Siłownia dla zmutowanych żon prezydentów, czyli rzecz o istocie istoty istnienia, wątpliwych moralnie praktykach oraz licznych niedopowiedzeniach

Witaj.

Już tytuł wy­wo­łał u mnie uśmiech i pod­czas czy­ta­nia to się nie zmie­ni­ło. Humor zna­ko­mi­ty, po­mysł na roz­wi­nie­cie hasła kon­kur­so­we­go ge­nial­ny, braw­ka!

Ilu­stra­cja do­po­mo­gła jesz­cze bar­dziej w uba­wie pod­czas lek­tu­ry, o prze­cud­nym śle­dziu nie wspo­mi­na­jąc. :)

Śledź! :)

Z tech­nicz­nych spraw mam kilka wąt­pli­wo­ści (do prze­my­śle­nia):

– To nie praw­da, to nie może być praw­da – za­łka­łam. – czy tu ce­lo­wo roz­dzie­li­łeś?

– No, skoro mamy to już usta­lo­ne, to mo­że­my przejść do in­te­re­sów – po­wie­dzia­ła ame­ry­kań­ska pierw­sza dama. – po­wtó­rze­nie

Ko­cha­na, bę­dziesz uprzej­ma?… – Zwró­ci­ła się do mał­żon­ki wład­cy Kraju Zu­peł­nie Nie­waż­ne­go Ale Z Aspi­ra­cja­mi. – małą li­te­rą?

Wyraz jej twa­rzy wska­zy­wał na zdu­mie­nie, w gar­dle za­sty­gło nie­wy­po­wie­dzia­ne prze­kleń­stwo. Me­cha­nicz­nym ru­chem wska­za­ła na coś za moimi ple­ca­mi, jed­nak zanim wy­ko­na­łam ruch, po­miesz­cze­nie roz­bły­snę­ło świa­tłem ha­lo­ge­nów. – po­wtó­rze­nie

Śledź! :)

Bi­zar­ro moim zda­niem jest tu dwu­stu­pro­cen­to­we. :)

Za­sko­cze­nie po­ja­wia się wła­ści­wie co zda­nie, fa­bu­ła jest cał­ko­wi­cie nie­prze­wi­dy­wal­na, zatem ko­lej­ne brawa! Bar­dzo cie­ka­wa je­stem, kim była nar­ra­tor­ka pierw­szej i ostat­niej czę­ści. :)

Napis nad bramą pie­kiel­ną z “Bo­skiej Ko­me­dii” – ko­lej­nym strza­łem w dzie­siąt­kę! :)

Po­wo­dze­nia w kon­kur­sie, klik! :)

Po­zdra­wiam. :)

Śledź! :)

Pe­cu­nia non olet

Cześć, Bruce!

Dzię­ku­ję Ci za od­wie­dzi­ny i ko­men­tarz. Na­praw­dę świet­na spra­wa, że wró­ci­łaś na forum! ;]

Z ła­pan­ki sko­rzy­sta­łem w nie­mal­że peł­nym za­kre­sie, je­dy­nie pierw­sze po­wtó­rze­nie rze­czy­wi­ście było ce­lo­we :)

Śledź! :)

Jak Cię kie­dyś naj­dzie ocho­ta żeby po­znać hi­sto­rię Śle­dzia, to za­pra­szam do mo­je­go tek­stu na kon­kurs an­ty­nau­ko­wy :P

Bi­zar­ro moim zda­niem jest tu dwu­stu­pro­cen­to­we. :)

Ka­mień z serca :P

Raz jesz­cze dzię­ku­ję :)

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Bar­dzo mi miło; tak wła­śnie po­dej­rze­wa­łam, że po­wtó­rze­nia mogą być ce­lo­we, lecz wo­la­łam do­py­tać. :)

Dzię­ki, zaj­rzę na pewno. :)

Śledź! :)

Po­wo­dze­nia, po­zdra­wiam ser­decz­nie. :)

Pe­cu­nia non olet

ce­za­ry­_ce­za­ry lubę bi­zar­ro w twoim stylu. Jest… roz­luź­nia­ją­ce.

Hej,

świet­ny tekst, bar­dzo spodo­ba­ło mi się przed­sta­wie­nie po­sta­ci i różne nar­ra­cje. Fa­bu­ła jest wręcz nie do prze­wi­dze­nia, a fakt, że to wszyst­ko było za­pla­no­wa­ne przez Jac­kie, po­zy­tyw­nie mnie za­sko­czył. 

Wtrą­ce­nie nar­ra­to­ra rów­nież było cie­ka­wym za­bie­giem, bar­dzo pa­su­ją­cym do ogól­ne­go stylu opo­wia­da­nia.

Po­zdra­wiam :)

Cześć.

“Sta­łam tak przez chwi­lę, kon­tem­plu­jąc oto­cze­nie, gdy usły­sza­łam za ple­ca­mi ja­kieś po­ru­sze­nie”. – je­stem fanem tych eli­mi­na­cji, które gdzieś, po­mię­dzy wier­sza­mi wy­brzmie­wa­ją tak, jakby autor się wahał. Bo jeśli się waha, może nie być pe­wien. A jeśli nie jest pe­wien, może nie być au­ten­tycz­ny. Dla­te­go czę­sto wy­ci­nak sporo tych słó­wek, typu: ja­kieś, kie­dyś, jeśli. Tutaj “ja­kieś” też bym ciach­nął, bo nic nie wnosi.

“– Nie słu­cha­łaś mnie uważ­nie, to tylko magia tego miej­sca. – Jac­kie mach­nę­ła dło­nią”. – mach­nię­cie dło­nią brzmi lekko ku­rio­zal­nie, bo in­sy­nu­uje, że resz­ta ręki jest nie­ru­cho­ma. Może, po pro­stu, mach­nę­ła ręką.

“Ten stan prze­cią­gał się nie­zno­śnie, a ja do­słow­nie czu­łam jak mrok od­dy­cha za moimi ple­ca­mi”. – ład­nie ujęte. +10 do kli­ma­tu.

naj­bar­dziej po­do­bał mi się sam po­czą­tek. Sam plan/po­mysł. Po­ka­zu­je to, jak wiele jesz­cze ob­sza­rów jest twór­czo nie­za­go­spo­da­ro­wa­nych. No za­mysł re­we­la­cyj­ny. Tro­chę sko­ja­rzy­ło mi się z opkiem Kinga: “Mają tu ka­pe­lę jak wszy­scy dia­bli”, gdzie bo­ha­ter tra­fia do mia­stecz­ka, w któ­rym żyją zmar­li mu­zy­cy.

Kiedy już po­ja­wił się ze­spół ude­rze­nio­wy, do tego o pol­skich imio­nach, tro­chę (dla mnie) sia­dło. Jak już bym miał tak za­je­biasz­czy po­mysł, jak tu w pierw­szej sce­nie, trzy­mał­bym się go ko­py­ta­mi. No ale Twój plan, Twój cyrk.

Opko dzie­lę na dwa frag­men­ty.

Pierw­szy: nie­mal ge­nial­ne

Drugi: tylko ok

Hej przy­go­do.

Zgo­dzę się z Ca­nu­la­sem. Po­czą­tek mnie za­in­try­go­wał, ale potem coś nie za­gra­ło. Nie udało mi się za­nu­rzyć w ten świat i odu­rzyć jego dziw­no­ścią. Znacz­nie bar­dziej po­do­ba­ło mi się twoje opo­wia­da­nie z Obłęd­ni. PS. Widzę, że lu­bisz dłu­gie ty­tu­ły ;)

To chyba no­stal­gia, jedna wiel­ka tę­sk­no­ta za tam­ty­mi cza­sa­mi, tamtą modą, mu­zy­ką, sty­lem, ży­ciem...

Nova

To brzmi pra­wie, jakby po­wstał nowy ga­tu­nek – Bi­zar­ro by Ce­zar­ro ;]

Dzię­ki za wi­zy­tę! ;]

Pnzr­div.117

Miło, że wpa­dłeś, a tekst się spodo­bał :)

bar­dzo spodo­ba­ło mi się przed­sta­wie­nie po­sta­ci i różne nar­ra­cje

Super, tro­chę mia­łem obawy, czy nie prze­sa­dzi­łem :P (stąd ostrze­że­nie w przed­mo­wie)

Ca­nu­la­sie

Dzię­ki za mini ła­pan­kę, Twoje su­ge­stie na­nio­słem do tek­stu ;]

Tro­chę sko­ja­rzy­ło mi się z opkiem Kinga: “Mają tu ka­pe­lę jak wszy­scy dia­bli”, gdzie bo­ha­ter tra­fia do mia­stecz­ka, w któ­rym żyją zmar­li mu­zy­cy.

nie czy­ta­łem, ale brzmi in­try­gu­ją­co, więc dodam do kupki wsty­du ;]

Kiedy już po­ja­wił się ze­spół ude­rze­nio­wy, do tego o pol­skich imio­nach, tro­chę (dla mnie) sia­dło. Jak już bym miał tak za­je­biasz­czy po­mysł, jak tu w pierw­szej sce­nie, trzy­mał­bym się go ko­py­ta­mi.

w “nor­mal­nym” tek­ście pew­nie bym tak zro­bił, ale tutaj chcia­łem tro­chę po­sza­leć z kon­wen­cją i per­spek­ty­wą wy­da­rzeń ;] a pol­skie imio­na były ce­lo­we, chcia­łem dodać trosz­kę wa­lasz­ko­wych wi­bra­cji :P

Opko dzie­lę na dwa frag­men­ty.

Pierw­szy: nie­mal ge­nial­ne

Drugi: tylko ok

Cóż, szko­da, że ta druga część sia­dła nieco mniej, ale roz­pie­ra mnie duma wobec tak miłej opi­nii o czę­ści pierw­szej :)

Po­zdra­wiam ser­decz­nie!

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Hej, Fan­tho­ma­sie! 

Wrzu­ci­łeś ko­men­tarz aku­rat, jak od­pi­sy­wa­łem na po­przed­nie :P

Tekst jest bar­dzo eks­pe­ry­men­tal­ny, bi­zar­ro jest dla mnie zu­peł­ną no­wo­ścią, więc na plus trak­tu­ję to, że cho­ciaż czę­ścio­wo się spodo­ba­ło :) 

Co do ty­tu­łów, ow­szem – lubię takie dłu­gie, bo do­da­ją do­dat­ko­wą war­stwę lek­tu­rze – szu­ka­nie wska­za­nych mo­ty­wów :) No i się tro­chę wy­róż­nia­ją :P

Po­zdra­wiam!

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Nie prze­pa­dam za bi­zar­ro, ale bi­zar­ro by Ce­zar­ro czy­ta­ło się do­brze, nawet z uśmie­chem. :)

“Mają tu ka­pe­lę jak wszy­scy dia­bli” – praw­do­po­dob­nie znaj­du­je się w pierw­szym tomie: Ma­rze­nia i kosz­ma­ry

Prze­pra­szam za wtrą­ce­nie się, ale chcia­ła­bym sta­nąć w obro­nie Sza­now­ne­go Au­to­ra – nie wiem, czy do­brze zro­zu­mia­łam Jego in­ten­cje, ale dla mnie pol­skie imio­na de­li­kat­nie wska­zy­wa­ły czy­tel­ni­ko­wi na roz­strzy­gnię­cie nur­tu­ją­cej mnie za­gad­ki na temat nar­ra­tor­ki. :)

Poza tym swoj­sko brzmią­ce okre­śle­nia i imio­na dają też znać, że – po­słu­żę się cy­ta­tem z po­wyż­sze­go opo­wia­da­nia – “za­plu­te pa­ró­wy” wszyst­ko spar­to­li­ły, zatem akcja nie udała się tak, jak to sobie za­pla­no­wa­no. Nic no­we­go. :)

Po­zdra­wiam. :)

Pe­cu­nia non olet

Koalo

I to jest naj­waż­niej­sze. Tekst może być pięk­nie na­pi­sa­ny, mieć super fa­bu­łę, czy nie­sa­mo­wi­te twi­sty, ale jak nie czyta się go do­brze, to autor za­wiódł;)

Ca­nu­la­sie

Dzię­ki, na­mie­rzo­ne ;)

Bruce

Ja w ogóle lubię ko­rzy­stać z pol­skich imion w opo­wia­da­niach ;) a czy ich uży­cie sta­no­wi­ło wska­zów­kę, co do toż­sa­mo­ści nar­ra­tor­ki?… kto wie, kto wie… ;)

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

a czy ich uży­cie sta­no­wi­ło wska­zów­kę, co do toż­sa­mo­ści nar­ra­tor­ki?… kto wie, kto wie… ;)

Moż­li­we, że to tylko moja nad­in­ter­pre­ta­cja, naj­waż­niej­sze jed­nak, że ona w ogóle się po­ja­wi­ła, zatem ten frag­ment moim skrom­nym zda­niem jest ko­lej­nym atu­tem ca­łe­go zna­ko­mi­te­go opo­wia­da­nia. :)

Pol­skie imio­na także bar­dzo lubię. :) Są wie­lo­znacz­ne i dają duże pole do po­pi­su. :)

Po­zdra­wiam. :)

Pe­cu­nia non olet

Moż­li­we, że to tylko moja nad­in­ter­pre­ta­cja

Dla­cze­go od razu "nad­in­ter­pre­ta­cja"? ;) Ga­tu­nek jest dziw­ny, tekst jest dziw­ny, to i wszel­kie su­ge­stie czy tropy za­war­te w opo­wia­da­niu są tro­chę dziw­ne i nie wprost. Dla­te­go na tym eta­pie, ni­cze­go nie po­twier­dzam, ale też ni­cze­mu nie za­prze­czam ;)

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Ga­tu­nek jest dziw­ny, tekst jest dziw­ny, to i wszel­kie su­ge­stie czy tropy za­war­te w opo­wia­da­niu są tro­chę dziw­ne i nie wprost.

Ot, i cała kwin­te­sen­cja bi­zar­ro!  I o to cho­dzi­ło! :)

Pe­cu­nia non olet

Hej, prze­czy­ta­łam z za­in­te­re­so­wa­niem – Twoje opko jest o wiele bar­dziej bi­zar­ro­we niż moje! Czyli Twoj­sze jest bar­dziej niż moj­sze! :) Ja z kolei bar­dzo lubię Twoje ty­tu­ły, bo wpro­wa­dza­ją w at­mos­fe­rę tek­stu zanim za­cznie się czy­tać! Po­do­ba­ła mi się cią­gła zmia­na scen i bo­ha­te­rów, mam wra­że­nie (nie­ja­sne), że to takie bi­zar­ro­we, bo trze­ba od­na­leźć wspól­ne ele­men­ty po­cia­cha­nej fa­bu­ły i zło­żyć w ca­łość – czyli dziw­nie. :) 

To dobre opko, więc idę kli­kać! :) Tyle mo­je­go uza­sad­nie­nia :D

Po­zdra­wiam! :)

Dzię­ki za od­wie­dzi­ny, Jolko ;)

Sta­ra­łem się żeby było dziw­nie, to wy­szło dziw­nie xD Grunt, że znaj­du­ją się Czy­tel­ni­cy, któ­rzy w lek­tu­rze znaj­dą odro­bi­nę przy­jem­no­ści;)

Fa­bu­ła jest po­cia­cha­na, ale każda scena ma zna­cze­nie i łączy się w jedną ca­łość;) Nawet ta wstaw­ka a'la Lo­ve­craft na do­pa­la­czach jest ważna dla fa­bu­ły, którą sobie wy­my­śli­łem;)

Dzię­ku­ję za klika ;)

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Cześć

Jest tytuł, z któ­re­go i tak się nie do­wie­my o czym jest tekst ;) jest ab­surd, jest hu­uumor, jest po­li­ty­ka, czyli ce­za­ry w for­mie :)

Po­zdra­wiam i kli­kam

Hej, Saj­mo­nie! 

Dzię­ki za wi­zy­tę, mile słowa i klika ;)

Jest tytuł, z któ­re­go i tak się nie do­wie­my o czym jest tekst

To można ina­czej? ,)

czyli ce­za­ry w for­mie :)

To jest taki kon­kurs, że mo­głem być w for­ma­li­nie, więc… ;)

Po­zdrów­ka!

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Jest dziw­nie, jest nie­prze­wi­dy­wal­nie, jest do­brze…

In­te­re­su­ją­ce, że przy­rów­nu­jesz si­łow­nię do pie­kła. Tam jest aż tak źle czy cho­dzi­ło o na­dzie­ję na schud­nię­cie? ;-)

Bab­ska lo­gi­ka rzą­dzi!

Cześć, Fin­klo! :)

Dzię­ki za wi­zy­tę, ko­men­tarz i klika :) 

czy cho­dzi­ło o na­dzie­ję na schud­nię­cie? ;-)

Chciał­bym za­prze­czyć, na­praw­dę chciał­bym… :)

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

OK, wy­kre­ślam si­łow­nię z listy spo­so­bów. Cho­ciaż nie je­stem żoną pre­zy­den­ta, więc po­win­no być bez­piecz­nie. ;-)

Bab­ska lo­gi­ka rzą­dzi!

Po­dob­no są tacy, co tam chud­ną. Ja kie­dyś pró­bo­wa­łem i mi się nie udało. Na­to­miast to, co tam zo­ba­czy­łem… do­słow­nie i bez prze­no­śni wo­ła­ło o po­mstę do Nieba :P

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Za­in­try­go­wa­łeś… ;-)

Bab­ska lo­gi­ka rzą­dzi!

Jest cała seria fil­mi­ków na youtu­be (też jako rolki na FB), w któ­rych kilku gości pa­ro­diu­je “ty­po­we” za­cho­wa­nia by­wal­ców si­łow­ni. Z mojej per­spek­ty­wy to nie jest sa­ty­ra, tylko do­ku­ment :D

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Wcho­dząc tu po­rzu­ci­łem wszel­ką na­dzie­ję, że będę się do­brze bawił, bo nie prze­pa­dam (eu­fe­mizm) za biz­za­ro. Ale Twój tytuł znie­wo­lił jak za­wsze i nie mo­głem się po­wstrzy­mać.

Boszszsz jak ja nie lubię tego głu­pie­go ga­tun­ku XD I ze zło­ścią muszę przy­znać, że mi się po­do­ba­ło. Lekko, za­baw­nie, ab­sur­dal­nie, bar­dzo faj­nie. Nie wiem, czy klik jesz­cze po­trzeb­ny (może ja­kieś są w za­wie­sze­niu), ale pędzę do bi­blio­te­ki.

Moje po­wie­ści: https://marmaxborowski.pl/kwestia-wyboru/

Hej, Mar­ci­nie Mak­sy­mi­lia­nie! ;]

Dzię­ku­ję za wi­zy­tę, dobre słowo no i do­bi­cie do bi­blio­te­ki, bo aku­rat jed­ne­go klika bra­ko­wa­ło :)

Ale Twój tytuł znie­wo­lił jak za­wsze i nie mo­głem się po­wstrzy­mać.

Ha, wie­dzia­łem, co robię :P

Boszszsz jak ja nie lubię tego głu­pie­go ga­tun­ku XD I ze zło­ścią muszę przy­znać, że mi się po­do­ba­ło.

Czyli suk­ces liczę po­dwój­nie ^^ A ga­tu­nek cie­ka­wy, szcze­gól­nie z per­spek­ty­wy au­to­ra. Jak na­pi­sać coś skraj­nie dziw­ne­go, co jed­nak ma jakąś we­wnętrz­ną lo­gi­kę i (przy odro­bi­nie szczę­ścia) prze­kaz czy myśl prze­wod­nią? Od­po­wia­dam: nie­ła­two, ale daje cał­kiem sporo fraj­dy :)

Raz jesz­cze dzię­ku­ję! :)

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Hej Ce­za­ry, ja jak zwy­kle spóź­nio­ny, ale i tak było warto. Uba­wi­łem się po pachy, i teraz już wszyst­ko jasne – Dante była ko­bie­tą.

– To nie praw­da, to nie może być praw­da – za­łka­łam.

Albo “nie­praw­da”, albo “To nie jest praw­da”?

– Bo tak jest i tyle – po­wie­dzia­ła któ­raś z ko­biet.

Tutaj sta­nął mi przed ocza­mi Ro­bert de Niro w “Ir­land­czy­ku”. Czyż­by on też… nie. Nie­moż­li­we. Nie­moż­li­we, praw­da?

Dzię­ki za opo­wia­da­nie, po­do­ba­ło mi się nie­mi­ło­sier­nie. Po­zdro­wie­nia dla Śle­dzia.

I z tymi słowy krew­ki pan Josek przy­pa­lan­to­wał panią Łaję w gam­be­tę.

Hej, SF! ;)

Bar­dzo mi miło, że opko się po­do­ba­ło;) 

Dzię­ki za za­uwa­że­nie uster­ki, po­pra­wi­łem;)

Nie­moż­li­we. Nie­moż­li­we, praw­da?

Nie ma rze­czy nie­moż­li­wych… 

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Ce­za­rze, nie po­rwa­ło mnie tym razem, ale przy­zna­ję, że jest to hi­sto­ria wiel­ce oso­bli­wa, bo, jak mnie­mam, że wła­śnie taka miała być. ;)

– Ah, to ty Ja­cqu­eli­ne? → – Ach, to ty, Ja­cqu­eli­ne?

Ah to sym­bol am­pe­ro­go­dzi­ny.

Je­że­li zaś serce moje i dusza na­zbyt wiel­ką krzyw­dę tutaj do­zna­ły, to za­koń­czę żywot mój zrazu. → Je­że­li zaś serce moje i dusza na­zbyt wiel­kiej krzyw­dy tutaj do­zna­ły, to za­koń­czę żywot mój zaraz/ na­tych­miast.

Za SjP PWN: zrazu daw. «po­cząt­ko­wo»

…spoj­rza­łam na moje wła­sne od­bi­cie… → A może wy­star­czy: …spoj­rza­łam na wła­sne od­bi­cie…

…było to bar­dzo po­moc­ne, gdyż cięż­ko by­ło­by je roz­po­znać po wy­glą­dzie. → …było to bar­dzo po­moc­ne, gdyż trud­no by­ło­by je roz­po­znać po wy­glą­dzie.

https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Ciezko-a-trudno;19058.html

– Do­kład­nie! – po­twier­dzi­ła Jac­kie i w eks­cy­ta­cji aż kla­snę­ła w dło­nie. → – Tak wła­snie!/ Otóż to!! – po­twier­dzi­ła Jac­kie i w eks­cy­ta­cji aż kla­snę­ła w dło­nie.

Do­kład­nie! – Po­rad­nia ję­zy­ko­wa PWN

– Głód w Afry­ce? Na­ra­sta­ją­ce nie­po­ko­je na Bli­skim Wscho­dzie? A może… – urwa­łam, wi­dząc, że pa­trzą na mnie jak na wa­riat­kę. → Skoro ura­wa­ła to prze­sta­ła mówić, więc: – Głód w Afry­ce? Na­ra­sta­ją­ce nie­po­ko­je na Bli­skim Wscho­dzie? A może… – Urwa­łam, wi­dząc, że pa­trzą na mnie jak na wa­riat­kę.

Ostat­nim i je­dy­nym, co zo­ba­czy­łam… → Ostat­nie i je­dy­ne, co zo­ba­czy­łam…

Wska­zał pal­cem na dru­gie­go męż­czy­znę. → Wska­zał pal­cem dru­gie­go męż­czy­znę.

Wska­zu­je­my kogoś, nie na kogoś.

Za­la­ła mnie fala ko­lo­rów. Prze­ni­ka­ły mnie, koiły… → Czy oba za­im­ki są ko­niecz­ne?

Gdyby ci, któ­rzy źle o mnie myślą, wie­dzie­li co ja o nich myślę, my­śle­li­by o mnie jesz­cze go­rzej.

Ave, Re­gu­la­to­rzy! :)

Dzię­ku­ję ser­decz­nie za wska­za­nie błę­dów, poza dwoma za­im­ka­mi na końcu (wy­jąt­ko­wo mi pa­su­ją w tym miej­scu) po­pra­wi­łem wszyst­ko zgod­nie z Two­imi su­ge­stia­mi. Mar­twi mnie tylko, że za żadne skar­by nie mogę przy­swo­ić, że spra­wa albo za­da­nie nie mogą być cięż­kie, tylko trud­ne.

 nie po­rwa­ło mnie tym razem, ale przy­zna­ję, że hi­sto­ria jest wiel­ce to oso­bli­wa, bo, jak mnie­mam, że wła­śnie taka miała być. ;)

Tak, hi­sto­ria miała być oso­bli­wa, osta­tecz­nie – taki kon­kurs :) I może le­piej, że nie po­rwa­ła, bo kto wie, czy i kiedy by wy­pu­ści­ła? (no i – gdzie?) ;]

Po­zdra­wiam :)

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Ce­za­ry, jak zwy­kle cie­szę się, że mo­głam się przy­dać. I nie martw się, wykaż jesz­cze tro­chę cier­pli­wo­ści, a na pewno za­pa­mię­tasz, co jest trud­ne, a co cięż­kie. :)

Gdyby ci, któ­rzy źle o mnie myślą, wie­dzie­li co ja o nich myślę, my­śle­li­by o mnie jesz­cze go­rzej.

Hej!

Co tu się dzie­je? XD Ach, za to lubię bi­zar­ro, jest takie dziw­ne, można pisać coś dziw­ne­go, czy­tać takie od­je­cha­ne po­my­sły i cał­kiem le­gal­nie czuć to­tal­ne zdzi­wie­nie. :D

– O, wró­cił Nar­ra­tor! – ucie­szy­ła się mał­żon­ka wład­cy Kraju Zu­peł­nie Nie­waż­ne­go Ale z Aspi­ra­cja­mi. – To bar­dzo do­brze, nie mam już siły wy­słu­chi­wać tych wa­szych mo­no­lo­gów.

Dobre. :D Ale faj­nie, na­tu­ral­nie łą­czysz nar­ra­to­ra z “siłą wyż­szą”. XD

Szko­da, że scena na si­łow­ni urwa­na, bo w sumie wkra­cza­ją tam ci z gazem i le­ci­my dalej.

– Tak, ktoś był mi­mo­wol­nym świad­kiem zaj­ścia, a potem w trak­cie mo­dli­twy o wszyst­kim opo­wie­dział Sze­fo­wi. Gość, w sen­sie ten co się mo­dlił

Tu sporo tłu­ma­czysz, tzn. nie tylko ten frag­ment, ale ogól­nie o tym, kim oni są i co robią. ;p Niby dalej to wy­śmie­wasz, co jest do­brym po­my­słem, ale mimo wszyst­ko tro­chę mi to wadzi.

– Wrota były po­kry­te dziw­ny­mi zna­ka­mi, wiesz co tam było na­pi­sa­ne?

– La­scia­te ogni spe­ran­za, voi ch'en­tra­te – wy­re­cy­to­wa­ła Jac­kie.

– I co to wła­ści­wie zna­czy?

– Nie wiem – przy­zna­ła nie­chęt­nie.

To mnie roz­wa­li­ło. XD

 

– Wiesz co, Jac­kie? Za dużo tego in­fo­dum­pu, jak na moje stan­dar­dy, więc zni­kam.

I fak­tycz­nie, znik­nę­łam.

No wła­śnie, wła­śnie, nar­ra­to­rze. :D

Lek­kie, fajne, takie to­tal­nie w Twoim stylu, choć in­fo­dum­pu było ciut przy­du­żo jak na dość krót­ki tekst, no i jego za­war­tość. ;) Ale czy­ta­łam z przy­jem­no­ścią, tylko tro­chę mi za­bra­kło roz­wi­nię­cia, ja­kiejś myśli prze­wod­niej. ;) Te żony pre­zy­den­tów były naj­cie­kaw­sze, szko­da, że tak urwa­łeś.

Po­zdra­wiam,

Anan­ke

Hej, Anan­ke ;)

W kwe­stii fa­bu­lar­no-kom­po­zy­cyj­no-in­fo­dum­po­wej po­zwo­lę sobie od­po­wie­dzieć zbior­czo ;) Ja ge­ne­ral­nie mam (nie)zdro­wą ten­den­cję do pi­sa­nia ab­sur­dów, więc na kon­kurs Fan­tho­ma­sa po­sta­no­wi­łem na­pi­sać coś… bar­dziej xD Osta­tecz­nie, gdzie jak nie tutaj, praw­da? ;)

Przy­kła­do­wo, wątek z żo­na­mi na si­łow­ni spo­koj­nie mógł­by sta­no­wić ca­łość fa­bu­ły, mia­łem po­mysł na po­cią­gnię­cie tego. Ale potem po­my­śla­łem, że to by­ło­by zbyt spój­ne, lo­gicz­ne i cóż… nor­mal­ne ;)

Niby dalej to wy­śmie­wasz, co jest do­brym po­my­słem, ale mimo wszyst­ko tro­chę mi to wadzi.

Tak, ten frag­ment mo­głem na­pi­sać le­piej. Z dru­giej stro­ny, je­że­li to ma ja­kieś zna­cze­nie, mi się aku­rat kon­cep­cyj­nie bar­dzo po­do­bał. Taki tro­chę ma­shup "And now for so­me­thing com­ple­te­ly dif­fe­rent" i ka­pi­ta­na bomby ;P

Te żony pre­zy­den­tów były naj­cie­kaw­sze, szko­da, że tak urwa­łeś.

Myślę, ze jesz­cze wrócą. W moim ostat­nim tek­ście jest lekka za­jaw­ka w te­ma­cie ;)

Dzię­ku­ję za lek­tu­rę! ;)

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Ja ge­ne­ral­nie mam (nie)zdro­wą ten­den­cję do pi­sa­nia ab­sur­dów, więc na kon­kurs Fan­tho­ma­sa po­sta­no­wi­łem na­pi­sać coś… bar­dziej xD Osta­tecz­nie, gdzie jak nie tutaj, praw­da? ;)

No to wiem, dla­te­go też w Twoim przy­pad­ku można się spo­dzie­wać ab­sur­dów nie tylko na kon­kurs. :D

Myślę, ze jesz­cze wrócą. W moim ostat­nim tek­ście jest lekka za­jaw­ka w te­ma­cie ;)

O, to ze stat­kiem? Muszę zer­k­nąć. :)

Po­zdra­wiam,

Anan­ke

P.S. Poleć mi ja­kieś swoje opo­wia­da­nie, w któ­rym jest jesz­cze sporo ab­sur­du. :)

O, to ze stat­kiem? Muszę zer­k­nąć. :)

Si :)

P.S. Poleć mi ja­kieś swoje opo­wia­da­nie, w któ­rym jest jesz­cze sporo ab­sur­du. :)

Hmm, to by bylo każde ;) a tak naj­wię­cej to pew­nie Pas­sa­tem przez ga­lak­ty­kę i Sen fa­ra­ona ra­bu­sia ;)

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"

Do­da­łam do ko­lej­ki. :) A Sen fa­ra­ona ra­bu­sia czy­ta­łam. :)

Sym­pa­tycz­ne :)

Przy­no­szę ra­dość :)

Bar­dzo mi miło, Anet ;)

Jak opi­sał mnie pe­wien zacny Bard: "Szysz­ko­wy Czem­pion Nie­skoń­czo­no­ści – lord lata, im­pe­ra­tor szor­tów, naj­wspa­nial­sza por­ta­lo­wa Szy­szu­nia"