Kapustka na śladzie zbrodni i oczy słodsze niż marmełada.

Hej ANDO

Słod­ki ten kry­mi­nał co jest ro­man­sem.

Chciał­bym wska­zać coś co mi się po­do­ba­ło naj­bar­dziej, ale… tyle tego było.

na­mie­rzył go w kuch­ni, która była zlo­ka­li­zo­wa­na w sa­lo­nie

we­szli do przed­po­ko­ju całą dwój­ką.

Ar­nold we dwie se­kun­dy zwią­zał kaj­dan­ka­mi mor­der­cę

oraz wiele wiele in­nych. Lista by­ła­by tak opa­sła jak śmier­tel­na ofia­ra nie­do­szłe­go mor­der­stwa.

Dzię­ku­ję za lek­tu­rę. Po­zdra­wiam :)

Świet­ny kry­mi­nał i świet­ny ro­mans, akcja wcią­ga od pierw­szych zdań. Bar­dzo wi­docz­na jest spe­cjal­ność de­tek­ty­wa i mor­der­cy, który chciał być se­ryj­ny. Do tego świet­na za­ba­wa sło­wem i rzu­ca­nie wy­zwa­nia za­sa­dom ję­zy­ko­wym, które bar­dzo do­brze wy­szło i nawet po­szło.

Ram­shi­ri

Ale wiesz, że to był praw­dzi­wy mor­der­ca, tylko taki spe­cjal­ny? Dzię­ki za od­wie­dzi­ny i ko­men­tarz. 

Ali­cel­lo

To do­brze że wy­szło i po­szło, a nawet po­bie­ży­ło. Mor­der­ca był spe­cjal­ny, a de­tek­tyw także.

Kur­de­be­le ja pe­ir­dzie­le ale dobre. Kry­mi­nał z wąt­kiem ro­man­su i wam­pi­rów, no wy­bor­ne!

Z opisu wy­ni­ka­ło że fak­tycz­nie Zenon był mega ro­man­tycz­ny i w ogóle fajny słod­ki, a Ar­nold tez. Duzo sek­sow­no­sci

Qu­idqu­id La­ti­ne dic­tum sit, altum vi­de­tur.

Ło, matko! A to się ucie­szy­łam. 

Zga­dza się, Zenon był mega ro­man­tycz­ny i Ar­nold także. Sexu bę­dzie wię­cej jak ko­mi­sarz do­trze do Julyi.

Mocne. Coś jak miks Ko­ja­ka i słu­cho­wi­ska ra­dio­we­go "Z pa­mięt­ni­ka mło­dej le­kar­ki" (więk­szość ludzi, która to zna, za­pew­ne już nie żyje, tak samo jak sta­cja, na któ­rej to le­cia­lo).

Coś jak miks Ko­ja­ka i słu­cho­wi­ska ra­dio­we­go "Z pa­mięt­ni­ka mło­dej le­kar­ki"

Pa­dłam. Jak wsta­nę to na­pi­szę dal­sze ko­men­ta­rze.

Cześć, DANio, wpad­no­łem i tutaj, bo wpa­dam na rożne rze­czy od­kond oślep­no­łem od świa­teł, ale umie czy­tać braj­lem mo­ni­tor i dla­te­go wpad­no­łem. To jest cie­kaw­ski ro­mans, nawet po­mi­mo braku Ro­ma­na, któ­re­go nie lubie bo mi w prze­czko­lu za­kra­dał kred­ki i klu­ski na­pa­rze, hehe. Faj­nie że som wam­pi­ry i super glina, i misek jest i nawet har­bun­ge­ry i całe mnu­stwo róż­nych róż­no­ści, które som fajne i spra­wia­jom że czy­ta­ło sie super Twoje okop. Tro­che mie tylko ko­niec tek­stu od­cza­ro­wał, bo temu de­tek­ty­wu za łatwo po­szło wszyst­ko, jak temu Ro­ma­no­wi z prze­czko­la, bo on w prze­czko­lu po­de­rwał takom jed­nom Julke i mi sie przy­po­mnia­ło w lu­mi­ne­scen­cji, albo jak to mó­wiom ame­ry­ka­nie we fle­szban­gu, ale nic to, dał­bym klika, ale trace uczu­cie w pal­cach i klo­kan na oćkep jysz przex co nue mige, Po­xdra­wu­an der­secz­mir = Q

Known some call is air am

Hej, Se­we­ryn. Ogrom­nie mię ra­du­je że wpad­ną­łeś. Ro­ma­na już nie lubie za te kred­ki. 

Tro­che mie tylko ko­niec tek­stu od­cza­ro­wał, bo temu de­tek­ty­wu za łatwo po­szło wszyst­ko

No bo to był super glina. Mu­siał wszyst­ko robić szyb­ko i sie spie­szył do Ju­ly­ji. Jej już se­rial się skoń­czył a ko­niem wolno sie je­dzie. A w ogóle to nie lubie ta­kich opków coto bo­ha­ter musi sie na­mę­czyć i na­bie­gać bo bo­ha­ter musi być super. Wpad­ne do Cie­bie jak na­pi­szesz coś.

Cześć, DONA!

he­he­he………. po­je­chał do niej i upra­wia­li sex? hi­hi­hi!………… pa­mię­taj wpaść do mnie jak coś na­pi­sze………….. super opo­wia­da­nie ale na po­cząt­ku się gu­bi­łem bo były dwa miej­sca gdzie była akcja ale jak już nad-ko­mi­niarz wpadł na julke to wszyst­ko zro­zu­mia­łem…………….. było śmiesz­nie he­heh­he………… przy dru­gim frag­men­cie naj­le­piej się ba­wi­łem……. he­he­he­he….. też je­stem pi­sa­żem…………. wpad­nij kie­dys do mnie…………….

Nie za­bi­ja­my pie­sków w opo­wia­da­niach. Nigdy.

tę­sk­ni­ła zanim, za nim jesz­cze wy­szedł z domu. A potem ogląd­nę­ła se­rial.

:D

Hejka, Kro­ku­sie! Tak, po­je­chał do niej i upra­wia­li sex, ale do­pie­ro jak sie se­rial skoń­czył. No są dwie lo­ka­li­za­cje bo dużo bo­ha­te­rów i dwie sztu­ki mi gdzieś umkły przy pi­sa­niu. Pisz, swoje opko prze­czy­tam na stówe.

Kro­no­sie, bo se­rial to mega ważna rzecz. Można stra­cić wątka jak się nie obej­rzy. Ja to mam taki spe­cjal­ny ze­szy­cik, no­tu­je sobie złote myśli z każ­de­go od­cin­ka.

Cześć, to ja, Mi­chau. Przy­by­łem tu dla Cie­bie i po­sta­ram się po­zo­sta­wić me­ry­to­rycz­ny ko­men­tarz. 

Pierw­sza spraw­ka: 

Nosił smo­li­stą pe­le­ry­nę, włosy czar­ne jak skrzy­dło wrony i metr osiem­dzie­siąt pięć wzro­stu i oczy w ko­lo­rze nieba.

Ja mam sto osiem­dzie­siąt, to co źle? 5 cm to nie duża róż­ni­ca. 

Dla­te­go za­pu­kał do domu ofia­ry we trzy se­kun­dy po zgło­sze­niu.

→ Za­pu­kał w trzy se­kun­dy, he, he. 

Po­wiem, tak: 

Kry­mi­na­lik ni­cze­go sobie, ale sku­pi­łem się też na kwe­stii tech­nicz­nej i Ci po­wiem, że nic nie zna­la­złem. Ktoś mi mówił, że jest tu coś ta­kie­go jak beta, ale Ty tego nie po­trze­bu­jesz, kurde belek. 

I ta koń­ców­ka na­wią­zu­ją­ca do ty­tu­łu, albo na od­wrót – ka­pi­tal­ne, bar­dzo słod­ki tekst. 

Po tek­ście też widzę, że lu­bisz ro­man­se. No i do­brze. 

Mogę Ci coś za­śpie­wać? Tak dla za­się­gów?

Mi­chau. 

Do góry głowa, co by się nie dzia­ło, wiedz, że każdą walkę mo­żesz wy­grać tu przez K.O - Chada

Miś lubi ro­man­so­we kry­mi­na­ły i kry­mi­nal­ne ro­man­se. Twój szort jest dwa w jed­nym i nie jest po­wtó­rze­niem tego Ho­mo­sa Szar­lot­ko­we­go. Mniam, mniam, kry­mi­nal­na słod­kość.

nje lubię kry­mi­na­łu cho­ciaż nigdy nie sie­dzia­łam ale ten mi się aku­rad spodo­bał 

część ro­man­zo­wa też mnie sie po­do­baua

– Je­stem Ju­ly­ia – stwier­dzi­ła. – A ty je­steś moim prze­zna­cze­niem nawet bez kro­wie­go plac­ka.

iks de

po­zdra­wiam

 

Czuł woń czynu za­bro­nio­ne­go a miał noz­drza do ta­kich spraw.

Hehe

Miał twarz mor­der­cy ale wy­glą­dał cał­kiem nor­mal­nie.

“My­śla­łem że je­steś tylko le­gen­dą a widzę że ist­nie­jesz na­praw­dę”

Ar­nold na­mie­rzył go w kuch­ni, która była zlo­ka­li­zo­wa­na w sa­lo­nie

Życie ;)

Mi­chau, extra że wpa­dłeś. 

Ja mam sto osiem­dzie­siąt, to co źle? 5 cm to nie duża róż­ni­ca. 

Mi­chau, to nie jest duża róż­ni­ca. Jest OK, do­pó­ki wy­bran­ka ma mniej niż 190 cm.

Po tek­ście też widzę, że lu­bisz ro­man­se. No i do­brze. 

Bo ja chce być taką pi­sar­czy­nią jak ta od “Zmierz­chu”, ale za­po­mnia­łam na­zwi­ska. Też chcia­łam być jak Agata Chri­stie, ale to wcze­śniej. 

Mogę Ci coś za­śpie­wać? Tak dla za­się­gów?

Śpie­waj xD

Misiu, cie­szę się, że danie sma­ko­wa­ło. Jak też czy­tam Ho­mo­sa Szar­lot­ko­we­go.

So­na­to, ja też nie sie­dzia­łam. Super że Ci się po­do­ba­ło.

Tor­fe­uszu, życie pisze naj­lep­sze kry­mi­na­ły. ;) (Złota myśl z mo­je­go ze­szy­tu z se­ria­lo­wy­mi cy­ta­ta­mi).

Hej pANDO!

Ale super szyb­ki i mon­dry ten ko­mi­sarz i tem wą­pier taki słod­ki był <3

Moja lista cy­ta­tów:

Zenek z pe­le­ry­ną i z Do­mi­cel­lą pod pachą ma­sze­ro­wa­li przo­dem.

Oraz był przede wszyst­ki­mi super gliną.

Dla­te­go za­pu­kał do domu ofia­ry we trzy se­kun­dy po zgło­sze­niu.

Wy­star­czył mu rzut spoj­rze­nia na pokój i już wie­dział pre­cy­zyj­nie, co się tu za­dzia­ło, łącz­nie z nu­me­rem buta spraw­cy.

Nad-ko­mi­sarz zło­wił wzro­kiem Ju­liy­ie i już wie­dział pre­cy­zyj­nie, co się tu bę­dzie za­dzie­wa­ło, łącz­nie z ad­re­sem przed­szko­la do któ­re­go po­wę­dru­je ich przy­szło­ścio­wy syn.

Czuł woń czynu za­bro­nio­ne­go a miał noz­drza do ta­kich spraw.

I wiele in­nych!

Oja!!! Ale sło­dzia­ko­we oko! I dużo bo­ha­te­rów ta­kich do za­ko­cha­nia sie. Od A do z. Czy li od Ar­nol­da do Ze­no­na (taka sra głó­wek, jak się kot nie zo­rien­to­wał). A jeden bar­dziej fa­jo­wy od dru­gie­go.

No i śle­dze­nie było faj­nie. Aż skoda, że tak szybo po­szło i ten trup był tro­chę żywy. Ale toteż nie jest źle, bo mu glina ura­to­wa­ła rzy­cie.

Bab­ska lo­gi­ka rzą­dzi!

Mi­chau obie­cau za­śpie­wać, a Mi­chau słów swych do­trzy­mu­je. 

Więc, że je­stem per­so­ną ro­man­tycz­ną, za­le­cę kla­skiem w pełni jego po­sza­no­wa­nia. 

<Wy­cią­gam gi­tar­kę, pod oknem Andzi i śpie­wam> 

Lu­uuuubię wra­cać tam, gdzie byłem już,

Pod ten bal­kon pełen pną­cych różżżżżż,

Na ulicz­ki te zna­jo­me ta­aaaaaaaaaaaaaaak!

Do zna­jo­mych drzwiiiiiiii

Pukać my­śląc, czy­y­y­y­y­y­y­y­yy

Czy nie sta­nie w nich cza­sa­mi tamta AN­DZIA z war­ko­cza­miiiiiii

Do góry głowa, co by się nie dzia­ło, wiedz, że każdą walkę mo­żesz wy­grać tu przez K.O - Chada

Jej­ciu, ale to słod­kie. I tyle słod­kich fa­ce­tów, i każdy wy­jąt­ko­wy. Gli­niarz po­do­bał mi się bar­dziej niż wam­pir, ale wam­pir też był fajny, żeby nie było. Po­do­ba­ło mi się, szcze­gól­nie fa­ce­ci.

Chcia­ła­bym w końcu prze­czy­tać coś opty­mi­stycz­ne­go!

Grusz­ko, od dzi­siaj je­stem pando, heh. Też sie nie moge zde­cy­do­wać, który słod­szy.

Fin­klo, wresz­cie mo­głam na­pi­sać wszyst­ko, co nor­mal­nie zdy­cha w ła­pan­ce. Nie­sa­mo­wi­ta ra­dość gra­fo­ma­na we mnie. ;) Fak­tycz­nie, tro­chę taki żywy trup, bo to był spe­cjal­ny trup. Może na­pi­szę drugą część.

Mi­chau, pięk­ne! An­dzia nie ma war­ko­czy, nie­ste­ty :( Ale i tak słod­ko. 

Irko, za­czę­łam kam­pa­nię zwięk­sza­nia licz­by słod­kich fa­ce­tów w opkach na por­ta­lu. Też się nam, ko­bie­tom, coś na­le­ży od życia. ;)

Ale Mi­chau brak war­ko­czy­ków nie prze­szka­dza. Je za­wsze mo­że­my zro­bić, a jak nie to bez war­ko­czy­ków, Bar­dzo mi się ten Twój ro­mans po­do­bał, więc czas też żyć, a nie tylko pisać. 

<3 

Jak za­wsze – dla za­się­gu i mi­ło­ści. 

An­dzia <3 

Do góry głowa, co by się nie dzia­ło, wiedz, że każdą walkę mo­żesz wy­grać tu przez K.O - Chada

Moje koty twier­dzą że na ro­man­se An­dzia miała czas wcze­śniej, teraz to już zo­sta­je tylko pi­sa­nie i po­lo­wa­nie na karmę w pro­mo­cji. ;)

Nie­zwy­kle po­do­ba­ła mnie się kwie­ci­stość ję­zy­ka, którą ob­ra­zu­je cho­ciaż­by takie zda­nie: “Nad-ko­mi­sarz Ar­nold Ka­pust­ka wi­ro­wał w prze­strze­ni swo­je­go śledz­twa no­we­go, w związ­ku do po­wyż­sze­go szedł ślepy jak gaw­ron.” Do­sko­na­łe po­słu­gi­wa­nie się wsze­la­ki­mi środ­ka­mi sty­lo­wy­mi też za­słu­gu­je na uwagę. Widać, że masz wy­szli­fo­wa­ny warsz­tat. Na uwagę za­słu­gu­je też do­sko­na­ły rys psy­cho­lo­gicz­ny po­sta­ci co też po­de­prę cy­ta­tem: “– Więc będę cze­ka­ła na cie­bie – od­rze­kła Ju­ly­ja szep­tem i już tę­sk­ni­ła zanim, za nim jesz­cze wy­szedł z domu. A potem ogląd­nę­ła se­rial.” Też wy­ła­pa­łem licz­ne na­wią­za­nia do zna­nych pro­duk­tów kul­tu­ry. Gra­tu­la­cję!

Pa­la­io, po­dzie­lam za­chwyt nad głę­bią psy­cho­lo­gicz­ną po­sta­ci Julyi. Miło, że po­do­bał Ci się język opo­wia­da­nia.

Wątki ro­man­tycz­ne na­pi­sa­łaś z takim za­pa­łem , że Blan­ka L. się chowa. Jeśli cho­dzi o po­tknię­cia ję­zy­ko­we, to po­rów­nu­jąc opo­wia­da­nie do cia­sta, przy­rzą­dzi­łaś keks;)

"nie mam jak po­rów­nać sa­mo­po­czu­cia bez ba­ła­ga­nu..." - Anan­ke

Wątki ro­man­tycz­ne na­pi­sa­łaś z takim za­pa­łem , że Blan­ka L. się chowa.

Misie Twój ko­men­tarz. Od­ga­dłaś jedną z moich in­spi­ra­cji.

Jeśli cho­dzi o po­tknię­cia ję­zy­ko­we, to po­rów­nu­jąc opo­wia­da­nie do cia­sta, przy­rzą­dzi­łaś keks;)

Za­wsze chcia­łam po­sta­wić krop­kę po ty­tu­le opka i prze­my­cić w tek­ście pe­reł­ki, które od­pa­da­ły po ła­pan­kach. 

Po­wiedz, czy bar­dzo się po­tłu­kłaś, spa­da­jąc z nieba na glebę?

Ten tekst rzu­cił mnie na ko­la­na. A kiedy wsta­łem, prze­czy­ta­łem:

za­me­sen­ge­ro­wa­ła do wróż­ki na szyb­ki help­desk

i znowu zo­sta­łem rzu­co­ny. Nie wiem, czemu, ale strasz­nie mnie to roz­ba­wi­ło.

A jeśli cho­dzi o kon­kre­ty:

Opo­wia­da­nie fajne bar­dzo jak ja lu­biem takie cri­mi­na­ły.

Show us what you've got when the motherf...cking beat drops...

za­me­sen­ge­ro­wa­ła do wróż­ki na szyb­ki help­desk

i znowu zo­sta­łem rzu­co­ny.

Mam na­dzie­ję, że nie po­tłu­kłeś się za bar­dzo. Wróż­ki teraz no­wo­cze­sne som.

Taki był słod­ki ten ko­mi­sarz i mądry, że aż mi­ser­ce w szyi sta­nę­ło, jak byłby pra­wie tą pa­tel­nią obe­rwał. Ide­al­ne po­łą­cze­nie kry­mi­na­łu z ro­ma­sem, prze­wrot­ne zwro­ty akcji, za­ska­ku­ja­ce za­koń­cze­nie. Je­stem na tak.

ADNA, mnó­stwo tre­ści zmie­ści­łaś w swoim opo­wia­da­niu, które choć nie­zbyt dłu­gie oka­za­ło się miej­scem dzia­nia się róż­nych przy­pad­ków, już to wam­pir­skich, już ro­man­so­wych, już kry­mi­nal­nych, że o wy­wróż­bio­nych nie wspo­mnę. A wszyst­ko to za­pa­ko­wa­ne we wła­ści­we słod­kie po­jem­nicz­ki, więc nic się z ni­czym nie mie­sza­ło, każdy wątek cią­gnął się sa­mo­dziel­nie i nie wcho­dził w drogę dru­gie­mu i tylko na ko­niec wszyst­ko pod­wią­za­ło się w jedną i spój­ną lo­gicz­ną ca­łość, ka­rząc mi ża­ło­sną być, że to już ko­niec.

Gdyby ci, któ­rzy źle o mnie myślą, wie­dzie­li co ja o nich myślę, my­śle­li­by o mnie jesz­cze go­rzej.

Ośmior­ni­co, dzię­ki za od­wie­dzi­ny i głos na tak.

Re­gu­la­to­rzy, sta­ra­łam się, żeby wątki nie wcho­dzi­ły na sie­bie (by­dlę­ta, tło­czy­ły się jak dzi­kie). Myślę nad drugą czę­ścią opo­wia­da­nia z no­wy­mi, słod­ki­mi po­jem­nicz­ka­mi.

No to po ta­kiej za­po­wie­dzi je­stem spo­koj­na o dal­sze losy bo­ha­te­rów Two­je­go opo­wia­da­nia, bo chyba do­brze zro­zu­mia­łam, że no­sisz się z za­mia­rem ko­lej­ne­go wy­pi­sa­nia się w dal­szym ciągu. Owoc­nej życzę twór­czo­ści!

Gdyby ci, któ­rzy źle o mnie myślą, wie­dzie­li co ja o nich myślę, my­śle­li­by o mnie jesz­cze go­rzej.

Tak, za­no­szę się z na­pi­sa­niem dal­sze­go ciągu. 

Wow. Kry­mi­nał, i o mi­ło­ści, i taki fju­czer se­ryj­ny. Win­cyj!

[a serio: to, jak wpro­wa­dzasz po­sta­cie na po­cząt­ku, a potem je ole­wasz i ca­łość jest o in­nych – tra­fio­ne w dzie­siąt­kę, bar­dzo cel­nie za­ob­ser­wo­wa­ne :D ]

ninedin.home.blog

[a serio: to, jak wpro­wa­dzasz po­sta­cie na po­cząt­ku, a potem je ole­wasz i ca­łość jest o in­nych – tra­fio­ne w dzie­siąt­kę, bar­dzo cel­nie za­ob­ser­wo­wa­ne :D ]

Ni­ne­din, nie­ste­ty, za­ob­ser­wo­wa­ne. 

Pod hu­mo­ry­stycz­ną przy­kryw­ką, do­strze­gam na­wią­za­nia do Sie­dem z Bra­tem Pitem oraz do fi­lo­zo­ficz­nych fil­mów o prze­zna­cze­niu i da­rem­nych pró­bach uciecz­ki przed tym, co nie­unik­nio­ne. Ka­pust­kę kreu­jesz na out­si­de­ra, sku­pio­ne­go na pracy, który jed­nak spo­ty­ka swoją mar­mo­la­dę i to jest dobre, bo na­da­je rys uczu­cio­wy temu bez­u­czu­cio­we­mu su­per­gli­nie.

Rola wam­pi­ra, krót­ka, lecz jakże zna­czą­ca, zo­sta­nie w mej pa­mię­ci jako świet­ny przy­kład per­so­ni­fi­ka­cji fatum, ubra­nej w rę­ka­wicz­ki z je­le­niej skóry.

Aż mnie na­szła ocho­ta na ham­bur­ge­ra…

Łał! Wam­pi­ry – mój ulu­bio­ny wątek! Tak dawno nic o nich nie czy­ta­łem, a tu nagle się coś po­aj­wia i od razu do­sko­na­łe! Pięk­ne sceny ro­man­styc­nie, a głów­ny bi­cha­te rbar­dzo mądry i szyb­ko za­wią­zał spo­ra­wę! Gra­tu­lu­ję świet­ne­go opka

Za­na­is, mi­strzo­stwo ko­men­to­wa­nia. Le­piej bym nie na­pi­sa­ła re­cen­zji tego opka. Nie wie­dzia­łam, że na­wią­za­łam do “Sie­dem”, dzię­ki Tobie już wiem i tak, na­wią­za­łam.

Bjkp­srz, dzię­ku­ję. 

Praw­dzi­wie po­ry­wa­ją­cy ro­mans i kry­mi­nał jed­no­cze­śnie. Za­im­po­no­wał mi ten de­tek­tyw, co tak wszyst­ko wie, pew­nie nawet byłby w sta­nie zgad­nąć, kiedy beryl wy­ni­ki gra­fo­ma­nii ogło­si :)

Zyg­fry­dzie, je­stem pewna, że nad-ko­mi­sarz już wie o wy­ni­kach, ale jako super glina nie ujaw­nia taj­nych in­for­ma­cji. 

Hej, ho, wpa­dłam za­chę­co­na do­sko­na­łym opkiem o Ho­głar­cie. To po­do­ba­ło mi się mniej, ale miało swoje mo­men­ty. Faj­nie, że wątek Do­mi­cel­li i wam­pi­ra po­zo­sta­wi­łaś otwar­ty – dzię­ki temu czy­tel­nik musi się wy­si­lić i wszyst­ko sobie do­po­wie­dzieć. Sup­cio po­mysł. :D

She was with me. She did all those things and so many more, things I would never tell any­one, and she never even loved me. Now that’s love.

DHBW, miło Cię wi­dzieć. Wia­do­mo, Ho­głard to moc. ;)

Hejka!

rzekł on mę­skim gło­sem dla niej, uka­zu­jąc kły wy­sta­ją­ce z warg.

No tak, są kły, męski głos, scena mi­ło­sna – czego chcieć wię­cej? :)

Jego wargi do­tknę­ły jej ust, jego ra­mio­na ją oto­czy­ły, jej myśli sku­pi­ły się na nim.

No wzno­sisz się na wy­ży­ny w tym opi­sy­wa­niu mi­ło­snych igra­szek. XD

Wy­star­czył mu rzut spoj­rze­nia na pokój i już wie­dział pre­cy­zyj­nie, co się tu za­dzia­ło, łącz­nie z nu­me­rem buta spraw­cy.

Sher­lock XD

– Czer­wo­ne wino wy­traw­ne. Zo­sta­wił dla zmył­ki, kom­bi­to­na­tor jeden! Już ja go dorwę!! Zło­wi­łem wzro­kiem peta w po­piel­nicz­ce, za­bez­pie­czy­cie.

A to już jak pa­ro­dia, ale mnie to uba­wi­ło. XD

Sa­mot­nik, który nie lubił zwłasz­cza być sam, dobre :D Ach, jak to czę­sto się dzie­je, że za­twar­dzia­li sa­mot­ni­cy dziw­nym tra­fem spo­ty­ka­ją bo­ha­te­rów, przez któ­rych stają się nor­mal­ni, świet­nie uchwy­co­ne. :)

Naj­bar­dziej po­do­ba mi się wątek kry­mi­nal­ny i nad-ko­mi­sarz xd.

Miał twarz mor­der­cy ale wy­glą­dał cał­kiem nor­mal­nie.

XD

No te dwie se­kun­dy, dobry ten Ar­nold. :D No ale prze­zna­cze­nie czeka, jakże by ina­czej, mu­siał zła­pać spraw­cę i je­chać do uko­cja­nej. :D

Po­zdro­wion­ka,

Ba­nan­ke