Okey, dzięki :) Faktycznie są tam literówki, ale to z pośpiechu, bo przepisywałam na komputer :)

Właściwie to chyba chłopak i cały ten świat będzie fantastyczny, no bo wszyscy ludzi nie znikają od tak :) W sumie to dzięki za radę i jak patrzę na to z innej postawy i innymi oczami, to jak najbardziej potrzebuję tutaj tych rad. Dzięki :)

Wszyscy inni, których zapytałam (nie tutaj) twierdzą zupełnie inaczej. Jest to jednak tylko Twoja opinia, której ja nie zmienię i nie zamierzam tego robić. będę się jednak kierować opinią nie tylko jednej osoby, a wielu.

Okey, w takim wypadku (wstawiłam to też gdzie indziej) tam napisałam, a tu nie. W takim wypadku zwracam honor. Aczkolwiek już uzupełniam, że jest to fragment opowiadania.

Nadal nie rozumiem, dlaczego "płaski jak kartka papieru". Opowiadam w 1 osobie o jego uczuciach, przecież on żyje i ma problemy jak każdy w dzisiejszych czasach. Totalnie nie rozumiem Twojej uwagi, wg mnie jest jak najbardziej wiarygodny.

Ale jak już mówiłam wczęśniej, jest to tylko fragment opowiadania. Co oznacza, że nie wszystko jest wyjaśnione, a tego dwiemy się w najbliższej przyszłości.

Nie, chodziło mi o to, że żebym miała Ci to wszystko opisać dlaczego, co i jak - zajęłoby mi to masę czasu, a nie, że na opowiadanie mi go zabrakłko.

Opowiadanie nie miało być żywę, spójrz na moją poprzednią wypowiedź.

Jeszcze nie prezentuję całości, jest to fragment, który ma zainteresować czytelnika i chciałam zapytać, co o tym sądzicie.

Liczby, jeśli o te Ci chodzi - to godziny. Uzasadnienia jeszcze nie ma, w tym tkwi magia opowiadania, które zaskakuje i wciąga, żeby dowiedzieć się wyjaśnienia. Hmm.. Co do tej tematyki, to się nieźle pomyliłeś. Właśnie wcale nie jestem taką dziewczyną, która myśli tylko o samobójstwie i o tym pisze. Mylisz się w tym wypadku, oceniasz każdego po wieku, a akurat uważam, że nie to jest tutaj najważniejsze w tym opowiadaniu. Hmm.. Myślę, że ta mgła itd. to był klimat. Chciałam się spróbować pisać obojętnie, melancholijnie (nie wiem czy dobrze to napisałam). Skoro oceniłeś w ten sposób tematykę (jestem otwarta na krytykę, jednak pragnę wyrazić swoją opinię), to uważam, że chyba nie do końca zrozumiałeś klimat i tematykę właśnie, tego opowiadania (bez urazy). Żebym miała to wszystko opisać i to, jak próbowałam się wcielić w rolę, potrzebowałabym chyba masę miejsca i przede wszystkim czasu, którego obecnie nie mam. Myślę, że pisałam uczuciowo, a opowiadanie nie miało być żywe - wszystko tworzy klimat, tak więc będzie powolniejsze, z opisami myśli. Spacji jeszcze nie poprawiłam, gdyż do końca nie znam zasad, i nie mam czasu, myślę, że zrobię to wieczorem. Pozdrawiam.

No, niech będzie że z głowki ! :) A konkretniej to z sytuacji pewnej ;D Dzięki jeszcze raz za opinię, to dla mnie bardzo ważne :)

Sorki, że komentarz pod komentarzem, ale tak naprawdę, to nigdy nie oglądałam "The day", a pomysł na to opowiadanie powstał... w sumie to chyba z niczego ;)

Jeden z wielu, mam też bloga i oczywiście staram się pisać, a za namową pedagoga szkolnego piszę teraz tylko swoje pomysły i oczywiście borę się za robotę i jak najwięcej ;) Wszyscy mówią, że raczej dojrzała ;D A co do tego, że nie piszę jak 14 latka - słyszę to po raz kolejny, także się nie mylisz! :) Dzięki za opinię i również pozdrawiam!

Faktycznie, błąd w przepisywaniu na komputer :) A z tymi spacjami to nie wiem, chyba przywyczajenie, ale już poprawione. Dzięki za opinię! :)