Komiksy

Ironia wskazuje na... hmmm... głębię myśli.

Diabli mnie przywiali.

Mnie tu nie ma.

Jestem wytworem bujnej wyobraźni.

Nie, nie twojej wyobraźni.

To była Jej wyobraźnia.

Bzdurą jest to, co powie większość ludzi. Bzdurą są twierdzenia, iż nie żałują oni niczego w swoim życiu. Prawda jest jednak taka, że to próba oszustwa samego siebie. W dodatku niezbyt udana, bowiem nasz umysł tak jest skonstruowany, że wciąż i wciąż czegoś żałujemy. Czasem tego, co zrobiliśmy; innym razem zaś tego, na co się nie zdobyliśmy; a jeszcze innym tego, co nie było naszym udziałem lub w żaden sposób nas nie dotyczy. I tak już pozostanie.

Studentka piątego roku psychologii. Miłośniczka fantastyki osadzonej w starych, dobrych czasach, kiedy jeszcze broń palna nie psuła uroku walki, a maszyny nie przyczyniały się do rozleniwiania ludzi, o zanieczyszczaniu środowiska nie wspominając.

Od jakiegoś czasu pracuję nad własną książką. Trafiłam na ten portal w poszukiwaniu porad odnośnie mojego stylu, żeby bardziej go doszlifować. 

Póki co, poświęcam uwagę głównie konkursom. Obecnie czas nie pozwala na nic więcej. 

Chętnie przyjmę tekst do betowania; choć moje porady będą głównie dotyczyć jakości stylu i fabuły.  Nie uważam się za specjalistkę od interpunkcji. Z uwagi na profil mojego wykształcenia, poradzę również w kwestiach związanych z osobowością /motywami/zachowaniem bohaterów. 

Piszę opowiadanie komiksowe :)

Jestem zmęczony. Zbyt zmęczony, by akceptować perspektywę końców, które są początkami, od których trzeba wszystko zaczynać od nowa.

Przykro mi, ale do odwołania nie przyjmuję żadnych nowych zaproszeń do betowania. No, chyba że ktoś kiedyś betował mój tekst.

Na pisanie nigdy nie jest ani za wszcześnie, ani za późno. Najważniejsze to dać innym szanse, by dali szansę Tobie.

Z powodu notorycznego braku czasu NIE PRZYJMUJĘ DO ODWOŁANIA NOWYCH ZAPROSZEŃ DO BETOWANIA.

When life gives you potatoes, you make potato salad, and I've got just the recipe