Serce z Metalu

Jak na razie nie mam się do czego przy­cze­pić, choć w paru miej­scach trosz­kę się po­gu­bi­łem.

Opo­wia­da­nie jed­nak bar­dzo mi się po­do­ba­ło.

Czy roz­wa­le­nie ko­la­na jako ko­niec po­dró­ży itd było za­in­spi­ro­wa­ne strza­łą w ko­la­nie ze Sky­ri­ma ? :D

Ma­ster of ma­sters : John Ro­nald Reuel Tol­kien

mor­te­cius, witam ju­ro­ra.

Ilu­va­thar, sam strzał w ko­la­no nie był za­mie­rzo­nym na­wią­za­niem, bo jest to dość okle­pa­ny już motyw, ale nie mo­głem się po­wstrzy­mać przed wzmian­ką na ten temat, więc na­pi­sa­łem o “za­koń­cze­niu ka­rie­ry po­szu­ki­wa­cza przy­gód”, co już było świa­do­me i ce­lo­we.

A gu­bi­łeś się przez fa­bu­łę czy przez spo­sób kon­stru­owa­nia tek­stu? Jak­byś przy­to­czył jakiś przy­kład bu­dzą­ce­go wąt­pli­wo­ści frag­men­tu, to wie­dział­bym do­kład­niej gdzie leży pro­blem ;)

Co mi w tek­ście zgrzy­ta:

Licz­ba jego wro­gów rosła pro­por­cjo­nal­nie ze sta­żem na urzę­dzie, choć ofi­cjal­nie nikt nie od­wa­żył się wy­stą­pić prze­ciw­ko niemu. – „ze sta­żem na urzę­dzie” nie brzmi do­brze. Poza tym użył­bym zwro­tu “pro­por­cjo­nal­nie do”.

Po za­koń­cze­niu She­ran był wy­czer­pa­ny i ma­rzył o spa­niu, kawie i po­wro­cie do ro­dzi­ny. Naj­le­piej wszyst­kie trzy opcje jed­no­cze­śnie. – to bym prze­re­da­go­wał. Nie pa­su­ją mi tu szcze­gól­nie te opcje.

Od mo­men­tu opra­co­wa­nia przez ziem­skich na­ukow­ców tech­no­lo­gii dry­fu­ją­cych miast roz­wój tech­no­lo­gicz­ny po­su­nął się nie­by­wa­le do przo­du. – po­wtó­rze­nie.

Co do fa­bu­ły:

Ro­zu­miem, że pre­zy­dent to tro­chę przy­wód­ca ta­kiej ko­smicz­nej Korei Pół­noc­nej. Pro­blem po­le­ga na tym, że nie czuć at­mos­fe­ry to­ta­li­ta­ry­zmu. Go­od­guy to tyran, uzur­pa­tor, praw­dzi­we mon­strum (kitra do­stęp­ny gdzie in­dziej lek na raka, za­po­wia­da zbio­ro­we eg­ze­ku­cje, za­stra­sza opo­zy­cję). Jed­nak z jego mia­sta można sobie spo­koj­nie wy­je­chać, a także się tu osie­dlić. Py­ta­niem po­zo­sta­je, po jaką cho­le­rę ktoś miał­by prze­no­sić się w takie miej­sce lub w nim do­bro­wol­nie po­zo­sta­wać. ;-)  

Nie tra­fia do mnie rów­nież mo­ty­wa­cja ro­bot­ni­ka co do spo­tka­nia z She­ra­nem (przy­szedł sobie na luzie po­wie­dzieć, że w sumie to do­brze, że wła­dza tego Stron­ga od­strze­li, cho­ciaż to dobry chło­pak był i mało pił), które oczy­wi­ście po­py­cha fa­bu­łę do przo­du, ale wy­pa­da w moim od­czu­ciu sztucz­nie.

Czy­ta­ło się jed­nak cał­kiem przy­jem­nie. Życzę rów­nież po­wo­dze­nia w kon­kur­sie!

"Kozy mają mnie w nosie, a psy na ogo­nie." T. Ra­łow­ski

Pró­bo­wa­łem coś zna­leźć, ale to da­rem­ny trud. Wy­rzu­cił­bym może tylko, albo za­stą­pił innym, pierw­sze słowo w zda­niu:

Au­to­no­micz­ny sa­mo­chód za­trzy­mał się w jed­nej ze spo­koj­niej­szych dziel­nic mia­sta.

Na po­cząt­ku opo­wie­ści otrzy­ma­li­śmy in­for­ma­cję, że She­ran ko­rzy­sta z au­to­no­micz­ne­go sa­mo­cho­du, więc tym razem można by już o tym nie pisać.

Czy­ta­ło mi się z przy­jem­no­ścią. Dobra ro­bo­ta!

“Kiedy lu­dzie mówią ci, że coś jest nie tak albo im się nie po­do­ba, pra­wie za­wsze mają rację. Kiedy mówią ci, co do­kład­nie we­dług nich jest źle i jak to na­pra­wić, pra­wie za­wsze się mylą”. Neil Ga­iman

Fi­li­pWij, dzię­ki za ko­men­tarz, już spie­szę z wy­ja­śnie­nia­mi.

Ro­zu­miem, że pre­zy­dent to tro­chę przy­wód­ca ta­kiej ko­smicz­nej Korei Pół­noc­nej. Pro­blem po­le­ga na tym, że nie czuć at­mos­fe­ry to­ta­li­ta­ry­zmu. Go­od­guy to tyran, uzur­pa­tor, praw­dzi­we mon­strum (kitra do­stęp­ny gdzie in­dziej lek na raka, za­po­wia­da zbio­ro­we eg­ze­ku­cje, za­stra­sza opo­zy­cję). Jed­nak z jego mia­sta można sobie spo­koj­nie wy­je­chać, a także się tu osie­dlić. Py­ta­niem po­zo­sta­je, po jaką cho­le­rę ktoś miał­by prze­no­sić się w takie miej­sce lub w nim do­bro­wol­nie po­zo­sta­wać. ;-)

Mój za­mysł od­no­śnie mia­sta był taki, że Go­od­guy rzą­dzi tak, aby żyło się jak naj­le­piej jemu, a spo­łe­czeń­stwo ma być na tyle bo­ga­te, żeby nie umrzeć z głodu i na tyle bied­ne, żeby być uza­leż­nio­nym od wła­dzy. Prze­cięt­ny oby­wa­tel Ki­tio­nu nie zdaje sobie nawet spra­wy, jak wy­glą­da życie w in­nych mia­stach, bo pro­pa­gan­da za­ła­twia spra­wę. Nie chcia­łem two­rzyć ta­kie­go na wskroś to­ta­li­tar­ne­go świa­ta z go­dzi­na­mi po­li­cyj­ny­mi itd.

Jeśli na­to­miast cho­dzi o przy­jazd/wy­jazd. Cóż, przy­jeż­dżać pew­nie rze­czy­wi­ście mało kto by chciał, zwłasz­cza że mia­sto jest prze­lud­nio­ne. Z wy­jaz­dem na­to­miast spra­wa jest taka, że wielu by chcia­ło, ale to po pro­stu kosz­tow­ne przed­się­wzię­cie. Jakby nie pa­trzeć jest to jed­nak po­dróż ko­smicz­na. She­ra­no­wi udaje się, bo przez parę ład­nych lat peł­nił ważne funk­cje, co po­zwo­li­ło mu odło­żyć tro­chę gro­sza i zdo­być kon­tak­ty. Crane po­zwo­lił mu wy­je­chać, bo w za­sa­dzie She­ran ode­grał już swoją rolę w jego pla­nie, choć rze­czy­wi­ście da­ro­wa­nie mu życia może być jak na pre­zy­den­ta nie­zwy­kle ła­ska­wym ge­stem.

Nie tra­fia do mnie rów­nież mo­ty­wa­cja ro­bot­ni­ka co do spo­tka­nia z She­ra­nem

Wła­ści­wie to ro­bot­nik przy­szedł za­py­tać, co się teraz sta­nie z jego ko­le­gą z pracy. She­ran trak­to­wał ich do­brze, więc ufali mu i li­czy­li, że może za­ła­twi jakąś lżej­szą karę. Roz­mo­wa ze­szła jed­nak dość szyb­ko na inne tory.

W pełni ro­zu­miem, że w osta­tecz­nym roz­ra­chun­ku mogło to wyjść nieco nie­na­tu­ral­nie.

An­dy­ql, dzię­ki za od­wie­dzi­ny i ko­men­tarz, cie­szę się, że ci się po­do­ba­ło.

Za wszyst­kie uwagi tech­nicz­ne oczy­wi­ście rów­nież dzię­ku­ję i po­sta­ram się w wol­nej chwi­li coś ze wska­za­ny­mi miej­sca­mi zro­bić.

Witaj

SF się roz­pa­sa­ło i bar­dzo ład­nie.

Pre­zy­dent Go­od­guy jest obrzy­dli­wy.

No i zło zwy­cię­ża.

"nie mam jak po­rów­nać sa­mo­po­czu­cia bez ba­ła­ga­nu..." - Anan­ke

Am­bush, dzię­ki za opi­nie – za­rów­no teraz, jak i pod­czas bety.

Złol wy­szedł Ci tro­chę prze­ry­so­wa­ny, IMO. Tak, jak­byś za­sta­na­wiał się, co jesz­cze może zro­bić zły czło­wiek i czym prę­dzej do­pi­sy­wał re­zul­ta­ty na konto pre­zy­den­ta.

Na przy­kład ten eks­pres do kawy. Cho­wa­nie no­wych tech­no­lo­gii to jedna spra­wa, ale czemu nie można go na­pra­wić? To prze­cież nie wy­ma­ga prze­ło­mo­wych wy­na­laz­ków, co naj­wy­żej czę­ści za­mien­nych.

Ale hi­sto­ria cie­ka­wa.

Chęt­nie do­wie­dzia­ła­bym się wię­cej o zmien­no­kształt­no­ści w wer­sji SF.

Bab­ska lo­gi­ka rzą­dzi!

Cześć, Fin­klo, dzię­ki za od­wie­dzi­ny i ko­men­tarz.

Na przy­kład ten eks­pres do kawy.

Aku­rat w tym wy­pad­ku mia­łem nieco inną in­ten­cję. Nie cho­dzi­ło o to, że nie da się go na­pra­wić, tylko że do­stęp­ne są je­dy­nie prze­sta­rza­łe sprzę­ty, które ogól­nie dość czę­sto ule­ga­ją awa­riom, acz­kol­wiek zdaję sobie spra­wę, iż nie jest to oczy­wi­ste w samym tek­ście.

Chęt­nie do­wie­dzia­ła­bym się wię­cej o zmien­no­kształt­no­ści w wer­sji SF.

Oj tak, temat zde­cy­do­wa­nie do roz­wi­nię­cia :)

Cześć!

Po­nie­waż pod­czas bety głów­nie na­rze­ka­łam, to teraz dla od­mia­ny na­pi­szę o tym, co mi się po­do­ba­ło. Opo­wia­da­nie łączy sci-fi, fan­ta­sy i kry­mi­nał, co jest nie­ma­łym wy­zwa­niem. Uwa­żam, że udało Ci się zło­żyć wszyst­ko w zgrab­ną ca­łość. Za­in­try­go­wał mnie motyw miast-państw dry­fu­ją­cych w prze­strze­ni ko­smicz­nej i z chę­cią po­zna­ła­bym ciąg wy­da­rzeń, który do­pro­wa­dzi­ły do ta­kie­go stanu rze­czy. She­ra­na przed­sta­wiasz jako do­bre­go czło­wie­ka, bo pró­bu­je ura­to­wać życie ro­bot­ni­kom i fi­nal­nie od­cho­dzi od złego pre­zy­den­ta, ale jed­nak długo dla niego pra­co­wał i to już czyni z niego po­stać dwu­znacz­ną. 

Bar­dzo po­do­ba­ła mi się ostat­nia scena. Udało Ci się w lekki spo­sób wy­ja­śnić wątek zmien­no­kształt­ne­go i jego rolę w całym spi­sku.

Hej, Bjkp­srz!

Zo­stał za­anon­so­wa­ny przez cy­ber­ne­tycz­ną se­kre­tar­kę. Drzwi otwo­rzy­ły się, uka­zu­jąc wiel­kie po­miesz­cze­nie, ozdo­bio­ne licz­ny­mi(+,) dro­gi­mi płót­na­mi i zło­ty­mi po­są­ga­mi. Na końcu stało zdo­bio­ne biur­ko, a sie­dział przy nim śred­nie­go wzro­stu męż­czy­zna z przy­sła­nia­ją­cą część twa­rzy gęstą(+,) czar­ną grzyw­ką, spod któ­rej bły­ska­ło czer­wo­nym świa­tłem cy­ber­ne­tycz­ne oko – eks­tra­wa­gan­cja, na jaką mogli sobie po­zwo­lić je­dy­nie nie­licz­ni.

Tyle udało mi się wy­chwy­cić, bo co tu dużo mówić – prze­czy­ta­łem szyb­ko i z wiel­ką przy­jem­no­ścią. Świet­ny tekst.

Na­to­miast w całym roz­ra­chun­ku kłuje mnie brak, albo ukry­ty przez Cie­bie, ruch oporu. Spo­łe­czeń­stwo nie bę­dzie aż tak po­tul­ne, jakie się wy­da­wa­ło w opo­wie­ści. Pro­pa­gan­da pro­pa­gan­dą, ale nie da się tego zro­bić na taką skalę w mo­men­cie, gdy jest kon­takt z in­ny­mi cy­wi­li­za­cja­mi (bo można tam po­le­cieć). A co z po­łą­cze­niem hmm… sa­te­li­tar­nym? Nie wie­rzę, że w tej wer­sji przy­szło­ści Marek Cu­kier­gó­ra od­pu­ścił i lu­dzie nie wsta­wia­ją fotek swo­ich ka­szo­ja­dów do neta. Media spo­łecz­no­ścio­we były przed utwo­rze­niem dry­fu­ją­cych miast, zatem lu­dzie o nich wie­dzie­li i ma­so­wo ko­rzy­sta­li. Potem po­roz­la­ty­wa­li się po ga­lak­ty­ce, ale pod­sta­wo­wą tech­no­lo­gią, nie­zbyt skom­pli­ko­wa­ną zresz­tą, bę­dzie na pewno kon­takt z in­ny­mi mia­sta­mi i pla­ne­ta­mi. Marek na pewno zwie­trzył in­te­res i fejs­bu­nio, czy tam insta, hu­la­ją mię­dzy­pla­ne­tar­nie – nie da się po doj­ściu do wła­dzy nagle od­ciąć ludzi od cze­goś co dla nie­któ­rych jest je­dy­nym sen­sem życia i nie wznie­cić ognisk re­wo­lu­cji. A jak nie ode­tniesz, to lu­dzie będą wie­dzieć o tech­no­lo­gii w in­nych mia­stach.

Poza tym jest prze­lud­nio­ne mia­sto-pań­stwo, a sze­fun­cio sie­dzi w willi z kil­ku­hek­ta­ro­wym po­dwó­rzem. Lu­dzie mają oczy, to zro­dzi­ło­by kon­kret­ne na­pię­cia.

Także El Pre­si­den­te albo musi być Kimem na co naj­mniej 100%, albo mu się to nie sklei.

Acz­kol­wiek pod­kre­ślę, że przy czy­ta­niu mi to nie prze­szka­dza­ło. Może gdyby tekst był dłuż­szy, to za­czął­bym tro­chę krę­cić nosem, ale przy tak spraw­nie na­pi­sa­nym opku prze­sze­dłem nad tym bez bólu, a chwy­ci­łem za to do­pie­ro przy ana­li­zie.

Po­zdra­wiam!

Nie za­bi­ja­my pie­sków w opo­wia­da­niach. Nigdy.

Cześć, Ali­cel­la. Dzię­ki za po­zy­tyw­ny ko­men­tarz i za wcze­śniej­sze na­rze­ka­nie także. Wasze uwagi dużo dały temu opo­wia­da­niu.

Kro­kus, cie­szę się, że tekst przy­padł Ci do gustu.

Co do ruchu oporu – to opo­wia­da­nie kon­cen­tro­wa­ło się na za­ma­chu i swego ro­dza­ju “star­ciu” po­mię­dzy Crane’em i She­ra­nem. Limit zna­ków w kon­kur­sie nie po­zwa­lał mi na po­ru­sze­nie pew­nych kwe­stii i te, które uzna­łem za mniej istot­ne dla fa­bu­ły po pro­stu po­mi­ja­łem bądź ogra­ni­cza­łem. Są jed­nak w tek­ście frag­men­ty su­ge­ru­ją­ce obec­ność ja­kiejś opo­zy­cji – wspo­mi­nam o wro­gach pre­zy­den­ta oraz że ofi­cjal­nie nikt prze­ciw­ko niemu nie wy­stę­pu­je.

Muszę na­to­miast przy­znać, że mam w gło­wie pe­wien kon­cept ta­kie­go ruchu oporu i nawet racz­ku­ją­ce syl­wet­ki jego przed­sta­wi­cie­li. Nie wiem czy po­wsta­nie ko­lej­ne opo­wia­da­nie osa­dzo­ne w tym świe­cie, ale jeśli mia­ło­by po­wstać, to wła­śnie kwe­stia ruchu oporu czy roz­wi­nię­cie wątku Za­mi­ra gra­ło­by w nim pierw­sze skrzyp­ce

nawet racz­ku­ją­ce syl­wet­ki jego przed­sta­wi­cie­li.

Wy­obra­zi­łam sobie tych uzbro­jo­nych po pierw­sze zęby w grze­chot­ki ter­ro­ry­stów… ;-)

Bab­ska lo­gi­ka rzą­dzi!

Fin­kla, zro­bi­łaś mi dzień tą wizją :), dobre.

Bjkp­srz, nie ma za co :). Be­tu­ją­cy za­wsze sta­ra­ją się pomóc, ale to już za­słu­ga au­to­ra jeśli po­tra­fi uwagi wy­ko­rzy­stać i nie boi się tej cięż­kiej pracy, jaką jest po­pra­wia­nie opo­wia­da­nia. 

uzbro­jo­nych po pierw­sze zęby w grze­chot­ki ter­ro­ry­stów… ;-)

Fin­kla, ja bym się nie śmiał. ;)

Ali­cel­la, coś w tym na pewno jest, ale to Wy wy­ty­czy­ły­ście mi swo­imi wska­zów­ka­mi szlak, a ja nim je­dy­nie po­drep­ta­łem :)

Fak­tycz­nie, po­waż­na spra­wa. ;-)

Bab­ska lo­gi­ka rzą­dzi!

Bjkp­srz,

A to w takim razie gdzie wy­ku­pu­je się sub­skryp­cję? ;)

Fin­kla, grze­chot­ki to tam kij… te gra­ją­ce, chiń­skie za­ba­wecz­ki z fe­sty­nów, w któ­rych nie da się wy­łą­czyć dźwię­ku. Dźwię­ku roz­ry­wa­ją­ce­go błony bę­ben­ko­we i dusze. 

Nie za­bi­ja­my pie­sków w opo­wia­da­niach. Nigdy.

Przed tym pre­zy­dent, cwa­niak jeden, się za­bez­pie­czył, ogra­ni­cza­jąc na­pływ tech­no­lo­gii i ba­dzie­wia z chiń­skich baz. ;-)

Bab­ska lo­gi­ka rzą­dzi!

Kro­kus, o sub­skryp­cję na razie się nie martw. Póki co jest bez­ter­mi­no­wy dar­mo­wy okres prób­ny, więc bez stre­su ;)

Siema :)

Kurde, po­wiem Ci, że szyb­ko się ten tekst czy­ta­ło. W pracy byłem rano, dyro gdzieś po­lazł na chwi­lę i wy­ko­rzy­sta­łem szan­sę w spo­sób nie­cny i zły, bo po­świę­ci­łem nieco czasu pracy na lek­tu­rę Two­je­go opo­wia­da­nia. I nie ża­łu­ję, choć kilka uwag też się znaj­dzie.

Przede wszyst­kim lubię taki kli­mat, który stwo­rzy­łeś. Niby wszyst­ko jak u nas, śledz­two w za­sa­dzie dwu­dzie­sto­wiecz­ne, ale do­da­jesz do tego otocz­kę sf. Ta fan­ta­sty­ka niby fa­bu­lar­nie robi za szta­faż, nie li­cząc istot­ne­go czyn­ni­ka w po­sta­ci zmien­no­kształt­no­ści, jed­nak do­da­je smaku. Mo­men­ta­mi mi się fla­sh­bac­ki z “Ró­żań­ca” Ko­si­ka włą­cza­ły, bo i u niego były ko­smicz­ne mia­sta, w któ­rych życie to­czy­ło się po­dob­nie do tego, jakie znamy z tu i teraz. Nie­któ­re stare filmy sf miały taki kli­mat, życie na in­nych pla­ne­tach, czy na ogrom­nych sta­cjach ko­smicz­nych, a wszyst­ko takie jak u nas, tylko pod­ko­lo­ro­wa­ne, udziw­nio­ne nie­znacz­nie w pew­nych sfe­rach, w in­nych nie udziw­nia­ne wcale. Mam ogrom­ny sen­ty­ment do tam­tych ob­ra­zów, nie­rzad­ko na­pa­ko­wa­nych ana­chro­ni­zma­mi, rze­cza­mi, które wy­da­ją się zbyt to­por­ne i współ­cze­sne jak na roz­wi­nię­tą przy­szłość. I tak ten eks­pres do kawy za­miast wy­du­ma­ne­go cosia, to, że masz tam sa­mo­cho­dy a nie sys­te­my bliż­sze ko­lej­kom pod­ziem­nym w wer­sji hard, że są ekipy bu­dow­la­ne za­miast au­to­ma­tycz­nych ro­bo­tów na­praw­czych, te wszyst­kie rze­czy kon­fron­tu­jesz z hard­ko­ro­wą in­ge­ren­cją w geny (bo chyba takim zmo­dy­fi­ko­wa­nym jest zmien­no­kształt­ny), z całym, ogrom­nym mia­stem dry­fu­ją­cym w prze­strze­ni i to u mnie ban­gla, bo po­zwa­la na więk­szą im­mer­sję. Pod tym wzglę­dem jest super.

Fa­bu­lar­nie jest cie­ka­wie, bez sza­leństw, ale na tyle do­brze, że czy­ta­łem, bo chcia­łem się do­wie­dzieć, jaki bę­dzie wynik śledz­twa pro­ta­go­ni­sty. Od mo­men­tu w któ­rym ujaw­ni­łeś, że to nowa la­secz­ka Go­od­guya chcia­ła go zli­kwi­do­wać, wie­dzia­łem już, że i sy­na­lek nie jest bez winy i po­czu­łem się ustays­fak­cjo­no­wa­ny, kiedy oka­za­ło się, że to on był zle­ce­nio­daw­cą.

Co mi nie grało? Trzy rze­czy.

Pierw­sza: dia­log z żoną jest IMO nie­na­tu­ral­ny. Gdyby go pod­ra­so­wać, dodać mu emo­cji, wtedy byłby lep­szy.

Druga: za­cho­wa­nie She­ra­na pod­czas kon­fron­ta­cji ze zmien­no­kształt­nym, który za­mie­nił się w niego. Po jaką cho­le­rę on wyj­mo­wał ten bla­ster? Prze­cież był sze­fem służb, po­wi­nien wie­dzieć, że wy­star­czy, że funk­cjo­na­riu­sze zgar­ną ich obu i na ko­men­dzie za­py­ta­ją o co­kol­wiek, na przy­kład o imię córki, żony, jaką kawę zro­bił mu któ­ryś ze współ­pra­cow­ni­ków dziś rano, w pracy. A on się wy­ry­wa i ry­zy­ku­je śmierć. Lo­gicz­nie się to nie klei w ogóle. Za­wsze, kiedy w fil­mach zo­sta­je wy­cią­gnię­ty taki motyw, że ktoś musi wy­brać po­mię­dzy praw­dzi­wym a fał­szy­wym kimś, ocze­ku­ję cze­goś nie­sztam­po­we­go, cie­ka­we­go, albo za­ska­ku­ją­ce­go. Za­zwy­czaj do­sta­ję te same mo­ty­wy. U Cie­bie do­sta­łem nieco inny, tyle, że nie je­stem z niego za­do­wo­lo­ny, bo to co ma miej­sce, po­ka­zu­je She­ra­na jako nie­ogar­nię­te­go, a takim go wcze­śniej nie po­ka­zy­wa­łeś.

Trze­cia: cały ten mo­no­log na końcu, ten z Lar­rym, który oka­zu­je się fi­nal­nie wia­drem z… kupą? To jest jeden wiel­ki in­fo­dump, taki za­bieg, który ma mi na końcu wy­ja­śnić, o co cho­dzi­ło, dla­cze­go stało się tak a nie ina­czej. To jest za­bieg, któ­rym do­da­jesz tła, pew­nej głębi; któ­rym roz­bu­do­wu­jesz za­mysł o ko­lej­ną war­stwę. Ale ro­bisz to w spo­sób, który mi nie od­po­wia­da. Chcesz czy­tel­ni­ka w ten spo­sób po­zba­wić broni, która mo­gła­by przy­jąc po­stać pew­nych nie­ści­sło­ści, jakie mo­gły­by być za­rzu­co­ne Two­je­mu opo­wia­da­niu. I w tej czę­ści wy­ja­śniasz na przy­kład coś, o co mia­łem się przy­kle­ić – dla­cze­go bazy da­nych po­li­cji były tak nie­do­kład­ne, że pier­wot­nie prze­oczo­no brata bliź­nia­ka jed­ne­go z po­dej­rza­nych. I przy­cze­pił­bym się, ale nie mogę, bo za­sto­so­wa­łeś ude­rze­nie wy­prze­dza­ją­ce. Jaki jest kon­kret­nie za­rzut? Nie­któ­re z tych rze­czy mo­głeś gdzieś po dro­dze roz­rzu­cić, wpleść w dia­lo­gi, albo po­ka­zać jakąś scenę, a po­sze­dłes na ła­twi­znę w po­sta­ci mo­no­lo­gu z wia­drem.

I serio, jeśli to wia­dro z od­cho­da­mi, to już za bar­dzo po­je­cha­łeś z tymi ana­chro­ni­zma­mi, bo takie rze­czy współ­cze­snie nie prze­cho­dzą w wię­zie­niach, a co do­pie­ro w przy­szło­ści. IMHO of kors.

Re­asu­mu­jąc: po­do­bał się kli­mat, fa­bu­ła jest wpo­rzo, ale bez sza­leństw, jed­nak eks­po­zy­cja wy­da­rzeń, istot­nych dla lo­gicz­ne­go spię­cia ca­ło­ści ku­le­je.

Ale, żeby nie było, jest na­pi­sa­ne spraw­nie i wcią­gnę­ło, więc do bi­blio­te­ki po­le­cę :)

Po­zdra­wiam ser­decz­nie

Q

Known some call is air am

Siem­ka, Outta!

Przed wszyst­kim dzię­ki za roz­bu­do­wa­ny, kon­struk­tyw­ny ko­men­tarz, a także za czas po­świę­co­ny na lek­tu­rę. Cie­szę się, że wy­pa­dło po­zy­tyw­nie.

Przede wszyst­kim lubię taki kli­mat, który stwo­rzy­łeś.

Faj­nie, że przy­pa­dło Ci to do gustu. Sci-fi to nie jest do końca moja bajka, bo nie tylko nie piszę, ale też pra­wie nie czy­tam. Sie­dzia­łem do­tych­czas głów­nie w fan­ta­sy, dla­te­go tutaj wy­szło tak “soft”. Może w przy­szło­ści spoj­rzę bar­dziej przy­chyl­nym okiem na ten ga­tu­nek.

Pierw­sza: dia­log z żoną jest IMO nie­na­tu­ral­ny.

Kur­czę, zga­dzam się. Wy­szedł tro­chę ina­czej niż chcia­łem. Po­ko­nał mnie limit zna­ków, bo to była scena po­wsta­ją­ca jako ostat­nia. Żadne to uspra­wie­dli­wie­nie ofc, ale tak to wy­glą­da­ło.

Druga: za­cho­wa­nie She­ra­na pod­czas kon­fron­ta­cji ze zmien­no­kształt­nym, który za­mie­nił się w niego.

A kto wie co by się stało pod­czas drogi na ko­mi­sa­riat? Może to nie była naj­mą­drzej­sza de­cy­zja, ale imo względ­nie bez­piecz­na. Po­li­cjan­ci nie mieli po­wo­du ko­rzy­stać z amu­ni­cji innej niż ogłu­sza­ją­ca, a na miej­scu po­ja­wi­ła się Tara, któ­rej She­ran ufał i li­czył, że ona ogar­nie o co biega, kiedy on zo­sta­nie po­wa­lo­ny i nie prze­mie­ni się. Nie jest w za­sa­dzie do­pre­cy­zo­wa­ne, czy zmien­no­kształt­ni przej­mu­ją też myśli/wspo­mnie­nia, więc gdyby chcie­li Za­mi­ra zgar­nąć przy­tom­ne­go, to mógł­by się zro­bić więk­szy ba­ła­gan. Tak to wy­glą­da z mojej per­spek­ty­wy, ale Twoją też w pełni ro­zu­miem.

Trze­cia: cały ten mo­no­log na końcu, ten z Lar­rym

Aku­rat taki był mój za­mysł. Mo­głem ina­czej zbu­do­wać epi­log, roz­bu­do­wać sceny eg­ze­ku­cji i od­lo­tu She­ra­na, dodać kilka mniej­szych, ale wy­bra­łem obec­ną wer­sję świa­do­mie i nie na za­sa­dzie “tak bę­dzie ła­twiej”. Mia­łem w gło­wie kilka utwo­rów, w któ­rych takie in­fo­dum­py na końcu wy­stę­pu­ją – gdzie ktoś wy­ja­śnia rze­czy­wi­sty plan złego i wszyst­ko osta­tecz­nie skła­da się do kupy. Do­cie­ra­ją do mnie twoje ar­gu­men­ty, jed­nak taki kształt za­koń­cze­nia był prze­my­śla­ną de­cy­zją i sa­tys­fak­cjo­nu­je mnie efekt, więc będę tego bro­nił ;)

Kur­czę, zga­dzam się. Wy­szedł tro­chę ina­czej niż chcia­łem.

Limit to… wia­do­mo. Ale mimo wszyst­ko mo­głeś dać tam wię­cej uczuć, ja­kieś wtu­le­nie się w męża, urwa­ne zda­nie, coś co su­ge­ro­wa­ło­by emo­cje, któ­rych tam ewi­dent­nie bra­ku­je.

Po­li­cjan­ci nie mieli po­wo­du ko­rzy­stać z amu­ni­cji innej niż ogłu­sza­ją­ca, a na miej­scu po­ja­wi­ła się Tara, któ­rej She­ran ufał i li­czył, że ona ogar­nie o co biega, kiedy on zo­sta­nie po­wa­lo­ny i nie prze­mie­ni się.

Wiesz, dla­cze­go mi to zgrzy­tło? Bo pi­szesz o opre­syj­nym sys­te­mie, o sko­rum­po­wa­nej wła­dzy i oli­gar­sze, który bez mru­gnię­cia okiem chce roz­strze­lać kil­ku­dzie­się­ciu ro­bot­ni­ków. My­śla­łem, że w takim sys­te­mie służ­by się nie cer­to­lą i uży­wa­nie stu­ne­rów to rzad­kość, le­piej strze­lać ostrą amu­ni­cją a potem pytać. Ale w sumie, ten czep taki s, więc po­wiedz­my, że się wy­bro­ni­łeś :)

Mia­łem w gło­wie kilka utwo­rów, w któ­rych takie in­fo­dum­py na końcu wy­stę­pu­ją – gdzie ktoś wy­ja­śnia rze­czy­wi­sty plan złego i wszyst­ko osta­tecz­nie skła­da się do kupy.

To rzad­ko wy­cho­dzi na dobre utwo­ro­wi, jeśli ta nar­ra­cja po­ja­wia się na końcu, a wcze­śniej jej nie było. “Ska­za­ni na Shaw­shank” na przy­kład ma ten typ za­koń­cze­nia, ale nar­ra­cja Reda po­ja­wia się wcze­śniej. No, ale to Twój tekst, więc jest tak jak chcia­łeś. Mnie to nieco uwie­ra, ale w sumie nie psuje mi wra­że­nia z lek­tu­ry.

Po­zdra­wiam ser­decz­nie

Q

Known some call is air am

Dużo zła po­ka­za­łeś, Bjkp­srzu, i było to zło w bar­dzo do­brym ga­tun­ku. A bę­dą­cy u wła­dzy pre­zy­dent oka­zał się złem naj­więk­szym, choć o in­nych po­sta­ciach też można po­wie­dzieć wiele nie­do­bre­go. Wple­ce­nie wątku kry­mi­nal­ne­go na­le­ży­cie uroz­ma­ici­ło hi­sto­rię, a koń­co­we efek­ty śledz­twa wy­ka­za­ły, że zła było tu wię­cej niż się mogło po­cząt­ko­wo zda­wać.

Czy­ta­ło się cał­kiem nie­źle, ale wy­ko­na­nie mo­gło­by być nieco lep­sze. Mam na­dzie­ję, że po­pra­wisz uster­ki, bo chcia­ła­bym móc zgło­sić opo­wia­da­nie do Bi­blio­te­ki.

…pod wzglę­dem licz­by lud­no­ści. Miej­sce było prze­lud­nio­ne… ―> Nie brzmi to naj­le­piej.

Może w pierw­szym zda­niu: …pod wzglę­dem licz­by miesz­kań­ców.

Drzwi otwo­rzy­ły się, nim zdą­żył się do nich zbli­żyć. ―> Jak wyżej.

Pro­po­nu­ję: Drzwi otwo­rzy­ły się, nim do nich pod­szedł.

Wziął ją na ba­ra­na i wspól­nie we­szli do środ­ka. ―> Zbęd­ne do­po­wie­dze­nie. Czy, skoro wziął córkę na ba­ra­na, mogli wejść od­dziel­nie?

…po­kła­dów dobra nie star­czy­ło dla kil­ko­ro po­zo­sta­łych dzie­ci… ―> …po­kła­dów dobra nie star­czy­ło dla kil­kor­ga po­zo­sta­łych dzie­ci…

Jutro bę­dzie­my mieli po­kaź­ną eg­ze­ku­cję… ―> SJP PWN mówi, że po­kaź­na to tyle, co dość duża, spora, znacz­na. Nie wy­da­je mi się, aby któ­rymś z tych słów można okre­ślić eg­ze­ku­cję.

Może: Jutro bę­dzie­my mieli spek­ta­ku­lar­ną eg­ze­ku­cję…

Do­pie­ro jak ich za­wi­nę­li­śmy za­czę­ła się bajka… ―> W co ich za­wi­nę­li?

A może miało być: Do­pie­ro jak ich zwi­nę­li­śmy, za­czę­ła się bajka…

Cała rze­sza ludzi przy­szła zo­ba­czyć nad­cho­dzą­cą eg­ze­ku­cję… ―> Ra­czej: Cała rze­sza ludzi przy­szła zo­ba­czyć eg­ze­ku­cję…

Nie wy­da­je mi się, aby eg­ze­ku­cja mogła nad­cho­dzić.

Pre­zy­dent wraz z na­rze­czo­ną i naj­star­szym synem oraz kil­ko­ma in­ny­mi człon­ka­mi rządu… ―> Czy do­brze ro­zu­miem, że syn i na­rze­czo­na byli człon­ka­mi rządu?

…ko­bie­ta za­czę­ła pro­te­sto­wać, lżyć na niego. ―>> Lżyć można kogoś, nie na kogoś, więc: …ko­bie­ta za­czę­ła pro­te­sto­wać, lżyć go.

– Ash Go­od­guy spo­tkał się w mie­ście na­jem­ni­ków z Yele­ną, gdzie po­mię­dzy dwój­ką wy­wią­zał się ro­mans. ―> Ra­czej: – Ash Go­od­guy spo­tkał się w mie­ście na­jem­ni­ków z Yele­ną, gdzie po­mię­dzy nimi/ tych dwoj­giem wy­wią­zał się ro­mans.

Szpie­dzy pre­zy­den­ta za­wi­nę­li mnie… ―> Szpie­dzy pre­zy­den­ta zwi­nę­li mnie…

Zmien­no­kształt­ny zmo­du­lo­wał swój głos… ―> Zbęd­ny za­imek – czy mo­du­lo­wał­by cudzy głos?

…może przyk oka­zji tro­chę z niej po­ko­rzy­stam. ―> Li­te­rów­ka.

…że nie widzi che­mii po­mię­dzy nią i jego synem… ―> …że nie widzi che­mii po­mię­dzy nią i swoim synem…

…a w tym samym cza­sie po­łą­czył się tym swoim okiem… ―> Czy to ce­lo­we po­wtó­rze­nie?

Gdyby ci, któ­rzy źle o mnie myślą, wie­dzie­li co ja o nich myślę, my­śle­li­by o mnie jesz­cze go­rzej.

Re­gu­la­to­rzy, dzię­ki za opi­nię. Cie­szę się, że do­brze udało mi się po­ka­zać całe zło w tym opo­wia­da­niu.

Wiel­kie dzię­ki także za wska­za­nie uste­rek – wszyst­kie już po­pra­wio­ne :)

W takim razie, Bjkp­srzu, udaję się do kli­kar­ni, ;)

Gdyby ci, któ­rzy źle o mnie myślą, wie­dzie­li co ja o nich myślę, my­śle­li­by o mnie jesz­cze go­rzej.

O, a wy­da­wa­ło mi się, że sko­men­to­wa­łam.

Nie­złe, po­do­ba­ła mi się hi­sto­ria ze zbrod­nią w tle. Pre­zy­dent może nie tyran, ra­czej po­li­tyk bez więk­szych am­bi­cji, który chce sobie tylko w spo­ko­ju cha­pać, ale przy­zna­ję że mi­mo­cho­dem też złol ;) Do­brych tutaj nie ma, no może poza gli­nia­rzem. Cie­szę się, że po­zwo­li­łeś mu opu­ścić pla­ne­tę, kiedy już prze­stał być pre­zy­den­to­wi po­trzeb­ny.

Zmien­no­kształt­ny za­pew­nił opku od­po­wied­nią dawkę fan­ta­sty­ki, choć za­sta­na­wiam się, jak on ma się do scien­ce ;)

Czy­ta­ło się do­brze i nawet mnie Twoje opko nie zdo­ło­wa­ło ;)

Kli­czek :)

Chcia­ła­bym w końcu prze­czy­tać coś opty­mi­stycz­ne­go!

Irka, do­brze, że opo­wia­da­nie przy­pa­dło do gustu.

Cie­szę się, że po­zwo­li­łeś mu opu­ścić pla­ne­tę, kiedy już prze­stał być pre­zy­den­to­wi po­trzeb­ny.

Ja­kieś po­zy­tyw­ne ak­cen­ty ko­niec koń­ców mu­sia­ły się po­ja­wić :)

Zmien­no­kształt­ny za­pew­nił opku od­po­wied­nią dawkę fan­ta­sty­ki, choć za­sta­na­wiam się, jak on ma się do scien­ce ;)

Tutaj pole do po­pi­su jest duże. Jak mnie ktoś kie­dyś no­mi­nu­je do Wy­zwa­nia Ma­ra­sa to zo­ba­czy­my :P

Jak mnie ktoś kie­dyś no­mi­nu­je do Wy­zwa­nia Ma­ra­sa to zo­ba­czy­my :P

Ależ pro­szę Cię bar­dzo, czuj się wy­zwa­ny :) Na­praw­dę je­stem cie­ka­wa, jak­byś to ro­ze­grał. W sumie skoro Watts po­ra­dził sobie z wam­pi­ra­mi, to ze zmien­no­kształt­ny­mi też się da ;)

Chcia­ła­bym w końcu prze­czy­tać coś opty­mi­stycz­ne­go!

Ze zmien­no­kształt­ny­mi to sobie Hal­de­man w “Ka­mu­fla­żu” dał radę, więc czemu by nie bjkp­srz? :)

Known some call is air am

No prze­cież nie po­wąt­pie­wam ;)

Książ­ki Hal­de­man nie czy­ta­łam. Dobra?

Chcia­ła­bym w końcu prze­czy­tać coś opty­mi­stycz­ne­go!

Mnie się po­do­ba­ła, choć nie jest to ty­po­we sf :)

Known some call is air am

Jak gdzieś znaj­dę, to po­czy­tam :)

Chcia­ła­bym w końcu prze­czy­tać coś opty­mi­stycz­ne­go!

Ależ pro­szę Cię bar­dzo, czuj się wy­zwa­ny :)

Trze­ba bę­dzie coś na­pi­sać w takim razie. Pro­szę jed­nak o uzbro­je­nie się w cier­pli­wość, bo je­stem w trak­cie pi­sa­nia in­ne­go tek­stu, a przede mną jesz­cze sesja, więc tro­chę to może po­trwać ;)

Hal­de­man w “Ka­mu­fla­żu”

Do­da­no książ­kę do ko­lej­ki.

Cie­ka­we po­my­sły, łą­czysz fajne kon­cep­cje, choć ci zmien­no­kształt­ni wy­sko­czy­li tro­chę zni­kąd. W sen­sie do tej pory wiemy, że to wizja na­szej ludz­kiej, ziem­skiej przy­szło­ści, z tech­no­lo­gią po­dob­ną do na­szej, a tu nagle zmien­no­kształt­ność, nie­uza­sad­nio­na tech­no­lo­gią, a przyj­mo­wa­na przez po­sta­ci w opo­wia­da­niu jako coś zna­ne­go, oczy­wi­ste­go. Tego uza­sad­nie­nia mi bra­ko­wa­ło, ale wy­szło cał­kiem faj­nie.

Bar­dzo po­do­bał mi się kli­mat tego niby sf, niby przy­szłość, ale jed­nak rze­czy­wi­stość taka nasza (czy też tro­chę XX wiecz­na).

Za­pa­da­ją­cy w pa­mięć tytuł.

Tro­chę też mnie za­sta­na­wia­ła ta kwe­stia “Jeśli jest tak źle, to czemu nie wy­je­dzie­cie?!”. Już w ko­men­ta­rzach wy­ja­śni­łeś, że prze­szko­dą były pie­nią­dze, ale faj­nie by było, jakby wy­brzmia­ło to w samym opku.

Nie grały mi dia­lo­gi.

– Prze­cież znam cię od pięt­na­stu lat. Widzę do­sko­na­le, że coś cię gnębi.

Ot, choć­by to zda­nie. Nikt tak nie mówi, brzmi to nie­na­tu­ral­nie. Żona do męża prę­dzej by po­wie­dzia­ła po pro­stu “Widzę, że coś cię gnębi.” albo nawet “Coś cię gnębi.”. Nie musi mu po­wta­rzać, ile lat się znają, a słowa typu “do­sko­na­le” to sło­wa-za­py­cha­cze (mniej słów za­py­cha­czy = wię­cej zna­ków na treść!). Te uwagi od­no­szą się do więk­szo­ści dia­lo­gów w opku. Nawet zwy­kłe skró­ce­nie do­brze by im zro­bi­ło. Ale to tak na przy­szłość ;)

Ale tak to czy­ta­ło się na­praw­dę okej, była to sa­tys­fak­cjo­nu­ją­ca lek­tu­ra, po­chło­ną­łem opko z przy­jem­no­ścią. Po­le­cę do bi­blio­te­ki :)

Pan­Do­min­go, dzię­ki za od­wie­dzi­ny.

Nie grały mi dia­lo­gi.

No i zwró­ci­łeś uwagę na ten dia­log She­ra­na z żoną, o któ­rym mówił też Outta. Sam nie je­stem w pełni usa­tys­fak­cjo­no­wa­ny tą sceną, ale już teraz za późno na prze­bu­do­wy, bo opu­bli­ko­wa­ne z ta­giem kon­kur­so­wym. Na­tu­ral­ne dia­lo­gi to też z pew­no­ścią kwe­stia wy­ro­bie­nia, wpra­wy, więc rada na przy­szłość za­pa­mię­ta­na i mogę za­pew­nić, że z każ­dym ko­lej­nym tek­stem bę­dzie le­piej ;)

Ki­tion był ogrom­nym pań­stwem-mia­stem

mia­stem dry­fu­ją­cym swo­bod­nie w prze­strze­ni ko­smicz­nej

Aż się skoj­rzył "Ró­ża­niec" Ko­si­ka. A także jedno z opo­wia­dań z ma­jo­we­go nu­me­ru NF :-)

Mło­dziut­ka Ta­tia­na przy­by­ła do Ki­tio­nu rok temu

Aka­pit wcze­śniej my­ślał, że dziew­czy­na Asha, a tu już wie, że od roku ro­mans z pre­zy­den­tem.

Tak się tez za­sta­na­wiam, skoro "zły" był tak pręd­ki do eg­ze­ku­cji wszyst­kich, czemu sły­sząc, ze ktoś się przy­znał przed ko­le­ga­mi, a ko­le­dzy za­ta­ili, to czemu im był skłon­ny da­ro­wać? Bo co było jego pla­nem (po­ka­za­nym na końcu) to jedno, a jaką rolę gra na ze­wnątrz, to osob­na spra­wa.

Po­ma­luj­cie mu twarz farbą, czy coś

Skoro mógł zmie­nić "odzież", to i farbę mógł pew­nie za­kryć. Ach, a tak w ogóle, to ko­ja­rzy się ko­miks o Bur­to­nie i Cybie, któ­rzy spo­tka­li nie­wi­dzial­ne­go czło­wie­ka ;)

Po pierw­szym kop­nia­ku w jaja

Po zmia­nie kształ­tu w ko­bie­cy?

Do­pie­ro jak ich zwi­nę­li­śmy za­czę­ła się bajka ze Stron­giem bliź­nia­kiem

Jeśli wcze­śniej ich prze­świe­tla­li, to mamy tu sprzecz­ność. Bo albo przy­go­to­wał uwia­ry­god­nie­nie wcze­śniej, albo za­czął wer­sję do­pie­ro po za­trzy­ma­niu. Bo znowu – in­for­ma­cja wy­ja­śnio­na na końcu, ale to nie były in­for­ma­cje do uszu She­ra­na, nawet jeśli Tara by­ła­by wta­jem­ni­czo­na.

a Pa­trick Strong zo­stał wpro­wa­dzo­ny na plac

Z per­spek­ty­wy She­ra­na po­win­no to wy­glą­dać tak, jakby za­ta­jo­no zła­pa­nie zmien­no­kształt­ne­go. Bo pa­trząc na spo­sób za­cho­wa­nia Go­od­guya wpro­wa­dze­niu obu Stron­gów by pa­so­wa­ło, ale po­mi­nię­cie "tego od­po­wie­dzial­ne­go". Czyli po­wi­nien przy­naj­mniej od­no­to­wać fakt, że moze już dru­gie­go usu­nię­to albo coś.

Teraz, już jako szary, nie­wie­le zna­czą­cy oby­wa­tel, stał na lą­do­wi­sku

Mimo wszyst­ko dziw­ne, ze tak łatwo mógł wy­je­chać.

Dobra, tyle cze­pial­stwa. Czyta się do­brze. Hi­sto­ria też jest dobra, w sen­sie jej po­my­słu i wstęp­ne­go planu. Gdzieś na szcze­gó­łach się nie po­skle­ja­ło, ale za to faj­nie wpada w kon­wen­cję “lek­kie­go kry­mi­na­łu”. Czyli tak – masz po­my­sły, po­tra­fisz z tych po­my­słów roz­pi­sać plan. I szcze­rze mó­wiąc szko­da, ze nie pod­rą­ży­łeś tu tro­chę w stro­nę mrocz­niej­szych za­ka­mar­ków myśli róż­nych po­sta­ci, bo da­ło­by się z tego zro­bić np. thril­ler, su­row­ce są ku temu zgro­ma­dzo­ne wszyst­kie :)

Prze­czy­ta­łem

Witaj, wilku.

Do­brze, że rdzeń hi­sto­rii wy­padł po­zy­tyw­nie. Nad szcze­gó­ła­mi bę­dzie trze­ba po­pra­co­wać na przy­szłość. Poza tym, że ma być sf (które też wy­szło soft), to nie sku­pia­łem się na wpa­so­wa­niu w kon­kret­ny ga­tu­nek i osta­tecz­nie hi­sto­ria czer­pie z kilku, jed­nak cięż­ko ją imho jed­no­znacz­nie wpa­so­wać. Do thril­le­ra tro­chę za­bra­kło, ale chyba nie czuję się jesz­cze wy­star­cza­ją­co kom­pe­tent­ny do na­pi­sa­nia po­rząd­ne­go ;)

Koala, faj­nie, że wpa­dłeś.

deviantart.com/sil-vah

Hail Di­scor­dia

Witam ju­ro­rów!

bjkp­srz-u,

czy­ta­ło mi się świet­nie, płyn­nie.

Opo­wia­da­nie bar­dzo cie­ka­we, fajne zwro­ty akcji, sporo się dzie­je.

Gra­tu­lu­ję po­my­słu i wy­ko­na­nia.

Po­zdra­wiam -Goch

"bądź do­brej myśli, bo po co być złej" Lem

Dzię­ki za od­wie­dzi­ny i po­zy­tyw­ną opi­nię, Goch!

To jest opi­nia, którą na­pi­sa­łem przed wrzu­ce­niem ob­raz­ka po­twier­dza­ją­ce­go prze­czy­ta­nie. Nie śle­dzi­łem tego, czy w tek­ście za­cho­dzi­ły póź­niej ja­kieś zmia­ny. Nie czy­ta­łem ko­men­ta­rzy in­nych użyt­kow­ni­ków przed spi­sa­niem wła­snych uwag.

[wy­edy­to­wa­ne]

Dzię­ku­ję pięk­nie za udział w kon­kur­sie, życzę mi­łe­go dnia ;)

Witam po­now­nie, mor­te­ciu­sie!

Od­po­wia­dam po dłu­gim cza­sie, ale Twoje uwagi są dla mnie nie mniej ważne. Cie­szę się, że mimo nie­do­stat­ków Ci się po­do­ba­ło, a wszel­kie wy­tknię­te uchy­bie­nia biorę pod uwagę i po­sta­ram się po­pra­wić w tych aspek­tach w ko­lej­nych tek­stach.

Nic więk­sze­go nie za­zgrzy­ta­ło mi pod­czas lek­tu­ry, może tu i tam wy­ła­pa­łam parę pro­ble­mów z prze­cin­ka­mi. Na­pi­sa­ne nie­źle – czy­ta­ło się szyb­ko i przy­jem­nie oraz ze spo­rym za­in­te­re­so­wa­niem. In­try­gu­ją­cy po­czą­tek do­brze zła­pał moją uwagę; udało Ci się mnie wcią­gnąć, a póź­niej za­in­te­re­so­wać po­sta­cia­mi. Choć w moim od­czu­ciu styl mógł­by być lep­szy – duża część zdań opie­ra się na pro­stej kon­struk­cji „X było Y”. Mo­men­ta­mi tekst cier­pi przez to na lekką by­ło­zę.

Moc­nym punk­tem tek­stu jest głów­ny bo­ha­ter, któ­re­mu chce się ki­bi­co­wać. Jest on – krót­ko mó­wiąc – do­brym czło­wie­kiem, który w ra­mach funk­cjo­nu­ją­ce­go sys­te­mu robi swoje, sta­ra­jąc się spra­wiać jak naj­mniej zła. Kon­tra­sto­wo wy­pa­da zły do szpi­ku kości pre­zy­dent, bez­względ­ny i po­zba­wio­ny skru­pu­łów. Po­zo­sta­łe po­sta­ci są za­ry­so­wa­ne, acz za­pa­mię­ty­wal­ne i od­róż­nial­ne, zwłasz­cza asy­stent­ka She­ra­na. Na tym polu nie mam za­rzu­tu, a kre­acją złola je­stem usa­tys­fak­cjo­no­wa­na.

Sama in­try­ga wy­da­ła mi się nieco za­gma­twa­na, czy może ra­czej – nie do końca do­sto­so­wa­na do dłu­go­ści tek­stu. Siłą rze­czy wiele zda­rzeń mu­sia­ło po­to­czyć się bły­ska­wicz­nie; zaraz po skró­to­wych prze­słu­cha­niach (pod­czas któ­rych od razu rzuca się w oczy, kto jest po­dej­rza­ny) po­zna­je­my głów­nych in­try­gan­tów, a potem na­stę­pu­je eg­ze­ku­cja i wy­ja­śnie­nie spra­wy. Za­bra­kło pola dla sa­mo­dziel­nych wnio­sków i uwa­żam, że w tym przy­pad­ku limit po­krzyw­dził tekst. Na do­da­tek koń­ców­ka, w któ­rej zmien­no­kształt­ny tłu­ma­czy czy­tel­ni­ko­wi całą in­try­gę, mocno cią­gnie ca­łość w dół. Stra­ci­łam wra­że­nie płyn­no­ści, po pro­stu czuć, że limit już gonił, przez co za­koń­cze­nie wy­glą­da tak, jak­byś chciał mieć, au­to­rze, pew­ność, że wszy­scy wszyst­ko zro­zu­mie­li.

Przy­padł mi do gustu świat przy­szło­ści z pań­stwem-mia­stem dry­fu­ją­cym w prze­strze­ni ko­smicz­nej. Zmien­no­kształt­ni są tu miłym do­dat­kiem. Tro­chę sła­biej wy­pa­da­ły dia­lo­gi, zwłasz­cza te z żoną – to­wa­rzy­szy­ło mi w trak­cie sceny ich roz­mo­wy po­czu­cie pew­nej sztam­po­wo­ści.

Pod­su­mo­wu­jąc, mia­łam dobre od­czu­cia po lek­tu­rze, z kil­ko­ma za­rzu­ta­mi. Przede wszyst­kim myślę, że był tu po­ten­cjał na coś wię­cej, co po pro­stu nie­zbyt do­brze tra­fi­ło w limit.

deviantart.com/sil-vah

Przy­jem­nie się czy­ta­ło :)

Przy­no­szę ra­dość :)