Zresztą, poza tym, że wyssałeś to niemal w całości z głowy, albo w całości... nie ma tu zbyt wiele dziwności. Tylko to jasne światło... skąd się onoe wzięło? No cóż, te dziewczyny...
Facet pewnie szedł na spotkanie jakiegoś kółka rycerskiego. Bo to czasy współczesne no nie? Ta ławka w parku...
Wiem, wiem, jestem analitykiem.
Yo, Nigger!

Bardzo dziwne, styl niezły, daję 4. Mówiąc, a raczej pisząc szczerze, nie gustuję w fikcji literackiej. Wolę biografie i książki podróżnicze. Ale przecież nikt nie jest doskonały. A zresztą, to opowiadanie przeczytałem. No cóż, ludzie się zmieniają. Mam nadzieję, że znajdę to sporo tekstów, które będę potrafił przeczytać w całości.
Pozdrawiam: Piotr Skowronek.

Rzeczywiście, ściana płaczu... przymiotnikoza. Pozdrawiam, towarzyszko walki o sławę, hi hi.