komentarze: 1, w dziale opowiadań: 1, opowiadania: 1

Dialogi zawsze były moją słabizną. Za mało ludzi chce ze mną gadać jak człowiekiem. :)  Niemniej jednak w tym skonkretyzowanym przypadku postulowałbym, że nieśmieszność dialogów świadczy o walorach artystycznych działa, a to z prostego względu, że nieśmieszna groteska zwykle przemyca jakieś zakamuflowane prawdy o życiu. Pragnę zwrócić uwagę na zgodność opowiadania ze standardami genderowymi, gdyż w dialogu kryje się wątek tragikomicznej miłości między kapitanem i głównym oficerem. ;) Tak więc koniec końców nie wiadomo czy śmiać się czy płakać.

Dziękuję z serdecznością za wszelki podziw i uwagę i proszę o konstrukcyjną krytykę.