Idiota skończony

Ośmiu au­to­rów, osiem świa­tów, osiem opo­wie­ści.

Oca­la­ły z apo­ka­lip­sy, wiedź­ma pra­cu­ją­ca w małej ka­wiar­ni, me­cha­nik na ko­smicz­nym sko­kow­cu, zwy­kły urzęd­nik, któ­re­mu po­wie­rzo­no bar­dzo szcze­gól­ne dziec­ko. Wszy­scy wal­czą, choć każdy na swój wła­sny spo­sób i o coś in­ne­go – o prze­trwa­nie, o nie­za­leż­ność, o suk­ces lub speł­nie­nie ma­rzeń. Wszy­scy po­dej­mu­ją głu­pie de­cy­zje i po­no­szą ich kon­se­kwen­cje. I wszy­scy zdają się za­po­mi­nać, że choć na­dzie­ja jest matką ko­cha­ją­cą, to jed­nak mat­ku­je głup­com. Idio­tom skoń­czo­nym.