Jeśli masz konto w naszym serwisie, ale nie logowałeś się jeszcze na nowej stronie, kliknij na "zapomniałeś hasła?" w panelu logowania i je zresetuj. Jeśli konta nie masz, zachęcamy do jego założenia, co pozwoli Ci zamieszczać oraz komentować opowiadania i publicystykę.

W bibliotece polecamy nowego szorta, którego autorem jest Canulas.

– Przyszło ci do głowy, że to tylko wytwory twojej wyobraźni?

– A tobie, że to my jesteśmy ich wytworami?

Wyszukała latarkę w telefonie. Zrobiła krok i oświetliła mu twarz. Zapuchnięte ludzkie mięso ciągle jeszcze miało dawne oczy. Ostatni raz zdobyła się na spokój.

– Posłuchaj mnie, Ervin. Proszę. Nie podnoś się. Pozwól mi zadzwonić po pomoc. 

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie z gatunku horror, którego autorem jest Rafael Sanki.

Nagle za­uwa­żył coś, czego w po­ran­nym pół­mro­ku do­strzec nie był w sta­nie. W jed­nym z prze­zie­wów po­ły­ski­wa­ł oso­bli­wy kształt. Ostroż­nie zbli­żył się do otwo­ru w ścia­nie. Dziw ten był dłu­gim, sinym, po­ły­sku­ją­cym zmro­żo­ną juchą ję­zy­kiem. Cie­ka­wość wy­gra­ła z na­tu­ral­ną od­ra­zą i nie­po­ko­jem, a szcze­gó­ło­we oglę­dzi­ny przy­nio­sły da­le­ce bar­dziej prze­ra­ża­ją­ce wnio­ski. Wno­sząc po wień­czą­cych mię­sień, zwi­sa­ją­cych tkan­kach, nie­re­gu­lar­nych po­je­dyn­czych włók­nach oraz nit­kach żył i ner­wów, Jam­ro­ży do­szedł do wnio­sku, że język mu­siał zo­stać ofie­rze wy­rwa­ny.

W bibliotece polecamy nowego szorta z gatunku fantasy, którego autorem jest marzan.

Dźwięk dzwon­ków do­tarł do niego na długo, zanim zo­ba­czył Mi­ko­ła­ja. To był jego znak roz­po­znaw­czy: przed od­gło­sem nie było uciecz­ki, bez trudu przenikał najgrubsze drzwi, ściany, a nawet kamienne sklepienia piwnic. Od go­spo­darza karcz­my usłyszał, że serce każ­de­go z dzwon­ków jest za­wie­szo­ne na kości jed­ne­go z pod­da­nych, któ­rzy nie dali rady zapła­cić po­dat­ku. Po­bor­ca szedł środ­kiem trak­tu, roz­glą­da­jąc się po wybudowanych wzdłuż niego domostwach. Wiel­kie bu­cio­ry bez trudu to­ro­wa­ły drogę przez zaspy, a po­tęż­ny brzuch ko­ły­sał się w rytm kro­ków.

W bibliotece polecamy nowego szorta, którego autorem jest Canulas.

Dodał, że sam nie wie czemu, ale wymieniłby Boga na posłuch jej kroków. Zaoponowała, rzucając niepewnie, że dzieli ich szyba czasu i odgradza mech, a trwała bliskość, prędzej czy później, zawsze powoduje szkody. Na to już nie znalazł odpowiedzi.

I nic się nie wydarzyło.

Tylko dzień się skończył.

W bibliotece polecamy nowego szorta z gatunku fantasy, którego autorem jest Ananke.

Tak, zabiłam. Nie żałuję. Ale samotność wyżera mi wnętrzności. Wygnali mnie ze świata, rzucili przez portal i trafiłam tutaj. Do miejsca, gdzie tacy jak ja są wyprani z umysłów.

W bibliotece polecamy nowego szorta, którego autorem jest bruce.

– Leżał wśród śmieci. – Kobieta pokazała im malucha. – Tak nie może być! Każdy jest dzieckiem Bożym! Przecież dziś Wigilia i noc cudów! – dodała dramatycznym tonem, niosąc becik do „Okna życia” i dzwoniąc do drzwi klasztoru. Pozostali milczeli.

– Chciałam, żeby tamta pani pod kościołem wzięła i ubrała, jak należy, bo ja brudna i zmarznięta, a ona taka bogata i elegancka, ale mnie zwyzywała.

W bibliotece polecamy nowego szorta z gatunku fantasy, którego autorem jest Finkla.

Elf Epistemik, szef alchemików z narastającą nerwowością testował kolejne mikstury. Już zaczął się grudzień, a sukces wydawał się równie odległy jak rok czy dwa lata temu. Owszem, coś tam mu wychodziło, uzyskał setki bajecznie kolorowych płynów. Niektóre miały nawet ciekawe właściwości i interesujące zastosowania, ale to ciągle nie było to. Sanktapokalo pozostawał nieuchwytny.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie z gatunku horror, którego autorem jest Bardjaskier.

Jacek ręką trafił na klamkę, dłoń bezwiednie nacisnęła mosiężny uchwyt. Drzwi otwarły się, plecy Jacka nie znalazły podparcia. Panika ścisnęła gardło, gdy runął po stopniach, odbijając się od grubej warstwy wełny. Palcami chwytał zwisające nici, ciągnąc je za sobą w dół do piwnicy.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie, którego autorem jest Sonata.

Pan­te­ra za­mru­ga­ła świa­tła­mi. Nad­wo­zie wy­dłu­ży­ło się, wijąc, gdy maska otar­ła się o moją nogę.

– Nie teraz – mruk­nę­łam, nie spusz­cza­jąc wzro­ku ze srebr­ne­go globu.

Na­tych­miast prze­sta­ła się łasić i wró­ci­ła do swo­je­go zwy­czaj­ne­go kształ­tu. A ja usil­nie pró­bo­wa­łam do­pa­so­wać to, co przed chwi­lą prze­mknę­ło przez księ­życ, do ja­kie­goś zna­jo­me­go obiek­tu. 

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie z gatunku horror, którego autorem jest adam_c4.

Gdy­bym mogła uśmier­cić swą duszę jed­nym sło­wem, bez wa­ha­nia wy­krzy­cza­ła­bym je pod nie­bio­sa.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie, którego autorem jest krar85.

– Koto-super-przeciw-grawitacyjna-kula-śmierci-trzy-tysiące! – Oświetlające wnętrze pochodnie aż przygasły na chwilę.

W bibliotece polecamy nowego szorta, którego autorem jest bruce.

– Cześć, Fil. – Diabeł uśmiechnął się złowieszczo. – Protestanci czescy, zamiast negocjować, bezczelnie wywalili was przez okna. Was, posłów samego cesarza! A to łajdaki!

– Kto to? – Filip wskazał na obie istoty.

– Podają się za Anioła i Diabła, ale kto ich tam wie? – szepnął Jarosław.

– Niech to szlag! Czyli umarłem?

– Nie, Pan cię ocali! Was wszystkich!

W bibliotece polecamy nowego szorta, którego autorem jest MordercaBezSerca.

Do Brzegu nie dojechałem. Jak wypadłem z lasu, od razu zwolniłem. Przepustnica na zero, obroty w dół, lewa ręka na bioderko, na trójeczce, bez gazu. Bo tak się szyku zadaje. Jak pasjonat – posesjonat z dawnych czasów. Na koniu w zaścianek wjeżdżał, to zwalniał, by każdy cham i prostak karmazyny mógł podziwiać. Tak i jadę: wolniutko, z marszową tuż pod limitem. Droga prosta, wieś krótka, się nie zmęczę.  

W bibliotece polecamy nowego szorta z gatunku science-fiction, którego autorem jest pnzrdiv.117.

Po przebrnięciu przez tłum w strefie przylotów skierowałem się do miejsca postoju taksówek i wsiadłem do pierwszej lepszej. I tak niczym się od siebie nie różniły. Zostałem przywitany monotonicznym głosem “kierowcy”. Podałem adres i ruszyliśmy w drogę.

W bibliotece polecamy nowego szorta, którego autorem jest beeeecki.

Mia­sto nagle nie jest już takie małe, a lu­dzie prze­sta­li być krop­ka­mi. Co­dzien­ność znów ata­ku­je, ogar­nia mnie okrut­na rze­czy­wi­stość. A więc tak zginę – zwy­czaj­nie. Roz­trza­ska­ny na ulicy. Albo go­rzej, bo widzę, że spa­dam pro­sto na ja­kie­goś go­ścia ze zwo­ja­mi. Zaraz w niego walnę i tyle bę­dzie po nas obu. Że­gnaj świe­cie.

W bibliotece polecamy nowego szorta z gatunku science-fiction, którego autorem jest skryty.

– Nie pijący? – spytał Jakub. – Jeden nie zaszkodzi, dwa też nie.

– Jak nie chce, to niech nie pije – powiedział ktoś. – Więcej dla nas.

W bibliotece polecamy nowego szorta z gatunku science-fiction, którego autorem jest Młody pisarz.

Gdy znalazła się na zewnątrz, uderzył w nią wiatr, niosący zapach śmieci. Głęboko odetchnęła zepsutym powietrzem. Siostra zawsze mówiła, że to miejsce jest straszne i takie tam, ale Era lubiła te porozrzucane wszędzie graty, z którym można było wyciągnąć coś ciekawego.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie z gatunku fantasy, którego autorem jest Krokus.

W te­go­rocz­ną Wi­gi­lię mało kto bę­dzie szu­kał pierw­szej gwiazd­ki. Chmu­ry wiszą nisko, ale za to robi się baj­ko­wo – go­dzi­nę temu za­czął padać śnieg. Płat­ki lecą cha­otycz­ny­mi ścież­ka­mi, nie­nę­ka­ne żad­nym po­dmu­chem. Jest cicho, pusto, ciem­no (no, może nie tu – ostrze­szow­ska wieża ci­śnień ma efek­tow­ną ilu­mi­na­cję). Jest tak, jak miało być.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie, którego autorem jest pnzrdiv.117.

Chcąc nie chcąc, Lou podjechał do parkingowego i opuścił pojazd. Pokazując kartę pracownika, przekazał mu kluczyki i wręczył symboliczny napiwek. Jakoś nigdy nie lubił zwyczaju oddawania samochodu w ręce nieznajomego, ale nie było to warte ani dyskusji, ani zapamiętywania nadmiernie skomplikowanych instrukcji dotyczących układu parkingu.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie, którego autorem jest Ananke.

Getto w Ska­li­stej spa­lo­ne do cna. W Daron za­mknię­to fa­bry­kę. Tu, w Księ­ży­co­wej, Segel roz­po­czął czyst­kę.

Notina nie od­wra­ca­ła głowy. Byle dalej, byle szyb­ciej, zo­sta­wić za sobą strach i ten bo­le­sny dotyk. Ukryć się, wto­pić w tłum, prze­stać być czymś gor­szym.