
Jeśli macie już dosyć moich wierszy, dajcie znać:))
Jeśli macie już dosyć moich wierszy, dajcie znać:))
wielki świat
kurczy się do twoich ramion
próbujesz objąć
mgłę
osiadam
przyziemnie odsłaniam
nieuchwytne
Tak więc macie dosyć?
"bądź dobrej myśli, bo po co być złej" Lem
Jeszcze nie, toteż śmiało “wierszuj” dalej. :-)
Przyznaję, że nie potrafię rozsądnie i zwięźle skomentować Twoich utworków, bo drobne, a refleksje potrafią wywołać obszerne…
Pozdrawiam
takie wiersze czytam zawsze z największym zainteresowaniem
pamiętając o zasadzie obowiązującej w poezji
że im krótszy utwór – tym większe pole jego interpretacji;
niestety w prozie tak to chyba nie działa;
najserdeczniejsze pozdrowienia dla Autorki
Witaj. :)
Dużo emocji, ekspresji oraz uczucia, a tak mało słow. :)
Piękne. :)
Mgła to także kropelki wody, nasuwa mi się więc pewne, zakamuflowane znaczenie symbolicznych łez. :)
Klik, pozdrawiam serdecznie i proszę o więcej. :)
Pecunia non olet
Witaj Gochaw,
Ja tylko chciałem powiedzieć, że pierwsze cztery wersy są ślicznie powiedziane i rezonują nawet w duszy umysłu raczej ścisłego, reszta mniej, ale zgrzytów nie ma.
Mało słów, przekazuje duży ładunek emocjonalny.
Pojawiło się u mnie skojarzenie z sagą Brandona Sandersona “Z mgły zrodzony”, tam mgła odgrywa ogromną rolę. Czyżby inspiracja?
Serdecznie Pozdrowienia!
Follow on! Till the gold is cold. Dancing out with the moonlit knight...
Słodkie. Ujmujące.
"nie mam jak porównać samopoczucia bez bałaganu..." - Ananke
Żeby tak krótko ująć tak wiele, trzeba to zrobić bardzo dobrze. I wiersz jest bardzo dobry! A poezji nigdy nie będzie dość!
Klikam i pozdrawiam!
Dość nie mamy :)
Trzecia strofa łamie symetrię i na pozór wydaje się przyziemna i taka “oklapła”, ale czwarta pokazuje, że tak miało być. Odczytałem to jako zabawę z czytelnikiem, również formą i długością. Sprytne i myśli cieszy, ale mogą się znaleźć tacy, którzy w trzeciej będą widzieć braki.
Wszystkim czytającym pięknie dziękuję za czas i pozostawiony ślad
"bądź dobrej myśli, bo po co być złej" Lem
Nieświadomie ramiona skojarzyły mi się z mężczyzną, więc mglistą postać połączyłam z kobietą. Symbolizuje ją mgła, bo… tu mnóstwo skojarzeń, powodów i porównań się u mnie pojawiło. Lubię takie wiersze. Dużo się można dowiedzieć o sobie dzięki nim.