Ariadna

Bardzo nostalgiczny, romantyczny, uczuciowy… Cudny wiersz, brawa! :)

Akurat teraz też tworzę szort, nawiązujący do mitologii, lecz z innymi bohaterami, zatem jest mi jeszcze bliższy. :)

Kliczek, pozdrawiam serdecznie. :)

Pecunia non olet

Ktoś musi dla równowagi pomarudzić – te trzy kropki, moim zdaniem,

psuja nieco efekt… Ale i tak misię.

Dum spiro spero. Albo coś koło tego...

Niezłe, calkiem niezłe…

Już tylko spokój może nas uratować

Ładne i nastrojowe, ale nie potrafię domyślić się żadnej interpretacji…

Dlaczemu nasz język jest taki ciężki

Ale mnie zmęczyłeś tym utworem. Czuję się jak mokra od pomyślunku i jeszcze raz podkreślę: mokra ściera albo brudna szmata. No nie mogę!

Jedyne wyjaśnienie, które przychodzi mi do głowy, to że podmiot liryczny odczuwa i żyje w świecie nie linearnym. Czyli dla niego czas płynie dwu-torowo. Jest zamknięty w swoim labiryncie, zawieszony między przeszłością i teraźniejszością. I pewnie wiele więcej, ale ja się na tym nie znam.

To chyba smutny wiersz.

Cześć

No dobra, pogubiłam się. Nitkę, AS, dajże nitkę! ;-)

Babska logika rządzi!

Bruce:

bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

Fascynator:

kropki które Ci się nie podobają służą do ustawiania przerzutni:

w czasach gdy budowano pałac w Knossos /

otworzyłem drzwi tak samo jak wtedy

tak to działa;

przerzutnie m.in. zapobiegają rozwlekłości tekstu

i są wskazówką dla recytujących;

dzięki :)

Rybak3:

bardzo dziękuję :)

GalicyjskiZakapior:

niestety, interpretacja to nienaruszalne prawo czytelnika;

autorowi nic do tego;

pozdrowienia :)

exedunder:

ciekawie…

a może czas nie jest ciągły, lecz dyskretny?

i może dlatego istnieją luki w jego postrzeganiu?

namęczyłeś się, ale dzięki za przemyślenia;

pozdrawiam :)

Finkla:

nitka jest bardzo długa;

zaczyna się w roku 1900 p.n.e.

a kończy współcześnie…

Ech, mit o Tezeuszu to ja znam. Tylko nie widzę związku z deszczem i resztą elementów.

Babska logika rządzi!

Dziękuję, teraz misię bardziej. Prawie jak u Kochanowskiego…

Kropka wyświechtała się w nieskończonej ilości zdań tak bardzo, że

kojarzy się już tylko ze ścianą – stop! koniec myśli…heh

Natomiast ukośnik – ooo…czegoś chcą od nas – tak/nie, tu/tam, to/owo….

Panie, za Twoją zawżdy/ pomocą król bije (Jan Kochanowski, Psalm 21)

(za Brykiem)

Chociaż prawdopodobnie większość przerzutni obywa się bez znaków graficznych…

Dum spiro spero. Albo coś koło tego...