- Opowiadanie: Aryss - Seans nieobliczalny

Seans nieobliczalny

Dyżurni:

brak

Oceny

Seans nieobliczalny

na ścianie

z mojej skóry – projekcja

stale błądzę

między scenami

 

zepsute mechanizmy chroniące

zwalniają

proszki słowne

łykam zbyt łapczywie

 

bariera logicznych upadków

przekroczona

freudowska psychoanaliza

sen i jego obmurowanie

 

sen się droczy

wybrzmiewa

 

kolejny dzień

a życie zduszone

w centrum

nieważkości

 

 

Koniec

Komentarze

Hmmm. Wiersz wydaje mi się ciekawie napisany. Ale nie mam pojęcia, o czym to.

Babska logika rządzi!

Przeczytane. Tylko w zasadzie co ja przeczytałem? Pozdrawiam.

Zdaję sobie sprawę, że ten wiersz (jak i kilkanaście innych) jest zbyt chaotyczny, hermetyczny, niewyważony, niebiorący pod uwagę czytelnika, a bez odpowiedniego kontekstu może wydawać się całkowicie nieprzystępny. Pisałem go głównie dla siebie, jako forma ujścia emocji. Chciałem się nim podzielić, ale po raz kolejny nie przemyślałem tego przed publikacją. Co do treści, często doświadczam derealizacji i poczucia “mentalnego rozbicia”. Te stany są głównymi motywami wiersza: poczucie braku spójności logicznej, terapia poprzez pisanie, pesymizm i zagubienie. Dziękuje za komunikat zwrotny.

Nie tłumacz się. Pisz, publikuj dalej. To że komentujemy twoje wiersze, których nie rozumiemy nic nie znaczy. Jeśli ci pomaga rób to dalej. Każdy z nas ma negatywne komentarze. Wszystkim nie dogodzisz. Pamiętaj tylko że to strona na twórczość fantazy. Próbowałeś publikować na Opowi? Tam chyba większa grupa zainteresowana wierszami? Mogę się mylić. Może warto spróbować? Pozdrawiam.

Nowa Fantastyka