Edgar Allan Poe - Duchy Śmierci - oryginał + tłumaczenie

Spirits of the Dead

 

Thy soul shall find itself alone

 

'Mid dark thoughts of the grey tomb-stone;

 

Not one, of all the crowd, to pry

 

Into thine hour of secrecy.

 

 

 

Be silent in that solitude,

 

Which is not loneliness– for then

 

The spirits of the dead, who stood

 

In life before thee, are again

 

In death around thee, and their will

 

Shall overshadow thee; be still.

 

 

 

The night, though clear, shall frown,

 

And the stars shall not look down

 

From their high thrones in the Heaven

 

With light like hope to mortals given,

 

But their red orbs, without beam,

 

To thy weariness shall seem

 

As a burning and a fever

 

Which would cling to thee for ever.

 

 

 

Now are thoughts thou shalt not banish,

 

Now are visions ne'er to vanish;

 

From thy spirit shall they pass

 

No more, like dew-drop from the grass.

 

 

 

The breeze, the breath of God, is still,

 

And the mist upon the hill

 

Shadowy, shadowy, yet unbroken,

 

Is a symbol and a token.

 

How it hangs upon the trees,

 

A mystery of mysteries!

 

Edgar Allan Poe

 

***

 

Duchy Śmierci

 

Samotnym się znajdzie twój duch

 

Wśród nagrobnych myśli nie dwóch,

 

Które w tłumie podglądać chcą

 

Tak sekretną godzinę twą.

 

 

 

Zamilknąć w tej samotności

 

Nawiedzanej, gdy powtórnie

 

Duchy śmierci, co w przeszłości

 

Stały przed twym ciałem, wiernie

 

Krążą nad twym trupem i chcą

 

wciąż cieniem być twym; zamilknąć.

 

 

 

Choć czysta, noc sroga

 

I ślepo w dół zagląda

 

Z gwiezdnych tronów kręgów Nieba,

 

Skąd dla żywych nadzieji nie ma,

 

Lecz czerwień gwiazd wygasła

 

Wyda ci się jasna,

 

Jak gorączka, zgaga ciała,

 

Któraby przy tobie trawała.

 

 

 

Teraz myśli, żeś nie nitką,

 

Teraz wizje, co nie znikną;

 

Twój duch nimi, jakby ros

 

Krople z trawy, mgłami wyrósł.

 

 

 

Gdy w ustach Boga wiatr zamilkł,

 

Mgła sunie nad wzgórzami

 

Cieniście, cieniście, nieprzerwana,

 

Okrywa świat, jak sutanna.

 

Jak chorał, co pobrzmiewa,

 

Tajne znaki wpięte w drzewa!

 

 

 

 

 

 

 

tłum. Dupin