Krew i kamień

Oto świat przed spi­sa­niem magii. Kra­ina, któ­rej miesz­kań­cy nie wy­ko­rzy­stu­ją me­ta­lu, ani nie znają koni. A jed­nak bu­du­ją mia­sta, zbro­ją armie i sta­cza­ją krwa­we bitwy. Ich ży­ciem włada pier­wot­na moc ży­wio­łów i su­ro­we prawo.

W sto­li­cy Le­śnych Gór od stu­le­ci rzą­dzą wo­jow­ni­cy przy­sła­ni przez Mia­sto Os. Teraz nad­cho­dzi czas zmian. Pod­no­szą głowę bun­tow­ni­cy. Świę­te Drze­wa na­zna­cza­ją swego wy­brań­ca. Nowe armie stają u bram mia­sta. Z siły ży­wio­łów rodzą się ma­gicz­ne stwo­ry. Speł­nia się prze­po­wied­nia.

RÓW­NO­WA­GA ZO­STA­ŁA ZA­CHWIA­NA

Czy­tel­ni­cy po­zna­li Ko­ło­dziej­cza­ka przede wszyst­kim jako twór­cę no­wo­cze­snej scien­ce fic­tion – wart­kiej, z mnó­stwem po­my­słów fa­bu­lar­nych i sce­no­gra­ficz­nych, peł­nej roz­ma­chu, usy­tu­owa­nej-na gra­ni­cy cy­ber-pun­ku, so­cial fic­tion i space opery. Do ga­tun­ku tego na­le­żą dwie po­przed­nie po­wie­ści tego au­to­ra wy­da­ne przez „Su­per­no­wą”:

Ko­lo­ry sztan­da­rów

ZDO­BYW­CA na­gro­dy im. Ja­nu­sza A. Zaj­dla za naj­lep­szą Po­wieść Roku 1996. Tłu­ma­czo­na na cze­ski i ro­syj­ski.

Schwy­ta­ny w świa­tła

No­mi­na­cja do na­gro­dy im. Ja­nu­sza A. Zaj­dla za naj­lep­szą Po­wieść Roku 1999. Tłu­ma­czo­na na cze­ski i ro­syj­ski.

Także w po­wie­ści „Krew i ka­mień”, Ko­ło­dziej­czak przed­sta­wia ory­gi­nal­ny świat, wy­róż­nia­ją­cy się na tle ty­po­wej fan­ta­sy. Autor kreu­je nie­zwy­kłą magię, nie­spo­ty­ka­ne po­two­ry i bo­ha­te­rów ob­da­rzo­nych uni­kal­ny­mi zdol­no­ścia­mi. Bo­ga­to za­ry­so­wa­ny świat, wart­ka akcja, wiel­kie sceny ba­ta­li­stycz­ne czy­nią z tej książ­ki jedno z naj­cie­kaw­szych do­ko­nań pol­skiej fan­ta­sy.