Czyszczenie

 

Akt I

"Czyściec"

Miejsce akcji: Kopalnia, najlepiej po którymś z upadających koncernów węglowych. Prosty, długi chodnik na jednym z głębszych poziomów kopalni. Kłęby dymu symbolizują tajemniczość i niezdarność facetów od efektów specjalnych z ekipy filmowej. Wywołany w czasie kręcenia pożar ugasić przywiezioną przez siebie gaśnicą pianową. W razie jej braku zmówić pacierz.

Scena I

Na środku korytarza stoi kontroler. Korytarzem, w jego kierunku, idzie grupka owłosionych ( coś w rodzaju King Konga skrzyżowanego z mieszkańcami Planety Małp) strażników, którzy prowadzą głównych bohaterów tej opowieści, skazanych na wieczne potępienie grzeszników. W roli grzeszników szkielety.

Kontroler: Stać! Dokąd idziecie?

Strażnik I ( bełkotliwie ) : Wyczyściliśmy grzeszników…

Strażnik II ( Gdy mówi jąka się ) : Wiedziemy ich do sądu.

Strażnik III :Zaraz pora obiadowa. My…( Odgłos burczenia zwyczajowo wydawany przez nasz układ trawienny zagłusza dalszą wypowiedź. )

Kontroler: Pomyliliście procedurę. Mieliście ich oczyścić, a nie obrać do samych kości.

( Powszechny jęk zawodu. Kościotrupy klekoczą kościami. )

Scena II

To samo miejsce akcji. O wiele więcej niż w scenie pierwszej dymu, który kotłuje się i wraz z rozwojem akcji stopniowo go przybywa. Gaśnica, która już dawno utraciła ważność nie chce gasić. Nie ma także możliwości ewakuacji, gdyż droga na zewnątrz została odcięta przez ścianę ognia.

Kontroler: Stać!

Strażnik I: My…

Strażnik II: Wyczyściliśmy grzeszników.

( Wskazuje obranych ze skóry, zresztą dość marnie, bo gdzieniegdzie zwisają jeszcze jej fragmenty (gdzie ten charakteryzator?!) , grzeszników.)

Strażnik III: Prowadzimy ich…

Kontroler: Mieliście ich oczyścić, a nie obrać ze skóry!

{Powszechny jęk zawodu, W tym odgłos ubijanego, mięsistego, krwistego, soczystego, mięcha.)

Scena III

Pożar rozszerza się. Przez gęsty dym praktycznie nic już nie widać.

Strażnik: My…

Strażnik: Prowadzimy grzeszników.

( Wskazuje na bezwłose, pozbawione narządów zewnętrznych lub nazbyt wystających, lub potencjalnie mogących nazbyt wystawać, nagie "lalki".)

Kontroler: No dosko…

( Krztusi się dymem. Kaszle. )

Strażnik I: Dzię…

( Wszyscy krztuszą się dymem. Grzesznicy krztuszą się przy pomocy pozostawionych im narządów wewnętrznych. )

 

Scena IV

Kamerzysta : Ratun…. erghh. ..

( Widać pierwsze płomienie. Klisza robi się coraz ciemniejsza, pali się. Stop klatka. )

 

Akt II

„Wiadomo gdzie”

Scena I

Korytarz. Wszędzie płomienie. Na środku korytarza prawdziwy kontroler. Macha kitą, stuka kopytami w żelazobeton, dłubie paluchami w zębach. Korytarzem idą strażnicy, którzy prowadzą grzeszników ; kamerzystę, reżysera, fałszywego kontrolera, projektanta wnętrz, charakteryzatora, faceta od efektów specjalnych, a na samym końcu autora scenariusza. Wszyscy przypieczeni, z lekka przyrumienieni. Niektórzy popękali ukazując czerwone wnętrza.

Prawdziwy kontroler : Stać! Dokąd idziecie?!

Strażnik I: My…do wyjścia.

Prawdziwy kontroler : Co wy tacy rumiani ?

Kontroler : Trochę nas przypiekło.

Strażnik II: Ja…żelazka nie wyłączyłem z gniazdka…spalę dom…Żona będzie wściekła.

Reżyser : To tylko fikcja.

Facet od efektów specjalnych : Gaśnica się zepsuła.

( Pokazuje zepsutą gaśnicę )

Prawdziwy kontroler ( Dłubiąc w zębach. ) : Wskoczycie dobrowolnie do kotłów ze smołą, czy mam was pogonić?

Reżyser: No więc…

Pozostali grzesznicy : Dobrowolnie!!!

Prawdziwy kontroler : No to, jazda!

Scena II

Wszyscy dobrowolnie wskakują do kotłów ze smołą.

Reżyser: Ale kino!

( Wskakuje do kotła ze smołą. Jeszcze przez chwilę widać wystającą ze smoły głowę. Po chwili jednak i ona zanurza się, a na powierzchnie wypływa kilka bąbelków powietrza.)

Autor scenariusza : Przyjemnego przypiekania!

( Wskakuje do tego samego kotła co reżyser.)

( Prawdziwy kontroler pomaga bardziej opornym grzesznikom widłami. Po wepchnięciu wszystkich opornych do kotłów ze smołą wraca na swój posterunek. Czeka na kolejnych frajerów.)