komentarze: 1, w dziale opowiadań: 1, opowiadania: 1

Oj, tam, już szanowny, to dopiero początek długiej i krętej drogi.
Wiem, że Pratchett ma swoją Śmierć, podobnie zresztą jak ma ją Andriej Bielanin (choć niewykluczone, że Bielanin wzorował się na pierwszym pisarzu). Dlatego też starałem się jak najdalej od nich odejść. Nie wiem, czy mi to wyszło.
Ciemność w pokoju miała sugerować, że za chwilę wydarzy się coś poważnego i złego, jakiś plan zniszczenia świata.
A interpunkcja... cóż, to moja piętka achillesowa.
W każdym razie dziękuję za komentarz.