Powrót Karmazynowej Gwardii t.2

Po­wrót kom­pa­nii na­jem­ni­ków, Kar­ma­zy­no­wej Gwar­dii, nie mógł na­stą­pić w chwi­li gor­szej dla Im­pe­rium Ma­la­zań­skie­go. Jego siły wy­czer­pa­ła wojna i do­dat­ko­wo osła­bi­ły je zdra­dy oraz ry­wa­li­za­cje. Są tacy, któ­rzy za­da­ją sobie py­ta­nie, czy ce­sa­rzo­wa La­se­en nie utra­ci­ła pa­no­wa­nia nad sy­tu­acją. Nie­po­ko­je na­ra­sta­ją, a pod­bi­te kró­le­stwa i księ­stwa jedno po dru­gim upo­mi­na­ją się o nie­pod­le­głość.

Do ki­pią­ce­go kotła, jakim stało się Quon Tali, wkra­cza­ją od­dzia­ły Gwar­dii. Razem z nimi wraca wspo­mnie­nie zło­żo­nych przed stu­le­ciem Ślu­bów wiecz­ne­go sprze­ci­wu wobec ist­nie­nia im­pe­rium. Jed­nak­ze nie­któ­rzy człon­ko­wie elity Gwar­dii, Za­przy­się­żo­nych, mają dalej idące am­bi­cje. Pewne sta­ro­żyt­ne isto­ty rów­nież pró­bu­ją zre­ali­zo­wać swe ta­jem­ni­cze cele. Jest też szer­mierz zwany Wę­drow­cem, który razem ze swym to­wa­rzy­szem, Ere­kiem, zmie­rza ku kon­fron­ta­cji, ja­kiej nikt dotąd nie prze­żył.

Nie tylko Gwar­dia przy­go­to­wu­je się do wojny. Rów­nież do­wód­cy i ma­go­wie La­se­en, „Stara Gwar­dia”, są coraz bar­dziej znie­cier­pli­wie­ni tym, co uwa­ża­ją za jej błędy. Czy to moż­li­we, by La­se­en prze­chy­trzy­ła wszyst­kich? Czyż­by chcia­ła wy­ko­rzy­stać po­wsta­nia jako pre­tekst do wy­eli­mi­no­wa­nia ostat­nich, iry­tu­ją­cych współ­pra­cow­ni­ków swego sław­ne­go po­przed­ni­ka, Kel­la­nve­da?

Epic­ka, wcią­ga­ją­ca po­wieść, jaką jest Po­wrót Kar­ma­zy­no­wej Gwar­dii, sta­no­wi ko­lej­ny roz­dział w burz­li­wej hi­sto­rii Im­pe­rium Ma­la­zań­skie­go.