chcę wrócić na księżyc

mam dziś oparcie bliżej niż księżyc:

w zawieszeniu

płaszcza na wieszak,

pocztówkach znad życia i śmierci

mój pierwszy krok był krokiem na księżyc

stworzyłam go swoim żebrem

i nie oddam bez powodu

byłam wtedy dzieckiem

więc gdzie miałam uciec, jak nie na księżyc?

by orbitować wokół swego domu

i nigdy naprawdę go nie dotknąć

i czekać, i czekać

na nie wiadomo co

odmianę losu? wątpię

los nie pyta, nie czeka, nie wraca

stoi

a ja pytam, czekam, wracam

na księżyc