Raczej poeta skonwertowany na prozaika. Porzucił rymy, a wersy zastapił akapitami. Raczej nie pisze poematów. Jednosylabowe miasto, w którym mieszka skłania do krótkich i treściwych form. Stara się nie pomijać wstępu, rozwinięcia i zakończenia.

Mój styl nazywam nowatorskim - to przeplatanka gatunków i spojrzeń na świat. Niewątpliwie jest to poetyka śmiała, poetyka ważna - dla kogo? - dla wszystkich ludzi, zarówno na ziemi jak i poza nią. Jasna sprawa, że lubię prowokować czytelnika, wciągać go w historię. Natomiast on, czytając książkę, odbywa podróż. Nie ruszając się z miejsca kształci wyobraźnię, albowiem zabieram go na swoistą, niesamowitą przejażdżkę, której nie pożałuje, a na pewno nie zapomni. Lubię intrygować mojego czytelnika przemyślaną fabułą, mieszanką fantasy i wątków politycznych.

When life gives you potatoes, you make potato salad, and I've got just the recipe

Bzdurą jest to, co powie większość ludzi. Bzdurą są twierdzenia, iż nie żałują oni niczego w swoim życiu. Prawda jest jednak taka, że to próba oszustwa samego siebie. W dodatku niezbyt udana, bowiem nasz umysł tak jest skonstruowany, że wciąż i wciąż czegoś żałujemy. Czasem tego, co zrobiliśmy; innym razem zaś tego, na co się nie zdobyliśmy; a jeszcze innym tego, co nie było naszym udziałem lub w żaden sposób nas nie dotyczy. I tak już pozostanie.

Lubię dziwne rzeczy.

Redaktor naczelny  Fahrenheita oraz członek zarządu Polskiej Fundacji Fantastyki Naukowej.

Miłośnik dobrej literatury (Neil Gaiman, Michel Houellebecq, Haruki Murakami, Terry Prachett, Zadie Smith, Janusz Głowacki, Jerzy Pilch, Andrzej Sapkowski, Łukasz Orbitowski, Jakub Żulczyk), filmów Woody'ego Allena i Wesa Andersona, klasycznej muzyki rockowej (Led Zeppelin, Pink Floyd, Dire Straits) oraz komiksów. 

Na pisanie nigdy nie jest ani za wszcześnie, ani za późno. Najważniejsze to dać innym szanse, by dali szansę Tobie.

Komiksy