Szklany Drapacz Libido

Haha, no misię… misię… Całkiem zgrabnie wymyślone i napisane. Nieco kojarzy się

z Sensem życia według Monty Pythona, a konkretnie fragmentem

Karmazynowe Ubezpieczenia Ostateczne (The Crimson Permanent Assurance). 

Jest parę drobnych potknięć, ale gdzie drwa rąbią… Wiadomo.

Muszę poszperać jak to tam z tą biblioteką…heh

Pozdrawiam.

dum spiro spero

Witaj Fascynatorze, dzięki za odwiedziny i podrzucenie fragmentu z Pythonów oraz bibliotekoznawstwo :)

Z takim pomysłem jeszcze się nie spotkałem. Wypada podziękować za niespodziankę…

Pozdrawiam.

Cześć Adam. Ja również dziękuję za lekturę i klika.

Przy remoncie łazienki dogadał się z robotnikami o pewnych szczegółach wykonania.

Dogadał się odnośnie czegoś, albo dowiedział się o czymś. ten fragment ze skrytką też trochę niezgrabny.

 

Gdy ich wieżowiec zbliżał się do swojego celu, nadlatywały już myśliwce gotowe do wystrzelenia rakiet w stronę kroczącego budynku.

 

– A dzisiaj Ty okazałeś się niezastąpiony.

Pan, ty, ci z dużej tylko w listach.

 

W pierwszej chwili Benslay przypominał mi Clarence’a Beeks z Nieoczekiwanej zmiany miejsc i spodziewałam się czegoś złowrogiego. Natomiast Twój pomysł mnie rozbawił. Nie tylko koncepcja libido budynków, ale i bohaterskiej reakcji pracowników.

Podobało mi się również powolne, a nawet dyskretne wprowadzanie zmian w relacjach między bohaterami.

Lożanka bezprenumeratowa

Dzień dobry Am­bush,

 

Dzię­ku­ję za prze­czy­ta­nie. Wpro­wa­dzi­łem po­praw­ki i prze­pro­wa­dzi­łem drob­ny re­mont frag­men­tu z ła­zien­ką. Szko­da, że nie za­uwa­ży­łem wcze­śniej tego “Ty”, kiedy po­pra­wia­łem “Ci” :). Strasz­nie we mnie sie­dzą te grzecz­no­ści ko­re­spon­den­cyj­ne. Dzię­ki za wy­mie­nie­nie, co się po­do­ba­ło, to dla mnie ważna in­for­ma­cja.

 

Fa­scy­na­tor przy­po­mniał mi o fil­mie, który mia­łem obej­rzeć, ale wy­padł mi z głowy (nie wiem jak do tego do­szło). Przy­po­mnia­łaś mi teraz o fil­mie, który przez lata igno­ro­wa­łem, praw­do­po­dob­nie nie­słusz­nie. Zatem mam już dwa do nadrobienia.

 

 

Niezły miałeś pomysł, Vacterze. Całkiem zajmująco opisałeś relacje między Joe i Alice, że o wieżowcach nie wspomnę. ;)

Wykonanie mogłoby być nieco lepsze.

 

…ale ten jeden go­ściu jest dziw­ny. → …ale ten jeden go­ść jest dziw­ny.

Choć zdaję sobie sprawę, że Joe nie musi mówić poprawnie.

 

…pew­nie już mają no­we­go na miej­sce. → Czy tu aby nie miało być: …pew­nie już mają no­we­go na jego miej­sce.

 

…zdali sobie nagle spra­wę, że są sami w biu­rze.

Nagle coś się za­trzą­snę­ło. → Czy to celowe powtórzenie?

 

Wy­da­wa­ło mu się, że czuje jej bicie serca, jej or­ga­nicz­ną wraż­li­wość tuż przy swoim ciele. Alice zda­wa­ła się od­wza­jem­niać od­czu­cia Joego na swój spo­sób. Przy­naj­mniej on od­niósł… → Czy wszystkie zaimki są konieczne?

 

Joe pod­bie­gał do wszyst­kich drzwi, szar­piąc za klam­ki. → Czy na pewno szarpał klamki w czasie, kiedy podbiegał?

Proponuję: Joe pod­bie­gał do wszyst­kich drzwi i szar­pał klam­ki.

 

…trząsł się mia­ro­wo, utrud­nia­jąc po­ru­sza­nie się. Joe, chwie­jąc się, pod­biegł… → Lekka siękoza.

 

Widok się zmie­niał, od­da­lo­ne wie­żow­ce wy­da­wa­ły się zbli­żać. Joe sku­pił się przez… → Jak wyżej.

 

…do­pro­wa­dze­nie wy­bra­nych pra­cow­ni­ków do…. → Zbędna kropka po wielokropku. Po wielokropku nie stawia się kropki.

 

Czym my się ogrze­je­my… → To jest pytanie, więc powinno się kończyć pytajnikiem.

 

A szcze­gól­nie zro­bić TO… → Joe umiał mówić wielkimi literami?

 

…przy­su­nął rękę do jej pier­si. Zanim za­czął roz­pi­nać gu­zi­ki w jej bluz­ce, spoj­rzał jej w oczy… → Czy wszystkie zaimki są konieczne?

 

Przy­warł Alice do szyby… → Obawiam się, że Joe nie mógł przywrzeć Alice do szyby.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Dobry wieczór Reg, poprawiłem wskazane usterki. Dzięki za lekturę, docenienie relacji oraz architektury :)

Bardzo proszę, Vacterze. A skoro poprawiłeś usterki, mogę udać się do klikarni. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Dziękuję Reg za klika :)

;D

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

OMG, jaki pomysł! Tyle się mówi o kontrolowaniu seksualności przez kościół, a tu – proszę, jest szybko i gładko poszło. 

Skarżypytuję za pomysł, konstrukcję. Narracyjnie pewnie byłabym czepialską panną, bo za bardzo idziesz w niepotrzebne detale – literackie zabiegi miast historii. 

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Dzień dobry Asylum, dziękuję za zgłoszenie. Jak widzisz, mimo detali, napięcie w budynku nagromadziło się w ilości hurtowej ;-)

Praca w wieżowcu musi być okropna. Co będzie jak zepsuje się winda?:)

audaces fortuna iuvat

To zależy od okoliczności. Znajome modelki, kiedy zjadły we trzy blachę ciasta, wsiadały

na 11-piętrze do windy i na parter. A do góry truchtem i bez przystanków… I tak 5-6 razy.

Bilans był na zero, a co zjadły – to ich…heh

dum spiro spero

Zależy, jakie towarzystwo w tej windzie. Warto mieć pod ręką jakieś gry i kanapki. A jeśli ucieknie winda, to treningi na schodach mogą się zwrócić (w sensie pozytywnym) ;)

Świetne :) Bardzo fajny pomysł i dobre wykonanie. Kliknąłbym, ale już po zawodach ;)

 

Bałem się jak opiszesz współżycie seksualne, które wisiało w powietrzu od początku, ale wyszło bardzo ok :)

 

Zarówno Joe i Alice zdali sobie sprawę, że są sami w biurze.

Specjalistą nie jestem, ale ktoś mi kiedyś zwrócił uwagę, że skoro zarówno to i jak i ;)

 

Wszystko na co mogła liczyć, to oklepane powiedzonka z filmów i komiksów. 

Po wszystko powinien być chyba przecinek.

Dobry wieczór grzelulukas. Dziękuję za lekturę, wprowadziłem poprawki.

 

Przyznam, że ja też się bałem :)

Cześć Vacterze!

 

Ujmę to w ten sposób, rozpoczynając lekturę nie spodziewałem się, że narracja popłynie w kierunku, który obrałeś. Bardzo dobry, absurdalny w punkt, tekst Ci wyszedł. Historia Joe i Alice była wciągająca, koniecznie wróć jeszcze do tych bohaterów ;)

 

Kliknąłbym, ale już po frytkach :P

„Pokój bez książek jest jak ciało bez duszy”

Cześć Ce­za­ry!

 

Dzięki za lekturę. Je­że­li tekst po­zwo­lił za­cho­wać nutę nie­pew­no­ści, co wy­da­rzy się dalej, to tylko się cie­szyć. Może do bo­ha­te­rów wrócę. Tym bar­dziej, że po na­pi­sa­niu sko­ja­rzy­łem mój tekst, w któ­rym można by do­szu­kać się Joego. Ten z fil­har­mo­nią :)

Oryginalny pomysł z libido wieżowców. I widzę tu głębszą prawdę – jeśli próbuje się walczyć z naturą i zabarykaduje drzwi, żeby nie weszła, to ona wbije rurą kanalizacyjna albo wleci przez komin. I tylko sprzątania o wiele więcej…

Babska logika rządzi!

Cześć Finklo, dobra interpretacja. Natura przeważnie dąży do równowagi, nie zawsze patrząc na skupiska specyficznie ułożonej materii na jej drodze.

Zwabił mnie tutaj nietypowy tytuł.

No, niezły i oryginalny pomysł. Wyszło Ci fajnie kilka rzeczy, a pośród nich należy wymienić relację między współpracownikami i jej stopniową przemianę, absurdalny pomysł z budynkiem, no i całkiem w porządku poradziłeś sobie z opisaniem bohaterskiej czynności ocalenia wszystkiego przed katastrofą, chociaż był to zapewne najtrudniejszy element opowiadania.

 Trochę bym się czepiał wykonania, zauważyłem kilka niezręczności, ale dokładnej łapanki nie zrobiłem. Na przykład tutaj:

 

Joe, odsuwając skrzydło rolety, widział daleko za oknem wieżowce i jeden wytworny, który wyróżniał się najbardziej.

Wytworny co? Zabrzmiało to moim zdaniem odrobinę koślawo, zamieniłbym na odsuwając skrzydło rolety, widział za oknem wieżowce. Ten najbardziej wytworny (efektowny? imponujący?) przykuwał wzrok na dłuższą chwilę albo coś w tym guście.

 

Natomiast wszędzie gdzie pojawiał się Otto Benslay, nie widniał opis stanowiska ani jego nazwa.

A tutaj z kolei podkreślasz brak opisu stanowiska po raz kolejny, jakbyś chciał na sto procent upewnić się, że żaden z czytelników o tym fakcie nie zapomniał – chociaż już wcześniej było opisane, że nie wiadomo, kto to jest. Moim zdaniem niepotrzebne powtórzenie tej samej informacji. 

Mimo tego, że opowieść dałoby się jeszcze bardziej wyklepać i uzgrabnić, czytało się przyjemnie i swoje wrażenia określiłbym pozytywnymi.

Pozdrawiam ;)

Cześć Amon­Ra,

Dzię­ki za od­wie­dzi­ny i lek­tu­rę. Faj­nie, ze się po­do­ba­ło.

 

Mogę za­sta­no­wić się nad ja­ki­miś po­praw­ka­mi, cho­ciaż od­no­szę wra­że­nie, że wska­za­łeś ra­czej na spra­wy dość su­biek­tyw­ne. Za­wsze można coś le­piej wy­kle­pać i uspraw­nić, włącz­nie z wy­da­ny­mi już dzie­ła­mi, o czym za­pew­ne wiesz :).

 

A tutaj z kolei pod­kre­ślasz brak opisu sta­no­wi­ska po raz ko­lej­ny, jak­byś chciał na sto pro­cent upew­nić się, że żaden z czy­tel­ni­ków o tym fak­cie nie za­po­mniał – cho­ciaż już wcze­śniej było opi­sa­ne, że nie wia­do­mo, kto to jest. Moim zda­niem nie­po­trzeb­ne po­wtó­rze­nie tej samej in­for­ma­cji. 

Pierw­sza in­for­ma­cja po­ja­wia się w dia­lo­gu i zwią­za­na jest z ma­ilem in­for­mu­ją­cym. Druga po­cho­dzi z nar­ra­cji do­ty­czą­cej za­pi­su w do­ku­men­tach z do­da­niem dal­szych szcze­gó­łów (do­ku­men­ty zo­sta­ły ocen­zu­ro­wa­ne, co nie wy­ni­ka­ło z pierw­szej in­for­ma­cji dia­lo­go­wej). Są to dwa różne źró­dła i dwa różne po­zio­my szcze­gó­ło­wo­ści. Nie widzę w tym du­pli­ka­tu, a je­że­li od­bie­rasz to jako po­wtó­rze­nie in­for­ma­cji, to cza­sa­mi może oka­zać się to atu­tem. Chociaż skoro zwróciłeś na to uwagę to pewnie komuś w głowie się zaświeci “a to już wiem przecież”.

 

Mimo tych uwag, od­bie­ram ko­men­tarz jako po­zy­tyw­ny. Także bar­dzo dzię­ku­ję! Tak, opi­sy­wa­nie scen ero­tycz­nych jest trud­ne z róż­nych po­wo­dów. Za­wsze można opi­sać ło­pa­to­lo­gicz­nie, po cham­sku itd. Czę­sto spo­ty­ka­łem się z opi­sa­mi, które nagle wy­ry­wa­ły się z war­stwy li­te­rac­kiej pre­zen­tu­jąc ja­kieś przy­ha­mo­wa­ne “ostro­ści”. Sta­ram się zna­leźć swój złoty śro­dek :)

Oryginalny, sympatyczny pomysł. Słusznie w Bibliotece. :)

Cześć Koala!

 

Dzięki za lekturę, dobrze, że się nie kurzy jeszcze na półce :)

Joe siedział przed monitorem komputerowym, próbując zrozumieć otrzymanego maila.

Jest to lekkie naciągnięcie współczesności, bo siedział pewnie też przed tym.

Zgodnie z treścią,

W zasadzie zbędne.

nic [tu nie przecinek?] czym człowiek powinien się przejmować.

Pod względem personalnym, lustrzane odbicie Joego.

Anglicyzm, szczególnie w tym kontekście kojarzy się z działem HR.

zasady kontaktów między pracownikami takie same.

Mówimy o konkretnej osobie, więc raczej “z pracownikami”.

W takich warunkach pracownicy byli zmuszeni do traktowania siebie nawzajem głównie jako osoby do pracy.

Nieco niezgrabne. Zdanie możnaby odchudzić bez straty w treści.

więc Joe przemówił do koleżanki:

“Odezwał się” byłoby bardziej naturalne imo.

Alice zamruczała tylko lekko, jakby markując śmiech.

Nie lepiej “udając”?

widział daleko za oknem wieżowce i jeden wytworny, który wyróżniał się najbardziej.

Pierwsze – lepiej “w tym jeden”, drugie – nieco masło maślane.

Na powierzchni wystawała ozdobna i wspaniała rękojeść, a w ziemi tkwiło ostrze,

“Nad powierzchnią” chyba raczej.

Jednak, w razie czego, wolał wytwarzać wizje upadłego świata, niż choćby obrazy nagiej Alice.

Sugeruję jedno z dwóch albo “jednak na wszelki wypadek”.

Nagle coś się zatrząsnęło.

Umm?

W pokoju wybrzmiał alarm z systemu informującego o trzęsieniach ziemi.

Ja bym dał “zawył”.

Alice i Joe wskoczyli raptownie pod biurko.

Mi się raptownie kojarzy z czymś nagłym, nieoczekiwanym, a nie z odruchową i dość oczywistą reakcją.

Nie planując tego, spojrzeli sobie w oczy.

Sugeruję wywalić albo zamienić.

Usłyszał jak kobieta wzdycha cicho. Sądził, że czuje bicie jej serca, organiczną wrażliwość tuż przy swoim ciele. Alice zdawała się odwzajemniać odczucia Joego. Przynajmniej on odniósł takie wrażenie.

Strasznie zawiłe jak na zmysłową scenę.

ale w tej firmie było nie do pomyślenia, by go używać w jakimkolwiek przypadku.

Sugeruję redakcję.

Żadne dokumentacje, do których mieli dostęp, nie informowały o procedurze libido. To słowo nie występowało nigdzie. Natomiast wszędzie gdzie pojawiał się Otto Benslay, nie widniał opis stanowiska ani jego nazwa.

Zgrzyta mi, bo dwa zdania mówią to samo i zdają się wskazywać na związek.

Znalazłem informacje, wiem [chyba przecinek] kim był Benslay.

Chwilę stali w milczeniu, patrząc [chyba przecinek] jak ich wieżowiec zbliża się coraz bardziej do celu.

Nie byli świadomi [chyba przecinek] jakie szkody już zostały wyrządzone, [chyba przecinek zbędny] przejeżdżającym w mieście pojazdom i przemierzającym ulice pieszym.

Przycisnął Alice do szyby i patrząc na zbliżający się budynek, [chyba przecinek zbędny] powoli rozkręcał maszynę miłości, [jw.] między nim a nią.

Ta maszyna miłości między nimi jakoś nie do końca.

Coraz mocniej i szybciej, rytmicznie [chyba przecinek] ze smakiem i miłością.

Zacne :)

 

Dyżurny

 

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

Spodziewałem się znaleźć tutaj sporo absurdu i faktycznie sporo absurdu znalazłem. Ciekawy pomysł na chodzący budynek. 

 Usłyszał, jak kobieta wzdycha cicho.

Zawołaj mnie, jak będziesz miała więcej informacji.

– Alice. My… nie możemy do tego dopuścić. Wiesz, czym się może skończyć “to”… Jest tylko jeden sposób, by nie dopuścić do dalszych tragedii. Znalazłem informacje, wiem, kim był Benslay. Ten budynek posiada wciąż rosnące libido, bez tego faceta wszyscy zginiemy. Chyba(tu nie powinno być raczej przecinika) że uda nam się razem coś na to poradzić.

Pogrubiłem miejsca, gdzie według mnie brakuje przecinka, chociaż mogę się mylić.

 

Dyżurny pozdrawia :)

Sen jest dobry, ale książki są lepsze

Cześć GreasySmooth!

 

Dzięki za przeczytanie i wypisanie kilku rzeczy. Część wymienionych przykładów poprawiłem, bo w moim odczuciu bezwzględnie wymagały poprawki. Części jednak nie wprowadziłem, jeżeli np. zmieniłyby przekaz. Nie wiem czy “Niezłe!” dotyczy całości, czy zdania. Ale pozostaje mi podziękować :)

 

Cześć Młody pisarzu!

 

Wprowadziłem zagubione przecinki, chociaż z tym trzecim nie mam pewności. Ponoć przysługuje mi tutaj dowolność.

 

Spodziewałem się znaleźć tutaj sporo absurdu i faktycznie sporo absurdu znalazłem.

Staram się tagować opowiadania najlepiej jak umiem (a nawet nadawać tytuły) ;)

 

Dzięki za lekturę.