Jeszcze nie wiem

– Smoki! – Gimel był tego pewien.

– Pieprzysz chłopie. I nudny już się robisz z tą swoją smoczą manią.

– Mówię wam, to świetne rozwiązanie. Stwórzmy smoki. Rozwiążą masę problemów. A ile zabawy przy tym będzie.

– Jestem przeciwny. – Alef był nieprzejednany. – Pamiętasz może co się stało, jak żeśmy posłali tam maleńki meteoryt? – Mówiąc “maleńki” wykonał gest manualnego cudzysłowu. – To też był twój pomysł, kretynie.

– Przyznaję. Nie do końca wyszedł. Ale smoki są mniejsze, łatwiejsze do kontroli. Rzekłbym nawet: poręczniejsze. Prawie jak chomiki.

Bet, siedząca dotąd w milczeniu z kubkiem kawy w dłoni, parsknęła. Drobinki naparu opadły na leżącą na stole mapę. Sięgnęła szybko po serwetkę i przyłożyła do papieru. Gdy cofnęła dłoń, wszyscy zobaczyli, że zielone pole oznaczające stary, świerkowy las nabrało gdzieniegdzie brunatnego odcienia.

Spojrzeli po sobie.

– Kurwa! – Nie wytrzymał Pierwszy. – Ile razy prosiłem, by nie przynosić na zebrania żadnego jedzenia?!

***

Pod osłoną nocy wdrapali się na drzewa i rozwiesili liny. Umocowali do nich platformy i rozciągnęli banery. Co odważniejsi, a może najbardziej zdesperowani, przypięli się łańcuchami do drzew.

Gdy rano w puszczy pojawiły się ciągniki, harvestery i, co najważniejsze, dziennikarze, każda droga prowadząca w głąb lasu była już zablokowana. Cały świat obiegły zdjęcia strażników usuwających siłą aktywistów Greenpeace'u. Społeczność międzynarodowa była zaniepokojona. W kraju, jak zawsze zresztą, społeczeństwo podzieliło się na dwa skrajnie się od siebie różniące stronnictwa.

Emocjonalne apele ekobojowników trafiały za pośrednictwem portali społecznościowych nawet do tych, którzy starali się żyć z dala od polityki.

– …jak wam nie wstyd – grzmiała ubrana w czarny kombinezon i pomarańczowy kask firmy Petzl drobna blondynka – skoro jest kornik, to widocznie bóg tak chciał!

– Panie ministrze – podchwycił stojący obok chłopak – sprzeciwia się pan woli stwórcy. Pan, będący przedstawicielem ugrupowania, które…

***

Bet kliknęła czerwoną ikonkę "x". Strona portalu znikła z monitora.

– Jakiej, kurna, woli? – Pokręciła głową. – Przecież to było niechcący.

– Poza tym – rzekł Gimel, który znikąd pojawił się za jej plecami – nie doceniają czynnika żeńskiego…

– Właśnie!

– To zupełnie inaczej niż ja. – Pochylił się i pocałował ją w kark, kładąc jednocześnie dłonie na jej krągłych piersiach.

Odchyliła głowę i, kiedy przygryzł delikatnie płatek jej ucha, zamruczała z rozkoszy. Odwrócił fotel i kolanem rozchylił jej nogi. Opierając dłonie o podłokietniki ukląkł między udami. Bet pochyliła się, ich usta się spotkały. Języki splotły się w dzikim tańcu. Gimel przygryzł jej wargę i szarpnął głową wstecz. Być może nieco zbyt mocno, bo na ustach pojawiła się karminowa kropelka krwi.

Dziewczyna wyprostowała się. Przez chwilę patrzył na nią wyczekująco. Ale nie minęły nawet dwa millennia, a jej oblicze rozjaśnił szeroki uśmiech. Odetchnął.

– Jeszcze nie wiem na pewno – rzekła, wyciągając kark – ale myślę, że jest szansa, bym cię poparła z tymi smokami.