
życie swoje
wypełniaj radością
jest tyle drzew
na których się nie powiesisz
rzek
w których się nie utopisz
łez
których nie wypłaczesz
Hej, AS
Przyjemny i optymistyczny. Bardzo mi się podoba!
Technicznie się nie wypowiem, ale zastanawiam się, czy gdyby fragment o drzewach i rzekach dać na koniec, to czy nie wybrzmiałoby to mocniej.
jest tyle drzew
na których się nie powiesisz
rzek
w których się nie utopisz
Super. Pozdrawiam ;)
No nie nazwałbym tego wiersza “przyjemnym i optymistycznym” ;)
Ale podobał mi się. Oszczędny w formie. Dobrze zestawia kontrastowo optymizm z potencjalnym samobójstwem.
Też się zastanawiałem, czy przestawienie, które proponuje Ramshiri nie wzmocniłoby przekazu. Ale z drugiej strony zaburzyłoby to konstrukcję. Jest dobrze, tak jak jest.
Moje powieści: https://marmaxborowski.pl/kwestia-wyboru/