„Strażnicy- dziecko krwi”

Ja po wstępie dziękuję. Nie znam się na tyle, by to dźwignąć. Widzę bowiem, że wyzwanie nie lada jakie. Niech się zabierze za to, któryś z profesjonalistów.

Może tylko nakreślę o co mi chodzi:

 Zanim zacznę pisać chciałbym by ktokolwiek by to czytał patrzył na moje wypociny wyrozumiale bo to moje pierwsza walka z piórem, choć bardziej z klawiaturką:P

Wyobraź sobie że siedzisz sobie w swoim mieszkaniu gdzie prowadzisz zwykłą egzystencję. Twój byt jest nudny i pozbawiony sensu. Ale pewnego dnia niespodziewanie jedno wydarzenie odmienia całe jego dotychczasowe życie...

Nie mogę sobie wyobrazić, że siedzę sobie w zwykłym mieszkaniu i prowadzę zwykła egzystencję. A potem jeszcze, jakby tego było mało, coś nagle zmienia życie mojego bytu.

Już się więcej nie zgrywam, bo dalej nie czytam. Ale nie przejmuj się. Jak Ci nikt błędów nie uświadomi, to je zawsze będziesz popełniał (chyba, że sam je sobie uświadomisz). 

Zostawiam innym brudną robotę, bo ja się jeszcze uczę :) 

dzięki,. poprawiam.

Sory, to mnie rozbawiło:

Ojciec zostawił matkę bez słowa gdy był ciekawym świata ośmiolatkiem. 

Powtarzam, nie martw się. Ja też przez to przechodziłem. :) 

No dzięki. Po prostu jak mam pomysł to piszę jak leci a potem dopiero poprawiam. A często coś pominę:) A chciałbym napisać książkę:P To małe takie mażenie, dlatego potrzebuje Waszej pomocy by nie popełniać głupich błędów:P

Jak ktoś dodaje pierwsze opowiadanie powinen wyskoczyć komunikat: "przeczytaj tekst, zanim go wstawisz".

"To małe takie mażenie, dlatego potrzebuje Waszej pomocy by nie popełniać głupich błędów:P"
 Potrzebujesz słownika ortograficznego, solidnej porcji literatury oraz "myślenie mode". Dopiero potem się weź za pisanie.

To i do słownika zajrzyj, albo włącz sobie wykrywacz błędów, czy jak to się tam nazywa (mażenie) :)

Moja rada: zanim dasz innym swoje opowiadanie do oceniania, przejdź się z psem na spacer, czy coś takiego, potem usiądź i sam je sobie oceń. Przeczytaj pięć razy i jak wychwycisz wszystkie błędy, wtedy daj do oceniania innym. Zobaczysz ile pominąłeś :)

Pozdrawiam 

Nie mam psa:D A z gramatyką nie mam na ogół problemów lecz piszę z telefonu i czasem coś tam się walnie:D

Ok, do konkursu.

Całe jego dzieciństwo było do dupy. Mieszkał w Stanach w Los Angeles. Jego ojciec utrzymywał rodzinę pracując na budowie, lecz gdy stracił prace pogrążył się w alkoholizmie. Relacje między jego rodzicami od zawsze były skomplikowane. Nad jego opieką czuwała starsza o trzy lata siostra Alice.

Powtórzenia: w pięciu zdaniach cztery razy masz słowo "jego", to naprawdę przesada.

Ojciec zostawił matkę bez słowa gdy był ciekawym świata ośmiolatkiem.

Ale fajne pomieszanie podmiotów Ci wyszło. :-)

Ich życie stało się jeszcze cięższe, Matka pogrążona w smutku staczała się, popadła w alkoholizm i straciła zainteresowanie dziećmi, a także całym otaczającym ją światem. Gdy miał 13 lat wraz z siostrą opuścił rodzinny dom i zamieszkał u krewnych.

Nie żebym była jakąś specjalistką od życia w Los Angeles, ale chyba w Stanach opieka społeczna odebrałaby dzieci matce, która nie interesuje się kompletnie niczym? 

Wydarzenie to zostawiło piętno na jego psychice. Jego dalsze rozmyślania nad swym losem zostały niespodziewanie przerwane przez dzwonek do drzwi.

No nie, tego rodzaju przeskok czasowy zdecydowanie powinien być oddzielony akapitem.

Jak do tego momentu, opowiadanie jest zwyczajnie nudne. Niczego tak naprawdę nie dowiadujemy się o bohaterze - ma jakieś zainteresowania? Przyjaciół? Plany na przyszłość? Na czym polega piętno odciśnięte na psychice - boi się ognia, nie umie nawiązywać zwiazków, obsesyjnie gromadzi jedzenie czy jeszcze coś inego? Nie ma bohatera, jest wydmuszka. Czyli zmarnowałeś kilkanaście zdań tak naprawdę po nic.

Niestety, ale Twoje przekonanie, że nie masz problemów z gramatyką, jest błędne. Kompletnie nie radzisz sobie z podmiotami w zdaniu. Popatrzmy na ten fragment:

Po otwarciu jego oczom ukazała się dziwna postać w czarnym płaszczu. Nim zdążył zareagować ,dziwna postać błyskawicznie przemknęła koło niego i gdy się obrócił siedziała na pufie plecami do niego szukając czegoś w kieszeniach.

Na razie przed pomieszaniem podmiotów ratuje Cię to, że postać jest rzeczownikiem rodzaju żeńskiego. Za to nie bardzo rozumiem, czemu grzebie sobie owa postać po kieszeniach siedząc na pufie, skoro ZDECYDOWANIE wygodniej jest to robić na stojąco. Poza tym po "gdy się obrócił", powinien być przecinek.

Niespodziewany gość był młodym chłopakiem około dwudziestu kilku lat, ubranym w czarne, skórzane spodnie i identyczną kamizelkę z rękawami kończącymi się nad łokciami.

Bohater stoi przy drzwiach i patrzy na przybysza W CZARNYM PŁASZCZU, który siedzi PLECAMI DO NIEGO i bohaterowi udaje się dostrzec, jaką przybysz ma kamizelkę? Już pomijając niespójność takiego prowadzenia narracji, sprawdź sobie dokładnie, jak wygląda sztuka odzieży nazywana kamizelką (podpowiem: nie posiada rękawów mogących kończyć się nad łokciami czy gdzie indziej).
Aha, i jeszcze: bohater ma dwadzieścia lat, więc z jego punktu widzenia dwudziestoparoletni przybysz nie będzie "młodym chłopakiem", lecz raczej młodym mężczyzną.

Na stopach ciężkie glany sięgające mu do kolan

I te glany bohater też zauważył na nogach przybysza siedzącego na pufie tyłem do niego?...

zaś na plecach miecz. Nie był znawcą broni białej ale przypominał kształtem katanę.

O, jakie ładne pomieszanie podmiotw. Miecz nie był znawcą broni białej, tak? Podpowiem: poducz się o podmiotach domyślnych i o tym, do jakiego rzeczownika domyslnie odnosimy orzeczenie w takich przypadkach.

Obok niedbale rzucony płaszcz z kieszeniami wywróconymi na drugą stronę.

Przybysz siedzi na pufie w płaszczu i nagle informujesz, że płaszcz leży na ziemi? Nie zabraklo tu czegoś? A poza tym obok CZEGO? Ostatnio byliśmy przy mieczu wiszącym na plecach, więc wynika, że płaszcz leży obok niego. Na plecach.

Chłopak miał całe ręce i kawałek szyi z lewej strony w dziwnym tatuażu ilustrującym jakieś czarne znaki.

Sprawdź znaczenie czasownika "ilustrować", bo nie użyłeś go poprawnie. Podpowiem: powinno być "przedstawiać".

 Dałby głowę że widział jak się poruszają.

O, znowu pomieszanie podmiotów: z przybysza znienacka przeskoczyłeś na gospodarza, a w kolejnym zdaniu znów do przybysza...

Z tyłu widział jego sięgające do szyi, gęste, czarne włosy.

Wyjaśnij, proszę, jakim cudem bohater widzi tatuaż na szyi przybysza posiadającego gęste włosy sięgające do tejże szyi.

Mike był szczerze zdumiony takim początkiem rozmowy ale wychowany na telewizji i grach niewiele go jest w stanie zadziwić.

Składnia tego zdania leży i pokwikuje boleśnie.

-To prawda. Jest to jednak dłuższa historia więc zanim Ci ją opowiem usiądź, możesz też mi nalać coś mocniejszego.

Zaimki zwrotne i dzierżawcze piszemy wielką literą tylko w korespondencji.

Dopiero teraz Strażnik odwrócił w jego kierunku twarz- nie było w niej nic dziwnego poza oczyma- emanowało od nich delikatne, czerwone światło. Gość widząc jego zdziwioną minę lekko uśmiechnął się odsłaniając kły. Krótsze niż na filmach o wampirach ale nie miał wątpliwości że były prawdziwe.

I znowu za dużo "jego", i znowu pomieszanie podmiotów (podmiotem cały czas jest gość, więc czasownik "miał" musi się odnosić do niego - takie są prawidła polskiej gramatyki, niestety).

 postanowił wysłuchać co ma mu do powiedzenia w nadziei że jak opowie co ma do opowiedzenia

Rekord tego forum w stotowaniu powtórzeń.

Zanim zaczniemy, wiedz że mimo iż trudno ci będzie uwierzyć w to co powiem to jest to prawda.

Bez przecinków to zdanie czyta się naprawdę ciężko. No i można by nad nim nieco popracować, żeby nie powtarzało się  co chwila słówko "to".

Historia to zaczyna się zanim na ziemi pojawili się ludzie.

Literówka i ort.

Ludzie, którzy zamieszkują tą planetę są potomkami małp. Jest to poparte naukowo.

Nie, nie jest. Ludzie mieli z małpami wspólnych przodków, ale od małp nie pochodzą. 

 Ale gdy człowiek zaczął być na tyle inteligentny by po załatwieniu potrzeby się w tym nie wytarzać

Kolejna bzdura. Zwierzęta nie tarzają się we własnych odchodach, owszem, jeśli są trzymane w ciasnym, nie sprzątanym kojcu, to w końcu się w nich położą nie mając innej możliwości, ale z własanej woli tego nie robią. Psy czasami tarzają się w różnych śmierdzących rzeczach, bywa, że w krowim łajnie, ale NIGDY we własnej kupie. 

Wydaje ci się pewnie sądząc po twoim głupim uśmieszku że wylądował statek kosmiczny i zielone ludziki pokazywały ludziom jak się wyparować za pomocą takiego czy innego gnata i jak prowadzić ufo.

Jak na wysłannika Atlantów, to ten facet mówi strasznie gimnazjalnym językiem. "Się wyparować"? Litości.

 Nic z tych rzeczy. Atlanci mają zasady- nie ingerują w rozwój. Co ma do tego Atlantyda? Fakt, Atlantyda istniała i pewnie do dziś to tylko sterta złomu. Czemu złomu? Był to wielki statek kosmiczny zakamuflowany jako wyspa. Atlanci pokazywali ludziom jak powinno wyglądać ich życie. Jednak sam wiesz jak ludzie są skłonni do nauki. Podobne próby trwały w kilku miejscach na Ziemi. Ich wpływ to choćby piramidy Egipcjan i Azteków. Widzisz, statki po spakowaniu nie wyglądały jak miasta lecz były kształtem zbliżone do piramid.

Statki po spakowaniu? Do walizki? I w końcu wyglądały jak piramidy czy jak wyspy, bo w każdym zdaniu podajesz sprzeczne informacje...

Uwcześni

Ówcześni.

gdy zostali opuszczeni przez Atlantów postanowili zbudować własne budowle licząc że udadzą się nimi w podróż razem z nimi.

Powtórzenie...

Jak wiesz nie udało się to. Zapytasz dlaczego opuścili Ziemie? Ludzie byli trochę oporni na wiedzę i zbyt łatwo szło im skakanie sobie do gardeł.

Ludzie chcieli udać się w podróż razem z nimi, ale im się to nie udało, więc dlaczego opuścili Ziemię. Czyli znowu pomieszanie podmiotów. No i jak się ma informacja "oporni na wiedzę" ze stwierdzeniem sprzed kilku zdań, że "mieli skłonność do nauki"? Czytasz w ogóle to, co napisałeś?

Zaczynam dostrzegać czar kiepskich opowiadań. Nawet gdy ktoś nudzi mnie treścią i drażni gramatyką, to poniżej znajdzie się parę komentów, które rozjaśnią me oblicze.

Zmień tytuł. Na Boga, Buddę, Alibabę i tysiąc rozbójników, zmień ten tytuł.

Ludzie byli trochę oporni na wiedzę i zbyt łatwo szło im skakanie sobie do gardeł. Zostawili więc na planecie nas- Strażników.

Ludzie zostawili na planecie Strażników. Pilnujże acan tych podmiotów!

Mamy czuwać nad bezpieczeństwem mieszkańców i jak pilnować by nieznane ludziom stworzenia były w dalszym ciągu nieznane.

"Jak pilnować"? Mam coraz większą pewność, że nie przeczytałeś swojego tekstu przez umieszczniem go tutaj.

Wiele istot jednak łamało postanowienia paktu i w wielu książkach czy opowieściach słyszy się o magii, smokach, wampirach, wróżkach, aniołach, wilkołakach, zmiennokształtnych i innych niezwykłych dla ludzi istot.

Po pierwsze, powtarzasz słowa "istot", po drugie, to na końcu zdania powinno być w miejscowniku.

W dodatku żyją dużo dłużej bo gdy osiągną 25 rok życia zatrzymuje się w ich organizmie proces starzenia i śmiercią naturalną umierają w wieku ok 450-500 lat.

Po pierwsze, w literaturze nie używamy skrótów w rodzaju "ok", po drugie, poza nielicznymi wyjatkami, wszystkie liczebniki pieszmy słownie.
Po trzecie to, co właśnie zrobiłeś, nazywa się infodumpem i na ogół nie świadczy dobrze o tekście, bo zanudza czytelnika. Znacznie lepiej jest wplatać informacje w akcję - poczytaj choćby "Wojnę kwiatów" Tada Williamsa i zobacz, jak tam bohater zaznajamia się z całkowicie obcym światem.

Mike z trudem myślał. Tyle informacji, które w dodatku wydawały się możliwe mimo ich całkowitego nieprawdopodobieństwa.

Znaczy, CO konkretnie wydawało mu się możliwe? Przecież facet wstawił mu bajeczkę nie popartą kompletnie żadnymi dowodami.

A musiał podjąć decyzję. Nie ufał tej osobie- sprawiała dziwne wrażenie. W głowie miał setki myśli i tyle samo pytań ale trudno mu było je jakoś uporządkować. Postanowił zadać je później. Miał dziwne wrażenie jakby przybysz czytał jego myśli w czasie opowieści bo odpowiadał na jego pytania zaraz po tym jak je sobie w głowie sformułował. Czy to możliwe?

Powtarzają się słowa "wrażenie", "myśli", "głowie" - na ogół to się nazywa ubóstwem leksykalnym.

 Przybysz wpatrywał się w niego bezczelnie głupi się uśmiechając. Wiedział jaki chaos zaprowadził w jego umyśle swą opowieścią. Dobrze choć że się nie odzywał. Miał dziwny głos. I nie był pewny czy mu się podobał.

Kto nie był pewny, czy się podobał komu - przybysz bohaterowi czy odwrotnie?

Widać było że koleś nie akceptuje odmowy. Postanowił sprawdzić swoje podejrzenia.

Kto postanowił sprawdzić? Ostatnim podmiotem był przybysz...

będą musieli zabrać cię siłą gdy tylko obudzi się twoja siła

Po angielsku istnieją książeczki "easy reader" dla ludzi znających tylko 300 wyrazów, ale chyba nie miałeś na celu napisania takiej opowieści?

Lubią swoja prace i są w tym naprawdę świetni, więc szefostwo czasem przymykaj oko na dziwne wypadki podczas ich działalności.

Przymykaj?...

No i pytanie: po co przybysz przeszukiwał kieszenie i wywracał płaszcz na lewą stronę? Nie napisałeś, że cokolwiek znalazł, więc po co w ogóle wprowadziłeś tę scenę do akcji? Strażnik ma taki tik nerwowy, że za każdym razem, jak wejdzie do domu kandydata, to musi sobie kieszenie przegrzebać?

Już pomijając, że co to za Strażnik, co wchodzi do nieznanego faceta i siada TYŁEM. A gdyby Mike się podkradł i zaprawił go czymś ciężkim w głowę?

Myślę, że przydałoby Ci się przeczytanie tego poradnika:
http://www.esensja.pl/ksiazka/publicystyka/tekst.html?id=4245

No cóż - póki co jest marnie. Sam przebrnąłęm zaledwie przez kilka linijek. Mnóstwo rzeczy zgrzyta - byt, którego życie zmienia się pod wpływem niespodziewanego wydarzenia. Weź do serca powyższe komentarze i pracuj.
Pozdrawiam.

Dzięki za komenty i sugestie. Biorę się do pracy. AA z gramatyką nigdy nie miałem problemów w szkole:P Okazuje się że muszę trochę poćwiczyć. Jeszcze raz dzięki za wytknięcie błędów

Twoi nauczyciele akceptowali TAKIE pisanie? Człowieku. Dude. Powineneś ich pozwać, a nawet nie żartuję w tym momencie. Jeżeli ciebie nauczono, że to jest dobre, to wskaż mi kierunek i oczekuj w szkolnej gazetce przeczytać o maniaku z piłą mechaniczną w pokoju nauczycielskim.

Dude :) Kaamaaaan! :)

Z ćwiczeniami gramatycznymi może nie miał problemów, jednak jestem ciekaw ile Zegu dostawał punktów za język w swoich pracach.

Zequ - pierwszą regułą, którą łamiesz, absolutnie bez przyczyny, czy uspraiedliwienia, to niezachowanie jedności czasowej: "Mike ma 20 lat i leżał na łóżku myśląc". To zdanie nie ma prawa tak brzmieć. Zwykle pomaga przczytanie tekstu na głos, by wyłapać podobne błędy. Zresztą kilkanaście póżniejszych zdań łącznie z tym tworzą nieszczególnie ciekawe kalendarium życia - "miał 13 lat, gdy", "w wieku 10 lat zdarzyło się.." i tak dalej. Suche podawanie faktów nuży. Dialog jako seria wymienianych ciągiem zdań... też nie przekonuje. Może w trakcie rozmowy ktoś by się zafrasował, otarł pot, kuźwa, niech choćby beknie, byle coś się działo. U Ciebie troszkę tego za mało.
Zdecydowanie za to zbyt mocno zżyłeś się z czasownikiem "być". Przeczytaj swój tekst raz jeszcze, co chwila ktoś/coś jest, było, czy będzie - to brzmi jak wyliczanka.
"Twój byt jest nudny", piszesz, a ja Ci na to - bzdura! Po pierwsze zapoznaj się ze znaczeniem terminu byt, a zauważysz, że wcale nie tego słowa chciałeś użyć. "Twój byt jest nudny"... a czy nie więcej wyrazisz pisząc: "twoja dotychczasowa wegetacja to ciąg jałowych, płytkich zdarzeń, absolutnie wypranych ze znaczeń, zestawionych bezpłciowo, beznamiętnie, bezsensownie, strata czasu."
Sięgaj do metafor, szukaj synonimów i bij się po łapkach za każdym razem, gdy użyjesz nieszczęsnego "być".
Kończę się wymądrzać, mam nadzieję, że uwierzysz w moją dobrą wolę i w to, że dobrze Ci życzę ;)

Achika albo się nudzi, albo za tą nagłą Jej aktywnością coś się kryje.
Chcecie, to wierzcie, chcenie, nie wierzcie --- przeczytałem "toto" wczoraj na dobranoc i tylko machnąłem ręką. Wiadomo, ferie... --- i będzie tego więcej.

Przyznaję bez bicia - opowiadania nie przeczytałam... Widzę za to, że pod wyjątkowo słabymi tekstami rozgrywa się prawdziwie epicka saga. Najpierw był "Zew przodków". A teraz chwalebna kontynuacja heroicznej walki bohaterskiej recenzentki. Behold! Oto epizod II - "Achika kontraktakuje". Coś czuję, że w najbliższym czasie czeka nas jeszcze epizod III - "Powrót Achiki" ;)) 

"Make the Force be with you, Achika" (Dark Side, of course ]:>)

(...) chwalebna kontynuacja heroicznej walki bohaterskiej recenzentki.
Walki z wiatrakami?

AdamKB - pleonazm "heroiczna bohaterka" był celowym zabiegiem, gdybyś miał jakieś wątpliwości ;)

AdamKB z właściwą sobie przenikliwością przejrzał mnie. :-) Nudzę się... ale właśnie przeczytałam cztery pierwsze zdania tekstu "Wieczne miasto - miecz królów" i przeraziłam się tak, że boję się czytać dalej.

"Nie oceniaj książki po okładce", mówią. "Tytuł to nie wszystko", tak gadają. Niech więc ktoś mi wytłumaczy, dlaczego gdy przeczytałem ten tytuł to byłem z miejsca przekonany iż tekst jest denny... i hej, coś takiego! Tak właśnie jest!

Ja bym nawet chciał, żeby Achika się wzięła za moje opowiadanie. Punktuje celnie.
A co do utworu zaprezentowanego przez Zequ, to chyba już dość zostało napisane. Proza gimnazjalna do mnie nie przemawia.