Nie tylko dla fanów SF (Konkurs - Stanie się czas)

Z Wehikułem czasu w istotny sposób wiąże się też sam motyw podróży w czasie. Wells potrzebował do tego specjalnego wynalazku. Jack Havig jest o wiele sprytniejszy, gdyż swoją niezwykłą zdolność zawdzięcza temu, że jest mutantem. Dzięki zmianom w DNA potrafi siłą woli przemieszczać się w dowolną przeszłość lub przyszłość. Pomysł wcale oryginalny – dzisiejsi fanatycy New Age również dużo mówią o nadziejach, jakie może nam dać rozbudzenie nieużywanego fragmentu DNA...

Czego może brakować w tej lekturze? Anderson mimo swojego wykształcenia z fizyki nie stara się udzielić ostatecznej odpowiedzi na kwestie natury podróży w czasie. Poza stwierdzeniem, że „musimy trwać jak muchy w smole w tym kontinuum", nie znalazłem ambitniejszych prób wyjaśnienia tego zjawiska. Mało rozprawia także o kwestiach paradoksów czasowych – z jednej strony informuje, że niemożliwa jest ingerencja w zmianę przeszłości, a z drugiej sam takie działania przedstawia. Chociażby przy ratunku Xeni przed gwałtem fałszywych krzyżowców czy przy zabijaniu ludzi z przeszłości przez bandę z Orlego Gniazda.

Mimo tych niedociągnięć Stanie się czas to niezwykle interesująca lektura. Nie tylko dla fanów science fiction, ponieważ oprócz wątku naukowego, który zajmuje niewiele stron w stosunku do całej powieści, istnieje także wątek dotyczący refleksji na temat natury ludzkiej, najważniejszy w przesłaniu. To powieść o tolerancji, możliwości współistnienia różnych kultur, miłości, cierpieniu i przyjaźni.

Poza tym dzięki przedstawieniu motywu podróżowania w czasie możemy odbyć niezapomnianą wycieczkę przez rozmaite epoki w historii od plejstocenu po XXXI wiek. Umożliwia to zapoznanie się z życiem w różnych czasach (Anderson jest chyba równie dobrym fizykiem co historykiem). Pozwala to również spojrzeć z dystansem na własne życie, doświadczyć przemijania, zrozumieć że nasze życie jest zaledwie chwilą na przestrzeni dziejów.

Książkę czuje się długo po jej przeczytaniu. Z chęcią wracałem do niej myślami i kontemplowałem przedstawione sytuacje. Na pewno nie zalicza się ona do gatunku: „przeczytać i zapomnieć". Sądzę, że naprawdę warto sięgnąć po tę pozycję.