Gra (Rozdział 1)

Był piękny słoneczny dzień. Razem z Magdą spacerowaliśmy po parku i oglądaliśmy budzące się do życia rośliny i drzewa. Była wiosna, więc wszystko zaczęło rozkwitać. My z Magdą również. Kiedy tak spacerowaliśmy w pewnym momencie moją uwagę zwrócił dość tajemniczy mężczyzna siedziący na ławce i patrzący się tępo w drzewo. Wyglądał jakby był w stanie hibernacji albo szukał sensu życia. Przeszliśmy obok mężczyzny jak gdyby nigdy nic. W pewnym momencie mężczyzna odwrócił się do nas i zapytał.

– Ty jesteś Krzysiek? – zapytał

– Tak. Jestem Krzysiek – odpowiedziałem, zastanawiając się skąd ów jegomość zna moje imię.

– A twoja dziewczyna to Magda, prawda? – pytał dalej

– Tak, zgadza się. – odrzekłem

– A przepraszam, skąd zna pan nasze imiona – zapytałem się z czystej ciekawości.

– Za dużo byś chciał wiedzieć chłopcze. Po prostu znam.

– Kotku, chodź już – powiedziała Magda

– Już idę kochanie. Do widzenia.

– Na pewno. Jeszcze dzisiaj się spotkamy, możesz być pewien.

– Tak tak oczywiście.

Po tych słowach tajemniczy ów jegomość rozpłynął się w powietrzu a my z Magdą poszliśmy dalej. Zastanawialiśmy się skąd się wziął ten facet, skąd znał nasze imiona i przede wszystkim czego od nas chciał. Miejmy nadzieję, że już tego dziwaka więcej dzisiaj nie zobaczymy. Mówił co prawda, że jeszcze dzisiaj nas odwiedzi, ale jakoś niespecjalnie w to wierzyłem.