Kraje cmentarza

Intrygujące i takie zaduszkowe.

delulu managment

@Ambush

Pięknie dziękuję,

Muszę przyznać, że zawsze lubiłem tematykę okołoromantyczną. Ze to fakt, że napisałem ten wiersz pod koniec października, jest już czystym przypadkiem, lub działaniem mojej podświadomości.

Hmmm. Obawiam się, że za mało zrozumiałam. To znaczy, tekst nie chce mi się skleić w sensowną całość. Cmentarz pomysłów wydaje mi się interesującą koncepcją. Ale jeśli trafiają tam wszystkie, to coś jest na tak. A niektóre powinny, bo nie każdy pomysł wart jest realizacji.

Babska logika rządzi!

@Finkla

Nie wszystkie pomysły trafiają od razu na cmentarz. Te, po których od razu wiadomo, że nie mają racji bytu, są „zarzynane”. Te, które są warte realizacji, zostają natychmiast wcielone w życie, a pozostałe trafiają do „celi”. Cela jest tu czymś w rodzaju „poczekalni” dla pomysłów, przy czym podmiot liryczny opisuje, że pomysły zamknięte w celi zwykle nie mają szans, by doczekać swojej realizacji. W efekcie tego umierają w celi i są chowane na cmentarzu.

Wiersz skupia się właśnie na dylemacie grabarza, zmuszonego do wybierania, który pomysł należy zrealizować, a któremu pozwolić umrzeć.

Strasznie ciekawy pomysł, że artysta to także grabarz. Bardzo mi się podoba! Szczególnie ładna jest zwrotka czwarta, też na plus są moim zdaniem te zwroty, które tak jakby prowadzą czytelnika w stylu "popatrz", "widzisz?". Tylko trochę łamie mi się rytm czytania na wersach "Popatrz: tam cela, w której skonały Trzymano je, bo istniały lepsze" i "Dostrzeż: co grabarz zamierza czynić Nie chce dzieci wszystkich porzucić". Rymy są oczywiste, ale jakoś nieszczególnie przeszkadzało mi to w czytaniu, pewnie dlatego, że spodobał mi się pomysł. Co najwyżej "idei" i "celi" kompletnie mi nie pasuje. Też "nienajgorsze" powinno być zapisane razem.

@DyingPoet

Od razu dziękuję za miłe słowa.

Przejrzałem wersy, o których mówisz i dostrzegłem tam parę błędów, które mi wcześniej umknęły. Teraz powinno czytać się lepiej. Rym „idei”, „celi” początkowo nie wydawał mi się w żaden sposób nieprzyjemny, ale przeczytałem te strofę na głos i możesz mieć trochę racji. Zaś co do „nienajgorsze”, sprawdziłem w kilku źródłach i „nie” z przymiotnikami pisze się razem tylko wtedy, gdy przymiotnik jest w stopniu równym.

Nie ma za co! Takkk, teraz czyta się znacznie lepiej. Ahhh, wybacz za wprowadzanie w błąd hahah. Też sprawdziłam i rzeczywiście masz rację.