Ja bym dodał: wyczesane w kosmos. 

Wiktor, nie przejmuj się. Jako autor masz pełne prawo do myśli, jakie zawierasz w swoich opowiadaniach, które muszę stwierdzić są przemyślane. Jest to tym bardziej trudne, gdyż jak zauważyłem optujesz za formami bardziej rozbudowanymi. Opowiadanie jest naprawdę OK co zauważli w NF i wyróżnili je.
Pozdro

Jak dla mnie za dużo dialogu, dlatego też nie mogę wgłębić się w "duszę" autora. Poza tym może być. 

Poprzednie komentarze bardzo trafne. Nie zgadzam się z Jakubem, a także może po trosze z autorem - co do tego, że mało w tym fantastyki. Generalnie fantastyka kojarzy się z "kosmosem", a tak przecież nie jest. Autor nie odwzorowuje przecież rzeczywistości, chociaż w bohaterze opowiadania można znależć wiele cech i uczuć wspólczesnego człowieka. Jest jednak tajemniczość, "stary" - duch, diabeł, demon - zło. A może ten "stary" to lęki bohatera opowiadania. Jeżeli Jakubie nazywasz to opowiadanie mocnym szkicem, ja muszę powiedzieć, że jest to wstęp do czegoś większego, o ile Nowa fantastyka pokusiłaby się o stałą współpracę z autorem. Czytałem pozostałe teksty tego autora i widać z nich, że jest to osoba dobrze obserwująca rzeczywistość, posiadająca wiedzę z różnych dziedzin.  

Zenon   

W porównaniu do opowiadania Ideał całkowicie różne. Świadczy to możliwościach autora. NIe tylko umiejętność opisu, ale dobrze prowadzony dialog. Gratuluję

Podziwiam zamysł i lekkość w narreacji. Pomimo swojej objętości trzyma w napięciu. Zamysł osadzenia akcji w konkretnym miejscu to wielka trudnoiść, ale autor wyszedł z tego obronną ręką.