Egipska tragedia

Witaj, Anonimie. :)

Tragedia wspaniale prezentuje walki, waśnie, zło i niecne plany bogów względem innych bóstw, emocje, jakie nimi targają, niemożność cofnięcia okrutnego losu ani zmiany charakteru zawziętych wrogów.

Bardzo typowe dla mitologii starożytnych bóstw wojny prowadzą do kolejnych nieszczęść. 

Z technicznych zauważyłam “z pomiędzy”. 

Gratuluję wierności najważniejszym cechom dramatu antycznego oraz realizmu przy prezentacji wstrząsających scen.

Pozdrawiam. :) 

Pecunia non olet

Anonim dziękuje pierwszemu, jak mniemam, zadowolonemu czytelnikowi :).

Pecunia non olet

Czuć klimat antycznych dramatów, dobrze się czytało :)

Zauważyłam kilka drobiazgów do poprawy, głównie przecinki i didaskalia:

Z ogromnego tarasu roztaczał się widok na świat.

Z ogromnego tarasu roztacza się widok na świat. → konsekwentnie powinien być czas teraźniejszy.

Droga przyjaciółko, nawet nie wiesz jaka jestem ci wdzięczna.

Droga przyjaciółko, nawet nie wiesz, jak bardzo jestem ci wdzięczna.

Mów czym prędzej cóż się takiego stało?

Mów czym prędzej, cóż się takiego stało?

Jak wiesz relacje w naszej egipskiej rodzinie bogów są ze sobą splątane,

Jak wiesz, relacje w naszej egipskiej rodzinie bogów są ze sobą splątane,

Jestem zarówno siostrą jak i żoną Seta. I zarówno siostrą potężnego Ozyrysa, i jego żony Izydy, którzy są dla siebie rodzeństwem.

Jestem zarówno siostrą, jak i żoną Seta. A także siostrą potężnego Ozyrysa, i jego żony Izydy, którzy są dla siebie rodzeństwem.

To straszne co opowiadasz!

To straszne, co opowiadasz!

Nagle po komnacie rozszedł się odór zgniłych, morskich wodorostów.

Zza kolumny wyłonił się ogromny wąż. Sycząc z zadowoleniem

i świdrując boginie hipnotycznym wzrokiem, podpełzał coraz bliżej.

Jak wyżej, czas teraźniejszy. 

Mój wspaniały plan zgładzenia znienawidzonych bogów,

właśnie się ziszcza.

Mój wspaniały plan zgładzenia znienawidzonych bogów,

właśnie się ziszcza.

Wąż kłania się niby pokornie.

Wąż kłania się, niby pokornie.

Wyjrzyj bogini, czyż nie widzisz nadlatującego Hermesa?

Cóż ujrzy zaglądając tu?

Wyjrzyj, bogini, czyż nie widzisz nadlatującego Hermesa?

Cóż ujrzy, zaglądając tu?

Pozdrawiam!

„Bóg jest Panem aniołów i ludzi, i elfów” – J.R.R. Tolkien

Dziękuję, również za łapankę :). Jeszcze dziś w wolnej chwili poprawię.

Piękna tragedia.

Gdzie można się zapisać do fanclubu Chóru? Te wstawki są super

Bardzo się cieszę 

Zacna tragedia Amonimie!

entropia nigdy nie maleje // Outta Sewer: Jim, in­dio­to Ty, nadal chyba nie ro­zu­miesz

Jim, nie ja to napisałem. 

Do lektury zwabił mnie oczywiście tytuł (mógłby podsumować moją działalność na portalu :p). Apopis, ten parszywy gnój, nie został nawet w połowie poprawnie odwzorowany, w rzeczywistości jest jeszcze gorszy.

 A tragedia zacna, sądzę, że wpisałeś się, Anonimie, w konwencję. Chór na propsie :D

Szkoda, że nie odegrałem w tekście żadnej roli :(

Anonim dziękuje :)

Historia należycie antyczna, a jej przebieg stosownie dramatyczny. Chór, jak zwykle w podobnych przypadkach, stanął na wysokości zadania. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Kłaniam się :)

Neftydę rzeczywiście dopadło fatum, prawdziwa sytuacja tragiczna. Podoba mi się pomysł z rozpętaniem wojny bogów greckich i egipskich, z Apopisa kawał drania. Fajna i ciekawa intryga :)

Witam i dziękuję za komentarz .

Ciekawy pomysł z wykorzystaniem zależności między egipskimi bogami i boginiami do zbudowania tragedii w greckim stylu. Zaintrygował mnie zawiązany w ten sposób konflikt, w który była uwikłana Neftyda – i tutaj trochę szkoda, że sprawa tak szybko się rozwiązała przez wprowadzenie postaci Apofisa. Jak rozumiem, pojawienie się Apofisa wiąże się z tym, że Set bywał z nim utożsamiany (a więc mamy tu dalszy ciąg wątku relacji między bóstwami, zgodny z ogólnym zamysłem), ale jednak miałam poczucie, że sam zwrot akcji nastąpił zbyt szybko.

Tym niemniej pomysł jest, a intryga ma potencjał – ciekawie byłoby przeczytać tę historię w dłuższej formie.

Remplis ton cœur d'un vin rebelle et à demain, ami fidèle

Anonim dziękuje i cieszy się, że historia zainteresowała :). Niestety pomysł był na tyle, a nie chciałem przedłużać sztucznie.

Pomysł w istocie ciekawy, choć dla mnie niewystarczająco rozbudowany. Stosując tu dość popularne kryterium – już po paru dniach nie do końca pamiętałem o czym tekst był i zostałem zmuszony do pobieżnego przelecenia:P Ale również nic złego nie rzuciło się w oczy – wniosek jest więc taki, by pisać po prostu ambitniej:P

Слава Україні!

Mam wrażenie, że temu tekstowi brakuje jednego aktu, który by wprowadził jakiś zwrot akcji/zaskakujące rozwiązanie, domykając go klamrą. W tym momencie sprawia wrażenie urwanego. Jest trochę zbyt krótki i nie ma w nim wydarzeń, czy motywów, które byłyby jakoś szczególnie interesujące i zapadały w pamięć. Czy ma jakiekolwiek znaczenie, że Neftyda uciekła do Grecji, a nie gdziekolwiek indziej? Nie ma. Gdyby w zakończeniu, w tym potencjalnie dodatkowym akcie, do zwrotu akcji przyczyniło się coś nieodłącznie związanego z Grecją, to miałoby to jakiś sens. Językowo jest poprawnie, ale jest tu niestety za mało treści.

Łukasz

Dzięki za komentarz :), szkoda że nie podeszło.

Czy ma jakiekolwiek znaczenie, że Neftyda uciekła do Grecji, a nie gdziekolwiek indziej? Nie ma.

Pewnie nie ma, ale antyczna Grecja była najbliżej Starożytnego Egiptu, więc to nie dziwne, że właśnie tam uciekła bohaterka. Niektóre bóstwa(jak Izyda) miały kult w obu państwach. Według mnie nie było potrzeby tłumaczenia się z lokalizacji, a skoro miała być to tragedia łącząca się z Grecją, to tam została umieszczona akcja.

Fajne połączenie egipskiej mitologii i greckiej tragedii. Chór mi się spodobał. Niby nic nie wnosi, a taki ładny smaczek.

Rzeczywiście, bardzo by zyskało na rozwinięciu – na razie to tylko jedna scenka, nie wiemy, jaką złą decyzję podejmie Neftyda.

Atena nie powinna być nieśmiertelna?

Babska logika rządzi!

Witaj i dziękuję za komentarz:). A wiesz, że nie zastanawiałam się nad nieśmiertelnością bogów? Miało być dramatycznie i chyba było :).

Dlaczego urwane? Nie jesteśmy nieśmiertelni, żeby czekać długo na kontynuację. :)

:)