Uwielbiam czytać i jestem nałogowcem w tej kwestii.  

Uwielbiam pisać.

Piszę skecze do kabaretów, opowiadania i książki.

Mam na koncie kilka występów kabaretowych.

Bawię się w lektora. Szukam tu materiałów do nagrań. Wygląda to tak: https://www.youtube.com/watch?v=G-MDmlHpLQg&t=21s

Witam, z tej strony Mateusz znany również jako Kozakon. Na moim profilu publikuje opowiadania z gatunku fantasy. Cóż mogę jeszcze rzec? Niewiele, zwłaszcza że dopiero poznaje tajniki strony “Nowej Fantastyki”. Zapraszam do czytania ponieważ wasza pomoc i aktywność pod moimi tekstami motywuje mnie do dalszego pisania.

Z pozdrowieniami.

Opowiadania:

Histeria, styczeń 2020/1 – “Świąteczny prezent urodzinowy”

http://magazynhisteria.pl/styczniowa-histeria-6/

Początkująca w pisaniu i publikacji

Witam wszystkich. Od niedawna staram się pisać różnej maści teksty fantastyczne. Jeżeli przeczytałeś/łaś jakieś z moim opowiadań czy z innym dzieł, prosiłbym o komentarz. 

Jednak się trochę dogaduję. Przyznaję że mam niewielkie moce przerobowe. 

Czytam głównie opowiadania z biblioteki, oraz konkursowe z poczekalni (konkursy w których biorę udział). 

Zapraszam do nadsyłania linków do tekstów, w poczekalni albo poza wszelkim konkursem.

W możliwie bliskim terminie napiszę, co mi się w danym tekście podobało a co nie. Pobetować mogę, ale uprzedzam lojalnie że jestem słaby w formatowaniu oraz interpunkcji. 

Mieszkam pod Kaliszem na wsi, w swoim domku. Zawodowo zajmuje się księgowością. Mam 14 – letniego syna Mateusza. Lubię innym pomagać, a co za tym idzie prowadzę wraz z Kasią, moją drugą połową, niespokrewnioną rodzinę zastępczą. Piszę od 12 roku życia. W tym okresie powstały moje pierwsze teksty. Jeśli ktoś ciekaw jakie, to, umieściłem je na stronie „Nowej Fantastyki”. Zadebiutowałem w kwietniu 2013 roku powieścią pod tytułem „Senfiliada”. W lipcu 2013 roku w miesięczniku „Nowa Fantastyka” ukazało się moje wyróżnione w konkursie opowiadanie „Chłopiec z zapałkami”. W sierpniu 2014 roku wydałem moją drugą powieść „Requiem dla maga”.

“Just when we are safest, there's a sunset-touch,

A fancy from a flower-bell, some one's death,

A chorus-ending from Euripides.”

Robert Browning