Konsekwencje świętowania (X urodziny Portalu NF).

Bardzo realne, a nawet prawdziwe

Mnie się tam konsekwencje świętowania kojarzą z kacem ;) 

Known some call is air am

Chyba nie skumałem.

„Często słyszymy, że matematyka sprowadza się głównie do «dowodzenia twierdzeń». Czy praca pisarza sprowadza się głównie do «pisania zdań»?” Gian-Carlo Rota

Ja z opóźnieniem :)

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Jakie świętowanie, takie konsekwencje. :)

Świętowanie jest miłe, a konsekwencje… Cóż, bywają dramatyczne.

Kre­do­wo-bia­ły, drżą­cy­mi dłoń­mi… → Kre­do­wobia­ły, drżą­cy­mi dłoń­mi…

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Ja też nie skumałem, ale chętnie przyjąłbym wyjaśnienie:P

Слава Україні!

Milis, Ty coś wiesz… 

Dzięki za wpisy.

Jak się odbijacie, to ewidentna wina autora 

Ale świętowanie sprzyja naciąganiu reguł, więc (z niesmakiem do siebie!  ), potłumaczę się w tym komentarzu 

Formuła: wlokę za sobą przez fora manierę pisania szortów , których bohaterowie mają imiona wzorowane na nickach z danego forum. (Spodziewajcie się więcej  ). Poza nickiem mają niewiele wspólnego z pierwowzorami. Tu: zapewne prawdziwy JeRzy jest opalony, wygadany i bryluje na salonach  Z zasady pytam o zgodę danego użytkownika. Ale Naczelny to funkcja na stałe przykuta do pręgierza…  (Pozdrawiam przy okazji i mam nadzieję, że nie nadużywam poczucia humoru Szefa  ).

Treść – nie ma głębszego dna. Jak w opisie na górze, to szort o tremie. Wszystko "na tacy" – rozochocone świętowaniem (dziesięciolecia Forum NF ) towarzystwo wywołuje gospodarza do przemowy nie po to, by go słuchać, ale by go zakłopotać. Dlatego jest chwalony za samo otwarcie ust – ma być wesoło, lekko. I w żadnym razie, bez prawdziwej przemowy  

Taka scenka rodzajowa 

The KOT

Eldil, no, co ty? Zajrzyj, proszę, do swojego komentarza pod moim opowiadaniem.

Hehe, to samo pisałem i pod własnymi tekstami. Dlaczego piszę (żartobliwie) o łamaniu reguł i niesmaku do siebie? 

 Ale teraz chodzi nie o literackie wprawki, tylko o sympatyczne świętowanie 

The KOT

Oooo, wysoko uderzyłeś. Mnie się podobało.

Aż szkoda, że główny adresat najprawdopodobniej tu nie zajrzy.

A takie pozytywne reakcje na tekst bohatera uznaję za element fantastyczny. ;-)

Babska logika rządzi!

Aż szkoda, że główny adresat najprawdopodobniej tu nie zajrzy.

Brzmi jak wyzwanie  Po jednym – niekoniecznie. A po serii? 

Dzięki za odwiedziny i dobre słowo 

The KOT

Myślę, że nawet cała seria nie pomoże.

Chyba żeby ściągnąć tu Ninedin i może taką drogą…

Babska logika rządzi!

– Jurek, zerkniesz na forum? – Ninedin nie traciła czasu na powitania. Odpowiedź także była szybka i treściwa:

– No co jest?

– Jakiś Eldil napisał szorta “o Tobie” i czeka na poklepanie po pleckach :/

– Nin, co Ty p… “O czym Ty do mnie rozmawiasz”?

– Sorry, Finkla mówiła… Nieważne, spławię go sama.

Nie tędy droga. Tekst albo broni się sam, albo nic mu nie pomoże 

The KOT

Chyba żeby ściągnąć tu Ninedin i może taką drogą…

Zniknęła, kurczę.

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Eldilu, tekst może i się obroni sam, ale najpierw “Icek, ty daj mnie szansę, ty idź kup los” – adresat musi go przeczytać.

Tarnino, ale Ninedin piórkowe czyta, więc niekiedy bywa.

Babska logika rządzi!

Icek, ty daj mnie szansę, ty idź kup los

Ano.

niekiedy bywa

A czy ja narzekam? Czy ja marudzę? Normę marudzenia wyrabia starsza pracownica w zakładzie (serio).

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.