Lustrzany Człowiek

Dobre opowiadanie – stopniowo budujesz napięcie, co działa na plus. Jednak nie uzyskałem odpowiedzi na większość pojawiających się w nim pytań. Pomysł jest ciekawy, ale według mnie lepiej sprawdziłby się w dłuższej formie. Miejscami brakuje spacji. Warto też zajrzeć do poradnika dotyczącego zapisu dialogów. Pewnie ktoś bardziej doświadczony w kwestiach technicznych będzie miał więcej do powiedzenia na ten temat. Powodzenia w dalszym pisaniu! Pozdrawiam!

 

Edit: Zapomniałem wspomnieć – początek dobrze byłoby podzielić na akapity, bo obecnie jest nieco zbity i trudny do przyswojenia.

Zwykle nie czytam horrorów. Twój mnie skusił, bo mam gotowego szorta o takim samym tytule. Będę musiał zmienić nazwę. Na szczęście treści się różnią. Właściwie stworzyłeś kryminalną zagadkę/relację. Obstawiam Nowickiego jako sprawcę. Pomysł misię. Od oceny warsztatu są mądrzejsi. Pozdrawiam. :)

 

Żaden ślad włamania. Żaden dźwięk. ← dałbym: Żadnego śladu włamania. Żadnego dźwięku.

milczenie tak gęste, że aż bolało w uszy. ← milczenie tak gęste, że aż bolały uszy.

Witaj. :)

Gratuluję tutejszego debiutu i to już w dniu rejestracji. :) Na dodatek jestem pełna podziwu, bo masz dopiero 20 lat, a tu już tak ambitny tekst, jak horror! Brawa! :)

W dziale Publicystyka są bardzo pomocne Poradniki, w tym – językowe, o zapisie myśli i autorstwa Drakainy – dla Nowicjuszy. :) Zapraszamy! :)

 

Ze spraw technicznych – wątpliwości i sugestie (zawsze – tylko do przemyślenia):

Zgłoszenie dotyczyło ponownie osoby, która nadużywała swojej pozycji i władzy (przecinek?) a następnie ginęła w makabrycznych okolicznościach.

Wszystkie sprawy miały jeszcze jeden wspólny mianownik – lustra.  (za dużo spacji?) Gdy wszedł na czwarte piętro, drzwi do mieszkania były uchylone.

Miał wygrawerowane „Lustro nie tworzy zła. Ono tylko je pokazuje.”. – pierwsza kropka zbędna?

Chodził po wielu specjalistach(przecinek?) jednak tylko mocne proszki przeciwbólowe w dzień i nasenne w nocy trzymały go przy życiu.

Podszedł do niego jego wspólnik (przecinek lub myślnik?) starszy aspirant Tomasz Matys.

Wiecie (przecinek?) o co chodzi z tymi kawałkami lustra? – zapytał Nowicki.

Matys podał mu plik papierów mówiąc – Niewiele (przecinek?) ale na tyle dużo (i tu?) aby móc wnioskować motyw. – zapis wypowiedzi trzeba zmienić (w HP jest bardzo pomocny wątek an temat zapisu dialogów)

W biurku znaleźliśmy dowody, na to że (przecinek?) jeśli dobrze mu zapłaciłeś (i tu?) potrafił przymykać oko na występki lokalnych zbirów (i tu?) ale nie tylko.

– A to lustro? – Wtrącił Nowicki – tutaj także nieprawidłowo zapisany dialog, w dodatku brak kropki na końcu zdania (ten błąd jest też później), a zatem dialogi i interpunkcję trzeba dokładnie sprawdzić i poprawić, ja już reszty nie wypisuję.

 

Szybko wyciągnął kolejną dawkę proszków , którą natychmiast połkną. – tutaj jest ortografiak, a przed przecinkiem zbędna spacja

– Wszystko okej? – Zapytał Matys – Nie przesadzasz z tymi lekami. – wypowiedź do poprawy, ale dodatkowo zapytanie – czy to ostatnie zdanie nie jest pytające?

Jej Głowa była odchylona do tyłu a w usta miała wepchnięty masywny kawałek stłuczonego lustra – tu niepotrzebny, kolejny błąd ortograficzny – czemu wielką literą?

 

Tu z kolei jest sporo powtórzeń (brak też wielu przecinków):

Dookoła ciała znajdowały się ekrany na których w zapętleniu odtwarzany był filmik na którym jakaś dziewczyna poniża chłopaka przed grupą rówieśników.

Ta makabryczna scena wypaliła się jakby na siatkówce Nowickiego.  Sącząc kubek gorącej kawy na komisariacie przeglądał papiery obu spraw. Nasilający się ból głowy jakby rozrywał mu czaszkę.

– No nie ważnie, powinno nas interesować to że przez jej filmik młody chłopak, Adam Wena, popełnił samobójstwo po tym jak wyśmiała go na oczach rówieśników i wrzuciła to do internetu został on jednak szybko przez nią usunięty. Sprawa umożona przez brak dowodów przez, i tu famafary, Mariusza Tomczyka czyli naszego dzisiejszego pierwszego trupa. – tu są znów ortografiaki rażące, literówki tworzące niejasne słowa i dodatkowo kolejne powtórzenia

Szklany Człowiek – czasem ujmujesz w cudzysłów, a czasem nie, trzeba to ujednolicić.

 

Dlaczego część cytowanego artykułu jest tłustym drukiem?

 

Login zabitej kobiety czasem piszesz cały drukowanymi literami, a czasem – zwyczajnie, zaczynając wielką literą. To też trzeba ujednolicić.

 

Przyznam szczerze, że spodziewałam się sporej dawki fantastyki, no i elementów zapowiedzianego horroru, tymczasem to thriller, albo też kryminał, lecz niczego fantastycznego tu niestety nie znajduję. :)

Niemniej, jak na debiut, całkiem ciekawie napisany tekst. :)

Pozdrawiam serdecznie, powodzenia. :)

Pecunia non olet

Dziękuje wszystkim za komentarze. "Lustro" powstało pod wpływem impulsu znudzenia przez brak zajeć i checią stworzenia czegoś. Nigdy niczego nie pisałem. Jestem na studiach inżynierskich i daleko mi do osoby lubiącej się z pisaniem ale kocham tworzyć i opowiadać różne historie. Postanowiłem spróbować przelać je na "papier".

DANTE_601, i bardzo dobrze zrobiłeś, pisz dalej, bo masz znakomite pomysły. :) Wszyscy tu jesteśmy amatorami, wielu – związanych z naukami ścisłymi, zatem doskonale Cię rozumiemy. ;)

Dziękuje także. :)

Pozdrawiam serdecznie, powodzenia. :) 

Pecunia non olet

Dzień dobry, DANTE_601

W sumie fajne opowiadanie, choć faktycznie fantastyki w nim nie ma. Szkoda, że zdecydowałeś się na tak krótką formę, bo w tekście jest potencjał, żeby zrobić z niego dobry kryminał/thriller.

Ogólnie na plus.

 

Pozdrawiam

rr

Siema, zabieram się właśnie za czytanie, toteż na bieżąco wypiszę swe uwagi, a potem napiszę parę słów o całokształcie. 

 

Deszcz lał się z nieba jak tłusta zupa, rozmywając granice między ulicą a niebem.

Dobry początek!

 

„Lustro nie tworzy zła. Ono tylko je pokazuje.”.

Jeszcze lepsze. Proste, a jednak jakieś cudownie głębokie:)

 

Wchodząc do mieszkania już wiedzieli dlaczego tak się zachowywał.

Doprecyzowanie “tak się zachowywał” moim zdaniem zbędne, burzy płynność. 

 

Sącząc kubek gorącej kawy na komisariacie przeglądał papiery obu spraw.

Sączyć można kawę w kubku. Z samym kubkiem będzie trudniej. 

 

Widzę, że wiele błędów w dalszej częście wskazała już bruce, toteż przejdę teraz do swojej opinii. A zatem;

 

Wyborny debiut. Historia dobra, zgrabna, z fajnym zwrotem akcji. Masz bogate słownictwo i umiesz posługiwać się językiem. Akcja płynna, mało co zgrzyta, a dialogi wyszły naturalnie. Opisy działają na wyobraźnię, podoba mi się stworzony przez Ciebie turpizm. Same pomysły związane z modus operandi sprawcy zasługują na osobne uznanie. Co do zarzutów, to rzuciło mi się w oczy te kilka błędów różnej natury, jednak nie jest ich aż tak znowu dużo. Co jeszcze… Zdarza Ci się dziwnie dzielić tekst, zbyt często tworzysz akapity, ale to drobnostka. Również zdania mogłyby gdzieniegdzie trochę dłuższe. Często zakrawają wręcz na bezokoliczniki. Chociaż, w sumie jest to szort, i aż tak to nie przeszkadza (może nawet jest to wskazane i nazbyt się czepiam). Na pewno chętnie przeczytałbym jakiś Twój dłuższy tekst w przyszłości.

 

Trzymaj się! 

 

 

 

 

 

 

 

Kwestia wizji.

Cóż, Dante_601, miałeś niezły pomysł, ale zamordowałeś go fatalnym wykonaniem. Rozumiem, że to początek Twojej twórczości, więc pozostaję z nadzieją, że kolejne opowiadania też będą ciekawe, ale napisane zdecydowanie lepiej. Ufam też, że zadbasz, aby znalazła się w nich fantastyka. Powodzenia.

Mam wrażenie, że może zainteresować Cię ten wątek: http://www.fantastyka.pl/loza/17

 

Deszcz lał się z nieba jak tłu­sta zupa… → Zbędne dookreślenie. Czy deszcz mógł lać z innego miejsca, nie z nieba?

 

Radio grało… ale bez dźwię­ku. → Skoro bez dźwięku, to nie mogło grać.

Proponuję: Radio było włączone… ale bez dźwię­ku.

 

Ale skóra na twa­rzy zo­sta­ła do­kład­nie zdję­ta… → Raczej: Ale skóra z twa­rzy zo­sta­ła do­kład­nie zdję­ta…

 

"PRAW­DA." → "PRAW­DA”.

Kropkę stawiamy po zamknięciu cudzysłowu.

 

Miał wy­gra­we­ro­wa­ne „Lu­stro nie two­rzy zła. Ono tylko je po­ka­zu­je.”. → Miał wy­gra­we­ro­wa­ne „Lu­stro nie two­rzy zła. Ono tylko je po­ka­zu­je”.

 

– Co do…? Znowu te lu­stra. – mruk­nął pod nosem. → Zbędna kropka po wypowiedzi.

Tu znajdziesz wskazówki jak zapisywać dialogi.

 

Cho­dził po wielu spe­cja­li­stach jed­nak tylko mocne prosz­ki prze­ciw­bó­lo­we w dzień… → Cho­dził do wielu spe­cja­li­stów, jed­nak tylko mocne tabletki prze­ciw­bó­lo­we w dzień…

 

Wy­szedł z ła­zien­ki. Pod­szedł do niego jego wspól­nik… → Nie brzmi to najlepiej.

Proponuję: Opuścił łazienkę. Podszedł do niego wspólnik.

 

Matys podał mu plik papierów mówiąc – Niewiele ale na tyle dużo aby móc wnioskować motyw. Ten w wannie to Mariusz Tomczyk, prokurator. W biurku znaleźliśmy dowody, na to że jeśli dobrze mu zapłaciłeś potrafił przymykać oko na występki lokalnych zbirów ale nie tylko. Znajdziesz tam też coś o Prószkowie … nie wczytywałem się w to jeszcze. → Wypowiedź dialogową zapisujemy w nowym wierszu. Rozumiem, że piszesz o Prószkowie w woj. opolskim, nie o Pruszkowie w woj. mazowieckim. Zbędna spacja przed wielokropkiem. Winno być:

Matys podał mu plik papierów mówiąc:

– Niewiele, ale na tyle dużo, aby móc wnioskować motyw. Ten w wannie to Mariusz Tomczyk, prokurator. W biurku znaleźliśmy dowody na to, że jeśli dobrze mu zapłaciłeś, potrafił przymykać oko na występki lokalnych zbirów, ale nie tylko. Znajdziesz tam też coś o Prószkowie… nie wczytywałem się w to jeszcze.

 

– A to lu­stro? – Wtrą­cił No­wic­ki → Didaskalia małą literą. Brak kropki po didaskaliach. Winno być:

– A to lu­stro? – wtrą­cił No­wic­ki.

 

– Tego jesz­cze nie wiemy ale po­dej­rze­wa­my że cho­dzi o wy­mie­rze­nie ze­msty … spra­wie­dli­wo­ści za bycie ła­pów­ka­rzem – skwi­to­wał. → – Tego jesz­cze nie wiemy, ale po­dej­rze­wa­my, że cho­dzi o wy­mie­rze­nie ze­msty… spra­wie­dli­wo­ści, za bycie ła­pów­ka­rzem – skwi­to­wał.

 

– 0-6 Zgłoś się.– Nagle ode­zwa­ło się radio na pasku No­wic­kie­go → Liczebniki zapisujemy słownie, zwłaszcza w dialogach. Brak spacji po kropce. Brak kropki po didaskaliach. Winno być:

– Zero sześć, zgłoś się. – Nagle ode­zwa­ło się radio na pasku No­wic­kie­go.

 

– 0-1 Zgła­szam się. → – Zero jeden, zgłaszam się.

 

– Mamy ko­lej­ne zgło­sze­nie. Jedź­cie szyb­ko na Hutę, ulica Ko­sy­nie­rów 32/16. → – Mamy ko­lej­ne zgło­sze­nie. Jedź­cie szyb­ko na Hutę, ulica Ko­sy­nie­rów trzydzieści dwa, szesnaście.

 

…ko­bie­ta  zna­le­zio­na… → Wystarczy jedna spacja.

 

Cho­dzi znowu o lu­stra.– za­ra­por­to­wa­ła dys­po­zy­tor­ka → Zbędna kropka po wypowiedzi. Brak kropki po didaskaliach. Winno być:

Cho­dzi znowu o lu­stra – za­ra­por­to­wa­ła dys­po­zy­tor­ka.

 

-Przy­ją­łem, już tam je­dzie­my.– Przy­piął radio do paska. – Kurwa, znowu to samo. Zbie­ra­my się Tomek – Za­klął pod nosem. → Brak spacji po dywizie, zamiast którego powinna być półpauza. Brak spacji po kropce. Drugie didaskalia małą literą. Winno być:

– Przy­ją­łem, już tam je­dzie­my. – Przy­piął radio do paska. – Kurwa, znowu to samo. Zbie­ra­my się, Tomek – za­klął pod nosem.

 

…do­pie­ro po 40 mi­nu­tach No­wic­kie­mu i Ma­ty­so­wi udało się… → …do­pie­ro po czterdziestu mi­nu­tach No­wic­kie­mu i Ma­ty­so­wi udało się…

 

No­wo­cze­sne bu­dow­nic­two, miłe od­stęp­stwo od ostat­nie­go zło­że­nia po­my­ślał. → A może: No­wo­cze­sne bu­dow­nic­two, miłe od­stęp­stwo od ostat­nie­go zło­że­nia – po­my­ślał.

Co to jest ostatnie złożenie?

Tu znajdziesz wskazówki, jak można zapisywać myśli bohaterów. 

 

Szyb­ko wy­cią­gnął ko­lej­ną dawkę prosz­ków , którą na­tych­miast po­łkną. → Szyb­ko wy­cią­gnął ko­lej­ną dawkę tabletek, które na­tych­miast po­łknął.

 

– Wszyst­ko okej? – Za­py­tał Matys – Nie prze­sa­dzasz z tymi le­ka­mi. → – Wszyst­ko okej? – za­py­tał Matys. – Nie prze­sa­dzasz z tymi le­ka­mi?

 

– Jak bę­dziesz w moim wieku to po­ga­da­my– Wes­tchnął cięż­ko No­wic­ki → – Jak bę­dziesz w moim wieku to po­ga­da­my – wes­tchnął cięż­ko No­wic­ki.

 

Pró­bo­wa­li coś z niego wy­cią­gnąć jed­nak on mam­ro­tał tylko pod nosem i pa­trzył tępo pod swoje nogi. → Czy wszystkie zaimki są konieczne?

 

Są­cząc kubek go­rą­cej kawy na ko­mi­sa­ria­cie… → Komisariat jest pomieszczeniem, nie otwartą przestrzenią, więc: W komisariacie, są­cząc go­rą­cą kawę z kubka…

 

Jest a do­kład­niej BYŁA to Na­ta­lia NATIX Ro­gal­ska. → Umiał mówić wielkimi literami???

 

– Tikto co?– Prze­rwał No­wic­ki. → – Tikto co? – prze­rwał No­wic­ki.

 

Spra­wa umo­żo­na przez brak do­wo­dów przez, i tu fa­ma­fa­ry… → Spra­wa umo­rzo­na z powodu braku do­wo­dów przez – i tu fa­n­fa­ry…

 

– Dziś mam już dość, do­koń­czy­my jutro – No­wic­ki za­czął się pod­no­sić… → Brak kropki po wypowiedzi.

 

– Po­cze­kaj – Matys pod­biegł do part­ne­ra – Od­wio­zę cię do domu bo chyba sam nie do­je­dziesz. W końcu zo­ba­czę ten twój „apar­ta­męt”– za­żar­to­wał wie­dząc że No­wic­ki miesz­ka w ru­de­rze po matce. → – Po­cze­kaj… – Matys pod­biegł do part­ne­ra – …od­wio­zę cię do domu, bo chyba sam nie do­je­dziesz. W końcu zo­ba­czę ten twój „apar­ta­męt” – za­żar­to­wał, wie­dząc że No­wic­ki miesz­ka w ru­de­rze po matce.

 

Matys pro­wa­dzo­ny przez na­wi­ga­cje za­trzy­mał się… → Matys, pro­wa­dzo­ny przez na­wi­ga­cję, za­trzy­mał się…

 

– Wcho­dzisz na chwi­lę? – Za­py­tał wła­ści­ciel lokum. → – Wcho­dzisz na chwi­lę? – za­py­tał wła­ści­ciel lokum.

 

 – Her­ba­tę wy­pi­ję. – od­po­wie­dział Matys… → Zbędna kropka po wypowiedzi.

 

– Wiesz co mnie cie­ka­wi, – za­czął wywód No­wic­ki przy­go­to­wu­jąc tru­nek ledwo sto­jąc na no­gach z bólu – kiedy stra­ci­łeś czuj­ność? → – Wiesz co mnie cie­ka­wi… – za­czął wywód No­wic­ki, z bólu  ledwo sto­jąc na no­gach i przy­go­to­wu­jąc napój – …kiedy stra­ci­łeś czuj­ność?

Przed półpauzą nie stawia się przecinka. Trunek to napój alkoholowy, herbata nie jest trunkiem.

 

…ale nie wiedziałem że tak szybko– Matys podniósł się z fotela… → …ale nie wiedziałem, że tak szybko – Matys podniósł się z fotela…

 

…pod­szedł do sła­nia­ją­ce­go się na no­gach No­wic­kie­go. → Zbędne dookreślenie. Nie można słaniać się inaczej jak tylko na nogach.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.