Hyperion

Moja ulu­bio­na po­wieść scien­ce-fic­tion, choć w za­sa­dzie sta­no­wi zbiór po­łą­czo­nych ze sobą osob­nych opo­wie­ści. Strasz­nie ża­łu­ję, że po­sta­no­wi­li zro­bić z tego film za­miast se­ria­lu. Ale może kie­dyś...

Lecą smoki pod ob­ło­ki, wiatr im kręci smo­cze loki

Ge­nial­na książ­ka, się­gną­łem po nią gdy kil­ka­na­ście lat temu w "NF" po­ja­wił się, o ile do­brze pa­mię­tam, ran­king stu naj­lep­szych ksią­żek z ga­tun­ku fan­ta­sty­ka ( czy samo sf? – Stru­gac­kich i Lema było naj­wię­cej ty­tu­łów).  A potem za­sta­na­wia­łem się,  jak Sim­mons roz­wi­kła nie­któ­re wątki. Jakoś roz­wi­kłał  :)

Ge­nial­na. Ma­gne­tycz­na, jak to u Sim­mon­sa. Po­le­cam jego "Ter­ror" oraz "Dro­oda", choć to zu­peł­nie inne kli­ma­ty. :-)

Sim­mons do­sko­na­le two­rzy na­pię­cie – za­czy­na od wy­so­kie­go C – a potem zręcz­nie zmu­sza je by na­ra­sta­ło – i na­ra­sta. Two­rzy at­mos­fe­rę grozy, która jest gdzieś za ple­ca­mi, przy­cza­jo­na w cie­niu. Ca­łość skła­da się z licz­nych wąt­ków, lecz skro­jo­nych wy­jąt­ko­wo do­brze – prze­pla­ta­ją się wcia­ga­ją czy­tel­ni­ka i nie po­zo­sta­wia­ją chwi­li na wy­tchnie­nie. Ar­cy­dzie­ło.

Mi­strzo­stwo świa­ta, prze­czy­ta­łem stosy po­wie­ści, ale Hy­pe­rion po­wa­la. 

bar­dzo mnie wcią­gne­ło :)