Jest lekko nadwrażliwa i ma w sobie zapas deszczu na co najmniej kilka miesięcy płakania. Lubi białą herbatę z miodem, biszkopty i sernik bez rodzynek. Zdarza jej się zgubić we własnych myślach oraz napisać jakieś miłe opowiadanie. Podobno przyjaźni się z księżycem i potrafi rozmawiać z wiatrem. Nieustannie czeka aż wszechświat zacznie jej sprzyjać.

Fanatyczka gier RPG, w tym Cyberpunka RED, Warhammera i D&D. Kociara i miłośniczka słodkich kaw. Interesuje się religią i mitologią słowiańską, oraz językiem hiszpańskim. Programistka amatorka, która ledwo rozpoczęła przygodę z tworzeniem gier i się tego nie wstydzi. Urodzona w Brzegu, w województwie opolskim, przeniosła się do Wrocławia, licząc, że coś osiągnie.

Związana z pisaniem od podstawówki, gdy zakochała się w Kronikach Narnii, a następnie w tolkienowskim świecie, który stał się jej ulubionym. Mimo to, nie stroni od prostych romansów i książek obyczajowych. Od tamtej pory nałogowo pisze własne historie.

Od 2015 roku publikowała na Wattpadzie fanfiction “Tokyo Ghoul”, które do dziś cieszy się skromną popularnością. Następną, poważną publikacją na stronie był “Łowca Szczurów”. 

Więcej o mojej pisaninie o tutaj: https://www.facebook.com/wiktorlowski/ 

- Chcesz powiedzieć o sobie coś konkretnego ?

- A co cię najbardziej interesuje ? Poczekaj. Niech zgadnę.. Już wiem. Jesteś ciekawy, co ja tutaj robię. To akurat wiadomo. Na pewno chcę poćwiczyć warsztat pisarski pod względem technicznym. Natomiast gatunkiem, w którym jestem absolutnie zakochana to fantastyka. Żaden nie ma tej iskry, która tak mnie intryguje jak właśnie ten. 

- A jakie są twoje plany na przyszłość ?

- To chyba oczywiste. Zamiast pisania do szuflady pragnę stać się na tyle dobra, aby wydawnictwo zdecydowało się opublikować moje historie, a mam wiele pomysłów na nie. 

- Chyba żartujesz. Aż tak dużo nie możesz ich mieć.

- Założysz się to ?

- A o co zawalczymy ?

- O skrzynkę z Sommersby. Jeśli odgadniesz, kupuje je dla ciebie. Jeśli przegrasz, to wtedy jest na odwrót. Masz trzy próby. 

- Zgadzam się. 10?– kręcę głową. – 20? – mimowolnie uśmiecham się, że chyba zwycięstwo jest blisko. – 40 ?

Chyba na twarzy rozmówcy właśnie dostrzegłam niedowierzanie.

- Nie, a teraz czekam na tą skrzynkę. Myślę, że dzisiaj wypije sobie jedno z piw przy .. – chwilę się zastanowiłam. – piosenkach mojego ulubionego zespołu, czyli Budki Suflera

Mój awatar to fragment obrazu „W twoich rękach” Krzysztofa Powałka. Polecam artystę, jest fantastyczny.

Magia, magia, ale tak najbardziej ze wszystkiego to magia : )

Gdzieś we wczesnym dzieciństwie zachorowałam na miłość do baśniowych stworów i niestworzonych światów, i tak mi już zostało.