Cel uświęca środki

Osta­tecz­na bitwa, która za­koń­czy wojnę i zde­cy­du­je o lo­sach sek­to­ra Vic­to­rii.

Do­mi­nium zo­sta­ło po­ko­na­ne, jed­nak kosz­ty tego zwy­cię­stwa prze­ro­sły wszel­kie ocze­ki­wa­nia. Flota Vic­to­rii jest po­kie­re­szo­wa­na, okrę­ty po­trze­bu­ją na­praw, a lu­dzie od­po­czyn­ku. Jed­nak wróg nad­cią­ga z innej stro­ny. Ce­sar­stwo Til­le­ke szy­ku­je się, żeby zdo­być sek­tor Vic­to­rii. Nie na darmo siły Til­le­ke ob­ser­wo­wa­ły z ukry­cia prze­bieg wojny mię­dzy Wik­ta­mi a Do­mi­nium, cze­ka­jąc, aż ci wy­nisz­czą się na­wza­jem. Teraz cze­ka­nie do­bie­gło końca…

Jed­nak zanim na­stą­pi atak, Ce­sar­stwo chce spraw­dzić prze­ciw­ni­ka, wy­sy­ła­jąc szpie­gów i skry­to­bój­ców. Til­le­ke przy­go­to­wa­li też śmier­tel­nie groź­ną broń, która ma osta­tecz­nie rzu­cić siły Vic­to­rii na ko­la­na.

Dla sier­żant Co­okie San­chez ta ostat­nia bitwa ma być szan­są na od­ku­pie­nie we wła­snych oczach – albo śmierć. Dla Hi­ra­ma Bril­la ta bitwa bę­dzie naj­więk­szym spraw­dzia­nem jego in­te­li­gen­cji i zdol­no­ści tak­tycz­nych. Dla kró­lo­wej Anny – to być albo nie być ca­łe­go sek­to­ra Vic­to­rii. A dla Emily Tut­tle ta walka bę­dzie zma­ga­niem z naj­trud­niej­szym wy­bo­rem mo­ral­nym w jej życiu.

Bo ten cel – osta­tecz­ne zwy­cię­stwo – uświę­ca wszyst­kie środ­ki.