komentarze: 3, w dziale opowiadań: 3, opowiadania: 2

Dziękuję za komentarze! Tekst jest rodzajem prozy ekspresyjnej, może nawet lekko eksperymentalnej – stąd też powtórzenia, nagromadzenia, ściśnięcia i rozprężenia języka, były one zdecydowanie celowe (czy udane to inna sprawa, tu już można dyskutować). Wzorowałam się trochę na sposobie zabawy językiem w typie Masłowskiej, Gombrowicza itd. (wiadomo, nie 1:1, luźna inspiracja nagromadzeniem znaczeń, chaosem słownym/narracyjnym). Ten typ pisania z pewnością męczyłby na dłuższą metę, dlatego tekst jest taki krótki i obliczony na oddanie tego mentalnego “pocenia się” kreacji bohaterskiej :D A co do dialogów – chciałam zaakcentować, że te słowotoki myślowe nie padają na głos. To coś, co zostaje w sferze myśli, umysłu, a to, co w nawiasie pada na głos, kontrastowo kwituje te zagmatwane koncepty, które nigdy nie wychodzą na wierzch. :D

Dziękuję za lekturę, bardzo doceniam opinie i wezmę je pod uwagę przy dalszych eksperymentach!