Wspaniały świat

Weszliśmy w dorosłość

Choć może ona nas w siebie wciągnęła

Symbolicznie wypiliśmy kilka kieliszków wódki

W rytm paplaniny usychających ciotek

O dwuznacznym wyrazie wieszczącym przyszłe doznania

Miłosne

I nagle mówią do nas 

Na pan albo pani

Postawiono nas później przed problemami

Stworzonymi przez pokolenie

Które coraz mniej rozumie świat

A ciągle ten świat kreuje

Bez efektu zadajemy ciosy

Za lekkie

Bez rozmachu

Jakbyśmy się bali że zauważą nas sprzeciw

A działanie

Ten pozór walki –

Higiena ducha

Być może nasza bezsilność

Wynika z tej specyficznej pozycji

Ustawiania się na krawędzi

Przebrzmiewającego dzieciństwa i mrukliwej dorosłości

A w głębinach nieprzenikniona ciemność

W którą boimy się spaść 

W chwili zbyt mocnego rozmachu